Uitvoering

900 Turbo 16S

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1992

Jaar van aanschaf

2005

KM-stand bij aanschaf

197.000 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

20 februari 2006

Ik was oorspronkelijk op zoek naar een Citroën DS, maar mijn vrouw was daar niet voor te vinden. Een Saab 900 van de eerste generatie kon wel op haar goedkeuring rekenen. Na enkele weken vond ik een dealer in Alken (België) die zich min of meer specialiseerde in Saab 900 van de eerste generatie. Hij had enkele modellen staan - een 900i (met slechts 50d km!), een 900s, en een 900 Turbo S Aero 16 klepper uit 1992. We hebben ritjes gemaakt met de 900i, en die reed zonder meer HEERLIJK. Soepel, zacht, en wat een trekkracht! De 900 Turbo S Aero was aanvankelijk boven ons budget, maar uiteindelijk hebben we daar ook een ritje mee gemaakt, en dan beslist dat het misschien verstandiger (?) was om voor een topmodel te kiezen. Als we de auto dan later zouden verkopen... De wagen zag er geweldig uit: scarrabe groen met grijslederen interieur. Alle opties: cruise control, airco, radio-cd speler, alles electrisch,... Aan de buitenkant nauwelijks een krasje te bespeuren. Gigantische spoiler achteraan (whale tail), prachtige aero-velgen, enzovoort. Wat ook meteen opviel: het geluid van de uitlaat. Een machtig geluid - een brom die je borstkas doet meetrillen. Uiteraard trekt het ding ook geweldig op: meer dan 160 pk (het is de versie met katalysator, dus ongeveer 15 pk minder dan de topversie zonder katalysator). In het begin moet je schakelen als gek, maar eens op 80 kilometer per uur zit je in vijfde, en kan je in een mum van tijd iedereen voorbijsteken. ’Een raket’, zei onze verzekeringsmakelaar toen ik hem het model doorbelde. En gelijk had ’ie. De turbo fluit heerlijk. Geluidsisolatie is superieur. Comfort is optimaal. En dat design! Zo’n auto’s worden gewoon niet meer gemaakt. Ook de laadruimte is gigantisch, en je hoeft er zelfs de achterbank niet voor neer te klappen. Kortom: een droom. Zeker in de eerste weken.

En dan kwamen natuurlijk de eerste ergernissen. De cruise control bleek stuk (dealer had nochtans verzekerd dat die werkte; hij moet dus op zoek naar een nieuwe unit), de afstandsbediening (inderdaad!) werkte niet altijd even goed, en de spoiler achteraan bleek te ’flapperen’. Het kofferdeksel sluit ook niet meer zo goed. Dat was allemaal niet zo erg, en is ondertussen zelfs opgelost. Wat me vooral stoorde was het ’gerammel’ in deze auto. Het is een raket, met dito sportveringen, die echt heel hard zijn afgesteld. Elk putje in de weg voel je (en hoor je). Op slechte wegen (kasseien, putten, verhard wegdek) is deze auto echt niet aangenaam. Op snelwegen voelt ’ie zich best in zijn sas. Dan kan je rustig een babbeltje slaan met de passagiers, wat muziek luisteren, enzovoort. Ik heb ondertussen ook al in andere modellen van de saab 900 gereden, en de veringen zijn daar helemaal anders - veel zachter.
De auto ligt ook redelijk laag (aero-versie), waardoor je soms ongewild de stoeprand afschraapt. Ook bij drempels is het uitkijken geblazen.

PROBLEMEN

20 februari 2006

Whale tail spoiler laat los (is nu vastgelijmd).
Electronica begint het te begeven (alarm met afstandsbediening heeft kuren).
Lichte lekjes in de motor (servo-vloeistof, olie, ...)
Versnellingsbak schiet soms uit ’achteruit’.
Kofferdeksel sluit niet meer zo goed.

In het algemeen heb ik voorlopig weinig kosten gehad aan deze auto. Ik rijd er nochtans al bijna een half jaar mee. Hij is natuurlijk altijd goed onderhouden. Voorlopig is het echt een droomauto.

8,5