Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)

autoreview

Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)
Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)Volvo V50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition (2012)

Signalement

UitvoeringV50 D2 DRIVe Start/Stop Limited Edition
Versnellingen6, Handgeschakeld
Bouwjaar2012
Jaar van aanschaf2019
KM-stand bij aanschaf134.000 km
KM-stand laatst210.000 km
Lezerswaardering: 86%Keuze van de redactie
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de gedragsregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Eerst indrukken

  • 135.000 km

Op zoek naar een compacte, ruime, wendbare, goed-sturende C-segment stationwagen met smoel, diesel, minimaal Euro5, maximaal 1350kg... en een budget van max. 10K. Waar kom je dan uit?

De eerste 1000km zijn een feit, sinds ik de V50 vorige week mocht ophalen bij de Volvo dealer. Heb daar mijn vorige auto, een Alfa Romeo MiTo 1.3 jtdm ingeleverd. In mijn review is die auto dan ook mijn referentiekader.

Van 'onbetrouwbaar' Italiaans naar een 'degelijke' Zweed? Vooroordelen zijn er om bevestigd te worden, maar feit is dat ik na 17 jaar Alfa rijden verdraaid weinig problemen heb ondervonden, behoudens normaal onderhoud. Heb nu gekozen voor een V50 met de 'beruchte' D2 motor; die mag zich de komende jaren minstens zo probleemloos gaan tonen!

COMFORT
De eerste rit was direct een wat langere snelwegrit van Weert naar Apeldoorn. Met de cruise control aan in de 6e versnelling valt op hoe aangenaam rustig het is aan boord. Stoelen (wauw, zelfs de bijrijderstoel) en stuur zijn uitgebreid verstelbaar; voor vertrek heb ik uitgebreid te tijd genomen dat goed in te stellen. In mijn MiTo zat een fijn crème leder interieur, maar dat valt in het niet bij het fantastische zitcomfort en stevigheid van de zwartlederen V50 stoelen. Dat heeft Volvo erg goed voor elkaar! Bij mijn zoektocht naar een andere auto heb ik ook naar het (veel ruimere) zusje gekeken, de Ford Focus stationwagen. Maar die sprak mij zowel qua uiterlijk (te weinig onderscheidend) als van binnen (te druk dashboard) niet aan. De zwevende middenconsole herbergt alle belangrijke functies en is heerlijk rustig vormgegeven, heerlijk gewoon. Ook praktisch: twee grote bekerhouders achter een schuif en een enorm opbergvak in de armsteun, inclusief aansluitingen voor muziek, goed geregeld!

PRESTATIES
Van Alfa naar Volvo, dat zal wel even tegenvallen, toch? Dat valt dus heel erg mee. Sterker nog, van de 85pk MiTo naar de 114pk V50 is een aangename vooruitgang, de auto voelt voldoende vlot en komt prima mee in het verkeer. Heb voor deze motorisering gekozen vanwege het gunstige verbruik en het beperkte wagengewicht. Zowel op de snelweg als op de binnenwegen voldoet het standaard vermorgen van de D2 motor prima. Ben benieuwd hoe die zich komende zomer gaat houden op de bergpassen. Heb al gezien dat er tamelijk eenvoudig getuned kan worden naar 140pk, dus dat is wellicht nog het overwegen waard.

BETROUWBAARHEID
Tot dusver (uiteraard) prima. Heb de auto echter nog te kort om daar echt iets zinnigs over te zeggen. Over een paar duizend kilometer kom ik hier graag op terug.

GEBRUIKSKOSTEN
Ook die zijn nog niet in te schatten, op een eerste indicatie van het verbruik na dan: de boordcomputer staat na één tank op 4,5/100km, ruim 1 op 22. Voorlopig neem ik dat met een korrel zout: bij de volgende tankbeurten ga ik het gemeten verbruik aan de pomp bijhouden in de verbruiksmonitor. Als ik zo rond de 1 op 20 zou uitkomen, ben ik al heel tevreden.

AANPASSINGEN
Mijn 'nieuwe' V50 betreft een D2 Limited Edition. Een van het laatste bouwjaar 2012 en heerlijk compleet uitgerust. Hij heeft een verlagingspakket meegekregen, wat 'm goed staat zonder te hard of stuiterig te worden (nogmaals, mijn referentiekader is een snoeiharde MiTo). Samen met het 17" lichtmetaal kleedt dat mooi af, enkel de achterspoiler ontbrak nog. Dat is bij aflvering direct aangepakt, waardoor de auto optisch voor mij helemaal af is. Kon het verder niet laten een subtiel elandje te plakken op de voorschermen... Genezen van het Alfavirus en nu direct gegrepen door het Volvovirus? We gaan het zien. Zodra er iets bijzonders te melden is, zal ik dat hier aanvullen!

Gestrand

  • 138.000 km

Na 4000 overigens zeer plezierige kilometers ben ik na 6 weken in mijn V50 op een vrijdagmiddag gestrand in Friesland, ruim 200km van huis. Mooie test van de Volvo Assistance werking in de praktijk ;-)

Wat er vooraf ging: ik reed op een 100km weg in Friesland, met om de paar kilometer een rotonde. Bij het optrekken naar kruissnelheid na een rotonde voelde ik de eerste keer een kort schokje, maar verder was er nog niets aan de hand. Na de volgende rotonde gingen bij optrekken rond ca. 80km/u twee oranje lampjes branden (Informatie en ABS) en kreeg ik de meldingen 'anti skid service' en 'motorservice vereist'. Ook was direct het vermogen weg en kon ik niet verder versnellen. Niet dat ik dat nog wilde overigens; de motor maakte een hoop lawaai en leek wel op drie cilinders te lopen.... De auto op de eerste uitwijkplaats stilgezet en Volvo Assistance ingeschakeld; de auto zit immers nog in de BOVAG garantie.

Volvo Assistance schakelde de Wegenwacht in, die de auto heeft gestart, geluisterd en uitgelezen. Hun diagnose: foutmelding op de vierde verstuiver. Kon niet ter plekke worden opgelost, dus een bergingswagen werd ingeschakeld. Op vrijdagmiddag vlak voor het weekend.... de auto zou maandagochtend op transport gezet worden van Friesland naar mijn dealer in Limburg, over afstanden gesproken in Nederland... Zelf kreeg ik een leenauto mee van Logicx.

De maandag daarop contact gehad met de dealer, die het vermoeden van de Wegenwacht bevestigde: inderdaad een defecte verstuiver. Op woensdag mocht ik de auto weer ophalen. Prettig, want ook de leenauto van Logicx moest die dag ingeleverd worden, dat mocht gelukkig bij de dealer, die voor verder transport zou zorgen.

Bij de dealer stond de auto netjes klaar. Wel dacht ik bij wegrijden een diesellucht te ruiken. Toen die lucht eerder sterker dan minder werd, de auto aan de kant gezet en de motorkap open getrokken: daar zag ik een plas vloeistof liggen. Meteen omgekeerd en terug naar de dealer gereden. Daar bleek bij de controle van de reparatie een retourleiding beschadigd te zijn. Onderdeel helaas niet op voorraad, ook niet bij de naburige Ford dealer. Onderdeel werd vervolgens uit een nabijgelegen plaats gehaald, maar dit bleek toch niet te passen. Dealer heeft zeer zijn best gedaan, maar helaas zonder resultaat. Ik ben een halve dag verder en weer thuis met de leenauto.

Een dag later alsnog de auto op kunnen halen. De eerste kilometers hoorde ik de verstuivers enorm tikken, maar dat lijkt snel minder te worden. Was erbij verteld dat ik dit in het begin zou kunnen horen, maar dat dit geluid langzaamaan zou verminderen. Best apart, maar goed. Ben allang blij dat ik de Opel Astra leenauto heb mogen inleveren en de V50 weer terug heb. Hij doet het weer prima!

Dankzij dit avontuur heb ik de betrouwbaarheid wel een punt lager gescoord. Bij nieuwe bijzonderheden of ervaringen meld ik mij weer!

Klein ongemak

  • 143.000 km

Laatst een druppel olie/vet/? op de oprit, lokatie linksvoor ergens. Bij het linker voorwiel leek de hele bodemmplaat besmeurd. Kon gelukkig snel bij de dealer terecht vóór een gepland tripje naar Frankrijk. Kreeg tijdens het onderhoud een knappe V60CC T5 mee met 250pk.... was héél erg leuk en (uiteraard) een enorm verschil met mijn 115 eco-peekaatjes. Genoten van de kilometers, maar aan het einde van de dag ook weer heel blij om de V50 weer mee te mogen nemen. Het bleek een gescheurd aandrijfashoesrubber en is onder garantie vervangen, netjes!

Ondanks de door de dealer bij aflevering geplaatste nieuwe Imperial (!) banden bleef ik een trilling in de auto houden. Bij nadere bestudering blijken de wielen achter zo volgeplakt met lood, dat dit de onbalans waarschijnlijk onvoldoende kan opheffen. Met name linksachter is heftig volgeplakt. Of de onbalans wordt veroorzaakt door de velg of de band is me niet duidelijk... Daarnaast waren de velgen ook allemaal in meer of mindere mate beschadigd en daar stoorde ik me ook aan. In plaats van opknappen en eventueel laten richten ben ik op zoek gegaan naar een andere set. Via internet stuitte ik op een nette set 17" originele Volvo velgen van het type Freja, zilverkleurig met antraciet hart en voorzien van Vredestein banden met nog redelijk profiel, al met al een forse vooruitgang! Op een middag de set omgelegd en vervolgens voor een lange weekendtrip naar Frankrijk vertrokken. Werkelijk een verademing, wat een rust weer in de auto. Als deze banden af zijn, komen er sowieso wederom fatsoenlijke banden onder, zonder twijfel! Auto heeft zich verder voortreffelijk gedragen tijdens de trip. Alleen nog even op zoek naar een irritante rammel in het interieur, die ergens links van de achterbank lijkt te komen. De andere rammel - een superirritante rammel bij optrekken en oneffendheden - heb ik gevonden: het kapje dat tegen het raam zit om de achteruitkijkspiegel. Een tik helpt langere of kortere tijd, binnenkort nog eens kijken hoe dat permanenter op te lossen. Vol vertrouwen rijden we door richting de zomervakantie! Dan staat een trip naar de Italiaanse Alpen gepland.

Rammelloos

  • 145.000 km

De rammels in het interieur aangepakt:
- wat zwarte tape onzichtbaar achter het bakje van de binnenspiegel geplakt;
- rammel bij achterbank kwam van de vergrendeling van de leuning; slot zat wel vast maar blijkbaar toch iets van speling waardoor gerammel. Opgelost met stukje tape, waardoor geen rammelend geluid meer van metaal tegen metaal.

Resultaat: weer heerlijk stil in de auto, ook als je over slecht wegdek rijdt. Grappig hoeveel dat met mijn rijbeleving doet, weg kleine ergernissen!

De eerste 10.000km geen bijzondere kosten gehad, paar dingetjes die onder garantie zijn verholpen:
- defecte verstuiver
- aandrijfashoes

Zelf geen kosten gemaakt dan? Toch wel, maar meer uit luxe dan uit noodzaak:
- al direct bij aanschaf: achterspoiler in Electric Silver.
- later: nieuwe lenzen en lampjes in de koplampen gezet; sterk verbeterd lichtbeeld nu!
- via de vstore ook shades besteld voor alle ruiten achter.
- aircoservice laten uitvoeren, waarbij er 100g koudemiddel is aangevuld
- Brodit telefoonhouder met magneet.
- net setje onbeschadigde velgen aangeschaft voor straks de winterbanden.
- kocht de auto op een set beschadigde set 17" Cratus velgen met nieuwe (Imperial) zomerbanden; deze verkocht en gebruikte set 17" Freja velgen met goede Vredestein banden gekocht.
- auto had vóór mijn aanschaf circa anderhalf jaar stilgestaan; paar flesjes injectorcleaner bij de eerste tankbeurten en sinds aanschaf alleen Total Excellium getankt. Hield de auto in het begin nog af en toe in, daar merk ik nu niets meer van (zoals hierboven vermeld wel één defecte injector gehad, maar onder garantie verholpen)
- last but not least: geïnvesteerd in een subtiel setje elandstickers voor op de voorschermen ;-)

En verder?
Na de trip naar Frankrijk zag ik bij terugkomst dat het tankklepje helemaal scheef in de sponning hing. Bleken beide schroefjes zo goed als los te zijn; weer vastgedraaid en ziet er weer strak uit nu. Maar hoe dat kan? Op de oude velgen zat achterop wat onbalans, of het daardoor losgetrild is...?

Gebruikskosten
Met 1290kg is de MRB slechts een fractie meer dan van de MiTo, dat valt alles mee. Brandstofkosten bedragen over de afgelopen 10.000km € 0.07 per kilometer. Zou nog iets lager kunnen, maar ik tank bewust Total Excellium vanwege de reinigende additieven. Het brandstofverbruik is volgens de boordcomputer 4,6 liter per 100km. Dat is wat te rooskleurig, maar wanneer ik het zelf uitreken (zie ook de verbruiksmonitor) kom ik toch op 4,9 per 100km uit, zeg maar 1 op 20,5. Ik zie in de verbruiksmonitor dat ik daarmee wel bij de zuinigere rijders zit, maar 1 op 20 écht verbruik is dus prima haalbaar bij een rustige tot normale rijstijl. Verder recent ingegaan op de uitnodiging van de Volvo-dealer voor een zomercheck; alles in orde, op een defect lampje achter na, wat bij wijze van service is vervangen. Ook is op mijn verzoek de afstelling van de koplampen gecontroleerd. Helemaal klaar voor een trip naar Italië deze zomer ;-)

2314 Italiaanse vakantiekilometers verder

  • 148.000 km

Was vooraf erg benieuwd hoe de D2 zou presteren op de Autobahn en in het Alpengebied, volgestouwd met een zware De Waard tent en overige kampeerspullen. En - ook al is het een stationwagen - of de bagage een beetje relaxed zou passen in de auto...

Ten opzichte van de vorige auto (Alfa Romeo MiTo) zijn we er fors op vooruit gegaan in kofferbakruimte (350 liter meer met de bank plat, nl 1307 t.o.v. 950 liter). Maar ik was bang dat dit ruimschoots gecompenseerd zou worden door de nieuwe tent, die behalve veel en veel zwaarder ook in drie grote weekendtassen verpakt zat ten opzichte van de vorige lichtgewicht tent in één compacte weekendtas... alsnog ruimtestress dus, wetende dat de V50 er vooral uitziet als stationwagen, maar niet bekend staat als ruimtewonder. Daarbij de wens om als het even kan het zicht naar achteren vrij te houden, begon het inpakken. Met dank aan het ontbreken van een reservewiel (wel: busje vloeistof en een compressortje) bleek de Volvo over een 'geheime' bergruimte te beschikken; verbazingwekkend hoeveel bagage hierin past! Mooie meevaller. waardoor het lukte om zelfs de gitaat van vriendinlief nog mee te nemen met behoud van achteruitzicht. Ruimte in de V50 voldoet dus uitstekend voor ons gebruiksdoel, top!

Zwarte zaterdag vermijdend, vertrokken we op vrijdagochtend om 03.00u van huis; heerlijk een paar uur over lege snelwegen rijden, relaxed op de cruise control, waardoor we rond 09.00u 's ochtends al in Zwitserland reden. Het moet gezegd, de V50 D2 is een heerlijke reisgezel! Stil, comfortabel en ook met volle bepakking geen moment vermogen tekort. Op de Autobahn heb ik 140 (volgens de TomTom GPS) op de cruise control aangehouden. De ingebouwde navigatie gebruik ik - helaas - niet want minder accuraat, geen snelheidsinfo en hopeloos verouderd.

De bedoeling was onderweg te genieten van muziek op USB-stick, via de aansluiting in de armsteun. Een eerdere stick werkte prima, en na enkele uren muziek in het uitzoeken van leuke reismuziek gestoken te hebben, keken we ernaar uit hiervan onderweg te genieten. Helaas gaf het audiosysteem na erg lang 'laden' uiteindelijk 'leesfout' aan en hebben we het onderweg met de lokale radiostations moeten doen. Vreemd want ook deze USB stick van 4GB was geformatteerd op FAT32 en bevatte zo'n 400 nummers in MP3-formaat. Net zoals de andere stick en overeenkomstig de informatie in het instructieboekje. Na de vakantie heb ik de stick opnieuw geformatteerd op FAT32 en dezelfde nummers er opnieuw opgezet; nu wordt deze zonder problemen gelezen. Geen idee waar het verschil in zit, wel fijn dat het nu wel werkt!

Omdat de heenreis zo voorspoedig verliep, zouden we rond middagsluiting bij de camping aankomen. Daarom in Italië ervoor gekozen om een kleine omweg de maken óver de Bernardpas in plaats van door de tunnel. Voorheeen vaker gedaan met mijn Alfa's, waarbij het daar altijd heerlijk bochtjes sturen was. Erg leuk om de merken dat ook de V50 zich hier prima voor leent, zelfs volgepakt en in de tamme D2 uitvoering, dat doet-ie echt goed!

Op de vakantiebestemming zelf verder weinig gereden, af en toe een rit van een half uurtje naar een wandelbestemming, meestal over smalle weggetjes steigen van zo'n 1200 meter naar zo'n 2000 meter. Terugweg bijna altijd zonder gas te geven en remmend op de motor in de diverse versnellingen.

Totaalverbruik tijdens de vakantie is uitgekomen op 5,23l/100km over de 2314km van de totale reis; uitgerekend aan de hand van de tankbonnen. De boordcomputer is met 4,9l/100km iets te rooskleurig maar deze afwijking valt me alles mee.

Al met al heeft de V50 het deze vakantie boven verwachting goed gedaan. Was toch een beetje bedacht op mankementen gezien mijn wat valse start met deze auto. Hierdoor had ik nog geen 100% vertrouwen in deze auto, een gevoel wat me gek genoeg tijdens 17 jaar Alfa Romeo nooit is overkomen. Over imago gesproken... Maar goed, dat is bij deze dan rechtgezet!

Geen enkel probleem dan? Nou ja, op de terugweg heeft één tankbeurt ons drie kwartier extra gekost. Met nog circa 1/5 tank wilde ik gaan tanken, maar de tankdop wilde niet loskomen. Deze leek vacuum getrokken, bij het losdraaien draaide de dop steeds over het dode punt heen. Ook na 10 minuten draaien nog... Niet fijn als je nog ruim 450km van huis bent. Uiteindelijk heeft de lokale Volvo Truck Service (!) op de hoek van dezelfde straat geholpen om de tankdop te verwijderen. Heel fijn op vrijdagmiddag om 16.45u! De dop is hierbij in delen gesneuveld, maar ik kon weer tanken. Beter en sneller dan via het inschakelen van Volvo Assistance of de Wegenwacht. Thuis inmiddels voor een tientje een vervangende dop aangeschaft van een sloopwagen. Als het niet spannender wordt dan dit... de betrouwbaarheid bij deze aangepast van drie naar vier sterren. Tot het volgende vermeldingswaardige feit!

Fijne en trouwe metgezel

  • 163.000 km

Tussen de APK's slechts 15dkm gereden met de V50 D2. Wel altijd langere (snelweg)stukken, want voor boodschappen in het dorp gebruiken we de Panda. Afgelopen winter op tamelijk bizarre maar originele 15"Volvo velgen met winterbanden gereden (ooit als optie bij de DRIVe versie). Gepolijst glad lichtmetaal; zou goed moeten zijn voor de luchtweerstand en het verbruik. Dat klopte zeker; het verbruik in de winter lag zo (aan de pomp gemeten over ruim 4000km) rond de 1 op 23. Die ballonbanden rijden héél comfortabel, maar qua wegligging en stuurgedrag blij dat er nu weer de 17" zomerwielen onder liggen.

De auto vorig jaar met BOVAG-garantie gekocht bij de Dealer mét Volvo Assistance. Maar aangezien we toch al een Wegenwacht-abonnement hadden (vanwege de tweede auto thuis) dit jaar niet verlengd en de auto laten onderhouden bij een bekende Volvo-specialist in Elst. Daar glansrijk door de beurt en APK-keuring gekomen. De auto voldoet prima; heerlijk compact, comfortabel, fijn sturend en veelzijdig - precies wat ik zocht. Jammer dat die er niet meer in een nieuwere versie is. Maar goed, met 163dkm op de teller moeten we voorlopig nog wel even door kunnen.

Behalve de winterwielen de auto afgelopen jaar ook verwend met een heus reservewiel van het type thuiskomer én een krik. Vaarwel tegen het compressorsetje dus. Jammer van de extra bergruimte in de reservewielbak bij de kampeervakantie, maar liever zo dan met zo'n compressor kansloos moeten gaan prutsen bij een lekke band. Tenminste, dat is mijn aanname...

Voor velen is de V50 geen bijzonder model, maar ik stap nog steeds met een glimlach in en geniet oprecht van het in mijn ogen zeer geslaagde klassieke stationwagen-ontwerp. Blijkt overigens ook ideaal bij het helpen van vrienden die kasten willen verhuizen. Niet overdreven groot, maar groot genoeg! En praktisch; dankzij die geboden hulp erachter gekomen dat je de bijrijderstoel met twee knopjes volledig voorover kunt laten klappen, echt super handig om lange delen door te kunnen laden.

Als het ons virustechnisch gegeven is, mag-ie ons deze zomer weer naar Italië brengen. Waarbij het de bedoeling is dat land niet via de grote Brenner Autobahn binnen te rijden, maar via een (op dit moment nog gestremde) prachtige pas aan het einde van het Ötztal in Oostenrijk (de Timmelsjoch). We gaan het meemaken! ;-)

Nieuwe paardjes toegevoegd

  • 172.000 km

Zomer 2020 met de V50 D2 naar de Dolomieten geweest, Noord-Italië (Süd-Tirol). Net een tijdframe dat we veilig naar het buitenland konden. De auto volgeladen met kampeerspullen en met een paar korte stops in één keer naar de bestemming gereden. Ter plekke de auto weinig gebruikt, op één dag na want 'passendag'. Vijf prachtige passen gereden op één dag, waaronder de befaamde Stelviopas. Heerlijk genieten, ook met de slechts 115 paardjes onder de kap. Met 1290kg is de auto relatief licht en wil best vooruit. Kleine uitdaging was bij haarspeldbochten om niet teveel af te remmen en vooral op tijd weer op het gas te gaan. Onderin geeft de D2 niet thuis.... Na tig haarspeldbochten word je handig in anticiperen hierop en daarmee verdwijnt het ontstane ongemak.

Eind januari tijd voor APK en beurt; vanwege de pandemie erg weinig gereden afgelopen jaar, waardoor beurt en APK mooi samenvallen. Al die tijd heeft de D2 zich prima gedragen en geen slag verkeerd geslagen. Omdat de paardjes op de bergpassen af en toe wat moeite hadden om in beweging te komen, eens uitgezocht of we slim en min of meer verantwoord kunnen tunen. De auto bevalt verder namelijk nog steeds uitstekend. Aangezien mijn volvospecialist ook een tuner huisvest, daar eens geïnformeerd en voor een eco-tune gekozen. De auto gisteren na de beurt + APK (zonder op- of aanmerkingen of reparaties) weer opgehaald met 25 paardjes (nu 140pk) en 50nm extra (nu 320nm). Vooral dat extra koppel voel je goed. Het effect pas 50km kunnen ervaren, maar wat een verschil! Nu al spijt dat ik hiervoor niet eerder gekozen heb. Bij gelijkblijvende rijstijl zou het verbruik wat lager moeten komen liggen, maar eerst maar eens genieten van het verschil!

Ik houd het brandstofverbruik bij in de verbruiksmonitor, aan de hand van de tankbonnen. De boordcomputer geeft ongeveer 0,4 liter per 100km te weinig aan. Na 38000km staat het gemeten verbruik aan de pomp op 4,74 / 100km oftewel 1 op 21,1. Daarbij tank ik voor 95% Total Excellium. Die andere 5% is een afwijkend tankje tijdens vakantie en een paar keer HVO100. Buiten de reguliere kleine beurt en de kosten voor APK en eco-tune geen kosten hoeven maken in 2020. We gaan tevreden verder.

Nog wat zuiniger geworden

  • 182.000 km

Vanwege thuiswerken rijdt de V50 nog steeds minder dan waarvoor deze is aangeschaft. Ik verwacht dit jaar rond de 15.000km uit te komen. Maar vanwege de lage inruilwaarde (want diesel) en anderzijds het feit dat het wel een EURO5-diesel is en daardoor voorlopig nog niet 'gepest' wordt en dat-ie nog steeds meer dan goed bevalt, blijven we er voorlopig lekker in rijden.

Dat tunen zijn we trouwens nog steeds erg tevreden over. Niet dat we het extra vermogen constant aanspreken, maar de algehele driveability is een stuk prettiger is geworden; de gasrespons is directer en hij pakt vanuit lagere toeren een stuk makkelijker op. Ook 'even gas bij' om in te halen gaat veel gemakkelijker. Daarbij is het verbruik merkbaar gedaald naar waarden tussen de 1 op 22 en de 1 op 23, gemeten volgens de tankbonnen. Het gemiddelde verbruik sinds aanschaf is nu 1 op 21,4 wederom gemeten aan de pomp. Voor een stationwagen uit 2012 geen verkeerde waarden. We tanken daarbij uitsluitend premium brandstof.

Binnenkort waarschijnlijk gezinsuitbreiding in de vorm van een hond, waarmee we nog meer in het traditionele plaatje van de Volvo-rijder passen. Benieuwd naar die nieuwe vorm van gebruiksgemak met de V50. Binnenkort op zoek naar een 'echt' hondenrek voor op de plaats van het bagagenet en alvast nadenken over een dakkoffer (geen dakrails) of trekhaakkoffer voor de volgende zomervakantie, zodat er in de auto ook plek is voor de hond.

Afsluitend nog wat over de gebruikskosten: De brandstofkosten sinds aanschaf zo'n 48000 kilometer geleden, bedragen nu gemiddeld 7 cent per kilometer. Naast regulier onderhoud hebben we er nog steeds geen bijzondere onkosten aan gehad en toont de auto zich zeer betrouwbaar. Recent helaas zelf een object over het hoofd gezien en de bumper beschadigd, maar dat is de auto niet aan te rekenen. Gaan we netjes oplossen!

Eerste onkosten

  • 185.000 km

Om met het goede nieuws te beginnen; fluitend door de APK. Maar de beurt was er eentje om niet te vaak te doen. Aan de computer was zichtbaar dat twee verstuivers ver in het rood stonden. Een jaar eerder bleek al dat ze slechter aan het worden waren, maar dat konden de andere twee toen nog compenseren. Nu was het op het randje en wachten tot er problemen van zouden komen. Of preventief optreden, even slikken, en ze alle vier nu vervangen. Omdat de auto verder uitstekend bevalt, daarvoor gekozen. Samen met de beurt en APK een forse rekening van ruim € 1.600,- bij de Volvospecialist, maar dan zijn we hopelijk weer goed voor de komende 200dkm!

Verder: de gewenste hond is er gekomen. Daarvoor op zoek gegaan naar passende dakdragers (zonder dakrail) en een dakkoffer. Originele V50 dakdragers gevonden en een mooie Thule Atlantis 780 dakkoffer in bijpassend grijs metallic. Een behoorlijke unit met zijn 480 liter inhoud, dus dat moet het gemis aan kofferruimte aardig compenseren. Voor in de kofferbak het bagagenet verwijderd en vervangen voor een origineel Volvo stalen hondenrek, wel zo veilig. Nu nog op zoek naar een origineel Volvo scheidingsrek om de kofferbak in twee te delen, maar die blijken tweedehands erg dun gezaaid, dus die zoektocht loopt nog. Verder is erg prettig dat de V50 vanaf de bumper een vlak doorlopende laadopening heeft, dat komt de toegankelijkheid voor de hond ten goede! Eruit springt-ie zo, erin blijkt net iets te hoog en daarvoor hebben we een trapje aangeschaft.

Omdat de auto voorlopig gaat blijven, zoek ik nog naar een R-design of gelijkend sportstuurtje, dat pakt net wat lekkerder vast.

Na de beurt loopt het blokje weer megasoepel en lijkt ie ook weer iets zuiniger geworden. Misschien dat de frisse verstuivers toch voor wat efficiëntere werking zorgen.

In totaal sinds aanschaf nu ruim 50.000km gereden, zo'n 2400 liter diesel verstookt tegen een gemiddeld verbruik (uitgerekend, niet afgelezen) van 1 op 21,43. Heel netjes voor een V50 uit 2012 volgens mij.

Als ik alle kosten reken; brandstof en overige kosten (mrb, verzekering, onderhoud, banden, accessoires, afschrijving) kom ik uit op:
€ 0,07 Brandstofkosten/km
€ 0,29 Overige kosten/km
---------
€ 0,36 Totale kosten per km

Niet laag en niet hoog volgens mij. Vanwege corona al twee jaar fors minder kilometers gereden, waardoor de vaste kosten over minder km's verdeeld worden en de totaalprijs per km daardoor is gestegen. Als je in aanmerking neemt dat de auto verder perfect bevalt en de grootste afschrijving is geweest, voorlopig nog geen reden om afscheid te nemen. Ik denk dat ik er zo lang mogelijk mee doorrijd en dan bekijk wat wijsheid is.

Aan de roetdeeltjesmeter

  • 210.000 km

Een jaartje met weinig bijzonderheden, behalve dat-ie bij de APK afgelopen week aan de roetdeeltjesmeter mocht. In één keer geslaagd, inclusief steekproef. Ik hoorde van de garage dat er dit jaar pas 1 auto niet voor was geslaagd. Hier - op een defect lampje na - geen problemen gelukkig. Afgelopen jaar 25000 probleemloze kilometers erbij mogen zetten. Af en toe kijk ik om me heen omdat het na vier jaar ook leuk is om weer wat anders te rijden, maar de auto zelf geeft er geen enkele aanleiding toe. Voor de hond is de vlakke laadvloer van de bagageruimte ideaal. En met het Volvo scheidingsrek hebben we nog steeds de halve bagageruimte beschikbaar voor.... bagage. Tot over een jaar!

4,5
  • Betrouwbaarheid
    4
  • Prestaties
    5
  • Comfort
    5
  • Kosten
    4
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (28)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.

Reactie verwijderen

Weet je het zeker dat je dit bericht wilt verwijderen?

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens