Volvo 264 (1980) - In het Wild
De dikkere
Volvo's 240 zie je, zeker voor hun leeftijd, nog best vaak. Zeldzamer zijn de korter geleverde 260's. Zo eentje hebben we hier. Het is een sedan, dus een 264!
Als we het hebben over een Volvo met een ander cijfer dan '0' aan het einde van de typenaam, weet je dat we aardig terug in de tijd gaan. Zo bleek ook wel weer bij de 343 van laatst. Deze Volvo 264 is drie jaartjes jonger dan zijn kleine broertje, deze stamt uit 1980. Waar je nog betrekkelijk vaak 240's uit de latere jaren ziet rijden, zijn oudere exemplaren en zeker de extra zeldzame 260's nu toch wel even een speciale spot waard. We danken Walter van der Schoot hartelijk voor het sturen van de foto's!
Met een 264 of stationwagenversie 265 (en zéker met de 262C) was je indertijd natuurlijk helemaal het heertje, met een V6 in het vooronder. Alleen het was tegelijk niet per se het sterkste punt van de auto's. De 240's hadden, zoals de naam al aangeeft, viercilinders en die kwamen van de planken van Volvo. Die viercilinders worden vaak geschaard onder de meest onverwoestbare motoren ooit. De PRV-V6 was niet slecht, maar wel wat gevoeliger, zeker in de beginjaren. De samen met Peugeot en Renault ontwikkelde zescilinder had bovendien vanwege de ongelijke ontstekingsvolgorde een wat ruw karakter. Dit omdat het in wezen een als V8 ontwikkeld blok was, waar twee cilinder 'af gehaald' waren. Vanaf midden jaren 80 kwamen er versies op de markt met gelijke ontstekingsvolgorde, maar daar profiteerde de 260 niet meer van. De V6 gaf wel een lekker karakteristiek geluid.
Volvo's hadden indertijd nog niet bepaald de naam vlot te zijn, maar daar bracht de 264 al enigszins verandering in. Ondanks zijn vorm alsof hij uit een massieve klomp staal gehouwen is, ging zo'n 264 met de injectieversie van de V6 toch in grofweg 10 seconden van 0 naar 100 km/h. Niet wereldschokkend, maar zeker niet traag. Overigens is het hier gespotte exemplaar ondanks zijn flitsende voorspoiler niet het neusje van de zalm; dat was de 264 GLE, de absolute topversie. Dit is een GL, die tussen instapper DL en de GLE instond.
Het is, zoals we vaker zien bij oude Volvo's, een auto die zijn eigenaar jarenlang trouw heeft gediend. De vorige eigenaar althans, want die lijkt de 264 volgens onze gegevens maar liefst 32 jaar in bezit gehad te hebben. De huidige eigenaar heeft 'm nu ruim drie jaar en zoals je hierboven ziet hebben we hier met een (reislustige) liefhebber te maken. Dat kan ook eigenlijk niet anders meer bij zo'n auto. Waar 240's zeker als Estate nog wel eens gereden worden door mensen die gewoon 'simpel, ruim en robuust vervoer nodig hebben', is zo'n 264 echt een liefhebbersauto pur sang. Lekker doorrollen!
