Menu
We reden de Focus ST op en nabij circuit Paul Ricard in Frankrijk. Telkens weer laten we de snelle hatchback terugzakken tot onder de 3.000 toeren, als je vervolgens het gaspedaal vloert, lijkt het geluid uit het diepst van z'n ziel te komen. De 225 pk sterke vijfcilinder beloont je met een donkerbruin gestamp, ten teken dat 'ie aan de bak moet. We reden deze krachtbron ook wel eens in een Volvo S40 of V50 T5, maar dan hoor je 'm door geluiddempende materialen amper. Terwijl Fords Team RS, verantwoordelijk voor de snelle Fords, zich juist heeft ingespannen om de inzittenden en buitenstaanders volop van het orkest van vijf springende zuigers te laten genieten. In Zuid-Frankrijk nabij het circuit van Le Castellet, Paul Ricard, zien we dan ook enkele jongeren langs de weg gebaren maken. Gas, gas, gas, lijken ze te schreeuwen. Enthousiast begroeten ze onze reacties van de rechtervoet. Mooi toch? Team RS kwam bij hun zoektocht naar een geschikte krachtbron voor de Focus ST binnen de Ford Motor Company al gauw terecht bij Volvo's vijfpitter. Nog vijf pk extra werd eruit gehaald en de zesbak van Volvo werd voorzien van kortere overbrengingen. Het blok lijkt er nooit genoeg van te krijgen, boven de 6.000 toeren geeft hij nog een eindspurt tot 7.000 omwentelingen. In deze auto kun je het niet laten om het raam open te doen in tunnels en bij het rijden langs muurtjes. En komt u er een tegen, doe dat dan ook. Met een beetje geluk gaat de ST-bestuurder net op het gas staan.
Het stuur van de Focus ST heeft de juiste dikte, en laat zich voldoende ver naar de bestuurder toe halen. Zoals je van een snelle Ford mag verwachten, stuurt de ST direct en biedt de besturing voldoende gevoel, al stuurde de oude Focus ST170 naar ons idee communicatiever. Een eigenschap die ook de oude gewone Focus kenmerkte. In snelle bochten is de ST prima in balans, het duurt lang eer hij over de voorwielen wegschuift, en de achterkant komt niet opeens gemeen omzetten. De Astra OPC is op dit onderdeel veel onrustiger, eerst onderstuurd en vervolgens zoekt de kont bij gas lichten de buitenkant op. Dat laatste is zeker spectaculair en er zijn legioenen diehards die zo'n onstuimig karakter kunnen waarderen maar de Ford is dat wilde vreemd. De ST heeft een handgeschakelde zesbak, die zich met korte slagen laat bedienen. Een fijne transmissie die voor het mooie met een wat langere versnellingspook in verbinding had mogen staan.
Een volledige rij-impressie staat in AutoWeek 47 die vanaf woensdag 16 november in de winkel ligt.
