Uitvoering

ID.4 1st Max

Versnellingen

1, Automaat

Bouwjaar

2020

Jaar van aanschaf

2024

KM-stand bij aanschaf

33.800 km

KM-stand laatst

45.121 km

Vakantie Oostenrijk

45.121 km

1 augustus 2024

Ik had nooit gedacht ooit een SUV te kopen. Maar omdat we elektrisch rijden zo top vinden, wilden we na 3 jaar ervaring met een Nissan Leaf maar één ding: méér elektrisch rijden! Daarom de 24 kWh Leaf (< 100 km bruikbare actieradius) ingeruild voor een ID.4 met maar liefst 77 kWh en 300 km bruikbare actieradius.
.
De eerste ervaringen: een zalige, grote, stille en snelle SUV. Alle ruimte en al het motorvermogen dat je nodig hebt (200 pk). Met een vol bepakte auto (inclusief dakkoffer) in de bergen nooit het gevoel gehad dat de auto kracht te kort kwam. Ook op de Autobahn A3, op de lange, steile hellingen in de Taunus (tussen Keulen en Frankfurt), met 130 km/u bergop nog steeds vermogen over.
.
De actieradius is voor ons doen prima. Meestal moesten we eerder een rustpauze houden omdat we meer dan twee uur gereden hadden en/of moesten plassen, dan dat de accu leeg was. Op bijna alle verzorginsplaatsen in Duitsland en Oostenrijk zijn snelladers. Echter: soms zijn ze oud en werkt de stekker niet goed. Versleten CCS-stekkers waren onze grootste laadfrustratie tijdens onze vakantie. Als er speling zit in de stekker dan is het jammer maar helaas. Maar bij nieuwe snelladers, ging het altijd prima. Vermijd dus de 50 kw-laders die er oud uitzien.
.
Het mooiste is natuurlijk elektrisch rijden in de bergen. Bergop is het zooooo fijn dat je veel koppel bij weinig toeren hebt. Acceleratie uit een steile haarspeldbocht: speels gemak. Ook afdalen is een genot: ons verblijf bevond zich halverwege een berghelling, en dus reden we 's morgens vaak eerst 20 minuten steil berg af. Dan heb je zomaar tientallen km's actieradius gewonnen! De B- stand van de automaat zorgt ook dat je de fysieke remmen bijna nooit nodig hebt. Alleen voor een haarspeldbocht in een afdaling moet je nog een beetje bijremmen en zie je de energiemeter even wat terug gaan omdat de schijfremmen het overnemen (een ID.4 heeft overigens achter trommelremmen!)
.
Boven op 'onze' berg was geen laadpaal. We kwamen aan onze stroom door tijdens boodschappen doen te laden aan de snelladers die in Oostenrijk vaak op de parkeerplaatsen bij supermarkten aanwezig zijn. Achteraf was het maar goed ook, omdat je met een volle accu niet meer kunt regenereren bij het bergaf rijden.
.
Twee kritiekpuntjes op de ID.4: het centrale scherm is twee keer uitgevallen. Dat schijnt een bekend en onvermijdelijk euvel te zijn van de ID.4. De eerste keer rebootte het scherm zichzelf na een paar minuten, en hadden snel weer beeld. De tweede keer gebeurde het op de terugweg, en hebben we honderden kilometers tot aan huis met de navigatie op de telefoon van mijn vrouw moeten rijden. Dat was vervelend, maar het ergste was bovendien dat ook de snelheidsmeter niet meer goed werkte. Die gaf slechte ééns in de paar minuten een 'update' van de snelheid. Gelukkig werkte de cruise control nog, dus kon ik daarmee de actuele snelheid nog enigszins achterhalen. Het euvel kon ik thuis pas de volgende dag verhelpen met volumeknop op het stuur. Daarmee blijk je het centrale scherm uit z'n comateuze toestand te kunnen wekken. Het linker scherm (op de stuurkolom, met de snelheidsmeter) had zich toen al uit zichzelf hervonden.
.
Het tweede kritiekpunt zijn de kosten van het elektrisch rijden in het buitenland als je afhankelijk bent van snelladers en de dure, Oostenrijkse publieke laadpalen die bovendien vanaf 180 minuten al een straftarief rekenen. Daarmee zijn de totale energiekosten al gauw anderhalf keer wat die zelfde reis op benzine had gekost. Maar daar kan de ID.4 niks aan doen. Behalve dat gedoe met het scherm op de terugweg is het een zeer comfortabel, krachtig en ruim vervoermiddel.

9,0