Omdat een GTI uit den boze was kocht Jerome deze Golf II 1.8 als eerste auto

“Vanaf mijn eerste ademhaling was ik al verslingerd aan alles met vier wielen en een stuur. Dus toen ik mijn eerste bijbaantje kreeg op mijn veertiende was ik vastberaden dat er een auto moest komen als ik eenmaal achttien was en eindelijk dat rijbewijs op zak zou hebben. Het moest en zou een Volkswagen Golf worden.”

Je aasde natuurlijk op een GTI, maar dat zag Paumen senior niet zitten? “Hij vond mij te jong en onervaren om af te trappen met een snelle Golf, dus daar stak hij een stokje voor. Toen ging ik op zoek naar het beste alternatief en dat was een gewone 1.8 met injectie. Dat was de ideale Ouwe Lullen Golf met iets minder vermogen en zonder de opsmuk van een GTI. Lekker onopvallend en mijn vader kon er mee leven. Bij de Honda-dealer in Maastricht stond een knap exemplaar met de juiste motorisering, weggestopt in een hoekje van de showroom. Volgens de verkoper was hij echt van een oud vrouwtje geweest. De TJ-98-ZV, oftewel Tot Jaartal 98 Zeer Voordelig, ging mee naar huis. Vanaf dat moment kon ik verzekering, benzine, mrb en onderhoud gaan aftikken.”

We praten over de jaren 90, dus je maakt ons niet wijs dat die Golf origineel is gelaten.

“Nee natuurlijk niet. Alle centjes die ik verdiende gingen rechtstreeks naar de Golf om hem rijdend te houden. Dat was een hele uitdaging in combinatie met school en een bijbaantje. Toen ik voor de eerste keer het GTI Treffen in Baarlo bezocht met een te brave en standaard Golf, realiseerde ik me dat het anders kon en moest. Daarna begon het feestje pas echt. Hij moest uiteraard worden verlaagd, kreeg dikke bumpers en andere velgen mee, een spoiler op de achterklep en een nieuwe metallic bordeaux rode lak. Dat was het helemaal in die tijd.”

Loslaten is moeilijk, want de Golf is nooit meer weggegaan?

“Dat klopt! Toen ik ging samenwonen moest er iets praktisch komen en in 2005 kocht ik een Audi A4. De Golf bleef geschorst achter in de garage onder een doek en werd gaandeweg bedolven onder tal van dozen. Maar toen er kinderen kwamen begon het na tien jaar schorsing toch weer te kriebelen. Ik monteerde achterbankgordels en een nieuwe accu en na al die jaren startte hij alsof hij nooit was weggeweest. Na een grondige poetsbeurt staat de Golf er weer bij om door een ringetje te halen en alleen de verlagingsset, ATS Cup Velgen en het sportstuur zijn littekens van zijn tamelijk ruige verleden. Ik blijf het een schitterende auto vinden. Ik ben van beroep architect en hoe vierkanter de auto is, hoe beter ik hem vind. Ik vind het mooi dat elke lijn en vorm een bepaald doel of functie heeft. Een soort minimalisme in auto-ontwerp. Zolang de auto ons niet in de weg staat, doe ik hem ook nooit meer weg. Die paar centen die de Golf nog oplevert wegen niet op tegen alle herinneringen die ik ermee heb opgebouwd. Het sentiment dat ik ervoor terugkrijg is voor mij onbetaalbaar. Als ik er op een mooie zondag op uittrek, worden links en rechts duimpjes omhoog gestoken. De VW haalt niet alleen bij mij, maar bij heel veel mensen jeugdherinneringen naar boven. Dat is prachtig om te zien.”