Uitvoering

Frontera 1.2 Turbo Hybrid 145pk GS

Versnellingen

6, Automaat met dubbele koppeling

Bouwjaar

2025

Jaar van aanschaf

2025

KM-stand laatst

3.000 km

Een ruime, nuchtere, relaxte SUV

3.000 km

9 november 2025

Voor degenen die een Opel Frontera overwegen: hier mijn ervaringen. Ik rij er nu twee maanden en 3.000km in, mijn vorige auto was een Opel Astra K 1.2 SW uit 2022 (de laatste GM-Astra).
Toen de Frontera voorgesteld werd, sprak deze mij meteen aan. Ruim, no-nonsense, non-premium (ik ben zelf niet premium, dus mijn auto hoeft dat ook niet te zijn 😉), hoge instap voor mijn zwakke rug, automaat en stoel-, stuur-, en voorruitverwarming. Maar verder geen poespas, gewoon rechttoe rechtaan. En toen Opel stuntte met de private lease prijzen (ik durf geen Franse auto voor eigen risico te rijden), was ik om.
Om te beginnen: de Astra was iets meer verfijnd, vooral in de interieurmaterialen. Dat was zoals verwacht en voor mij geen probleem, de Frontera oogt en voelt robuust.
Ik begin met de onhebbelijkheden van de Frontera, als de lezer hiermee niet kan leven, dan kan die stoppen met verder lezen.
- Ten eerste is de regensensor onbruikbaar. Deze begint goed, maar slaat daarna snel op hol (standje turbo voor een paar spettertjes), en dat kan de dealer vooralsnog niet verhelpen. Ik rij al vele jaren met auto's met regensensor, dit is de eerste die onbruikbaar is. De gewone interval is ook te snel, dus zit er niets anders op dan zelf de ruitenwissers te bedienen, wat dan wel weer gemakkelijk is, want even de hendel licht aantrekken.
- Ten tweede komt de richtingaanwijzer bij linksafslaan in 8 vd 10 gevallen niet terug in ruststand. De dealer kon het niet constateren, maar bij het wegrijden naar huis was het gelijk weer raak. Ach ja, Franse techniek.
- Ten derde: als je even snel vanuit stilstand wilt invoegen, dan reageert de techniek wel heel bruusk. Na een grote schok en slippende wielen lukt het wel, maar de techniek krijgt dan wel op zijn donder en comfortabel is het ook niet. Om dit te voorkomen komt het aan op vaardigheden van de bestuurder en zijn gevoel voor techniek. Vlak voordat je wilt optrekken even de rem los en als ie iets rolt dan het gas erop, en dan is er niets meer aan de hand. Kwestie van wennen dus.
- Ten vierde: als de ramen beslagen zijn, dan doe ik voor het wegrijden de voorruiten even naar beneden en weer omhoog: maar aan de bestuurderszijde loopt het raam van mijn exemplaar niet langs de strip, dus de ruit blijft beslagen. Bloedirritant, maar volgens de dealer niet op te lossen, dus zelf even wisseren is het devies.

En dat was het dan ook met de nadelen, althans tot nu toe. Want voor de rest is het een fijne, relaxte auto.

Het rijden is zoals gezegd, relaxt en gemoedelijk. Meer dan voldoende vermogen voor mij, lekker hoge banden, dus veel comfort en sowieso een heel fijn onderstel. Heel comfortabel, het rolt zacht af, maar wel stevig genoeg, wat nodig is voor een wat hogere auto. Ik hou ervan. Hij is ook stil. Daar denken sommige autojournalisten anders over, maar ik kom uit een Opel Astra K en die zijn echt stil te noemen, en de Frontera doet daar nauwelijks voor onder, alleen een klein beetje meer windruis, gevolg van zijn vorm, denk ik. De verschillende en wisselende geluiden die komen kijken bij rijden op benzine en stroom wennen snel, en vallen sowieso niet op als de muziek opstaat. Wat ook opvalt: ik kan weer zonder de grond te raken bij mijn huis komen, de bodemspeling voor de vooras is dusdanig hoog, dat ik geen verkeersdrempels meer schraap. Erg fijn.
De auto rijdt deels elektrisch, zodra je van het gas afgaat bijvoorbeeld, maar ook als je de bebouwde kom inrijdt, en het laatste stukje in de straat, dus ik kom fluisterstil thuis, wat met diensten tot in de nacht fijn is voor de buren. De Frontera remt standaard sterk op de elektromotor, dat was even wennen, maar na de gewenningsperiode is dat een erg fijne eigenschap. Ik gebruik de reguliere remmen nauwelijks meer. Je moet dus niet te snel van het gas afgaan, want dan sta je te snel stil. Een beetje remmen is in feite nu minder gas geven. Wees je er wel van bewust dat bij een bepaalde vertraging de remlichten aan gaan, dus met beleid een rotonde naderen is gewenst, zodat je achterligger niet tureluurs van de remlichten wordt, en je afdoet als een pedaalridder. Tot slot bij het rijden: je kijkt de hele tijd uit over de gehele motorkap. Dat roept bij mij associaties met vroeger op, van zo'n blauwe Opel Ascona B, zeg maar. Ik hou ervan.

Van de rest van de auto vind ik het volgende: het interieur is ruim. Toen we met 5 man op pad gingen, zei iemand achterin dat degene voor hem wel meer naar achteren mocht. Maar diegene zei dat dat niet nodig was, want hij zat meer dan ruim. En daarmee is het wel gezegd, denk ik. Ik vind de stoelen heerlijk zitten, en ik kom van AGR-stoelen uit de Astra, dus ik was wel wat gewend. Een goeie zitpositie vinden was wat lastiger, het stuur kan bijvoorbeeld niet ver genoeg naar je toe getrokken worden, waardoor ik iets te ver naar voren moet. Maar het is gelukt om goed te zitten, door de stoel nog wat te laten zakken. De bagageruimte is kleiner dan mijn Astra SW, maar we zijn met z'n drieën thuis, en als je dan de bank deels omklapt, komt er enorm veel ruimte beschikbaar, alsnog genoeg voor een vakantie.
Ik vind de auto degelijk ogen. Hij staat stoer op de wielen, de deuren klinken vertrouwd en ook de knoppen voelen degelijk. Het harde plastic in het interieur is robuust, maar door de verschillende texturen, oogt het wel netjes. Het enige is dat de achterklep bij het dichtslaan wat blikkerig klinkt, daar zou een stukje demping op het blik aan de binnenkant de beleving wellicht wat kunnen verbeteren.
Ik ben weer teruggegaan naar een sleutel die gewoon in het contactslot moet (even wennen, in het begin liet ik m zitten), en de dakantenne moet er weer af voor de wasstraat. Gelukkig ben ik dat tot nog toe niet vergeten.

Ik rij er tussen de 1 op 16 tot 1 op 17,5 mee. Minder zuinig dan de Astra, maar die was dan ook wel extreem zuinig, en dat zonder elektrische hulp.

Tot slot: ik vind de connectiviteit erg gebruiksvriendelijk. De auto gaat automatisch, draadloos en zonder veel vertraging naar mijn Android auto en het is heel gemakkelijk om dan te navigeren of je eigen muziek te luisteren. Dat was bij de Astra K wel anders.

Tot zover mijn ervaringen tot 3.000km. Als er gekke dingen gebeuren, vul ik het aan met een update.

Ik hoop dat toekomstige gegadigden voor een Frontera wat aan mijn review hebben.

9,0