Fiat 127 - Facelift Friday
Nieuw achterscherm
De Fiat 127 verscheen in 1971 als opvolger van de Fiat 850. Ten opzichte van de voorwielaangedreven 127 een ware revolutie, zeker in hatchbackvorm. Vandaag concentreren we ons echter op de evolutie, die zich in 1977 en 1982 aandiende. Via een omweg verscheen er zelfs nog een latere variant.
De eerste zes jaar na zijn introductie had de Fiat 127 een rustig leven. De auto was er als tweedeurs ‘sedan’ (met de vorm van een hatchback) en vanaf 1972 ook als een echte hatchback, met een zogenoemde derde deur (In het Wild). Onder de kap lag te allen tijde een vrij minimaal viercilindertje met een inhoud van een krappe liter, die menig Italiaan met een vrolijke roffel door het leven sleepte. Of andere wereldbewoner, trouwens, want de Fiat 127 bleek een reislustig type. In Brazilië ging men bijvoorbeeld al snel met het model aan de haal en daar werden derivaten van de auto ook nog heel lang doorgebouwd.
In Europa diende het eerste echte nieuws voor de 127 zich aan in 1977, toen de tweede serie werd gelanceerd. Die auto is dankzij een heel nieuw front duidelijk te onderscheiden van het origineel. Vanaf ’77 zijn koplampen en grille optisch één geheel. De verchroomde bumpers werden vervangen door grotere, hoger geplaatste en uit kunststof opgetrokken exemplaren met geïntegreerde richtingaanwijzers.
1977
Aan de achterkant veranderde er zo mogelijk nog meer. Behalve een nieuwe, verder naar beneden doorlopende achterklep die de achterlichten naar een andere plek dwong, kwam Fiat ook met een nieuw ontwerp voor het achterscherm. De achterste zijruit heeft vanaf 1977 dan ook een duidelijk andere vorm dan voor dat jaar.
In 1982 vond Fiat het tijd voor een tweede grote update. Opnieuw ging het front volledig op de schop, waarbij aanzienlijk moderner ogende koplampen werden gemonteerd. De richtingaanwijzers zaten niet langer in de bumper, maar kregen een plekje op de hoeken en het geheel werd gevat in een omlijsting van het grijze plastic waarvan we in de jaren tachtig maar geen genoeg konden krijgen.
1982
Dat is waarschijnlijk ook waarom zelfs de achterlichtpartij, met daartussen nog altijd de kentekenplaatuitsparing, werd voorzien van een soortgelijke ‘lijst’. Na deze metamorfose was de 127 ineens typisch een kind van de jaren 80. Met deze editie was het officieel klaar voor de Europese editie van de 127, maar dat gold niet voor zijn Europese carrière. Vanaf 1983 haalde Fiat echter de Zuid-Amerikaanse versie van het model naar Europa, die het nog tot 1987 zou uithouden. Hoe je deze auto herkent? Juist: aan de unieke neus en kont.
83-87
