Mitsubishi Colt 1.5 GLi (1991)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Colt 1.5 GLi |
---|---|
Versnellingen | 4, Automaat |
Bouwjaar | 1991 |
Jaar van aanschaf | 2012 |
KM-stand bij aanschaf | 222.247 km |
KM-stand laatst | 230.250 km |
9 maanden sturen in mijn Coltje
- 224.938 km
Omdat ik erg veel lol had in het schrijven van reviews van de auto’s van mijn ouders, schrijf ik bij deze een review van mijn huidige eigen auto. Zoals in de review van de Hyundai i10 te lezen is, zou dat in eerste instantie mijn auto worden als ik 18 zou worden. Als autoliefhebber wil je echter ook een keer een goedkope baggerbak kopen en kijken of je er wat van kunt maken en of je er ver mee zult komen. Ik dacht alleen dat mijn ouders het nooit goed zouden keuren om auto nummer 4 voor de deur te zetten, maar niets bleek minder waar! Ze waren zelfs enthousiast en zeiden: ga daar inderdaad eerst de deuken maar in rijden. Zo lang jij met die auto rijdt, hoef ik geen andere te kopen, aldus mijn moeder. De deal was dan ook snel gemaakt. Zij zouden alle vaste lasten dragen (de aanschaf was onderdeel van de kerstcadeaus :)) en hem eens in de maand aftanken. Ik zou er dan wel minimaal 1 jaar à 1,5 jaar in moeten rijden en als er hoge kosten aan zouden komen, zou hij er per direct uit moeten.
Ik kon dus gaan beginnen met bedenken welk auto het moest worden. Ik had geen zin om een slaaf van mijn eigen auto te worden en continu gezeik te hebben, dus hij moest wel betrouwbaar zijn. Japans dus. Toyota Starlet trekt me totaal niet, maar heb het model c52 van Mitsubishi’s Colt altijd al een leuk autootje gevonden. Bovendien verkrijgbaar met de pittige 1.5 motor en staat als redelijk roestbestendig te boek. Ik wilde echter niet zomaar de eerste de beste, maar ging eisen stellen. Ik wilde in eerste instantie een handgeschakelde 1.5 GLXi (duurste uitvoering) met stuurbekrachtiging en het werd uiteindelijk deze 1.5 GLi (op een na duurste uitvoering) met automatische transmissie. Wel had hij stuurbekrachtiging. Hij is van 1991 en had toen (december 2012) volgens mij 222.500 km gelopen. Ik had op het moment van aanschaf de keuze uit twee Colts: deze of een 1.3 (met carburateur) die slechts 60.000 km gelopen had. Mijn gevoel zei mijn huidige door de zeldzamere uitvoering, maar ieder rationeel denkend mens had natuurlijk die met 60K op de teller gepakt.
Nu dan over mijn auto. Het is dus een automaat met stuurbekrachtiging (dit laatste was een optie van 2200 gulden) die 10 jaar lang van een oudere vrouw geweest was, getuige de cassettespeler. Had altijd in een schuur gestaan en is daardoor roestvrij. Distributieriem en radiateur waren bij 220x gedaan. Hoeft dus in principe nooit meer te gebeuren. Hij is inmiddels in bijna nieuwstaat, maar op het moment van aankoop verre van. Er zaten 2 flinke deuken in het rechter voorspatbord (een van de redenen dat hij is weggedaan door de vorige eigenaar), achterbumper was verkleurd, hoedenplank en zonneklep ontbraken en was errug smerig van buiten. De basis was echter goed. Hij was roestvrij en het interieur was werkelijk als nieuw! Rook heel erg fris en geen vlekje op de bekleding te vinden. Hij reed met dank aan de combinatie automaat-stuurbekrachtiging erg soepel en simpel. Mijn ouders zeiden dat ik er nog maar over moest nadenken, maar intussen hadden ze hem al lang gekocht voor me.
Kerstavond was het dan eindelijk zo ver en kon ik weer plaats nemen achter het stuur van de Colt. Op Eerste Kerstdag maar gelijk poetsen die handel. Toen bleek er een gigantische natte plek onder de mat bij de bestuurder te zitten. Een paar dagen later ben ik er dus mee naar een bevriend schadeherstel bedrijf gereden alwaar ook spatbord, knipperlicht vervangen zijn, hij gepolijst is en de achterbumper zijn oorspronkelijke kleur terug kreeg. De Colt heeft overigens de kleurstelling van een Limited Edition, een tijdelijke uitvoering in 1991. Ook de lekkage was verholpen. Het bleek dat diverse kitranden geheel verdroogd waren. Dit is dus allemaal opnieuw aangebracht. Ook bleek er een olielekkage te zitten die afkomstig was van een slangetje van de automaatbak. Een kapot klemmetje had daarvoor gezorgd. Dit is dus ook gelijk allemaal hersteld. Ik wist niet wat ik zag toen ik hem op kon halen. Van een sloopcolt op marktplaats heb ik alle kapjes en dingetjes voor het interieur die misten gekocht voor een paar euro. Dit was dus ook weer geregeld.
Toen kon het genieten dus beginnen. Elke rit zit ik er weer met een big smile in en ik heb de i10 met geen vinger meer aangeraakt. Ik hoef hem niet eens meer te hebben nu ik deze Colt gewend ben. Wat een souplesse, pit en heerlijke stoelen zeg! Ik heb tot op heden ook nog niet meegemaakt dat hij niet in een keer startte (afkloppen), zelf niet na enkele dagen stilstaan met vorst. In juni ’13 moest hij gekeurd worden en ik heb dit in mei al laten doen, zodat ik wist wat voor vlees ik in de kuip had. Conclusie: goedgekeurd voor 4 tientjes zonder reparatiepunten. Opmerking keurmeester: prima ding, kan nog jaren mee. Alleen maar genieten dus. Tot juni 2013………… De automaatbak was overleden en reparatie zou (bij de goedkoopste) 1000 euro zijn. Aanschaf was 600 euro, dus reparatie was bijna 2x zo duur als de aanschaf. Mooi niet dacht ik dus. Ik werd echter alleen bij de gedachte al verdrietig dat hij op een vrachtwagen geladen zou worden om platgedrukt te worden. Deze auto is namelijk echt belangrijk voor me geworden en ik heb er echt een band mee zoals ik nog nooit met een auto gehad heb. Zal wel komen omdat het mijn eerste echte is. Toch maar besloten om te laten maken en er dan nog minstens 2 jaar in proberen te rijden, wat absoluut geen straf is. Ik heb geen seconde spijt gehad en daarbij komt dat mijn ouders het meeste betaald hebben. Zij wilden namelijk ook absoluut geen afstand van deze auto nemen :). Het was dus even een domper, maar na ieder ritje vergeet ik dat steeds weer een beetje meer. Ik ben nu sinds een maand 18 en dat betekent eindelijk zonder ouders rijden. Nu gaat het dan ook wat harder met de kilometers. Genoeg subjectief, ik zal nu even proberen wat objectiever te zijn.
Het rijden met deze auto is voor een auto uit deze leeftijd echt prima. Hij komt goed mee en je ziet dat sommige mensen nog verbaasd staan te kijken van het vermogen wat dit oudje nog op de schaal weet te brengen. Op de snelweg zit je ook zo op 140 km/h zonder dat je bang hoeft te zijn dat hij van ellende uit elkaar valt. Harder ga ik met deze auto niet uit respect voor leeftijd en techniek. Hij ligt als een blok op de weg en zal in bochten minder overhellen dan de i10. Remweg is wat langer, want er zit uiteraard niets aan elektrische systemen op. Dat maakt het rijden met deze auto ook zo lekker. Je kunt gewoon voelen wat er gebeurt in plaats van dat je auto wollig aanvoelt omdat hij vol snufjes en elektronica zit.
Comfort is ook goed in deze auto. De stoelen zitten perfect, ook voor langere ritten, en ik kan een geweldige zitpositie vinden. Stoel is namelijk in hoogte verstelbaar evenals het stuur wat ook nog eens naar je toe te trekken is. Met mijn 1,90 m kan ik dus laag en ver naar achteren rijden zonder dat ik met gestrekte armen zit. Beenruimte op de achterbank is normaal, maar dan moet voorin wel weer wat ingeleverd worden. Kofferbak is groot zat en heeft een lekker brede opening. Toen er een schilderij vervoerd moest worden, was dit de enige auto waar hij zonder moeite in paste. De auto is trouwens geheel vrij van kraakjes en rammeltjes. Alleen de binnenspiegel resoneert op bepaalde snelheden soms wat.
Luxe zit er naar huidige maatstaven niet op, maar voor die tijd zeker niet verkeerd en alles wat je nodig hebt. In mijn geval natuurlijk stuurbekrachtiging, maar ook achterruitenwisser en sproeier, digitaal klokje, variabele interval ruitenwissers, verlichting in de kofferruimte en legio vakjes en bakjes. Daar komt dan de goede verstelbaarheid van stoel en stuur bij en je hebt een autootje waar je best mee uit de voeten kunt. Ik kan de auto, ondanks zijn lange neus, goed overzien en er zitten geen grote dode hoeken in. De stijlen zijn ook allemaal zo dun mogelijk gemaakt. Verder is de lucht die hij deze zomer blies best koud en in de winter is hij ook snel warm. Kortom: aan deze auto is de 22 jaar niet af te zien. Nadeeltjes heeft hij wel. Zo moet je heel ver naar achteren reiken en de auto heeft geen dakgootjes. Er zit een kleine bolling in het dak en dat betekent dat het water bij regen voornamelijk langs de zijkanten van de auto afloopt. In principe geen probleem, maar al het vuil wordt er dus ook overheen getrokken waardoor je wel aan het poetsen kunt blijven. Zeker omdat hij wit is.
Verder is het alleen maar lachen met dit ding. Start altijd en de motor loopt als een zonnetje. Wel heeft hij natuurlijk zijn dingetjes die karakter heten. Zo wil het wel eens voorkomen dat je het passagiersslot niet zonder meer kunt openen, maar eerst de sleutel ver in het slot doorduwen, dan in tegengestelde richting van je bedoelde richting draaien en dan pas de goede kant op. Ge-wel-dig dit soort dingetjes die alleen jij weet terwijl een ander er mee staat te martelen. Dit is ook de reden dat ik er niet graag anderen in laat rijden. Ik ben de enige die weet hoe ik deze auto moet behandelen denk ik dan.
Dit is niet de goedkoopste auto om te rijden. Allereerst is hij net 10 kilo te zwaar om in de lagere belastingcategorie te komen waardoor hij nu 100 euro per kwartaal kost i.p.v. 75 en verbruikt hij 1 liter op 10 kilometer. Daar hoor je mij echter niet over klagen, want hij is 22 jaar oud, automaat, vrijwel alleen stadsgebruik en ik ben wel een hele vlotte rijder. Verzekering kost daarentegen bijna niets. Op de automaatbak na is er ook nog niets kapot gegaan. Die automaatbak doet zijn werk echter prima en hij schakelt boterzacht. Hij heeft ook 4 versnellingen i.p.v. 3 zoals de meeste automaten uit die tijd en er zit een keuzeschakelaar voor Power of Economy op. Tussen die twee zit wel degelijk een verschil in gasrespons, maar ook in verbruik. Ik heb hem dus meestal op Economy staan waarin hij ook nog vlot zat is.
Kortom: dit is echt een aanrader voor de beginnende bestuurder die een lekkere no-nonsense auto zoekt die ook nog een beetje comfort biedt en een goed alternatief is voor de Starlet. Wel begint dit type heel schaars te worden, zeker in mooie uitvoering en staat. Sinds ik hem heb, houd ik er ook een register van bij en volgens de rdw rijden er nog maar 22 exemplaren in deze uitvoering rond. Die hebben ook niet allemaal stuurbekrachtiging, dus dit is echt een van de laatste die die combinatie heeft.
Samenvattend de plus en min:
+ lekker pittige 1.5
+ uitstekende wegligging
+ goede zitpositie
+ betrouwbaar
+ duurzaam
+ praktisch
- weinig tot geen geluidsisolatie
- gordels te ver naar achteren geplaatst
- onhandige waterafvoer
- dun stuurwiel
- net 10 kg te zwaar om in de goedkopere belastingklasse te vallen
Mensen die meer willen weten, verwijs ik door naar het topic in ‘’mijn auto’’.
http://www.autoweek.nl/forum/read.php?18,5035917,5129604#msg-5129604
Nieuwe metgezel en nieuwe APK.
- 227.324 km
Begin deze maand de Colt weer ter keuring aangeboden en kwam er weer met vlag en wimpel voor 3 tientjes doorheen. Hoefde alleen een stadslichtje vervangen te worden. Reactie van de keurmeester: Je hebt een ontzetten goed ding gekocht dat nog jaren mee kan en roest is helemaal onvindbaar. Hij kan nu weer tot 3 juli 2015 zonder gekkigheid mee.
Verder heb ik in januari dit jaar een tweede Colt aangeschaft. Ditmaal een grijze 1.5 GLXi automaat uit 1988 met slechts 80.000 km op de teller van eerste eigenaresse die dik in de 90 was. GLXi staat voor duurste uitvoering die destijds leverbaar was en deze auto heeft dan ook zaken als sportinterieur, spoiler, brons getint glas rondom en elektrische spiegels. Bovendien is hij uitgerust met het comfortpakket, wat inhoudt dat hij is voorzien van stuurbekrachtiging, elektrische ramen en een dubbele, verwijderbare sunroof. We kennen hem toch allemaal nog wel, de (meestal witte of turquoise) Colts met een enorm glasdak? Zo'n dak zit hier dus ook in en wat is dat genieten zeg! Er rijden op dit moment nog maar 7 van deze Colts GLXi automaten rond en die zijn niet allemaal voorzien van dat extra luxepakket. Deze Colt heeft het zeker in zich om als laatste van deze uitvoering over te blijven en dat is dan ook mijn doel. De verklaring voor het feit dat er ongeveer 5x zo veel GLXi automaten over zijn met geldige APK is dat de GLXi automaat slechts een jaartje leverbaar is geweest omdat hij simpelweg veel te duur was. De meeste mensen kozen daardoor destijds voor de goedkopere GLi die bovendien de gehele periode 1988-1992 leverbaar was.
Kortom: Ik ben helemaal in mijn nopjes met mijn twee Japanse kindjes en ondanks dat de laatst aangeschafte Colt in alle opzichten een stuk perfecter is, blijf ik met de witte een andere band houden omdat dat toch de allereerste was.
Aan alles komt een eind....
- 230.250 km
Inmiddels heb ik beide auto's verkocht. Ik ga nu tussen de 15- en 20.000 km per jaar rijden en in een auto zonder veel comfort en met een verbruik van soms rond de 1 op 8 werd me dat te gortig. Ik wilde graag een nieuwere, luxere, veiliger en zuinigere auto rijden. De keuze is gevallen op een VW Polo uit 2012, zie review hiervan.
De grijze GLXi is direct aan een liefhebber verkocht. De witte stond op het terrein van mijn garage toen er een bus tegenaan reed. Ik kreeg 600 euro van de expert plus behoud van het ''wrak''. Dit wrak is weer een beetje opgeknapt door de garage en is vorige week verkocht waarbij ik er nogeens 600 euro voor gekregen heb. Al met al hebben beide auto's me 2550 euro opgeleverd bij verkoop en dat is niet gek voor zulke autootjes. Met de Polo heb ik inmiddels al 2500 km gereden in minder dan 2 maanden en de voelt inmiddels ook echt als mijn auto. De Colts waren leuk en zal ik nooit afkraken, maar je merkt wel dat de tijd niet heeft stilgestaan en dan ben je soms gewoon toe aan wat anders. Ik kan iedereen als eerste auto zo'n Colt aanraden. Als je een beetje let op roest, schaf je voor een paar honderd euro een prima rijdende auto aan die het gewoon altijd doet en die je, in mijn geval dan, nog met winst kunt verkopen ook. Ik wens de Colts alle goeds en wil iedereen bedanken voor het meelezen en verwijzen naar de review van mijn nieuwe auto.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.