Toyota Avensis (2008) - Test

Het heeft bijna iets aandoenlijks, de manier waarop chief engineer Takashi Yamamoto in zo goed als onverstaanbaar Engels de nieuwe Avensis aanprijst tijdens de persconferentie in Milaan. Geen volk dat zo kan opgaan in een missie als de Japanners en Yamamoto is daarop geen uitzondering. De missie van Toyota en Yamamoto was om de nieuwe Avensis zo 'Europees' mogelijk te maken en geen gelegenheid wordt onbenut gelaten om ons dat duidelijk te maken; een designcentrum (ED2) in Zuid-Frankrijk, Japanse en Europese technici die bij elkaar op visite gaan om het beste van twee werelden te combineren en meer van dat soort initiatieven om de Avensis niets minder dan grensverleggend in het D-segment te laten zijn. Het komt me allemaal bekend voor, bijna als een kopie van de persintroductie van de vorige Avensis, waarbij ondergetekende ook te gast was. Deze déja vu ten spijt zijn Toyota's inspanningen niet onbeloond gebleven; de huidige Avensis is een behoorlijk succesnummer gebleken. Met name in de leasemarkt, waar driekwart van de Avensissen een baasje vond en de Wagon bij ons veruit de populairste carrosserievariant was. De zo goed als afwezige interesse voor de hatchback heeft Toyota doen besluiten de nieuwe Avensis alleen nog maar als stationwagon en sedan te leveren, waarbij die laatste versie het met name van de Oost- en Zuid-Europese markten moet hebben.

Trendvolger

Ten opzichte van z'n voorganger ziet de nieuwe Avensis er een stuk massiever uit, te verklaren door de toegenomen lengte en breedte (allebei 5 cm) en een hoger geplaatste motorkap, wat weer te maken heeft met de voetgangersveiligheid. Daarnaast werd de A-stijl 11 centimeter naar voren gezet en ging de C-stijl (van de sedan) 5 centimeter naar achteren, waardoor niet alleen een langgerekter silhouet ontstaat maar ook de binnenruimte toenam. Met z'n aflopende daklijn volgt de Avensis netjes de trend die door segmentbroeders als de Ford Mondeo, Opel Insignia, Mazda 6 en Renault Luguna werd in- en voortgezet. Ook de brede schouderlijn en de 'uitgeklopte' wielkasten lijken tegenwoordig eerder regel dan uitzondering te zijn in deze klasse. Maar kunnen we bij bijvoorbeeld de Mondeo en Laguna nog iets van een eigen identiteit ontdekken, het design van de Avensis is wel erg anoniem en inwisselbaar. Maar dat was de vorige ook en blijkbaar maakt dat niets uit voor de verkoopcijfers, dus in hoeverre dat een minpunt is? Bij het ontwerpen van het dashboard is Toyota naar onze mening wel erg ver doorgeschoten in degelijkheid en overzichtelijkheid. Natuurlijk, alles zit precies waar je het verwacht, het functioneert prima en het zit ook nog eens uitstekend in elkaar geschroefd maar tjonge, wat is dit een saaie werkplek, zeg. Dat de middenconsole een schaamteloze kopie is van die in de Passat, daar hebben we het maar niet over. Voor de nieuwe Avensis heeft Toyota een aantal technische snufjes aan de optielijst toegevoegd, waaronder adaptieve cruisecontrol, meedraaiende xenonkoplampen, Lane Keep Assist en een Pre-crash Safety System, dat een noodsituatie 'herkent' en de gordels aanspant en maximale remcapaciteit klaarzet.

Meer vermogen, minder uitstoot

Onder de noemer Toyota Optimal Drive leveren de motoren meer vermogen dan voorheen terwijl ze minder CO2 uitstoten en ook nog eens zuiniger zijn. De benzinemotoren (goed voor A- en B-labels) zijn nieuw, de diesels (met B- en C-labels voor de handgeschakelde versies) zijn doorontwikkeld. Het nieuwe onderstel, met multilink-ophanging achter en een grotere spoorbreedte voor en achter, zorgt ervoor dat de Avensis strak stuurt, zonder dat je de kwalificatie 'sportief' uit de kast hoeft te trekken. Hetzelfde geldt voor de stuurreacties. Alle versies beschikken standaard over een nieuwe handgeschakelde zesbak, waarover niets dan lof. Wie het schakelen desondanks liever uit handen geeft, kan in combinatie met de 1,8- of 2,0-liter benzinemotor opteren voor de nieuwe 7-traps CVT-automaat of, bij de 2,2-liter D-CAT-diesel van 150 pk, voor een conventionele 6-trapsautomaat met 'sportieve' schakelflippers aan het stuur. De dieselmotor onderscheidt zich door z'n soepele krachtsopbouw en stille loop. Binnenin is motorgeluid bij constante snelheden nauwelijks waarneembaar. Van de benzinemotoren, die allemaal zijn voorzien van de nieuwe Valvematic-techniek (variabele inlaatklephoogte), hebben we helaas alleen kortstondig kennis kunnen maken met de 1,6-liter van 132 pk. Ook deze manifesteert zich als een stille krachtbron, al moeten er wel flink toeren gemaakt worden om de vaart erin te houden. Wat dat betreft ben je bij de 147 pk sterke 1,8-liter waarschijnlijk beter af. Net als bij het huidige model valt het niet mee om minpunten te vinden aan de nieuwe Avensis. Ons grootste kritiekpunt – het saaie uiterlijk en innerlijk – kan naar verwachting weer met gepaste verkoopcijfers (Toyota verwacht er in 2009 tussen de 5.000 en 5.500 aan de man te brengen) gepareerd worden. Verder is het gewoon een zeer degelijke, goede auto met dito motoren en rijeigenschappen. Dat, in combinatie met een aantrekkelijk prijskaartje (vanaf € 23.940) zal wederom een groot publiek aan weten te spreken. Toyota stapt overigens af van de bekende uitrustingsniveaus Sol, Terra en Luna. Daarvoor in de plaats komen Comfort (het basismodel), Dynamic en het topmodel Executive Business. De Panoramic-versie verwijst naar het grote glazen dak van de Wagon en is logischerwijs ook alleen op deze carrosserievariant leverbaar.