Uitvoering

MX-5 SkyActiv-G 132 TS+

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2019

Jaar van aanschaf

2025

KM-stand bij aanschaf

156.900 km

KM-stand laatst

165.000 km

Van motorfiets naar open sportplezier

165.000 km

1 juni 2025

Zo. 45 jaar oud, auto- en autorijliefhebber, jarenlang abonnee geweest van AutoWeek en GTO, en vaak op het forum te vinden. Maar hier is dan toch pas mijn eerste review! Van mijn (bijna) eerste auto! Het kan verkeren 😉

Ik heb al van alles met vier wielen gereden, maar de afgelopen 22 jaar was mijn eigen voertuig altijd een motorfiets. In Peru een 250cc Yamaha, in Europa een TDM 900 en een Tiger 800 XCa. Met die laatste begon 4,5 jaar geleden ook een ander avontuur: we werden fulltime housesitters (en dus digital nomads, zoals dat tegenwoordig heet). Sindsdien wonen we in andermans huizen, oppassend op allerlei dieren en tuinen. Soms voor een paar weken, soms maanden – maar dus ook al heel lang geen eigen huis.

Maar nu dus wél een eigen auto! En als je gek bent op autorijden, en je auto moet het vrijheidsgevoel en de sportiviteit van je motorfiets evenaren, dan kom je natuurlijk al gauw bij de MX-5 uit. We hebben geen kinderen, en zijn al gewend aan het leven met weinig spullen. Officieel heeft de MX-5 zelfs minder liters bagageruimte dan ik had op de Tiger, maar in de praktijk vinden we dat we zwemmen in de ruimte, haha! Jaja, dat hoor je niet vaak in Miata-reviews op YouTube, hè?

Elke rit een feestje
Ik heb met deze auto nóg meer lol dan met de motorfietsen – wat een grip heeft dit ding! Ongelofelijk! En het dakje gaat natuurlijk bijna altijd open. Alleen bij harde regen, extreme hitte (boven de 32 graden ongeveer), of lange stukken snelweg boven de 110 km/u doen we 'm dicht. Heerlijk. We hebben verwarming! En airco! En we kunnen acht uur rijden zonder pijn in ons lijf! Tegelijkertijd kletsen én naar muziek luisteren! Gewoon in- en uitstappen zonder je hele garderobe aan te passen! Na zoveel jaren op de motor waarderen we dat soort zaken enorm. En die grapjes over “je moet een vriendin hebben die geen linkerbeen heeft” – ja, dat eerste pijnpunt op lange ritten herkennen we wel. Maar hé, achterop de motor kun je maar beter geen knieën hebben. Of een kont. Alles is relatief.

We genieten dus met volle teugen van onze Joop; vernoemd naar mijn opa die als enige in de familie van sportief rijden hield. Geen Opa Joop, maar Open Joop. Joop speelt graag in de bochten, maar draait z’n hand ook niet om voor rustig en zuinig tokkelen over binnenwegen, of even doorpakken op de snelweg met 140 km/u als het moet. Ja, het is een herriebak (ik heb zelfs wel eens met motoroordopjes gereden), maar alles is relatief. De lol die je ervoor terugkrijgt, is het compleet waard.

Niet perfect, maar precies goed
Joop komt uit 2019, heeft alles wat ik erop wilde (geen Bilsteins e.d., maar wél stoelverwarming, Android Auto en het Bose-audiosysteem) en gewoon lekker het 1.5-je. Dat wilde ik graag: ik verlangde terug naar de rijbeleving van mijn motor in Peru – een 250cc-tje helemaal uitwringen en je dan King of the Road voelen. En natuurlijk lekker zuinig. Hier op de Spaanse binnenwegen is het een feestje: precies genoeg geluid, een mooie balans tussen comfort en sportiviteit. Wel is hij leeg wat beweeglijk soms, maar ach – dat maakt het juist leuk. Elke rit naar de supermarkt is een feestje; zeker met een leuk bergpasje onderweg!

Is Joop perfect? Nee, zeker niet. Mijn budget was laag, en ik kocht hem met 156.900 km op de teller. Dus ja: krasjes, deukjes, putjes – allemaal aanwezig. Niet erg. Wel kwam ik er vrij snel achter dat hij niet in het originele Soul Red gespoten is. “Te veel bruin,” zei de Mazda-meneer toen ik hem vroeg naar het laklaagje dat tijdens het afspuiten van Saharazand ineens loskwam alsof het groentefolie was.

“Ik kan die bumper wel overspuiten, maar ik weet niet welke kleur dit is. Dus je blijft altijd verschil zien. Als het mijn auto was, zou ik ‘m weer helemaal in de originele kleur spuiten.” Ja, lekker makkelijk praten... Maar die €2.000 + btw heb ik nu even niet in m’n achterzak zitten. Mocht de bumper straks roze worden, praten we wel weer. Misschien stap ik ooit nog naar een Peugeot-garage voor dat mosterdgeel (van de 208) of hun mooie felblauw – er komt in elk geval een kleur op die er normaal niet op zit!

Die speciale boxjes in de hoofdsteunen van het Bose-systeem… ik weet het nog niet. Voor inkomende gesprekken prima, maar als ik er muziek uit wil horen moet ik de Fade zo ver naar achteren zetten dat ik voorin bijna niets meer hoor. Beetje jammer. Bovendien worden die instellingen steeds gereset. Herkenbaar voor anderen?

De USB-poort voor Android Auto sluit ook niet goed meer aan. Bij hobbels valt de verbinding soms even weg, maar hopelijk verhelp ik dat binnenkort met een nieuw kabeltje en wat gefriemel. Soms springt ook het volume ineens op nul – gelukkig gebeurt dat niet te vaak. En ja, je moet Android Auto laten verbinden vóór je de achteruit inschakelt, dat had ik gelezen... Maar daar valt mee te leven.

Stoer bakkie met verrassende skills
Maar goed – het kapje is ondanks de slijtageplekken 100% waterdicht, hij werd afgeleverd met een beurt en de APK (enkele dagen geleden) was keurig. Alles werkt verder eigenlijk gewoon perfect!

Ik heb er inmiddels alweer 7.500 km op zitten, inclusief een heen-en-weertje naar Nederland vanuit de regio Valencia. En: de auto klopt gewoon. Vrienden en vriendinnen hebben er hun eerste sportwagen-ervaring mee gehad – geweldig om te kunnen delen! De auto maakt je vrolijk, laat je genieten van al het moois om je heen. Net als met de motor voel je je één met je omgeving. Mensen reageren ook superpositief: bij de supermarkt, op straat, duimpjes uit het raam, foto’s maken – zo leuk 😊

Oh ja! Ons huidige oppashuis (bijna heel 2025 zitten we in de regio Valencia) heeft geen MX-5-vriendelijke oprit: onverhard, hobbelig, steil, en bij regen verandert het in een modderboel. Toch glibbert Joop er vrolijk overheen. Corolla’s, C1’tjes en BMW’s schampen hun bumpers, maar de MX-5 niet. Ook gasflessen, jerrycans benzine en meerdere 15-kilo zakken hondenvoer + boodschappen vervoert hij alsof hij een pickup truck is, haha! De zakken hondenpoep gaan achter óp de klep – bah bah 😉 Maar verder: echt een stoer bakkie, ook tussen de boeren-Berlingo’s!

Het avontuur dat we met de motor hadden is niet hetzelfde, en het is iets minder “stoer” om te zeggen dat je een jaar aan spullen in je auto meeneemt in plaats van in drie motorkoffers. Maar voor ons is dit de beste upgrade die we ons konden wensen.

Voor het kleine jongetje in mij – dat op z’n twaalfde verliefd werd op auto’s en een abonnement op AutoWeek kreeg – is het nog steeds een droom die uitkomt. Elke rit is een feestje, een therapie, een bevestiging dat het leven mooi is. Ik hoop nog heel lang door te dansen met Joop, en kijk uit naar alle reizen die nog komen gaan! Deze zomer o.a. Italië, Zwitserland en Frankrijk, voordat we weer terugkeren naar Spanje.

Bedankt voor het lezen!

Oh ja – ik ben benieuwd wie als eerste spot wat er niet origineel af-fabriek is (behalve die Joop-sticker achterop natuurlijk 😉).

9,5