Uitvoering

MX-5 SkyActiv-G 160 GT-M

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2016

Jaar van aanschaf

2016

KM-stand bij aanschaf

88 km

KM-stand laatst

43.300 km

Twee jaar met de ND

18.060 km

3 juni 2018

Sinds 2008 reed ik in een Mazda MX-5 NC. Deze auto is mij altijd uitstekend bevallen, ik heb eigenlijk nooit overwogen om hem in te ruilen. Toen in 2015 de ND werd geïntroduceerd, heb ik daar wel met bovengemiddelde interesse naar gekeken, maar ik was niet heel erg onder de indruk van de vormgeving en bovendien, ik had al een MX-5, dus wat moest ik met een nieuwe?

Intussen was ik wel steeds meer aan het rondkijken naar een leuke oldtimer voor ernaast, dus keek ik wel veel op sites als AutoTrader. Toevallig liep ik daar tegen een demo van de nieuwe MX-5 aan die de Mazda-dealer in Tilburg aanbood. Ik moest toevallig toch in die regio zijn en ben eens een proefrit gaan maken. Daar bleek ook een nauwelijks bereden showroomexemplaar in ceramic white te staan dat tegen een gunstige prijs weg mocht en bovendien kreeg ik een zeer nette inruilprijs aangeboden voor de NC. Als van oudsher liefhebber van Italiaanse auto's heb ik heel even de Fiat 124 overwogen, maar dat 1.4-motorblokje klinkt toch echt onaangenaam vergeleken met een ongeblazen tweeliter. Ook een Z4 of een (tweedehands) Boxster stonden mij minder aan: veel minder het eenvoudige karakter van de MX-5 en vooral auto’s om erg mee op te vallen. Kort gezegd, een week later stond de ND voor de deur.

De nieuwe MX-5 beviel meteen uitstekend. Het is duidelijk een hele andere auto: het lagere gewicht in combinatie met de gunstigere koppelkromme maakt de ND een stuk sportiever dan zijn voorganger. Alles bij elkaar reageert hij veel gretiger op het gaspedaal. De verleiding is dus ook groot om op landweggetjes het gas net wat dieper in te trappen. Ook op andere fronten is de nieuwe generatie veel meer een klein sportwagentje geworden dan de klassieke roadster die de NC nog was: de auto oogt sportiever, hij helt minder in bochten en elektronische hulpmiddelen als antislipregeling (DSC) grijpen minder snel in.

Een aantal roadsterkenmerken zijn echter ook zeker gebleven. Zo is overal op gewichts- en ruimtebesparing gelet: de stoeltjes zijn nog kleiner en dunner dan in de voorganger (wel standaard voorzien van lederen bekleding), een CD-wisselaar en dashboardkastje hebben het veld moeten ruimen en de beenruimte voor de passagier is wel heel beperkt, net als de kofferbak. Geen van allen zaken waar ik me aan stoor overigens, de stoelen zijn zelfs verrassend comfortabel. En de uitneembare bekerhouders zijn ook heel slim bedacht.

Aangezien ik zelf in Den Haag woon rijd ik helaas de meeste kilometers noodgedwongen op de snelweg. Daar is het helaas nog steeds vooral een klein, luidruchtig karretje. Ik probeer dus, ook richting Utrecht en Amsterdam, vaak wegen binnendoor te vinden, daar voelt de auto zich net wat beter thuis.

In het najaar van 2017 heb ik de auto echter op de boot naar Newcastle gezet en ben twee weken gaan touren door Schotland. Daar komt de MX-5 echt goed tot zijn recht. Je hoeft niet eens heel hard te rijden om op die bochtige weggetjes te genieten van het bochtgedrag en het acceleratievermogen. De kofferbak is precies groot genoeg voor de vereiste bagage. Dankzij gelukkige weersomstandigheden hebben we nog bijna de hele rit met de kap open kunnen rijden ook. En kwam er ineens een bui opdoemen, dan was het handbediende dak binnen vijf seconden dicht. Ik verheug me dus al weer op de volgende roadtrip.

Zijn er dan helemaal geen minpunten? Toch wel. De grootste ergernis is het entertainmentsysteem met navigatie. En dan vooral de traagheid van het geheel. Maar ook het feit dat de telefoonverbinding over bluetooth gaat, de muziek over USB (want een oude bluetoothstandaard met erg slechte geluidskwaliteit) en de data (filemeldingen) over wifi, waarbij de telefoon als hotspot fungeert. Je moet dus op drie manieren contact leggen met je telefoon, en vooral de wifi-verbinding hapert vaak. Nadat de garage een update heeft doorgevoerd loopt het systeem gelukkig niet meer vast, maar alles bij elkaar voelt het nogal ouderwets aan. En dat terwijl ik helemaal niet op zo’n lelijk scherm op mijn dashboard zat te wachten, aangezien ik altijd zeer tevreden was over Tomtom op mijn telefoon. Overigens werkt de bediening met de BMW-achtige draaiknop naast de pook wel heel soepel en intuïtief en is het geluid met BOSE-speakers rondom (zelfs in de hoofdsteunen) weer van prima kwaliteit.

Afgezien van dat onnodige scherm heeft de ND (standaard!) nog wel meer nieuwerwetse functies die ongetwijfeld veiligheid en brandstofbesparing bevorderen maar in mijn ogen niet bij het eenvoudige karakter van een roadster passen, zoals lane departure warning, keyless entry en een start/stop-systeem. Deze zijn overigens allemaal uit te schakelen.

Iets dat wat mij betreft ook niet nodig is, is de zesversnellingsbak. De versnellingen zitten zo dicht bij elkaar (bij 60 km/h adviseert de auto al om op te schakelen naar het zesde verzet) dat je blijft schakelen en soms ook versnellingen overslaat. Gelukkig is de bak nog soepeler dan die van de NC.

En iets anders dat me niet stoort maar wel opviel, is dat de ND over de hele linie weliswaar een stuk zuiniger is dan de NC, maar dat hij bij hoge snelheden (zeg 150+) juist nauwelijks zuiniger lijkt te zijn. Het voordeel lijkt hem dus vooral in het start/stop-systeem en de zesbak te zitten en in mindere mate in de nieuwe motortechnologie. De ervaring van veel andere reviewers hier, dat ze onder het normverbruik blijven, deel ik dan ook niet. Misschien heb ik gewoon een zware rechtervoet.

Na bijna twee jaar ben ik nog steeds van mening dat de NC als roadster van buiten een mooiere auto is, maar zijn opvolger oogt van binnen veel mooier en is beter afgewerkt. De motor en uitlaat klinken ook net wat fijner. Betrouwbaarheid is net als bij zijn voorganger tot nu toe uitstekend. En waar het uiteindelijk om gaat: het blijft een genot om er mee te rijden, zeker met de kap omlaag!

Weer twee jaar verder

43.300 km

31 juli 2020

Deze week heb ik de Mazda precies vier jaar, de eerste APK is dus net achter de rug. De auto is nog altijd een genot om mee te rijden. De MX-5 wordt vooral tijdens vakanties gebruikt en komt daar erg goed tot zijn recht. Twee jaar geleden is hij mee geweest naar Griekenland en vorig jaar naar Spanje. Mocht de geplande reis naar Kroatië dit najaar kunnen doorgaan, dan mag de MX-5 uiteraard weer mee! Het gebrek aan bagageruimte is even wennen, maar met wat passen en meten is er genoeg plek om voor twee tot drie weken kleding mee te nemen.

Mijn voornaamste bezwaar dat ik hierboven beschreef, het entertainment- en navigatiesysteem, heeft twee jaar geleden een upgrade gehad met Apple CarPlay, zodat Spotify en TomTom weer beschikbaar zijn, zoals ik in de NC ook gewend was. De beperkte investering meer dan waard!

Een andere upgrade die ook zeker de (aanzienlijk grotere) investering waard is, is de BBR Super 190 kit die ik intussen ook had laten monteren. Het pakket bestaat uit een aanpassing van het motormanagement, complete vervanging van luchtinlaat en uitlaat en een K&N luchtfilter. Totaal niet nodig natuurlijk, maar die 30 pk extra geeft de auto toch net wat meer pit. Vooral bij lage toeren is het verschil erg goed te merken, het maakt van de auto echt een sportwagen. Ik kan een ieder die zich niet laat afschrikken door flink wat extra geluid deze kit van harte aanraden.

9,5