Kia Pride (1995) - Liefhebber Gezocht

Het was Kia's eerste wapenfeit voor de Europese markt: de Kia Pride, wat eigenlijk een Mazda 121 is. Jazeker: je hebt hier te maken met het model dat het Zuid-Koreaanse merk - dat inmiddels zo gevestigd raakte - aan ons deel van de wereld voorstelde. En dat deed-ie op uiterst bescheiden wijze, want de Pride is eigenlijk niet veel meer dan een Mazda 121 met Kia-badges. Het merk zette dus een voorzichtige eerste stap door een product van een reeds gerenommeerde fabrikant, dat elders al in de verkoop was, hier te gaan voeren. Pas vlak daarna zou Kia met de Sephia een eerste 'eigen' product lanceren op de Europese markt. En we weten allemaal hoe het 't merk sindsdien verging.

Maar: ver voordat Kia gemeengoed - of zelfs verkooptopper - werd, verkocht het dus bescheiden stadsautootjes voor de kleine beurs. Een van die stadsautootjes die in Nederland een baasje vond, is de LX-VF-69. Vooraf aan de aflevering werd er een 'Kia rijdt een klasse rijker'-sticker op de achterruit geplakt en hup, daar ging-ie, een van de eerste Kia's op Nederlands kenteken. Deze Pride komt namelijk uit 1995, en dat is het eerste jaar waarin Kia's Pride gekentekend werden.

Hoewel de kentekenhistorie iets anders beweert, zou deze auto sindsdien altijd bij de eerste eigenaar zijn gebleven. De RDW-gegevens geven weer dat de auto in 2008 van eigenaar wisselde, maar mogelijk bleef hij toen binnen dezelfde familie. De verkopende partij vermeldt dat de auto van de eerste eigenaar afkomstig is. En hoewel die nooit veel met de auto reed, is het dus - ondanks de lage kilometerstand - ook geen exemplaar dat jarenlang in het hoekje van een (Kia-) dealer stond te verstoffen.

Kneuterige wieldopjes!

NAP-rapport

Dat blijkt als je kijkt naar het NAP-rapport wat erbij op de foto werd gezet. Daarin zie je dat bij elke jaarlijkse keuring een steeds iets hogere stand werd genoteerd, wat erop duidt dat deze auto altijd in gebruik is gebleven. Het zou natuurlijk zomaar kunnen dat hij van een ouder persoon is geweest die niet meer de allerscherpste ter wereld was, want de bumpers tonen wat parkeerschades. Mogelijk maakte de auto in zijn laatste jaren alleen nog maar hele korte ritjes naar bijvoorbeeld de supermarkt - en dat zou óók niet heel veel goeds betekenen voor de staat van de techniek - maar feit blijft dat een dermate lage kilometerstand geenszins wijst op een product dat zijn beste tijd gehad heeft. Hier kun je vast nog jaren plezier van hebben.

Ondertussen is de vraagprijs voor de Pride nog geen €2.000. Voor dat geld koop je een 65 pk sterke en 800 kg zware auto met zelfs nog enige 'luxe': een toerenteller, elektrisch bedienbare zijruiten en een 3-traps automaat zijn aanwezig. Ons devies: maak er een goede proefrit mee en rijd daarbij vooral ook een stuk over de snelweg om te ervaren of de Pride dat nog trekt na zijn uiterst rustige leventje. Gaat dat goed? Dan kan een willekeurige student - of Kia-adept - hier nog een hoop lol aan beleven.

Het interieur toont nauwelijks slijtage en lijkt ruim genoeg voor vier volwassenen.