Renault Grand Scénic 2.0 dCi 150 Tech Line (2006)
autoreview
14
Signalement
| Uitvoering | Grand Scénic 2.0 dCi 150 Tech Line |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2006 |
| Jaar van aanschaf | 2010 |
| KM-stand bij aanschaf | 120.000 km |
| KM-stand laatst | 212.000 km |
Kennismaking
Twee dagen geleden heb ik mijn nieuwe aanwinst opgehaald. Een Grand Scenic met een 2.0 DCi-motor, 150 pk, handgeschakeld, in Tech Line uitvoering. Dat pakket bestond uit een panoramadak en parkeersensoren achter. De auto is compleet uitgerust, en ten opzichte van mijn vorige auto zitten er veel electronische systemen op: handsfree kaart om de auto mee te openen, sluiten en starten; automatische verlichting; antislip-regeling, xenon verlichting met automatisch hoogteverstelling...
Ik heb de auto vooral gekocht uit praktische overwegingen: een ruime en flexibele gezinswagen. In normaal gebruik een flinke kofferbak, maar als familie overkomt of als er een feestje is kunnen we twee kinderen op de derde rij kwijt. Altijd handig. En het panoramadak, waarvan de voorste helft open kan, is wat mij betreft een mooie bonus.
Al vanaf het moment dat hij uitkwam heb ik de Grand Scenic van buiten een hele mooie auto gevonden. Ook heb ik steeds het praktisch aspect bewonderd. Toch heeft een tweetal dingen ervoor gezorgd dat bij het zoeken naar een nieuwe auto deze wagen eigenlijk niet op mijn lijstje voorkwam. In de eerste plaats: het dashboard. Ik heb een hekel aan digitale dashboards - het is gewoon een slecht idee waar sommige merken helaas geen afscheid van kunnen nemen. Daarnaast heb ik een hekel aan dashboards waar de relevante gegevens in het midden van de auto verschijnen - analoog of digitaal - ook een slecht idee. En de Scenic heeft een digitaal dashboard in het midden. Bah!
In de tweede plaats: betrouwbaarheid. De eerste jaren scoorde deze wagen ronduit slecht. Maar vanaf ongeveer 2005 begon de verbeterslag die Renault heeft gemaakt vruchten af te werpen. Daar hou ik me althans vooralsnog aan vast.
Bij de aanschaf hebben twee argumenten de doorslag gegeven: de praktische gebruiksmogelijkheden en de prijs. Ik heb een mooie versie tegen een goede prijs kunnen krijgen. Auto's die ik liever wilde (S-max!) waren moeilijk te vinden als zevenzitter en bovendien fors duurder.
Eerste indrukken
De auto is ruim. Ik ben ongeveer twee meter lang, en pas er goed in. Ook achterpassagiers hebben dan nog voldoende ruimte. En er is een forse kofferbak - precies wat we nodig hebben.
De motor is krachtig. In een smal toerengebied (diesels eigen) gooit hij er flink wat vermogen en koppel uit. Je kunt vlot vooruit. De motor is ook soepel, verdraagt lage toerentallen goed. Ik hoop en verwacht dat je door verstandig rijen mooie verbruikscijfers kunt scoren.
De stoelen zijn goed. Flink wat zijdelingse steun, en lekker comfortabel. Niet zacht, maar ook geen planken. Precies goed.
Het weggedrag is even wennen. Van mijn vorige auto, een 406 break vond ik dat die een goede mix tussen comfort en goed rijgedrag had. De Grand Scenic is anders. Het zwaartepunt ligt hoger en dat voel je: de auto helt in bochten verder over en reageert merkbaar meer op stuurcorrecties. Het stuurgedrag is ook vager, waardoor je minder goed weet wat er gebeurt, en je dus vaker moet corrigeren. Uiteindelijk kan het onderstel best behoorlijk wat hebben, maar het voelt minder goed dan de 406.
De motor is stil. Wel is er windgeruis, mede rond het panoramadak. Ondanks dat is de auto prettig rustig op de snelweg.
't Is een wat kritisch begin van mijn tijd met deze auto. Geen liefde op het eerste gezicht, maar wel goede hoop op een mooie tijd. Ik verwacht veel van het gebruiksgemak van deze auto; ook van het comfort over flinke afstanden. Ik lever er wat aan rijplezier voor in. Het zij zo, in deze fase. Mijn tijd komt wel weer! En bovendien: deze Scenic is wat mij betreft wel een echte Franse comfortabele karakterbak - en daar heb ik dan wel weer een zwak voor!
Updates volgen na wat meer ervaring.
Vier maanden en 10000 km verder...
Na vier maanden en ruim 10000 kilometer zijn de eerste indrukken bevestigd en verdiept. Om maar direct de conclusie weg te geven: ik ben heel tevreden met de Grand Scenic. Aan de hand van de belangrijkste kenmerken zal ik proberen dat iets duidelijker te maken.
- Ruimte: de Grand Scenic is heerlijk ruim. Dat begint al op de bestuurdersplek: ik ben ruim twee meter lang, en er zijn veel auto’s op de markt waar ik niet goed inpas. Bij deze auto is dat geen probleem. En door de verlengde wielbasis blijft dan ook achterin, op de tweede rij, voldoende ruimte over: je kunt daar ook achter een lange bestuurder goed zitten. Ook heerlijk ruim is de kofferbak als jein de gewone vijfzitter-configuratie rijdt. We kunnen daar onze spullen voor familiebezoek en (korte) buitenlandse trips goed kwijt.
- Gebruiksgemak: de flexibiliteit valt het meest op. Het is werkelijk kinderlijk eenvoudig om van een vijfzitter naar een zevenzitter te veranderen, of naar een tweezitter met ruimte voor veel of grote spullen. Het schuiven, klappen of verwijderen van stoelen is een eitje, en je hebt de auto steeds binnen een minuut zoals je hem nodig hebt. Ook makkelijk: de sleutelkaart. Dat leek mij een overbodige gimmick – maar de auto openen, afsluiten of starten zonder de sleutel uit je broekzak of een overvol damestasje te hoeven vissen blijkt toch echt heel makkelijk! Voor de bestuurder wordt het gemak ook bepaald door de cruise control, de automatische ruitenwissers en verlichting: het zelf doen is niet teveel, maar het is toch wel makkelijk als het voor je gedaan wordt! Gemak voor het gezin: vier 12v-aansluitingen. Dus je hoeft niet meer te kiezen tussen het opladen van telefoon, tomtom, nintendo of het aansluiten van een koelbox: het kan allemaal!
- Comfort: de stoelen zitten gewoon goed. Voldoende zijdelingse steun, niet te hard niet te zacht. Ook na lange ritten stap ik zonder rugpijn, krampjes of ander ongemak uit. Dat is heel wat waard. Het weggedrag is ook comfortabel; oneffenheden worden goed verwerkt. Frans comfortabel, en voor mij is dat een compliment. Ik houd niet van gestuiter over drempels, richels of minder goede wegen! Maar dit comfort heeft een prijs, zie verderop.
- Kracht: die 2.0 dci-motor is heerlijk sterk. In normale omstandigheden in NL heb je kracht over. Je kunt heel relaxt rijden, vroeg schakelen – je hebt toch steeds ruim voldoende (trek)kracht voorhanden. Maar hij heeft me echt positief verrast tijdens onze zomervakantie: met flinke aanhanger door het Franse land. Geen centje pijn; hij bracht ons vlot en met gemak naar de bestemming. Heuvels? Wel gezien (mooi!) maar verder nauwelijks opgemerkt. Op de cruise control hield hij meestal met gemak de snelheid vast, en als het nodig of handig was om even wat vrachtauto’s, caravans of ander langzaam ongemak vlot voorbij te gaan deed ‘ie er vaak net zo makkelijk even een schepje bovenop. Heerlijk om je snelheid aan te kunnen houden zonder zelf direct een ‘mobile roadblock’ te worden. Dat was nou ontspannen rijden!
Twee kanttekeningen. De eerste is het digitale dashboard. Ik schreef al dat ik er een hekel aan had, en ik ben alleen maar bevestigd in het oordeel dat zo’n dashboard minder duidelijk is (zelfs snelheid is net zo makkelijk af te lezen op een gewone teller). Er zit een toerenteller in (krom rijtje led’s) maar zelfs als je er echt naar tuurt (kan toch niet de bedoeling zijn?!) krijg je geen nauwkeurige informatie. En de benzinemeter? Een torentje led’s... dat helemaal niet opvalt. Dus ik wordt elke keer verrast door een harde ‘piep’: 80 km of minder tot de tank leeg is. Bij een normale meter zie je dat veel beter aankomen, je bent al gewaarschuwd vóór het lampje gaat branden. Ergerlijk dus, dat dashboard.
De tweede kanttekening is het weggedrag. Ik schreef al over het comfort, en de prijs die je daarvoor betaalt... dat is dus de wegligging. De Grand Scenic helt over, en je voelt elke koerswijziging (ook kleine correcties midden in de bocht) en hij duikt bij remmen. Ook bij gewoon rijden met de verkeersstroom mee. Toen ik kort een leenauto had (kleine parkeerschade moest weer weggewerkt worden) voelde hij na die leenauto (een Astra...) echt als een bootje op woelige baren. Het went, maar fijn is het niet als je een keer een beetje vlotter wilt rijden. Om nog heel even bij die Astra te blijven: toen ik daar net in reed dacht ik dat ze vergeten waren er een motor in te stoppen! Nee, niet omdat ‘ie stil was (mijn auto is stiller) – maar omdat er heel lang niets gebeurde wanneer je het gaspedaal intrapte. Echt zo’n amechtige kleine benzinemotor... wat was ik blij toen ik mijn auto weer had – dan ga je tenminste vooruit!~
Tevreden dus met de Grand Scenic in deze uitvoering. Hij doet dat waarvoor hij is aangeschaft met veel overtuiging. Dit is een heel fijne auto voor een gezin; met deze motor kan hij veel aan. Hij is heerlijk compleet uitgevoerd (dat dak is echt fijn!) en was ook nog eens goed geprijsd. Maar als ik over een jaar of vijf weer naar een andere auto ga kijken, dan ga ik niet automatisch opnieuw voor een Grand Scenic. Hoe goed hij ook is, de mix tussen comfort en een goed weggedrag kan beter en gelukkig zijn er merken die mooie en goede dashboard prefereren boven de digitale onzin in het midden. Dus, als de S-max of 5008 zich dan in mijn prijsrange bevinden...
Tot die tijd rijd ik, als de Grand Scenic blijft functioneren zoals nu, heel tevreden verder.
Een jaar gereden - tellerstand 145.000 km
Inmiddels is de Grand Scenic een jaar in mijn bezit. Mijn oordeel is nog steeds gelijk: een heel capabele gezinsauto. Ik herhaal het nog maar eens: de twee bonuspunten aan deze auto zijn het zonnedak en die heerlijke 150 pk dieselmotor.
Je kunt er je gezinnetje of jezelf lekker vlot mee vervoeren. Lange afstanden zijn geen probleem; de cruise control helpt dan ook.
De wegligging blijft ook te veel comfortgericht: te veel overhellen en duiken.
In december heb ik een paar winterbanden om de velgen laten zetten. In de sneeuw en ijs condities die we toen hadden was ik er heel blij mee. Nu schijnt het zonnetje weer, dus moeten de zomerbandjes weer terug. Het verschil in grip is merkbaar; die zomerband heeft nu toch duidelijk beter grip. Maar goed, echt 'op de grens rijden' doe en wil je toch niet met de Scenic, daar is het geen auto voor.
Auto is net voor de APK geweest. Niets aan de hand. Een heel jaar zonder pech en problemen... daar ben ik blij om. De betrouwbaarheid van mijn Scenic zit dus goed!
Samenvattend: de Scenic doet hetgeen waar hij voor is aangeschaft zonder problemen en met prettige competentie. Sterk, snel, ruim, comfortabel... vier dingen die voor mij belangrijk zijn. Het uiterlijk bevalt me ook nog steeds. Over het dashboard zal ik niets meer zeggen. Mijn mening is ongewijzigd.
Volgende week weer genieten tijdens een week naar Engeland: op die lange trips met het gezin is de auto in zijn element.
Maar als er over x jaar een nieuwe auto komt, zal het geen Scenic meer zijn. Dat gevoel groeit. Ik ga terug naar mijn merk: Peugeot. En als alternatief maakt Ford een kans. Heel gewone auto's met als sterke punten heel goed rijgedrag en een mooi interieur. Daar kan ik al naar verlangen!
banden en ventilator
Pech en problemen... even een dip met de Scenic. De pech? Net voor het overstappen naar de winterbanden over een schroef gereden. Die schroef werkte zich in het loopvlak van de band, die natuurlijk leegliep.
Bij een lokale garage snel, goed, goedkoop geholpen: schroef uit het loopvlak, prop erin... en je kunt weer rijden. Jammer genoeg had ik ook twee nieuwe winterbanden nodig, waardoor de kosten zo rond Sinterklaas en kerst toch ongewenst opliepen.
Nog vervelender: de ventilator heeft kuren. Doet het wisselvallig. Bij de garage aangegeven. Maar natuurlijk belt de garagist met de mededeling: meneer hij doet het prima! En inderdaad, bij het ophalen doet íe het. Maar de volgende dag weer niet. Toch vervelend: ruiten beslaan; kou kan je niet bestrijden... Als ik google met Scenic ventilator word ik een beetje bang. Electrische circuits als probleem het meest waarschijnlijk. Dus toch zo'n Renault kwaal... ik hoopte dat het in een 2006-Scenic beter zou zijn. De tweede potentieel dure uitvaller: in de zomer de airco (700 euro); in de winter de verwarming. Als dat zo doorgaat... wordt het een dure grap. Hetzij door reparatiekosten, hetzij door hoge afschrijving op het moment dat ik de handdoek in de ring gooi.
Betrouwbaarheid een ster omlaag. Eentje maar, want motorisch gaat het allemaal prima. Die 2.0 DCi blijft een heerlijkheid...
weer storingen, weer vakantieplezier
Sinds november twee keer gedonder met de auto. In december deed de kachel het niet. Onder de voorruit verzamelden zich bladeren en ander ongerief, waardoor water niet op de gebruikelijke manier wegkon... en in een regelaar liep. Bij Renault Scenic een meer voorkomend probleem... net voor de kerst en de daarbij horende tocht naar familie in Engeland verholpen. Balen van de storing.
In het voorjaar: op dagen met veel condens en op warme dagen vraag ik me af: werkt de airco wel? Nee dus. Wéér een storing! Net voor de zomervakantie laten checken en repareren. Bleek een kleine lekkage in het systeem, waardoor de koelvloeistof was weggelekt.
Het effect: veel storinkjes... geen grote waardoor de auto het niet doet, maar vervelende die bovendien ook kosten met zich brengen. Betrouwbaarheid een ster minder; kosten ook een ster minder. Wat dat betreft niet echt tevreden over deze auto. Ik had hoop dat een 2006 Scenic voldoende betrouwbaar was, maar heb op dat punt spijt.
Maar... tijdens onze vakantie heeft de Scenic laten zien waar hij wel goed in is: comfortabel en ruim familievervoer, waarin je vlot flinke afstanden kunt overbruggen èn heel wat spullen mee kunt nemen.
De kofferbak was mudjevol, dakkoffer erop... geen probleem allemaal. Twee echt sterke punten: goede stoelen, waarin je ook de lange afstanden zonder problemen uithoudt. Voorin en achterin. Met 1100 km op een dag kunnen we dat nu wel met zekerheid zeggen.
Het andere pluspunt is de motor. Die 2.0 DCi is heerlijk krachtig, en in staat ook met volle vakantiebepakking vlot met het Autobahn verkeer mee te rijden. Natuurlijk kun je niet met de 'premium-sedans' van de Duitse merken meedoen... maar dat moet je met je vakantieboeltje en je gezin ook helemaal niet willen. Gewoon, met een kruissnelheid van 145 vlot het land door. Dat deed hij, en met gemak. Dus daar doet de Scenic toch waar hij voor gekocht is.
Het blijven gemengde gevoelens. Een auto met onmiskenbare kwaliteiten, met eigenschappen die al dan niet bij je smaak passen (zoekend weggedrag en digitaal dashboard passen nog steeds niet bij die van mij), en met storinkjes. Voor mij betekent dat: doorrijden, maar als volgende auto niet opnieuw een Scenic - en (voorlopig?) niet opnieuw een Renault.
computer op hol of storingen op til?
Gisterochtend, op weg naar mijn werk sloeg de boordcomputer op hol of sloeg het storingenmonster toe. De boordcomputer had me al gemeld dat binnenkort de olie ververst zou moeten worden. Prima, beurt en APK stonden voor de tweede helft van maart op de planning. Maar de auto heeft dat niet af willen wachten.
Net nadat ik de snelweg op was gedraaid kreeg ik de melding:
- ESP/ASR defect. Een dag eerder had het systeem op een onverwacht gladde rotonde nog ingegrepen. En nu, zonder aanleiding, opeens die melding.
- Letterlijk seconden later kwam de tweede melding: inspuitsysteem controleren. Deze melding ging gepaard met een heel duidelijk merkbare vermogensafname.
Ik ben gewoon doorgereden naar mijn werk. Aan het einde van de dag, toen ik weer naar huis vertrok, waren de meldingen in eerste instantie verdwenen. Maar na vijf minuten waren ze er weer, inclusief vermogensafname.
Toen ik, 25-30 km verder, bijna weer thuis was, kwam er nog een derde storingsmelding bij:
- Storing emissiesysteem.
De auto is inmiddels ingeboekt voor een beurt + APK. Ik vind het iets te toevallig allemaal, dat die verschillende meldingen allemaal nagenoeg op hetzelfde moment verschijnen. Zeker gezien de dubieuze electronische reputatie van Renault (en meer in het bijzonder, dit type Scenic). Enerzijds geeft dat hoop, dat het eenvoudig recht te trekken is. Anderzijds heb ik al op veel plekken hoe hardnekkig sommige van die storingen zijn. Ik houd mijn hart dus vast!
computer - storingen deel 2
Nadat bij de APK de storingen waren uitgelezen reed de auto weer zonder problemen. Maar korte tijd later keerde een aantal meldingen terug: over de defecte ESP/ASR, over het inspuitsysteem en het emissiesysteem. En de auto staat weer in een noodloopprogramma, dus dat is heel langzaam snelheid winnen (vooral op de snelweg, in de stad kun je ongeveer met het verkeer mee).
Weer terug naar de garage. Storing in het electrisch systeem is de diagnose; nu moet het systeem doorgemeten om de storing te lokaliseren. Nu maar hopen dat ze de storing kunnen lokaliseren, deze tegen redelijke kosten kunnen verhelpen... en dat die niet weer terugkeert.
Storing en einde
Weer flink wat tijd en kilometers verder. De ouderdom werd een beetje merkbaar: de motor gromt wat meer, er komen wat extra ratels, het open dak gaat stroever en begint te rammelen. Daar moet ik eens naar laten kijken, denk ik dan.
Maar - jammer genoeg waren er andere, meer serieuze en dure dingen die aandacht vroegen. In de zomer, op dag 2 van de vakantie, wordt het in Zuid Frankrijk warm. Airco aan, uit... hij lijkt het niet te doen?!
Gelukkig, in Frankrijk is een Renault garage nooit ver. Koelvloeistof bijgevuld, en een heerlijk koel ritje naar de camping. Maar de volgende dag doet hij het weer niet, en een hernieuwd bezoek aan de garage leert dat er toch meer serieuze mankementen zijn. Die terug in NL later repareren. Balen, dat is de zoveelste keer!
Maanden later begint de sleutelkaart op spelen. Auto wil niet meer starten zonder de kaart in het dashboard, maar verder werkt het. Tot het moment dat de auto de kaart niet meer herkent, en helemaal niets meer doet. Niet op slot, niet starten... Wachten tot mijn vrouw met kaart 2 thuis komt. Helaas, doet het ook niet. Auto naar garage, en de uitgesproken verwachtingen maken mij steeds bozer: twee nieuwe sleutelkaarten à 180 euro, duurt twee weken. Dus twee weken zonder auto, bijna 400 euro verder... alleen om hem weer te kunnen starten?! Maar later op de dag valt het mee: 1 kaart doet het weer. Maar met garantie tot de deur, geen zekerheid of hetzelfde euvel terugkomt. Geadviseerd wordt een dure reparatie voor meer zekerheid.
Bekijk het maar, het is mooi geweest. De Scenic gaat eruit. Ik had nog anderhalf jaar door willen rijden, maar de economische winst door lagere afschrijving wordt teniet gedaan door reparatiekosten en door de onzekerheid of de auto het zal (blijven) doen. Auto is ingeruild op een van een ander merk, het zal niet verrassen.
Ik keek eerst naar een Peugeot 5008 op benzine. De 1.6 VTi is te amechtig, de THP heeft te veel negatieve verhalen over betrouwbaarheid. Dus niet.
In plaats daarvan wordt het een Qashqai+2, op benzine. Is ook te vinden met dezelfde 150 pk diesel als ik nu heb, maar ik ga nu voor lagere vaste lasten.
7,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
