Terugblik: Fiat 500 op inburgeringscursus in VS
Geen loze exercitie
9
Vandaag exact tien jaar geleden trof de familie van een AutoWeek-lezer de Fiat 500 aan in de Verenigde Staten. Die verkende daar de Route 66, als voorbereiding op het Amerikaanse avontuur. Nu, tien jaar later, blijkt dat dit best een goede zet was.
Voor de terugkeer van Fiat naar de Verenigde Staten moeten we iets verder terug dan het aangehaalde artikel dat vandaag exact tien jaar geleden bij AutoWeek te lezen was. In 2009 stond Chrysler namelijk op het randje van de afgrond, mede door de economische crisis, en schoot Fiat te hulp. Het nam 20 procent belang in de Amerikaanse fabrikant. Het begin van wat later uit zou groeien tot de fusie van de twee bedrijven. In 2010 plukte Fiat de eerste duidelijke vruchten van hun nieuwe invloed in de VS. Het ging op pad om de voor de Amerikaanse markt bedoelde 500 er uit te testen. De marktintroductie volgde een jaar later.
Met de terugkeer van de Fiat 500, die voor de VS in Mexico werd geproduceerd, kreeg Fiat weer voet aan de grond in de VS en Canada. De kleine Italiaan leek ongeveer het tegenovergestelde van wat Amerikanen graag zouden kopen, maar vooral in grote steden bleek het stijlvolle retro-kleintje behoorlijk populair. Het was een auto die de Amerikanen herkenden vanwege z'n duidelijke knipoog naar de oorspronkelijke 500, hij was zuinig, overal te parkeren en simpelweg charmant.
Om het geluk niet teveel te beproeven, lepelde Fiat wel direct de van de Panda 100HP bekende 105 pk sterke 1.4 MultiAir in de 500, een motor die we hier moesten missen. Geen tweepitters voor de Amerikaanse 500 dus, dat zou waarschijnlijk de Amerikanen ook wel net iets te ver gegaan zijn. Dat was niet het enige verschil; de basis van de 500 werd verder aangepakt voor de Amerikaanse markt. Zo kwam er een andere achteras onder de 500 voor iets beter rijgedrag én kreeg de Amerikaanse 500 een grotere benzinetank. Ook al is het een auto die het best tot z'n recht komt in de stad, we weten allemaal dat Amerikanen al gauw honderden kilometers rijden om even langs familie te gaan. Toch wel prettig als je dan niet om de haverklap bij de pomp staat.
Elektrische 500
De Amerikanen kregen zelfs een heuse primeur bij de 500. Fiat ontwikkelde een elektrisch aangedreven variant van de 500 die wél daar verkocht zou worden, maar niet hier in Europa. De 500e (met de e van Elettra) kwam in 2013 op de Amerikaanse markt. Met een bereik van 134 kilometer (EPA) was het niet direct een wonder qua actieradius, maar zeker voor die tijd prima voor stedelijk gebruik. Uiteindelijk zou het nog tot de komst van de gloednieuwe Fiat 500E duren voordat er ook hier in Europa via de officiële kanalen een elektrische 500 op de markt kwam.
Verkoopaantallen
Een loze exercitie was de Amerikaanse introductie van de Fiat 500 zeker niet. In het eerste jaar verkocht Fiat er direct een kleine 20.000. Een jaar later, in 2012, kwam de teller zelfs op ruim 43.000 uit. Daarna zakte het langzaam in en vorig jaar bleef de teller steken op net boven de 3.000 stuks. Het totaal komt net onder de 200.000 exemplaren uit. Absoluut niet slecht, hoewel wijlen CEO Sergio Marchionne ooit nog zei over de 500 dat het merk er in Amerika alleen maar verlies op leed. Vooral de trage start van de distributie via dealernetwerken speelde het merk parten in de VS.
Toch zette Fiat zichzelf hiermee op de kaart en nog altijd is de 500 een gevestigde naam in de VS. Naast de 500, Abarth 500, 500X en 500L verkoopt Fiat er ook de 124 Spider, grotendeels dankzij de weg die de 500 baande in de VS. De huidige 500 wordt overigens nog uit voorraad geleverd in de VS, maar daarna houdt het op. Of de nieuwe 500 ook in de VS leverbaar wordt, is nog niet bekend.
