MG F 1.8i (2001)

autoreview

19 juni 2021 om 15:08

Uitvoering	F 1.8i
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2001
Jaar van aanschaf	2021
KM-stand bij aanschaf	83.731 km
KM-stand laatst	100.621 km

De eerste indrukken na ruim een maand

87.549 km
19 juni 2021

Eind april kwam bij mij het besef dat ik iets anders wilde doen op auto-gebied. Zoals uit mijn review van mijn Jaguar S-Type blijkt, is dat geen goedkope auto, om het eufemistisch uit te drukken. Een terugkerend probleem van het in de noodloop schieten en nog wat andere redenen deden mij eind vorig jaar tot de conclusie komen dat het handig was als er een reserve-auto in Huize C5Chauffeur kwam.

In eerste instantie heeft dat gestalte gekregen in een exemplaar van mijn geliefde merk Citroën. Ik heet niet voor niets C5Chauffeur op deze site, wat nog uit de tijd stamt dat ik, juist, een Citroën C5 reed. Daarvoor was ik Xanti@chauffeur, om voor de hand liggende redenen.

Het werd een Xsara Break. Bleek een prima bakkie, reed lekker en was comfortabel. Maar ik reed erin omdat het van mezelf moest en dat beperkte zicht tot de zaterdagse boodschappen en een keertje naar de Grote Stad dichtbij.
En alleen als de Jaguar een paar dagen in het Jaguar-hospitaal vertoefde ging ik met de Xsara naar mijn afspraken, waarbij ik het ding bij voorkeur om de hoek en uit het zicht parkeerde.
Na 6 maanden kon ik het ding kwijt aan een mij geliefde persoon die harder een goedkope praktische auto nodig had dan ik en voor een zacht prijsje ging de Citroën de deur uit.

De beslissing was al een maandje of wat daarvoor gemaakt. Als ik kilometers wilde reduceren met de Jaguar, kon er maar beter iets komen wat leuk was en waar ik met plezier in reed. En Brits, uiteraard.
Niet te oud, geen "echte" klassieker, want het moet wel goed inzetbaar zijn.
Dus de MGF was het model van begeerte geworden, die paste namelijk precies in de lijst van wensen.

Toevallig stond er eens een vlak bij en niet aan de andere kant van het land. Ik had er al eens een bekeken die een tikje goedkoper was, maar waar al roest aan de dorpel zat, de remmen versleten waren en de temperatuurmeters (water én olie) het niet deden en die 4 jaar ouder was en 50.000km meer gelopen had.

Ik ben dus sinds 2 mei de gelukkige eigenaar van een origineel Nederlands geleverde 2001 MGF met een erg mooi interieur, lage kilometerstand en volkomen sluitende onderhoudshistorie.
De wagen is van de 2e eigenaar gekocht, die hem bijna 6 jaar heeft gehad en de eerste eigenaar heeft hem zo'n 14 jaar gereden. Altijd tijdig onderhoud gehad, de laatste eigenaar gaf hem jaarlijks met de APK een beurt. Dus zo'n elke 3000km.....

Sinds de aanschaf anderhalve maand terug is er al ruim 3000km door mij opgezet. En dat bewijst dat dit een geweldige keuze was.
Wát een hoop plezier heb ik van dat ding zeg!
Regelmatig wordt de MG voor zakelijke ritten naar klanten ingezet, bij voorkeur als er een leuke route terug mogelijk is. Dan de kap omlaag en lekker via bochtige weggetjes naar huis. Want bochtjes pakken is waar het ding voor gemaakt is. Elke keer als je het ding door een bocht hebt gejaagd, krijg je de indruk dat het allemaal best nog een stukkie harder kon.

Het comfort van de hydragasvering is niet verkeerd, maar door de koppeling van de voor- en achtervering per kant zorgt het voor een apart gedrag over verkeerdrempels.

Voor de niet-kenners: de auto is dus uitgerust met het hydragas veersysteem, ontworpen door de geniale dr. Alex Moulton, dat stikstofgas onder druk, een membraam en vloeistof combineert voor vering en demping.
Niet ongelijk aan het systeem dat Citroën jaren heeft gebruikt. Alleen wordt bij het hydropneumatisch systeem van Citroën de vloeistof onder druk gehouden als de motor loopt en staat het hydragas systeem het stikstofgas onder permanente druk.
Daarom zakken oude Citroëns altijd in en moeten die eerst omhoog komen na het starten (latere modellen als de latere Xantia's en C5's hadden terugslagkleppen die dat voorkwamen). Een auto met hydragas moet ca elke 2 jaar even opgepompt worden bij een specialist, een werkje dat zo'n € 70 kost.

Bij de MGF is per kant de voor- en achtervering middels een buis gekoppeld, waardoor een inverende beweging van het voorwiel resulteert in een uitverend achterwiel, wat de carrosserie vlak houdt. In theorie.

Alleen bij een kort autootje als een MGF zorgt dat voor een wat vreemde sensatie omdat je bij een verkeersdrempel een soort van omhoog gegooid wordt aan de achterkant.
Verder is het ding opmerkelijk comfortabel met prima stoelen erin. Ik ben wel blij dat ik niet tot het langere deel van de mensheid hoor. Een vriend van ruim 1,90m heeft het erg krap in het ding.

De lijst positieve punten is lang.
Mooi, vriendelijk ontwerp
Fijn interieur
Heerlijk sturen
Lekker geluidje
Snel genoeg
Prima remmen
Volkomen vertrouwenwekkend rijgedrag

Een nadeel is de wat aparte wijze van plaatsen van de tonneaucover, waarbij je de achterklep omhoog doet en de achterste rand van de cover onder de rand van de kofferklep doet en daarmee het ding op zijn plaats houdt.
Als je de klep dan open doet omdat je wat uit de bagageruimte moet pakken, schiet die rand er weer uit en kan je eerst de voorkant van de cover weer losmaken.
Britten....

O ja, de kofferbak is groot genoeg voor de weekboodschappen, maar leg alsjeblieft de chocolade niet onderin. Eigenlijk ook niet bovenin. Het wordt knap warm daarbinnen.

Ik heb al een nieuw plastic achterruitje laten monteren, dat was gebarsten. Op de lijst staan nog nieuwe banden. Het profiel is nog best, maar de DOT-code laat zien dat ze al knap oud zijn.
Verder is er eigenlijk niets wat onmiddelijke aandacht behoeft.
Wel een wensenlijstje, zoals ooit een mooie nieuwe beige kap met glasen achterruit. Een kofferrekje achterop vind ik ook leuk en er moeten nog Britse vlaggetjes op de zijkant.

Ik zie de zomer met heel veel plezier tegemoet!

Een paar maanden later, het feest houdt aan

90.243 km
21 augustus 2021

De MG dendert door!

De zomer was knap waardeloos, maar de MG heeft toch flink kilometers gemaakt. Het kapje zoveel mogelijk omlaag.

En het eerste onderhoud en reparaties hebben plaatsgevonden. Voor de APK moest er een nieuwe draagarm op, bleek een wielnaaf achter vervangen te moeten worden en nog wat dingetjes. En 4 verse Toyo Proxes TR1 eronder. Die kwamen vanuit diverse MG fora als beste uit de bus.
Ook uitlijnen was nodig en de factuur heeft derhalve Jaguar-waardige proporties aangenomen: €1.300!

Overigens zou hetzelfde werk aan de S-Type denk ik zeker een duizendje of twee, tweeeneenhalf hebben gekost….

Goed. Banden.
Dat is een dingetje voor de F.
Van fora komen de meest onheilspellende berichten over verkeerde bandenspanning, levensgevaarlijke combinaties van merk en zelfs land van fabricage van eenzelfde type band en link weggedrag bij het niet juist hebben van bovengenoemde zaken. Ik kreeg een artikel uit het blad van de MG Car Club hierover toegemaild.

Het is dus echt een dingetje. Of beter: Ding.

Toen ik de wagen ophaalde bleek het weggedrag in bochten onzekerder geworden.
Het blijkt dat MG op een zeker moment een smallere maat voor is gaan voorschrijven, maar op mijn wagen heeft de specialist de oorspronkelijke maat 215/40-16 aangehouden en de spanning rondom op 2,3 bar gezet.
Bij navraag op het forum van de MG club bleek dit te hard te zijn en heb ik de voorbanden op 1,7 bar en de achterbanden op 2,0 bar gezet. En toen was het goed. Nog beter zou zijn om voor 195 ipv 215 breed te monteren, maar dat doe ik wel als de achterbanden versleten zijn. Dan leg ik de voorbanden achter en zet 195 voor erop.

De kilometers gaan hard met de auto.
Heb er nu al ruim 6500 op zitten.
Het ding rijdt gewoon té leuk!

Verbruik is rond de 1:14, best acceptabel, vind ik.

MGF comes home

100.621 km
26 augustus 2022

Nou, het is weer eens tijd voor een update van het voertuigpark.
In het eerste jaar met de MGF zijn er 12.500km onder de wielen doorgegleden. Dat was wel erg enthousiast, want mijn verzekering is afgesloten op 12.000km per jaar. Oeps…

Ik ben dus wat aan het minderen. Afkicken, zeg maar. Niet teveel zakelijke ritjes meer, ook eens de fiets nemen, of een van de motoren meepakken op een mooie dag.

Wel was het vakantieplan eigenlijk vorig jaar al duidelijk: naar Groot Brittannië! Met de MGF!
En zo geschiedde. Het is Wales geworden.

En wat een glorieus gebeuren is dat geworden zeg! De MG heeft geen klap verkeerd gegeven in 2200km in voornamelijk zeer hoge temperaturen. Zowel de koelvloeistof- als olietemperatuurmeter zijn geen graad van de normale positie geweest.
Het rijden in Wales: Perfectie. Prachtige wegen, rustig, liberale maximum snelheden.
Weggetjes die in Nederland met een bordje 60 worden vereerd, worden dat in de UK ook.
Alleen zijn dat wel de mijlen per uur. 95 voor ons dus. En dat is best uitdagend vlot.

De bekende EVO Triangle in noord-Wales (een testroute van het Britse blad EVO waar ze supercars op testten) is inmiddels geheel trajectcontrole (60 mph) en zelfs met behoorlijk vlot doorpoken was mijn gemiddelde 80km/h.
Dus een autorijdwalhalla.

Inmiddels dus een dikke 100.000 op de klok, de 100.000 mijlpaal was op de boulevard van Llandudno in noord-Wales.

O ja, kosten.
Bij de jaarlijkse beurt en APK bleek de distributieriem vervangen te moeten worden, gelijk met de waterpomp. Met de beurt erbij rond de €900,-. Ook heb ik wat upgrades gedaan. Portiervakken, aluminum verwarmingsknoppen en gordelgeleiders aan de hoofdsteunen.

Op de langere afstanden op vakantie bleek tegen de 1:17 mogelijk te zijn. Maar ook is er een tank met 1:12 verstookt. Daar is wel heel veel lol aan beleefd 😄

De MGF is een eersteklas pretmachine en het bewijs dat je geen honderden pk’s nodig hebt om plezier te hebben. Ook met redelijk normale snelheden is het op bochtige wegen genieten van het pure rijden. Het vrolijk ronkende motortje, het schakelen, bochten aansnijden, met gas erop de balans langzaam voelen verschuiven, precies voelen waar de grip ligt…. Autorijden dus. Zoals het volgens mij bedoeld is, of in elk geval, zoals ik er van houd.
Ik ben de MG alleen maar meer gaan waarderen. Wát een auto!