Gereden: Hyundai Santa Fe

Valse start

Hyundai wil de komende jaren belangrijk groeien. Daarom verbreedt de Koreaanse fabrikant het verkoopprogramma. Op zoek naar nieuwe doelgroepen lanceert het merk de Santa Fe, een Sports Utility Vehicle met een vriendelijk prijskaartje en slechte banden.

Tekst Arie Blokland, foto's René Oudshoorn

Het gaat goed met de Hyundai Motor Company sinds de automotive-dochter zich heeft afgesplitst van het grote concern. Vooral in Zuid-Europa boekt het Koreaanse merk succes. Met name de kleine Atos is in de warme landen van ons continent een bestseller. Ook de Nederlandse importeur, Greenib Car, ziet de toekomst vol vertrouwen tegemoet. In het eerste halfjaar van 2000 bereikte het merk met de verkoop van 8.507 auto's een 14e plaats op de lijst van personenwagenmerken. Het is niet ondenkbaar dat het merk in enkele jaren door zal groeien naar de top-10. Want de komende maanden en jaren gaan de Koreanen een boel nieuws brengen en zich ook mengen in andere marktsegmenten. Zoals nu met de Santa Fe, een SUV (Sports Utility Vehicle) in de middenklasse.
Opnieuw een auto met een aardig voorkomen, van redelijke kwaliteit en, zoals we dat van Hyundai gewend zijn, met een vriendelijk prijskaartje. Maar de Santa Fe krijgt van zijn bouwers wel een valse start.

Familiebanden

Wat is er aan de hand? Wel, onder de auto zitten banden van Hankook, de RA 07 in de maat 225/70 R16. Kwamen ze natuurlijk lekker goedkoop aan bij de fabriek, want deze bandenproducent hoort tot het grote concern. Het gevolg van deze familiebanden, zeg maar, is echter dat de Santa Fe niet goed uit de verf komt. De gemonteerde banden zijn namelijk van een veel te harde compound. Ze hebben te weinig grip, waardoor de wagen zelfs op droog wegdek in de bocht kan gaan glijden. Natte wegen hebben we tijdens de introductie op het zonovergoten Griekse eiland Kreta niet gezien, maar we verwachten onder die omstandigheden nog slechtere resultaten. De Hankooks hebben bovendien nadelige invloed op het stuurgedrag van de Santa Fe en ook op het comfort.
Vreemd genoeg hebben ze in Korea zelf ook al ontdekt dat de auto op de Hankooks niet goed presteert. Daarom gaat de fabriek vanaf december Goodyear banden monteren. Maar eerst moet de voorraad Hankook waarschijnlijk worden weggewerkt.
Dus komt de Santa Fe ook naar ons land op foute sloffen. Maar die gaan er meteen af. Clem Dickmann, de algemeen directeur van de Nederlandse importeur, verzekert ons dat hij de banden direct na aankomst zal laten vervangen. 'Dat kost natuurlijk een boel geld. We hebben de prijzen al vastgelegd, dus die nieuwe banden zullen onze winstmarge op de auto verkleinen. Maar met de Hankooks wil ik de auto's niet verkopen.' Mooi zo.

Amerikaanse invloeden

De Santa Fe, genoemd naar de gelijknamige stad in de Amerikaanse staat New Mexico, moet vooral een klapper worden in de USA. De helft van de eerste productie gaat er heen. 50.000 exemplaren hoopt Hyundai te kunnen slijten in Amerika. Moeten ze vooral die Hankooks laten zitten. De Amerikanen zijn nog helemaal in de ban van een partij heisa rond miljoenen foute banden van Firestone. Niet voor niets is de auto is ontworpen in de eigen designstudio in Californië. De Amerikaanse invloeden zijn zonder meer duidelijk. Aan de ronde vormen van de carrosserie. De daklijsten zie je ook dikwijls op dit soort auto's van Amerikaanse makelij. Binnen verwacht je daarom een heleboel plastic. Maar hier neemt Hyundai afstand van de goedkope smaak die veel Amerikaanse en auto's uit het Verre Oosten ontsieren. In het interieur toont de Koreaan klasse en een meer Europese stijl. Het dashboard is van modern kunststof. Keurig uitgevoerd. Vormgegeven met een vleug van soberheid, maar wel compleet. Alle bedieningsorganen zitten goed binnen handbereik. Het verstelbare stuur ligt prettig in de hand. De stoel kan aan de voor- en achterkant worden gekanteld, maar helaas niet in zijn geheel naar beneden worden versteld. Daardoor is de hoofdruimte enigszins beperkt. Ook achter is dat het geval. Over de beenruimte daarentegen is niets te klagen. Evenmin over de bagageruimte, die verdient een dikke voldoende. Waardoor we zonder meer kunnen stellen dat de Santa Fe in het Midi SUV-segement een flinke auto mag worden genoemd.

Drie motoren

Onder de kap van onze introductiewagen vinden we een 2,4-liter viercilinder met 16 kleppen die 145 pk levert. Hij doet z'n werk zonder kabaal en zonder spraakmakende prestaties. Met name in het lage toerengebied komt de 2.4 langzaam op gang. Hij heeft een lange eerste versnelling en komt in de overige gangen pas boven 3000 tpm op dreef. Bergop heeft hij zelfs moeite en vraagt hij erom tijdig met terugschakelen te beginnen. We vinden de overbrengingsverhoudingen van de versnellingsbak niet zo goed gekozen. Zeker voor caravanners verdient het aanbeveling hiermee rekening te houden. In ons vlakke landje rond de voormalige Zuiderzee zul je niet gauw in de problemen raken. Maar een vakantie naar bergachtige streken wordt er een met zware beklimmingen.
Wie de Santa Fe voor een caravan of ander soort aanhangwagen wil zetten kan veel beter kiezen voor de 2.7 V6. Die heeft geen probleem met omhoog lopende wegen. Het topmodel wordt bovendien geleverd met automatische versnellingsbak.
De terreinkwaliteiten van de Santa Fe moeten we net als bij de concurrentie niet te hoog inschatten. De auto heeft permanente vierwielaandrijving, maar geen lage gearing. Dus over bos- en grindpaden zal hij z'n baas nimmer in de steek laten, maar voor zwaarder terrein is hij niet gebouwd.
Naast de 4WD-uitvoeringen komt er een Santa Fe met alleen voorwielaandrijving. Die is 6.000 goedkoper dan de standaard 2.4i en kost 11.000 gulden minder dan de luxe uitgevoerde 2.4i Country. De 2WD wordt aangedreven door een 2-liter 16-klepper met een vermogen van 139 pk bij 5.800 tpm. Deze auto was tijdens de introductie niet beschikbaar. Dus hebben we niet ervaren of die in staat is het 1½ ton zware voertuig vlot de heuvels op te trekken. We hebben daarover wel onze twijfels. Ook de 2-liter diesel, die wordt ontwikkeld in samenwerking met het Amerikaanse Detroit Diesel, was nog niet ter beschikking. Daarop moeten we wachten tot februari 2001.

Conclusie

De Hyundai Santa Fe slaat beslist geen modderfiguur. Het is een ruime lifestylewagen, die een optelsom is van een luxe sedan plus een offroader en een minivan. De besturing is iets te gevoelloos. De auto heeft in bochten enige neiging tot overhellen. De rijkwaliteiten zouden verbeterd kunnen worden door de voorpoten iets minder slap af te stellen. Met andere banden verwachten we een veel betere wegligging, want het onderstel voelt in principe solide aan. Bovendien zal ander schoeisel het comfort ten goede komen. En dan? Ja dan hebben de Honda CR-V, Toyota RAV4, Land Rover Freelander, Nissan Terrano, Suzuki Grand Vitara en Subaru Forester er een danige concurrent bij.

Alle gegevens en prijzen vindt u in CarBase Actueel.