Volvo V50 2.0 D Edition II (2007)

• Gebruikersreview

• Meer
  • Linkedin
  • Pinterest
  • Print
  • Email
• Whatsapp
• Twitter
• Facebook

ERVARINGEN

• 3 januari 2008

Update: februari 2009:
Moeiteloos doorgekacheld naar de 60.000 km. Rijdt als een zonnetje, motor is vooral in versn. 3 t/m 5 lekker krachtig geworden.

Update: juni 2008
Ben de 30.000 gepasseerd en de V50 is nu lekker ingereden. De auto geeft je echt een premium-gevoel. Rond de 10.000 km. heb ik hem laten chiptunen door de heren van Fasttech in Neede. Voor de lol. Ze hebben veel ervaring met het tunen van Volvos. Met een op zich nog bescheiden 161PK/365Nm is de V50 nu vooral boven de 3.000 tpm. een stuk pittiger, én zuiniger. De PSA-diesel heeft nu een bijz. mooie stille loop. Een vlotte en tolerante reisgezel in het verkeer. Aanrader! (ook als je niet eens zoveel harder hoeft).
Verder is de V50 echt prettig in het dagelijks gebruik. Degelijk en goed in elkaar geschroefd. Geen piepjes of kraakjes. Laadruimte is echt voldoende. Hij is compacter dan zijn direkte concurrenten en daardoor wendbaarder, strakker in bochten en hij heeft bijv. een opvallend kleine draaicirkel. Deze Edition-II zit goed in de hoogwaardige spullen, je komt niets tekort. Vooral de audio is van ongekende klasse! Al met al een fijne, doordachte auto, waar ik nog veel plzier aan ga beleven. File of geen file...

Update: januari 2008
Auto is nu kleine 2 mnd. oud. Met 7000 km aardig ingereden. Het stoeien kan beginnen. Verder geen klachten, integendeel. Vooral langere ritten zijn een feest, met een echt rappe diesel jongens!, een korte schakelgang, een doordachte ergonomie, heer-lij-ke stoelen zodat je steeds uitgerust die auto uitstapt. Een veel stijvere koets dan de 307. Onderweg hoor je geen kraakje. Een makkelijke bediening-op-de-tast, een super-audio-inst. en een groot algeheel gevoel van veiligheid. Typisch Volvo is de toch wel spastische signalering als je je gordel niet direkt omdoet (of, ook schrikken, je zet je koffer op de zitting van de pass.stoel). De V50 parkeert dan nog net niet z.zelf automatisch langs de kant vd weg ;o) Opbergmogelijkheden zijn met de recente facelift van het interieur van de V50 nu o.k. De laadruimte is onverwacht groot en toegankelijk. Tankinhoud is niet bijster groot, maar wel acceptabel. Verbruik houd ik niet echt in de gaten, maar zit volgens de boordcomputer nu rond de 7 l./100 km.. Zicht rondom is goed, hoewel de A-,B- en C-stijlen redelijk dik zijn, waardoor je bijv. op rotondes soms 2x om je heen moet kijken. Ventilatie, verwarming en ontwaseming zijn prima, evenals de prettige stoelverwarming.

Historie
Na mijn vorige auto totall-loss te hebben gereden bij een auto-ongeluk (307sw 2.0 HDIF 136pk, die overigens met 90.000 km zalig reed, en met een zoontje die onderweg meer omhoog keek door het panoramadak dan naar wat anders), werd het na een fysieke herstelperiode tijd om een nieuwe lease-auto uit te zoeken: Altijd leuk (voor een vent). Het moest weer een station worden, met dezelfde verslavende PSA-dieselkrachtbron, maar dit keer wel wat minder groot dan het toch wel MPV-achtige formaat van de 307sw. Ook graag wat meer sportief rijgedrag a.u.b. En het liefst zo veilig mogelijk, want mensen: een ongeluk zit in dat ene kleine hoekje, op dat ene moment dat je het niet verwacht, hoe goed je jezelf ook vind rijden (de kooi van 307sw heeft echt m’n leven gered).
In mijn orientatie liet ik de voor mij onbegrijpelijke SUV-hype links liggen (want wat moet je daar nou mee in het geasfalteerde- vlakke Holland ánders dan dat je alleen hoger wil zitten dan een ander?). Maar goed. Ieder z’n ding, ik zit graag wat lager.

Veel proefritten gemaakt in allerlei diesels:
* Ford: de net geintroduceerde nieuwe balzaal van een auto: de Mondeo. Leuk, best mooi en motorisch lid van de PSA-familie. Maar met 5m. te groot, een drukke dash en met een jaar of 2 wrs. niet meer exclusief op de Ned. wegen. De Focus beviel kwa formaat en weggedrag eigenlijk beter en kwam ondanks het suffe imago op mijn short-list;
* De 2.2 D-4D D-CAT van Toyota was indrukwekkend, met een mooie loop en veel Nm over een breed bereik. Maar imagotechnisch konden zowel de Corolla-Verso als de Avensis en ook de Auris (levertijd min. 6 mnd.!) me in een line-up met de andere merken toch niet bekoren (dat gold trouwens ook voor betreffende dealer hier in Arnhem...).
* De VAG-diesels hebben karakter: ze maken herrie maar ze zijn bruut en zuinig. Gereden in de saaie-, onopvallende-, maar toch bijna irritant goed in elkaar geschroefde Golf 2.0 TDI met flippers aan het stuur. Allemansvriend. Alleen het station-model vind ik erg lelijk, dus de Golf viel af. Jammer. Ook veel plezier gehad in een helemaal niet lelijke- maar wel sportief afgestelde- en hard geveerde Octavia Combi RS 2.0 TDI 170pk, bij PON in Leusden (aanrader! bezoekje waard). Een overcompleet scheurijzer met uiteindelijk toch een (onterecht?) imagoprobleem. Veul voor wènig. Skoda. Toch maar niet, wat overigens ook gold voor de Seat-modellen: de Altea is me weer teveel MPV, ookal noemen zij het MSV;
* De Alfa 159 Sportwagon 1.9 JTDm 16V beviel goed: in- en exterieur mooi en verfijnd, scherp weggedrag en een fijne diesel/bak. Een Italiaan. Hij kwam op de short-list. De Fiat Bravo was net nieuw, erg mooi, maar kent weer geen station...
* Audi / BMW: budgettair kon ik zowaar een kale A4 / 3-serie rijden. Maar de (broodnodige-) opties bij deze merken konden er dan weer niet vanaf. De 1-serie en A3 zijn m.i. wanna-be-auto’s, maar das natuurlijk persoonlijk. De BMW 120d vond ik weliswaar te klein, maar hij reed ondertussen geweldig! Met mijn lengte (1.92) kwam de bestuurdersstoel in de 5-deurs echter voorbij de b-stijl, en ik zie tegenwoordig toch ook graag verkeer van links komen... Voor een proefrit in de A3 ontbrak het me ook aan tijd. Daarbij had ik ook al genoeg merken en modellen besnuffeld. Je zou nog keuze-stress krijgen ook zeg... Dus sorry, Renault/Opel/heel Korea en de V.S./Japan, Saab, Citroën en ook Peugeot (er was destijds nog geen 308, en de 407sw was me weer te groot).

* En dan, eigenlijk als hekkensluiter toch ook nog ff kijken naar de net gefacelifte Volvo V50. Onder de kap één en al PSA natuurlijk, maar een auto met een hoog afwerkingsnivo, een vooruitstrevende veiligheid en een robuust- en stijlvol smoelwerk... Eerst een proefrit gemaakt in een bloedjesnelle D5. Gooi- en smijtwerk met 180 pk. De 2.0D bood echter zeker voor de Ned. wegen meer dan voldoende power. Een onberispelijk weggedrag. Hij stuurt direkt, de stoelen zitten echt als een maatpak...De Edition-pakketten waren daarbij bijzonder aantrekkelijk, hoewel je uiteindelijk toch op een kleine €40K uitkomt en je er dus gewoon voor betaalt. Das een keuze, want voor €10K minder zit je in een misschien wel even prettige Focus (zelfde bodemplaat/motor en praktisch hetzelfde weggedrag). Toch verloor hier de ratio van de emotie. De werkplek voorin de V50 beviel me goed, achterin was het relatief krap an, maar gezien de gezinssituatie de komende 4 jaar verder geen probleem. Het is net een te heet gewassen V70 (wanna-be...?).

De dealer
Henk Scholten in Arnhem. Eindelijk een dealer die snapt dat je niet komt voor gel*l. Een dealer die het waardeert dat je de moeite neemt om in je vrije tijd hun showroom binnen te stappen, een dealer die tijd voor je maakt, die doorvraagt en best kritisch is. Genereus en nauwkeurig. Eentje die je nog nawuift als je een proefrit maakt (..en kom pas terug als je een goed beeld hebt van de auto..). En een dealer waar de koffie es een keer wél lekker smaakt, ook tijdens de onvermijdelijke onderhandelingen over evt. extras. Levertijd een kleine 2 mnd. De aflevering was top.

De auto
...En keuze viel dus uiteindelijk zowaar nog op een V50 ook, met dezelfde 136 pk PSA-diesel als mijn oude 307sw. Volvo heeft hem software-technisch echter net wat scherper afgesteld dan de Fransen, zowel in Nm als op topsnelheid. Onderin pakt ie mooier op, zonder resonanties. De eerste 2 versnellingen zijn kort, alles daarboven weer prettig lang, zodat je zowel binnen als buiten de beb.kom lui kunt schakelen. Ook hier weer die prettige overboost van 20 Nm. Met speels gemak vlotte tussen-acceleraties. In vergelijking met de 307 is de afwerking een klasse hoger, en dat beviel. Alsof je in een kluis zit, zo stil. Ook op hoge snelheden. Het dashboard is no-nonsense. Less is more. Moet je van houden. Rustgevend, stijlvol. De bediening is echt idiot-proof: alles zit waar je het verwacht. En met een Edition-2 pakket kom je verder helemaal niets tekort. Vooral de High-Performance Audio is als optie de moeite van het kiezen meer dan waard! (vooral na de dramatisch slechte standaard-audio in mijn oude 307).

PROBLEMEN

• 3 januari 2008

Geen