Toen deze Datsun 100A te koop kwam te staan, sloeg Jan meteen toe, ook al had hij nog geen rijbewijs

Het rijbewijs was nog niet op zak, maar toch was je al in het bezit van deze Datsun 100A F2. Hoe kwam dat zo?

“Ik zag de Datsun wel eens staan in de omgeving en toen vond ik het al een mooie auto. Op een gegeven moment stond hij in de showroom bij de toenmalige Datsun-dealer in het Zeeuwse Nieuwerkerk, waar ik destijds woonde. Ik wist meteen: die moet ik hebben! Ik heb hem gewoon gekocht, want ik ging ervan uit dat ik bij mijn eerste rijexamen zou slagen. Dat liep toch even anders, waardoor de auto nog twee maanden bij de garage bleef staan. Het grappige is dat ik zakte omdat ik te voorzichtig reed. Dat kan ik mij nu niet meer voorstellen.”

De auto was al voorzien van een aantal gangbare accessoires uit die tijd, zoals een spoiler, striping en jaloezieën op de achterruit. Wat heb je er zelf nog aan gedaan?

“Zelf heb ik er nog twee ronde verstralers en een paar vierkante mistlampen opgezet rond de voorbumper, dat was toen ook in de mode. Voor mij ging het daarbij vooral om de looks, maar een mooie bijkomstigheid was dat je heel veel licht had. Dat was wel handig in de donkere Zeeuwse polders. Vanbinnen was de Datsun vrij sober, dus heb ik ook nog een soort middenconsole gemaakt van wat houten plaatjes bekleed met skai. Daarin heb ik dan weer een equalizer gebouwd om muziek te kunnen regelen. Op die manier leek het op een luxere uitvoering, want anders had je gewoon een lege ruimte achter de versnellingspook.”

In een jaar tijd reed je ongeveer 35.000 kilometer in de auto. Waarom zoveel?

“In die tijd woonde ik dus in Zeeland en vervulde ik mijn militaire dienstplicht in Schaarsbergen bij Arnhem. Ik was toen eigenlijk aangewezen op het openbaar vervoer, maar daar was ik helemaal klaar mee. Ik was vierenhalf uur onderweg, omdat de verbinding niet goed was. Met de auto deed ik er maar krap twee uur over, dus dat scheelde nogal. Iedere week ging ik dan op en neer en dat tikte behoorlijk aan. Daarnaast maakte ik ook in mijn vrije tijd veel kilometers. Met mijn maten reed ik overal naartoe.”

Met de Datsun ben je ook nog op vakantie geweest naar Zwitserland. Hoe ging dat?

“Dat je in zo’n soort autootje gewoon even naar de bergen rijdt, dat kun je je nu eigenlijk niet meer voorstellen, maar dat was toen heel normaal. Iedereen deed het. We gingen met de ouders van mijn maten mee naar Zwitserland, dus ik kon gewoon een beetje achter hun auto aanhobbelen. We reden op een gegeven moment vanuit het dal naar boven richting ons vakantiehuis en dat ging met behoorlijk wat snelheid. Toen we bijna boven waren, stopte de Datsun ermee. Die was blijkbaar oververhit geraakt of zoiets, hij kwam in elk geval niet meer op gang. We hebben de auto toen aan de kant gezet, zijn in de andere auto gestapt en hebben eerst wat gegeten. Daarna zijn we teruggegaan, hebben we de Datsun bergafwaarts geduwd en toen liep hij weer.”

Wat is er uiteindelijk met de auto gebeurd?

“Ik had een zomerbaantje in een garage, dus toen heb ik mijn auto een keer op de brug gezet om er iets aan te doen. Toen zagen we bij toeval ineens dat de achterste draagarm helemaal doorgerot was. Ik dacht: oei, dit is einde auto. We hebben volgens mij ook niet meer gekeken of er wat aan te doen was, ik heb meteen besloten om de auto weg te doen. Ik heb hem toen ingeruild op mijn tweede auto, een Opel Kadett D 1.2 op benzine.”