Kia Niro-voorbodes kregen steevast vleugeldeuren mee
Herkenbare trekjes
4
Als Kia een concept-car presenteert met vleugeldeuren, moet je opletten. Dan kan het namelijk zomaar zijn dat er even later een nieuwe Niro wordt gepresenteerd, zoals dat bij de gevleugelde voorbodes van 2013 en 2019 ook het geval was.
Het eerste teken van leven van de Kia Niro, die we hier in Nederland zo goed kennen, stamt uit 2013. Toen presenteerde Kia op de IAA van Frankfurt namelijk de Niro Concept, die al vooruitblikte op de Niro die in 2016, drie jaar later dus, in productievorm verscheen. We noemden de auto in 2013 niet voor niets een 'Juke-rivaal', want dat was in die tijd nagenoeg de enige compacte cross-over. Uiteindelijk zou de Niro iets boven dit segment worden geplaatst, terwijl hij ook met zijn altijd geëlektrificeerde aandrijflijnen toch een beetje een buitenbeentje was.
Niro-neus
Behalve de naam maakt ook de vormgeving van de Niro Concept duidelijk dat het hier om een Niro-voorbode gaat, maar wel zeer beperkt. Eigenlijk is achteraf bezien alleen de neus herkenbaar Niro. De hoog in de neus geplaatste, min of meer driehoekige lichtunits keerden bijvoorbeeld terug, net als de herkenbare ‘tiger nose’-grille die Kia ook in 2013 al voerde. Aan de achterkant is de auto heel wat minder herkenbaar. Waar de achterlichten van de productie-Niro direct aansluiten op de achterruit, kreeg deze concept car sterk afgeronde exemplaren op een wat lager niveau mee. De kont lijkt daardoor eerder op die van de KX3, een voor de Chinese markt bestemde cross-over die ongeveer even groot is als ‘onze’ Niro.
Net als het productiemodel was de concept-Niro een hybride, maar de opzet van de aandrijflijn was totaal anders. Zo vonden we hier geen zuinig atmosferisch blok, maar een krachtige turbomotor onder de kap. De elektromotor werd door Kia bij de achteras geplaatst, zodat deze Niro Concept een heuse vierwielaandrijver werd.
Vlinderdeuren
Voor de rest was de showauto uit 2013 een onvervalste, weinig realistische concept-car, inclusief futuristisch interieur, enorme wielen en een driedeurs koets. Juist die deuren zijn voor dit verhaal echter belangrijk, want het gaat om heuse vleugeldeuren. Meer specifiek hebben we hier te maken met vlinderdeuren, in het dak scharnierende exemplaren zoals we die ook van onder meer McLaren kennen. Opvallend voor een compacte cross-over, zelfs als het een concept-car betreft.
Habaniro
Nog opvallender: de voorbode van de huidige Niro had ze ook. De Kia Habaniro werd in 2019 in New York voorgesteld. Zijn deuren scharnieren weliswaar niet in het dak, maar gaan toch op dezelfde wijze open. Als bonus geldt het hier ook voor de achterdeuren, waardoor een tamelijk spectaculair schouwspel ontstaat.
Hoewel ook de Habaniro een met onrealistische designgeintjes doorspekte auto is, zijn de herkenbare Niro-trekjes achteraf bezien heel wat overvloediger aanwezig dan in 2013. Zo keert niet alleen de basis-opzet van de neus terug op het nieuwe productiemodel, maar ook de achterzijde. Ook de voorbode had bijvoorbeeld al die opvallende C-stijlen, inclusief smalle, hoge achterlichten. De vleugeldeuren keerden uiteraard niet terug. Hoewel, ‘uiteraard’… het Chinese Xpeng laat met de P7 zien dat soortgelijke deuren wel degelijk in productie kunnen gaan op een praktische EV. Wellicht een overweging waard, Kia?
