Test: Volkswagen ID.4 (2021)

Volkswagen stelde met de ID.3 eigenlijk toch wel een beetje teleur. Voor een deel kwam dat doordat het merk zichzelf met deze EV in de voet schiet met schijnbaar ondoordachte keuzes en een algeheel gevoel dat de auto misschien nog een paar maandjes langer had moeten rijpen voor hij op de markt kwam. Maar ja, de ID.4 moest ook door. Daarmee is de start in elk geval positief: al na vijftig meter heb je het idee dat dit de auto is die de ID.3 had moeten zijn. Het multimediasysteem is bijvoorbeeld vrijwel meteen bruikbaar in plaats van na een minuut opstarttijd, en een functionaliteit als het augmented reality head-up display (dat met zwevende pijlen boven het wegdek de weg wijst) is direct beschikbaar. Ook de algehele kwaliteitsbeleving aan boord is beter. De materialen zijn met meer zorg gekozen en hoewel Volkswagen niet meer de ongekroonde koning van het net-niet-premiumdeel van de markt is, ziet het er allemaal hoogwaardiger uit dan in de ID.3. Dankzij de (niet op alle versies standaard) geïsoleerde zijruiten is de ID.4 bovendien opvallend stil op de snelweg en dat komt het comfort ten goede. Toch maakt het bedieningsconcept waarbij vrijwel alles in het multimediasysteem is verstopt ons niet wild enthousiast. Het lijkt er weliswaar op dat er een software-update is doorgevoerd die de snelheid en de stabiliteit ten goede komt, maar supersnel is het nog altijd niet. Bovendien moet je vaak meerdere handelingen verrichten om bijvoorbeeld de stoelverwarming aan of uit te zetten of andere simpele zaken te regelen. Elke seconde vertraging is dan te veel.

Riant
De zitpositie laat zich gelukkig met grote marges instellen, zodat ook lange bestuurders een fijne zitpositie kunnen vinden. Ook op de achterbank zit een gemiddelde Nederlander zeer riant. Hoewel de vloer ten opzichte van de bank wat hoog ligt, zoals bij veel elektrische auto’s, ervaar je daarvan geen noemenswaardige nadelige consequenties. De voeten passen netjes onder de voorstoel en de hoofdruimte komt zelfs met het panoramadak niet in het geding. Achterin kun je vervolgens nog 543 liter bagage kwijt en dat valt dus zeker niet tegen.

Als het gaat om acceleratie heeft de Volkswagen een troef in handen: de elektromotor kon dankzij het specifiek voor EV’s ontwikkelde MEB-platform op de achterwielen worden geplaatst. Dat betekent dat de 204 pk sterke ID.4 zijn vermogen vrijwel altijd kwijt kan. Toch komt de ID.4 niet zo hard uit de startblokken als je zou verwachten, maar dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het gewicht van iets meer dan twee ton. Wel jammer: er zijn maar twee recuperatiestanden en je hebt altijd het rempedaal nodig om het laatste beetje snelheid uit de auto te halen. Bovendien is hij niet zo zuinig met stroom. We komen tot een verbruik van 22,3 kWh per 100 kilometer, waardoor de ID.4 ondanks zijn forse accucapaciteit niet verder komt dan 345 kilometer. Gelukkig kun je wel snelladen met 125 kW en laden op wisselstroom kan tot 11 kW. Behalve veel tractie heeft de achterwielaandrijving van de ID.4 nog een voordeel: de voorwielen kunnen heel ver indraaien. In de stad voelt de grote ID.4 daardoor toch compact aan. Bovendien is de balans erg goed. De ID.4 rijdt stevig, maar heel comfortabel, heeft veel grip en een mooie neutrale balans. Als kers op de taart past de besturing heel goed in het totaalplaatje.