Uitvoering

Swift 1.0 GLS

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1999

Jaar van aanschaf

1999

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

17 mei 2003

Op het moment dat m´n derde Alto zoveel schade had opgelopen dat reparatie de moeite niet meer loonde, besloot ik wat meer luxe aan te schaffen. En aangezien ik inmiddels wel wat had met dat merk en ook met m´n merkdealer, werd het ´n Swift. Op dat moment in ´99, was hun ´special´ de Jubilee. 1.0, GLX (dus niet ´GLS´), roodgoud van kleur (wat de Japanners ´reddish silver´ noemen), ´n luxe, funky bekleding, en veel extra´s als lekkere kuipstoeltjes, passagiers-airbag, ABS, alles elektrisch, dakspoiler, LM velgen, e.d.
In de 4 jaar dat ik erin reed, heeft ie me maar weinig teleurgesteld en veel plezier en ´n goed gevoel gegeven. Het uiterlijk kon niet alleen mij bekoren, want iedereen vond het ´n leuk karretje.
Verbazend, hoe pittig het 1.0, 3-cylinder motortje optrok. Daar heb ik heel wat scheve ogen bij medeweggebruikers mee veroorzaakt, zelfs van heel wat duurdere bolides. En het verbruik bleef maar laag. 1 op 17, gemiddeld, denk ik, en ik ben zeker geen conservatief rijder.
De betrouwbaarheid en lage kosten in onderhoud was ik al gewend van m´n Alto´s. In 4 jaar tijd waren de enige extra kosten die van ’n nieuwe uitlaat, als gevolg van de relatief vele (te) korte ritjes. En dat pas na 3 en ´n 1/2 jaar! Of dat ´n commentaar op het uiterlijk was (?), maar ik werd wel 3 keer aangereden, terwijl ik stil stond! Dat leverde 3 keer heel wat schade op en deed mij weer vermoeden dat de Swift toch iets te laag en te licht was voor het overige verkeer. Maar verder bijna niets dan goeds van m´n trouwe 4wielertje!

PROBLEMEN

17 mei 2003

´Bijna niets dan goeds´, want in de 4de en 5de versnelling had ie weinig over. Zeg maar: niets en dat kan eng zijn! Ook ervoer ik de onderstuur als hinderlijk; eigenlijk wilde ie alleen maar rechtuit, zelfs in de flauwste bocht. En van het geringste zijwindje, of van ´n passerende of gepasseerde grotere medeweggebruiker hield ie ook al helemaal niet. Okay, hij woog slechts zo’n 700 kg., maar was ook laag. Dat rijdt onrustig en resulteert in gespannen armen.
Suzuki heeft de Swift heel lang ´courrant´ weten te houden, waardoor het steeds ´n gewilde auto is gebleven, vooral voor de kleinere beurs. Vreemd, dat het merk zich daar niet meer op voorstond, zoals VW met de Beetle. En de Swift onlangs zo heimelijk uitsloop, in tegenstelling tot VW. Zelfs m´n dealer wist van niets, tot de Ignis al op de markt was! Voor Swift-bezitters is dat nadelig, want ´n model dat uit productie is genomen, is dubbel gedateerd. Mogelijk dat Suzuki´s marketing zich daarover nog wel eens achter de oren zal krabben en zal denken: dom, dom, dom!

7,5