Menu
TweeSD1's, een Tourer en een P5. Dat is de Rover-oogst tot nu toe in deze rubriek, die de vroegere P4 dus onbelicht liet. De P4 was een model dat in verschillende verschijningsvormen tussen 1949 en 1964 werd gevoerd. Dat begon met de – jawel – 75, die in 1949 een gelijknamige auto afloste. De P4 voerde voor Rover één van de grootste designrevoluties ooit in, want hij nam afscheid van de losse spatborden en treeplanken die tot dat jaar de standaard waren. In plaats daarvan kwam er een relatief hoge en smalle koets met een naar verhouding korte neus en nog kortere 'kont'.
75-kopers kregen de keuze uit twee verschillende zes-in-lijn-motoren, maar vanaf 1953 behoorde ook een viercilinder dankzij de nieuwe 60-versie tot de mogelijkheden. De zespitter bleef, maar ging verder onder de namen 90 en 105. In 1959 vonden de Engelsen het tijd voor een tweede update. De zespitters kregen de naam '100' mee, de viercilinder varianten werden opgevolgd door de 80 die we vandaag te zien krijgen. Dat is bijzonder, want de 80 is met 5.900 verkochte exemplaren de zeldzaamste verschijningsvorm van de P4. In dat kader mag de eigenaar van het exemplaar dat Joas van Wingerden langs de stoeprand aantrof, best eens een emmertje sop op zijn klassieker loslaten. De tweekleurige Brit staat er wat verloren bij, maar heeft nog wel een tot eind volgend jaar geldige APK. Meer goed nieuws is er in de vorm van het origineel Nederlandse kenteken. Dat stamt uit 1963 en is sindsdien slechts één keer van tennaamgestelde gewisseld.
