Uitvoering

940 GL 2.3i

Versnellingen

4, Automaat

Bouwjaar

1991

Jaar van aanschaf

2015

KM-stand bij aanschaf

290.000 km

KM-stand laatst

330.000 km

Bijna 25.000 km

314.000 km

31 december 2015

Waarom rijd je in vredesnaam 35.000 kilometer per jaar in een oude bak op benzine? Mijn collega's, kennissen en familie vragen het regelmatig. En dat kan ik me voorstellen.

Even bij het begin beginnen. In 2008 begon mijn automobiele leven en tot en met 2014 reed ik altijd in Volvo's 360. Het was allemaal hobbymatig, en dit zijn geweldige auto's. Tot het moment waarop ik voor mijn werk echt kilometers moest gaan maken. Een handchoke en geen stuurbekrachtiging is nog niet eens zo erg, maar wat roest betreft is het bij intensief gebruik niet tegen te houden. Daarom kocht ik begin 2015 een Nissan Primera 2.0 uit 1998. Reed prima, maar het is een oersaaie auto zonder karakter, zonder comfort, en bovendien had de mijne al snel behoorlijk wat gebreken. Repareren zou me, alleen al aan onderdelen, minstens 1.000 euro kosten.

Toen zag ik een maagdelijk witte Volvo 940 sedan staan. Een 2.3 liter, met automaat (4-traps en lock-up, een soort overdrive). Het is een behoorlijk vroege, van december 1990. Er zit de nodige luxe op, zoals elektrische ramen en spiegels (ook verwarmd), stoelverwarming en airco. De auto stond al een tijdje bij het bedrijf en men was maar wat blij dat er eindelijk een geinteresseerde voor kwam. De proefrit was geweldig. De onderhoudshistorie zit er bij en het werd me al snel duidelijk dat deze auto altijd pico bello verzorgd is. Want wie laat er nou een Volvo 940 volledig tectyleren en van een nieuwe bodemcoating voorzien? Dit is immers een Zweedse 940, en daar moet je zowat zoutzuur overheen gooien voor ze gaan roesten.

Maar goed, terug naar de review. Ik rijd dus 35.000 - 40.000 km per jaar, op benzine (gas moet ik niet). Elke dag 60 km aan woon-werkverkeer over landweggetjes en provinciale wegen, veel kilometers aan dienstreizen en natuurlijk privékilometers. De eerste 25.000 zitten er bijna op.

Na aanschaf, mei 2015, heb ik het volgende gedaan:
- Rotor
- Verdelerkap
- Brandstofpomp + -filter en relais (alles preventief, het zag er niet best meer uit)
- BDP-sensor (aangevreten door een marter)
- Distributieriem en spanrol

Alles aan de auto is goed zelf te doen. Omdat de wagen gebouwd is voor een 6-cilinder, kun je bij het vervangen van de distributieriem letterlijk in de motorruimte gaan staan. Ruimte genoeg en de onderdelen kosten geen drol.
Ik ben lang (1,95 meter), maar ik heb ruimte genoeg (ik kan mijn been vrijwel gestrekt langs de pedalen leggen!) en ook de stoelen zijn perfect. Van alle kanten verstelbaar, een brede en lange zitting en een lekker hoge rugleuning. Daar kan geen andere stoel tegenop!

Ondanks de leeftijd en kilometerstand is de auto om door een ringetje te halen. Het interieur kent totaal geen slijtplekken. Op een warme zomerdag is wel de stof van de hemelbekleding naar beneden gekomen, maar met een doosje witte punaises van de Hema (1 euro) en tien minuten prikken was het "opgelost". Ook het exterieur is als nieuw. Op het spatbord rechtsvoor zit een steenslagplekje, en er zit een putje onderaan het bijrijdersportier. Je ziet het pas als je de leesbril op hebt. Vandaar ook de foto van de zijkant; oordeel zelf maar hoe strak 'ie is en hoe hard 'ie glimt.

Mankeert er dan helemaal niets aan? Jawel. De aircopomp is lek, dus de airco doet niks meer. En de elektrische antenne gaat maar tot halverwege, omdat de bovenste helft van de antennespriet vast in de eerste helft zit. Geen probleem voor de radioontvangst en ik race zo door de parkeergarage heen. Verder doet de handrem weinig, maar die gebruik ik nooit. Lang leve de P-stand van de automaat.

Afgelopen zomer ben ik er mee met de caravan (een oude Kip uit 1984) naar Zuid-Frankrijk geweest. Gewoon met 90 km/h heuvelopwaarts op de Route du Soleil. Op hellingen wel even met de hand de bak in z'n 3 zetten, want de lock-up kan niet uitgeschakeld worden en je kunt de bak niet vastzetten in de vierde versnelling. Dat is wel jammer, want de 2.3-liter heeft genoeg vermogen.
De 940 mag overigens 1.600 kg trekken, er hangt regelmatig een zware aanhanger achter en dat gaat prima.

De automaat schakelt zijdezacht. Heerlijk comfortabel. Hij schakelt bij 2.300/2.400 tpm, dus je bent echt aan het cruisen. In september heb ik de olie van de bak laten verversen, dat mag wel om de 100.000 km. Een flush geloof ik niet in, deze automaatbak (een ZF4 HP) is vreselijk ouderwets en heeft dat helemaal niet nodig.

Verbruik is ongeveer 1:11. Nu met lagere temperaturen en winterbanden loopt het wel iets op, zo'n beetje 1:10,6 a 1:10,7. Met de caravan 1:9 op de vlakke weg, 1:7 in de bergen. Ik verstook dus heel wat benzine. Maar ik heb geen afschrijving, zeer lage onderhoudskosten (ik doe alles zelf) en ik rijd in een ontzettend degelijke auto. Wat wil je nog meer?

Voorlopig rijd ik lekker door. Misschien ga ik zelfs de airco nog repareren, dan is deze witte slee weer helemaal perfect. Elke keer als ik instap trek ik met veel plezier de kluisdeur weer dicht (want zo klinken die deuren!), en met het machtige, zware geluid voel je je de koning te rijk. Overigens is de auto opvallend stil van binnen, dankzij de goede isolatie. Windruis is wel hoorbaar, vanwege de regengootjes. De wegligging is erg strak, waarschijnlijk omdat er hulpveren onder zitten. Hij wordt daar wat stug van, maar ligt wel strak en stevig op de weg.

Begin mei komt de APK kijken, tot nu toe heb ik het idee dat 'ie er fluitend doorheen komt. Wel even naar de handrem kijken voor die tijd. Ik houd jullie op de hoogte.

Niets aan de hand

330.000 km

25 juni 2016

De laatste update is alweer een tijdje terug. Kort na de kerstdagen werd het tijd om de motorolie en het filter te vervangen (314.000 km). Ik heb toen ook de koelvloeistof ververst, het zag er nogal waterig uit en er kwam vorst aan...
Totale kosten hiervan waren ongeveer 50 euro.

In april heb ik de auto weggebracht voor de APK-keuring (322.000 km). Met de handrem bleek niets mis, maar de uitlaat werd twijfelachtig. Het kon nog wel maar de ophanging op de demper stond op het punt om af te breken. Het was waarschijnlijk nog de originele....
Gezien de kosten heb ik besloten om de uitlaat maar gewoon (vanaf de katalysator) te vervangen. Voor een originele Volvo-uitlaat was ik incl. een nieuw ophangsysteem en montage 250 euro kwijt. Ja, bij de dealer. Valt reuze mee dus. Ik heb meteen maar de remvloeistof laten verversen. Verder was er niets aan de hand, complimenten voor de prachtige staat van de auto.

Vanmorgen heb ik de motorolie en filter maar weer vervangen. We zijn immers weer 15.000 km verder (330.000 km). Olie haal ik gewoon bij Gamma, want, zoals ik altijd zeg, het motorblok uit de 940 stamt uit de tijd dat er nog zand in de olie zat. Die dure moderne olie is nergens voor nodig. Al met al was ik voor nog geen 30 euro klaar. Kunnen we er weer 15.000 km tegenaan.

Het olieverbruik is trouwens ongeveer 1:40.000. En dat na 25 jaar en, gezien de afwijking in de tellerbak, 300.000 km. Petje af.

Verder niets bijzonders te melden! Gewoon starten en lopen, niets aan de hand. Het motorblok blijft kurk- en kurkdroog, geen spatje roest te bekennen (ook niet op de onderkant), verbruik ligt rond de 1:11 (bij snelweg 1:12). De automaat schakelt nog altijd heerlijk.

9,5