Uitvoering

XC70 2.4 D5 AWD Summum

Versnellingen

5, Sequentiële Automaat

Bouwjaar

2005

Jaar van aanschaf

2016

KM-stand bij aanschaf

381.000 km

KM-stand laatst

384.000 km

Aankoop en eerste ervaringen

384.000 km

12 oktober 2016

Na het voortijdig einde van onze Ford S-max (zie mijn andere review) zijn we op zoek gegaan naar een alternatief. De criteria:
- gezien het toenemend aantal kilometers een diesel
- automatische versnellingsbak
- ruimte voor 2 volwassenen en 3 kinderen
- ruime kofferbak
- Minimaal trekgewicht van 1500 kg. ivm caravan
- stoere auto, mag wel iets aparts zijn. Autorijden mag toch nog wel een beetje leuk zijn.
Op de shortlist bleven nog een paar auto's over, waarvan o.a. de Renault Espace (bang voor storingen en de rest van het gezin vond hem spuuglelijk), Kia Sorento (vaag weggedrag en veel met motorschade aangeboden), de Ford Kuga (schaars en duur) en de Volvo XC90 (wegenbelasting! en eigenlijk iets te groot en 'over de top') zijn afgevallen.
Na 10 jaar Volvo te hebben gereden met goede ervaringen, besloten dat het weer een Volvo moest worden. En wel een XC70, vroeger al een beetje een droomauto en nu als gebruikt exemplaar bereikbaar.
Waarom geen V70? Rationeel zijn er niet zoveel argumenten voor de XC70 te bedenken. Ik ben niet van plan regelmatig de prut in te gaan, dus meer bodemspeling en 4-wielaandrijving zijn niet echt nodig. Verder is de XC70 maar marginaal groter (breder) en zal een V70 de caravan ook prima kunnen trekken. De keuze voor de XC70 is dan ook meer gebaseerd op gevoel. Ik vind het gewoon een stoere bak zonder een 'PC-Hooft tractor uitstraling'.
De zoektocht kon beginnen. Na een heel aantal exemplaren te hebben bekeken liep ik, nota bene vlak bij huis, tegen deze XC70 aan. In eerste instantie schrok de hoge kilometerstand mij af, maar de staat van de auto en de complete onderhoudshistorie gaven mij het gevoel dat deze auto nog wel een tijdje mee moet kunnen. Mijn bedoeling is er 100.000 tot 150.000 km. mee te rijden in ca. 4 jaar en als de onderhoudskosten dan nog enigszins binnen de perken blijven, rijden we niet al te duur.

Wat is het geworden?
Een XC70 D5 AWD Summum uit april 2005, net voor de modelwisseling. Deze is dus nog voorzien van de euro-3 D5 motor van 163 pk zonder EGR en af-fabriek roetfilter. Volgens kenners is deze motor betrouwbaarder dan de euro-4 versie van 185 pk die vanaf augustus 2005 is geleverd. De auto is wel voorzien van een achteraf gemonteerd roetfilter (DPF) en verder dus van de Geartronic automaat.
De kleur bruin (lava sand) was niet mijn eerste keuze, maar ik moet zeggen dat deze kleur hem wel goed staat. Het valt overigens op hoe goed de conditie van de lak is na 11 jaar en 380k kilometers. Het lakwerk van mijn S-max van 2008 was er slechter aan toe.
De uitvoering is Summum, wat bij Volvo de meest luxueuze versie is. De auto is o.a. voorzien van volledig bruin lederen interieur (mooi in combinatie met het lichte dashboard), elektrisch verstelbare bestuurdersstoel met geheugen, verwarmbare voorstoelen, ECC, standverwarming met timer, bi-xenon verlichting, regensensor, etc. Daarnaast zitten er de summum-sports line (achterspoiler, snelheidsafhankelijke stuurbekrachting en 4C onderstel), de mobility line (RTI navigatie, telefoon en dolby pro-logic radio) en een alarmsysteem op. Een originele (Thule) trekhaak en aluminium dakrails maken het plaatje compleet. Het prijskaartje voor de eerste eigenaar: 76.000 euro (oeps). Gelukkig is er ruim 90% afgeschreven.

Eerste indrukken
Ondanks dat de auto een ruime ervaring heeft, merk je nog nergens aan dat hij levensmoe begint te raken. De motor is heerlijk. Ik heb vroeger ook een splinternieuwe S60 D5 gereden, dus ik ken de motor wel een beetje en ook deze loopt na bijna 4 ton nog steeds als een zonnetje. Ook de combinatie met de automaat is heerlijk relaxed. Het is mijn eerste auto met automaat (op een dafje variomatic na) dus veel ervaring heb ik niet. Andere mensen beweren wel dat de geartronic van Volvo niet de beste automaat op de markt is en ik geloof ook wel dat deze bak niet kan tippen aan de moderne DSG-achtige bakken. Toch schakelt hij schokvrij en vlot.
De 4C knop vind ik een welkome aanvulling. 4CC betekent bij Volvo elektronisch geregelde schokdempers die zich continu (500 keer per seconde) aanpassen aan de omstandigheden. Daarnaast worden ook de werking van de automaat en de besturing beïnvloed.
Mijn kritiek op mijn vorige V70 betrof met name het na-deinen. Met het 4C onderstel is de auto een stuk stabieler. In de comfort stand is de auto heel soepel geveerd en kun je vlot over verkeersdrempels heen. De automaat schakelt vrij snel over en de besturing is vrij indirect. In de sport-stand merk je dat de auto straffer is gedempt, vlotter op het gas reageert en de automaat langer in de versnelling blijft en de motor dus meer toeren maakt. Ook is de besturing dan strakker. Het deinen is in beide standen een stuk minder dan met het standaard onderstel. De ervaringen met 4C in combinatie met een zware caravan zijn zeer wisselend. Zodra ik hiermee ervaring heb opgedaan zal ik het hier melden.
Zo strak als bijvoorbeeld de Ford S-max rijdt de Volvo niet. Het is vooral een comfortabele snelweg cruiser die er, als je het gas een keer intrapt, verbazingwekkend snel vandoor wil. Ik heb dagen dat ik ca 500 rijd en het comfort en de heerlijke stoelen zorgen ervoor dat ik nooit geradbraakt uitstap. Het geluidsniveau is wel iets hoger dan dat van de (benzine) S-max maar wel zeer acceptabel. Daarnaast ben ik wel zeer gecharmeerd van de typische Volvo 5-cilinder roffel en daarom gaat bij accelereren de radio nog wel eens uit.
Het is opvallend hoe goed de auto er van binnen nog uitziet. Het leer is echt nog als nieuw, het dashboard heeft nauwelijks krasjes en bijna alles wat erop zit, functioneert nog prima. Het voelt allemaal stevig en degelijk aan en dat is wel een verschil met de Ford.
Het navigatiesysteem gebruik ik, i.v.m. de verouderde dvd's niet, evenmin als de ingebouwde telefoon. Een telefoon met steeds de nieuwste kaarten voldoet veel beter. Door de garage heb ik er een GROM laten inbouwen. DIt kastje zorgt ervoor dat je via bluetooth kunt bellen en muziek kunt streamen naar de auto-radio. Dit werkt uitstekend, goede geluidskwaliteit en is zeker een aanrader. De cd-wisselaar is defect, maar door de mogelijkheid muziek te streamen, is dat niet zo'n probleem.
Verder heeft de garage de airco afgevuld en het koelvermogen is nu ook weer prima. De standkachel wordt nog gereinigd en dit lijkt mij, als het straks kouder wordt, een heerlijke optie.
Zoals gezegd is het een lekkere reisauto. Vergeleken met de S-max valt de ruimte op de achterbank een beetje tegen (met name de beenruimte) en ook de kofferruimte onder het afdekzeil is iets minder. Door de cardantunnel (4-wielaandrijving) is de vloer achterin niet vlak en zit de middelste passagier een beetje met de benen omhoog. De kinderen mopperen echter niet over de ruimte.
Ik hoop nog een tijd plezier te hebben van deze XC70. Ik ben benieuwd hoe de AWD zich gedraagt bij gladheid en hoe de auto bevalt als caravantrekker. Verder hoop ik dat de onderhoudskosten binnen de perken gaan blijven. Hierover later meer.

Verbruik
Na 4 tankbeurten is het gemiddeld verbruik 1:13,5. Dit is werkelijk gemeten en niet volgens de boordcomputer. De boordcomputer is zeer optimistisch over het verbruik en zit er nogal ver naast.

8,0