Rij-impressie Audi A4 Avant 2.0 TDI Ultra

Na de lancering van de Audi A4 limousine wist je dat de Avant niet lang op zich zou laten wachten. De tijden dat automerken de lancering van verschillende carrosserieën van dezelfde auto een flink stuk uit elkaar plakten om meer aandacht te genereren, zijn voorbij. Neem de A4 Avant. Je zou als Audi door langer te wachten zomaar een aantal klanten richting een nieuwere station van BMW of Mercedes kunnen sturen en dat is geld weggooien. En dus rijden wij al met de Avant nog voor de A4 sedan zijn eerste meters op de Nederlandse wegen heeft gemaakt.

Het uiterlijk van de auto is net als dat van zijn vierdeursbroer niet opzien­barend. Audi kiest nu al langere tijd voor evolutie. Wel zijn de lijnen overal net een tikje scherper: een stijl die we voor het eerst zagen op de nieuwe Audi TT en inmiddels ook op de nieuwe Audi Q7. En hoewel het geheel niet opzienbarend is, ziet ook de Avant er gewoon strak uit. Mensen met een oudere A4 kunnen bovendien gerust zijn dat de restwaarde van hun model niet ineens geheel instort. Wel zullen sommige kopers van een nieuwe A4 hun buurman er zelf op moeten wijzen dat ze een nieuwe auto hebben.

Aan de binnenkant zijn de ingrepen forser. Het tft-scherm is niet langer inschuifbaar, maar prijkt boven een zonder meer prachtige middenconsole. Zoals wel vaker was ons testmodel voorzien van alle nodige glimmers en extra's, maar de basis is al zonder meer oké. Het MMI is vanwege de vele, vele extra opties nog een tikje uitgebreider: je hebt nu meer keus hoe je zaken wilt bedienen. Scrollen door menu's, virtueel schrijven op de draaiknop of voicecommando's: het kan allemaal. Net als in de TT en de Q7 krijg je optioneel ook een tft-scherm voor je neus in plaats van de klassieke klokken. Vooral de mogelijkheid om de klokken te verkleinen en zo onder meer de navigatiekaart groot in beeld te brengen, is prettig. De hoeveel­- heid technische gadgets waarvan je kunt profiteren, is vervolgens schier oneindig. Head-updisplay, autobrake, een automatische cruisecontrol die samenwerkt met de navigatie én met het verkeersbordenherkenningsysteem, en een inductiesysteem om je smartphone mee op te laden, zijn slechts een greep uit de mogelijk­heden. Je schrikt pas als je ziet wat er met de totaalprijs van de auto gebeurt als je al deze zaken aankruist, want reken niet op een 'veel-voor- weinig'-aanbieding zoals Mazda dat bijvoorbeeld doet met zijn '6'. Gaan we door naar de achterbank, dan profiteren de passagiers hier erg van het feit dat de wielbasis een centimeter langer is dan voorheen. Uiteraard is het geen Volkswagen Passat, maar je zit véél ruimer dan in zijn voorganger. Kijken we in de kofferbak, dan doet de Avant het met 505 liter beter dan directe concurrenten BMW 3-serie (495 liter) en Mercedes C-klasse (490 liter). Een Ford Mondeo Wagon heeft 'maar' 20 liter meer. Qua motoren kan Audi schitteren. Niet alleen zijn er dikke 2,0-liter-benzineturbomotoren en V6-diesels, de kracht van Audi is dat de instapmotoren ook heel goed zijn. Zo had de vorige A4 een 1,8-liter TFSI waarmee je eigenlijk niets tekortkwam. Op dieselgebied profiteert het merk van de ervaring in het C-segment van de hele Volks­wagen-groep. Het downsizen gaat echter door, want de nieuwe A4 wordt later leverbaar met een 1,4-liter turbomotor met 150 pk! We kennen het nieuwe turboblok met cilinder­uitschakeling al uit bijvoorbeeld de A3 en de Seat Leon en in die modellen prefereren we de motor boven de 1,8-liter met turbo. Toch is dat op benzinegebied vooralsnog niet eens de belangrijkste motor, want de 2,0- liter TFSI met 190 pk en Ultra-label is zo zuinig dat hij dit jaar nog goed is voor 20 procent bijtelling, iets wat je met benzineauto's steeds minder ziet. Tijdens deze testrit gingen wij echter dieselen. De 2,0-liter TDI met 150 pk en Ultra-label zit op 106 gram CO2 per kilometer en ook dat is goed voor 20 procent bijtelling dit jaar en 21 procent volgend jaar. Met zijn 150 pk heb je power genoeg. De tijd dat de fiscaal gunstige spaardiesels niet vooruit te branden waren, ligt duidelijk achter ons. Met 320 Nm bij 1.500 tpm heb je trekkracht genoeg om de lange overbrengingen (1.800 tpm bij 120 km/h) van de erg fijne handgeschakelde zesbak tegemoet te treden. En al hoor je dat het een dieselmotor is, het blok loopt vele malen geraffineerder dan de instapdiesels van directe concurrenten Mercedes en BMW, wat zeker op de Nederlandse markt – wij houden hier van instappers – een belangrijk pluspunt voor Audi is. Grappen over de NOx-uitstoot liggen nu voor de hand, maar de Volkswagen Group claimt met twee vingers omhoog dat alle Euro 6-auto's 100 procent zeker sjoemelvrij zijn, dus daar doen we het vooralsnog maar mee.

De auto is een stuk comfortabeler dan zijn voorganger, maar verwacht niet het niveau van de nieuwe Mercedes C-klasse. Op dynamisch vlak heeft de A4 echter allerminst ingeleverd. De A4 is tot 120 kilogram lichter en dat merk je enorm. Vooral het duwende gevoel op de neus is (opnieuw) veel minder dan voorheen, en de manier waarop de dempers de auto op hoge snelheid op koers houden zonder dat het oncomfortabel wordt, is zeer indrukwekkend: het tilt de auto écht boven de middenmoot uit. Daar komt bij dat de Audi uitzonderlijk stil is; ook op hoge snelheid. Allemaal hosanna dus? Nee. Want zoals wel vaker bij Audi ontbreekt ook bij deze A4 de X-factor als het aankomt op rijplezier. Het stuurgevoel is beter dan voorheen, maar echte terugkoppeling is er nog steeds niet, waardoor er toch een zweem van afstandelijkheid over de auto hangt. Het is niets waar Audi- liefhebbers van zullen schrikken, en mensen die zich er bij Audi-modellen tot nu toe niet aan hebben gestoord, zullen de nieuwe A4 een geweldige auto vinden. Maar de hardcore BMW-liefhebber die zijn auto koopt vanwege het rijden en niet vanwege het logo op de neus, zal nog altijd redenen zien zijn eigen merk trouw te blijven.