Uitvoering

Cappuccino

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1994

Jaar van aanschaf

2011

KM-stand bij aanschaf

99.000 km

KM-stand laatst

100.000 km

Plezier met Suzuki!

100.000 km

1 maart 2011

Na een jaar te hebben rondgereden met een prima Volvo S40, ging het toch weer kriebelen. Het Suzukigevoel is er altijd geweest; begonnen met een Alto, toen naar een Jimny vervolgens een Swift GS en vóór de Volvo heb ik twee jaar genoten van een Baleno 1.8 sedan. Op een of andere manier heeft de Volvo mij nooit echt kunnen bekoren. Een prima auto absoluut, maar geen greintje emotie; iets wat ik bij al mijn Suzuki's wel voelde.

De Cappuccino is mijn droomauto geweest sinds ik op 8 jarige leeftijd in 1994 door mijn vader een keer ben opgehaald in een mooi rood exemplaar. Hij was (en is) Suzukidealer in Zeist en 1 van de ongeveer 30 exemplaren had hij tot zijn beschikking als demo. Op een of andere manier boeide deze auto mij meer dan (veel) grotere sportauto's en dat gevoel is in de 15 jaar daarna gebleven.

De zoektocht naar een nette Cappuccino is niet meegevallen. De exemplaren die niet angstvallig worden vertroeteld door hun eigenaren staan vaak voor exorbitante bedragen te koop. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij een Seatdealer in Veldhoven. Daar stond een Cappu voor een redelijk bedrag te koop, maar de informatie was summier en de kilometerstand behoorlijk hoog... Hoewel het een dikke 150 kilometer rijden is, ben ik toch maar even gaan kijken. Mijn verwachtingen bij aankomst waren niet hooggespannen, maar toen ik het autootje eindelijk zag schoten de tranen bijna in mijn ogen; hij zag er geweldig uit! De bodem (een zwak punt) was helemaal getectyleerd (en keihard), de remmen waren pas vervangen, de distributieriem was nieuw en alle raamrubbers, afdichtingrubbers van het dak en kunststofdelen waren in uitmuntende staat. De verkoper wees mij angstvallig gelijk op de staat van de motorkap: deze was dof en zat vol met kleine krasjes. Uit ervaring met de unilakken van Suzuki was ik hier echter niet bang voor. Een licht polijstmiddel en een uurtje poetsen levert meestal een prima resultaat op. De proefrit was snel geregeld en maakte mij alleen maar enthousiaster. De auto reed als een nieuwe... Na wat onderhandelingen was de handtekening snel gezet en kwam er een droom uit!

De Cappuccino is een heel bijzonder stukje techniek. Deze auto's zijn in Japan gebouwd en voldoen aan de zogenaamde Kei standaarden. Dit betekent dat eigenaren van deze auto's minder wegenbelasting betalen en niet extra worden belast wanneer ze rijden in de grote steden. De standaarden zijn onder andere een maximale wagenbreedte van 1.40m een maximale lengte van 3.30m en een motorinhoud van maximaal 660cc. Het vermogen moet begrenst zijn op 64 PK en de maximale snelheid op 140 Km/u. Suzuki heeft alles gedaan wat mogelijk was om binnen deze specificaties een rasechte sportauto te maken. De Cappuccino is voorzien van een piepkleine turbocompressor en een heus cabriodak (de Cappuccino is de allerkleinste cabrio ooit gemaakt!).

Wat specificaties op een rij:
Vermogen: 64 Pk @ 6600 tpm
Koppel: 85 Nm @ 4000 tpm
Aandrijving: achterwielen
Acceleratie 0 - 100 km/u: 8 sec
Gewicht: 700 Kg

Hoewel de Cappuccino een lief uiterlijk heeft, misschien zelfs wat vrouwelijk, liegen de prestaties er niet om. Het verbaast mij nog dagelijks hoe het mogelijk is dat deze auto met 'slecht' 64 pk er zo ontzettend hard aan trekt. Zeker door de eerste drie versnellingen gaat het als een speer, maar ook in 4 en 5 is de trekkracht opzienbarend. De auto is elektronisch begrenst op 140 Km/u en als je die snelheid bereikt voelt het alsof je de rem intrapt. De vermogensreserve is opmerkelijk. De auto trekt makkelijk door tot 8500 toeren en de close ratio versnellingsbak zorgt ervoor dat je toerenterugval bij overschakelen minimaal is. Met andere woorden: hij blijft in een gunstig toerengebied en blijft goed trekken. Wat lager in de toeren is het ook prima rijden, hoewel onder de 3000 toeren het turbogat wel aanwezig is. Dit levert tijdens het stevige bochtenwerk wel eens een 'spannend' momentje op, wanneer bij volgas de turbo ineens gaat meedraaien en de achterbanden de grip met het wegdek even verbreken. Ik kan u verzekeren; met een dergelijk korte wielbasis is power oversteer lastig te temmen, dwars gaan is bijna gegarandeerd. Dit maakt het rijden met deze auto wel ongelofelijk leuk!

Wat betreft comfort valt er natuurlijk wel het een en ander op te merken aan deze auto. De instap is extreem laag, binnenruimte houdt niet over en de bagageruimte geeft plaats aan ongeveer 1 weekendtas. Ik ben zelf ongeveer 1.75m en zit prima in de Cappuccino, ook met het dak dicht. Boven de 1.85m wordt het lastiger... Vering en demping is prima voor elkaar. Het is absoluut geen keihard geveerde stuiterbak en het onderstel is lekker stil. De leren stoeltje zitten heerlijk en de auto is zelfs voorzien van een (piep, piepklein) aircootje. Elektrische ramen zijn ook aanwezig. Op snelweg tempo is het goed uit te houden binnen en gesprekken voeren op gewoon volume is geen enkel probleem.

Het dak is een van de bijzondere dingen aan deze auto. Het dakpaneel is in drie delen te verwijderen en past in de kofferruimte. Het achterrraampje klapt in zijn geheel weg in de carrosserie waardoor er een compleet open rijervaring ontstaat.

Ik zal de komende weken deze (nog beknopte) review wat meer kleur geven.

8,0