'De auto van de toekomst' van 30 jaar geleden - Uit de Oude Doos
Gluren in de glazen bol in 1992
Met een nieuw jaar voor de deur, is het natuurlijk weer tijd om vooruit te blikken op wat komen gaat. Dat deden we precies dertig jaar geleden ook, al keken we toen wel héél ver vooruit. We stelden ons toen de auto van de toekomst voor en bleken al wat dingen goed gezien te hebben in de glazen bol.
Vooruitblikken op de toekomst zijn jaren later soms wat pijnlijk om terug te zien. Niet zelden blijken bepaalde verwachtingen toch niet helemaal uit te komen, of blijken ze wat te voorzichtig te zijn geweest. In 1992 stelden we ons 'de auto van het jaar 2000' voor, met technologie waarvan we verwachtten dat het in de nieuwe eeuw gemeengoed zou worden. Wat blijkt? Sommige zaken lieten nog wat langer op zich wachten dan het jaar 2000 of kwamen in een wat andere vorm pas echt goed tot wasdom. Wel zaten we al aardig goed als het aankwam op wat enkele van de belangrijkste 'toekomstige' snufjes in auto's zouden worden.
Zo stelden we ons het dashboard van de toekomst voor met een belangrijke rol voor beeldschermen. We schetsten een heus digitaal instrumentarium, waarin verschillende gegevens getoond konden worden in hetzelfde venster. "In het dashboard een monitor met wisselend scherm. Bij bijvoorbeeld het aanwijzen van de route verdwijnen andere instrumenten naar de achtergrond." Het duurde nog wel wat langer dan acht jaar voordat dit echt gemeengoed werd, maar anno 2022 hebben auto's in alle segmenten (al dan niet optioneel) daadwerkelijk zo'n instrumentarium. Navigeren? Dat gingen we ook via het scherm doen en wel dankzij CD's met kaarten erop. Die zouden in een CD-wisselaar gestopt worden en dan kon je met een druk op de knop de kaart van het gebied inladen waar je wilde navigeren. Ouderwets? Nu wel, maar in 1992 was het nog toekomstmuziek en het zou inderdaad rond het jaar 2000 al in diverse auto's op die manier werken. Ook het head up-display voorzagen we al. "De snelheidsaanduiding verschijnt in de vooruit, zodat de bestuurder zijn blik op het verkeer kan houden".
Wat we niet aan zagen komen, was de opkomst van het centraal in het dashboard geplaatste infotainmentscherm. In 1992 stelden we ons nog voor dat het scherm voor het stuurwiel alle informatie zou tonen en dat het daarbij zou blijven. "Er zullen eerder minder instrumenten op het dashboard komen. Dat drukt de kosten. Veel instrumenten zullen plaatsmaken voor één multifunctioneel informatieapparaat." Dat laatste klopte dan op zich weer wel, al is die rol vooral toe te schrijven aan het centrale infotainmentscherm dat op het dashboard van de toekomst uit 1992 nog schitterde door afwezigheid. We lieten ons daarbij vooral leiden door wat Mercedes-Benz met de F100 Concept en Volkswagen met de Futura hadden laten zien. Daarin nam het instrumentarium immers ook alle informatievoorziening op zich.
Het futuristische stuurwiel op de schets had slechts twee knoppen; eentje om de automatische transmissie mee te ontkoppelen en eentje om de rijrichting mee te kiezen. Dat tweede is realiteit geworden, in verschillende vormen. Tegenwoordig kiezen steeds meer fabrikanten ervoor om je (vaak bij EV's) via het stuurwiel of een hendel aan de stuurkolom de rijrichting te laten selecteren. Toch is ook de meer traditionele hendel in de middentunnel ook zeker nog niet verdwenen. Op die plek verwachtten we dertig jaar geleden nog een 'geïntegreerde autotelefoon' te treffen. De razendsnelle opmars van mobiele telefoons begin deze eeuw heeft de af fabriek autotelefoon echter in rap tempo overbodig gemaakt. Wel is de voorziene 'knop om de auto mee te starten' er gekomen en die heeft inderdaad het ouderwetse contactslot grotendeels doen verdwijnen. Ook het automatisch instellen van de auto (stoelpositie, stand van de spiegels, favoriete radiozender) op degene die gaat rijden zien we regelmatig. De 'codekaart' die je daarvoor nodig zou hebben is dan weer geen gemeengoed geworden.
Tenslotte blikten we vooruit op enkele snufjes die taken van de bestuurder uit handen zouden gaan nemen. Zo liet Volkswagen met de Futura iets zien waarvan we zeker waren dat het in de 21e eeuw heel normaal zou worden: automatisch inparkeren. "Sensoren berekenen de ruimte om te parkeren, waarna de computer de auto keurig op de juist plek zet." Minder geavanceerd, maar in 1992 ook nog toekomstmuziek, was de achteruitrijcamera. Die had Mercedes-Benz al laten zien: "Een videocamera op de achterkant van de auto helpt bij parkeren. Kost veel geld, maar het werkt wel."
