Mazda CX-3 SkyActiv-G 2.0 150 4WD GT-M (2015)

autoreview

Gebruikersreview

16 april 2016 om 15:33

Uitvoering	CX-3 SkyActiv-G 2.0 150 4WD GT-M
Versnellingen	6, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2015
Jaar van aanschaf	2015
KM-stand bij aanschaf	7 km
KM-stand laatst	40.000 km

Kleine grote, maar vooral fijne auto

16 april 2016

Voor u verder gaat met lezen...

Het is een lange lap tekst geworden, dus mocht u weinig tijd hebben, spoel dan maar door naar beneden voor een kort resumé. Veel leesplezier en graag uw op- of aanmerkingen, maar ook tips en trucs zijn zeker welkom!

(10-03-2018: scrollen naar laatste update > 40.000 km-stand)

Overwegingen vooraf

Ter vervanging van een in 2008 nieuw gekochte handgeschakelde MPV met een forse TSI-turbomotor, op zoek gegaan naar een zelfde type auto in een wat eigentijdser jasje. Eigenlijk wilden we vanwege de inruilwaarde al na vijf jaar inruilen, maar dat was er nog niet van gekomen. Simpelweg, omdat er in 2013 nog geen auto was die aan onze criteria kon voldoen tegen een prijs die wij er toen voor over hadden. We hebben de twee jaar "blessuretijd" benut om hier en daar wat proefritjes te maken. En in die twee jaar konden we mooi een beetje het kaf van het koren scheiden, want dat is helaas nog steeds noodzakelijk in de autobranche... Het is echt onvoorstelbaar hoe je soms voor de grootste uitgaaf, op je huis na, nog steeds zo klantonvriendelijk wordt behandeld. Hoe er moeilijk gedaan kan worden over een simpel proefritje ("U kunt maximaal 20 minuten rijden, want anders komt u toch maar in de file terecht en dan bent u niet op tijd terug om een offerte te maken", echt waar gebeurd...). Ik kan het u beslist aanraden; wacht niet tot u een nieuwe auto wilt aanschaffen, maar ga ruim van te voren al proefritjes maken, maar ook dealers uitproberen door simpelweg binnen te lopen met wat vragen en te kijken naar de reacties. Dat loont beslist op een later moment.

Terug naar het onderwerp, de CX-3!

Criteria: de auto wat hoger op de pootjes dan normaal, makkelijk in- en uitstappen zonder het hoofd te hoeven buigen, veel ruimte rondom voor de mensen op de voorstoelen. Lekker stevige stoelen, vlotte, soepele motor, sportief design, 5-deurs, redelijke grote bagageruimte, comfortabel overall, rijdersauto, een goed werkend en overzichtelijk navigatie- en entertainmentsysteem en liefst een fraai interieur en exterieur tegen een prijs van hooguit € 30.000,-

Zoals hier boven beschreven had onze vorige auto een gedownsizede benzine turbomotor met handschakeling. En die motor was een motor naar ons hart, want wat kon dat ding sleuren zeg. Vloeiend wegrijden was altijd wat lastig, maar snel doorgeschakeld naar de twee liet ie een enorme partij vermogen los op de voorwielen, zodanig dat de wielen soms spinden. En die tussensprintjes, wat een genot. Ik hoop dat u begrijpt als ik aangeef dat ik met "het gaspedaal kon sturen". Want je kon een mooi samenspel tussen het stuurwiel en de rechtervoet laten ontstaan. Eigenlijk was die turbomotor sowieso een inkoppertje, dat zou de volgende auto ook weer MOETEN hebben. En dat gegeven werd steeds makkelijker, want steeds meer merken zijn (noodgedwongen?) op de downsize-toer gegaan. Een uitzondering op de downsizetrend is... Mazda (voor benzinemotoren dan). Met als argument dat downsizen helemaal niet nodig is, maar des te meer rightsizen, dus geen kleinere cilinderinhoud, maar het optimale halen uit een grote motor met behulp van een zeer hoge compressie. Lekker zuinig en toch genoeg power. Huh, ik lijk wel een medewerker van het reclamebureau van Mazda. Ik heb er eerlijk gezegd technisch gezien te weinig verstand van om een goed onderbouwd oordeel over de één versus de ander te kunnen vellen. Ik denk ook eerlijk gezegd dat het allemaal niet zo zwart/wit ligt. Mazda verpakt het in ieder geval naar buiten toe heel goed hoe ze niet met de mode meedoen en lijkt het slimste jongetje van de klas. Daarbij vind ik wel dat ze een risico nemen, want als zij straks toch "aan de turbo gaan", dan hebben ze wel het een en ander uit te leggen. Maar ook dat zal dan wel weer een mooi verhaaltje worden dan. Iets als "we hebben de turbomotor voor de toekomst ontwikkeld". Het reclamebureau kan contact met me opnemen voor het gebruik van deze slogan. Maar ik loop wel erg op de zaken vooruit misschien...

Dit verhaal gaat ook wat te hard, want voordat ik überhaupt bij Mazda terecht kwam, waren eerst de Ford C-Max, de Nissan Pulsar, de Renault Captur, de Seat Leon en de Volkswagen Golf Sportsvan al de revue gepasseerd (al deze merken hebben bij deze modellen een turbomotor tot de beschikking). Allen zijn ze uiteindelijk afgevallen. De Ford vanwege de te prijzige opties en een maatje te groot, de Volkswagen idem dito, de Seat is momenteel te veel Technology en te weinig Emocion (en bovendien te laag op de pootjes) en de Renault Captur in onze beleving net even te veel een "autootje", weliswaar met zeer handige vondsten, maar net even te weinig kwaliteit en uitstraling. De Nissan Pulsar was wel een goede en vooral ruime auto, maar voor ons ook net te weinig durf en uitstraling. Waarschijnlijk heeft zijn opvolger wat dat betreft meer succes, maar het is wel een model met potentie, waarbij ik de motorisering (1.6 DIG-T) ook wel een sterk punt vind van deze Jap.

Bij het actief doorlezen van de diverse autobladen begon het me echter steeds meer op te vallen dat Mazda best wel kekke designs liet zien met die fantastische Kodo-schnitt. Maar Mazda als merk deed me niet zo veel. Ik zal de associaties maar achterwege laten, maar ik vond tot voor twee jaar geleden het merk verre van spannend, laat ik het daar maar op houden. Maar de nieuwe Mazda 3 viel me qua design eind 2014 toch wel op. Alleen het type auto zelf sprak me niet zo aan en dat bleek tijdens de gemaakte proefrit ook wel: te lage zit, te schuine daklijn, weinig ruimte rondom de bestuurder en bovendien, de 120 PK-motor kon me ook niet bekoren in vergelijking met de turbomotor, die ik gewend was. Jammer, want het verhaal inruilwaarde begon steeds meer te knagen.
OK, niet de auto die we wilden hebben, maar het merk Mazda had zich toch wel in de hersenpan genesteld. Iets om rekening mee te houden dus, ondanks het ontbreken van turbo benzinemotoren.

Begin 2015 (en eigenlijk precies op tijd voor ons) kwamen de berichten los over een kleiner broertje van de Mazda CX-5, de CX-3 dus. Onmiddellijk begonnen de alarmbellen te rinkelen. Wow, dit was toch echt wel een mooi karretje om te zien hoor. De CX-5 zelf was iets te hoog gegrepen qua prijs en eigenlijk ook te groot. Maar, het leek alsof het blijven uitstellen van een aankoop zijn vruchten begon af te werpen. Op de AutoRai lang in de rij gestaan om heel kort in de CX-3 te kunnen zitten. Toen was al zeer duidelijk dat dit model Mazda op veel belangstelling kon rekenen. Wat me bijbleef van het bezoek aan de AutoRai was dat de auto bij ons weliswaar zeer in de smaak viel, maar dat vooral de kofferruimte nog wel even een breinbreker was. Af en toe gaat de bejaarde moeder ook mee en dan komt de onvermijdelijke rollator toch weer om de hoek kijken. En dan heb ik de andere bagage nog niet eens meegerekend. In de loop van het jaar 2015 de berichten omtrent de CX-3 nauwlettend gevolgd en pakweg 80% van de berichtgeving was positief tot zeer positief van oordeel. Dat maakte de nieuwsgierigheid alleen nog maar groter, ondanks het korreltje zout waar ik veel berichtgeving mee tot me neem.

Na de vakantie maar eens een proefritje maken, in dit geval met de CX-3 SKYACTIV-G 2.0 120 GT-M handgeschakeld. Eigenlijk vanwege bovenstaande criteria meteen gekozen voor de GT-M-versie.
De auto reed fantastisch, zweefde bijna over het asfalt en we hebben al met al heerlijke kilometertjes gemaakt. Het was even wennen aan het MZD Connect Systeem, maar daar hebben we tijdens de proefrit verder niet al te veel aandacht aan besteed, het ging in eerste instantie om het rijden. Onmiddelijk viel op dat de drempels vanwege de 18" banden wat voorzichtiger genomen moesten worden dan met onze vorige auto en dat het vermogen van de motor toch wel duidelijk minder was t.o.v. onze vorige TSI, zeker bij tussensprintjes e.d. Ook de voor mijn begrippen lange versnellingen was ik niet kapot van, ik houd van snel doorschakelen, dat deed ik al lang vóór het Nieuwe Rijden. Hmm, verder een heerlijke auto, prachtig design, bijna alle seinen op groen, maar enkele toch nog op oranje en rood.

OK, wat nu dan? Wat wint het: emotie, ratio of gaan we daar (zoals gewoonlijk) toch een combi van maken? Een matrixje gemaakt met de plus- en minpunten. De pluspunten komen zo in rest van de review, maar de "minpunten" van het proefritmodel met de "120' waren o.a. de voor ons gevoel dus de wat te slome motor, het stoterige gedrag op sommige drempels en de net iets te kleine binnenruimte van de auto. De laatste twee punten was niet zo veel aan te doen, maar voor wat betreft de motor hadden we nog een optie, namelijk de 150 PK-versie. Om het meteen nog maar wat exotischer te maken gingen we ook hardop nadenken over een automaat. Want hoewel de auto niet dagelijks wordt gebruikt moeten er toch af en toe lange binnenlandse ritten mee worden gemaakt. En dan is het, zoals we allen weten, wachten op de eerste file waar je, al of niet met slaperige ogen, in terecht komt. Onze directiechauffeur (die dus uiteraard wel dagelijks op de weg zit) had het me al aangeraden: als je die twee ruggen kan missen, dan moet je beslist de automaatversie nemen. Hmmm, OK, maar inmiddels zitten we dan al ver boven de eerder genoemde € 30.000,- als richtprijs. En dan moet metallic lak er nog bij. Maar verder is er dan gelukkig aan de GT-M-versie nog maar weinig wat er te wensen overblijft. Alhoewel?

De 150 PK-versie met automaat was bij de meeste dealers niet beschikbaar, maar uiteindelijk voor een proefrit terecht gekomen in Zoetermeer waar we hartelijk werden ontvangen en uitgebreid ons verhaal werd aangehoord. En nog belangrijker, er werd ook écht geluisterd. "Geen probleem, wij reserveren de 150 PK met automaat AWD voor u en gaat u er maar eens lekker mee op pad. Komt u maar na een paar uur terug en dan horen we graag tijdens een bakkie koffie uw bevindingen". Mooi, zo kan het dus ook (en zo hoort het eigenlijk ook, dat vergeten we nog wel eens).

Met in het achterhoofd de nogal dwingende en wat mij betreft te kortzichtige recensie van de ANWB ("Vierwielaandrijving heb je niet per sé nodig en een automaat al helemaal niet. Daarom is de 120 met handbak wat ons betreft de beste optie!") met de 150 PK-versie vanuit Zoetermeer op pad gegaan. OK ANWB, de vierwielaandrijving hoefde voor mij ook niet per sé, maar daar zit je nou eenmaal aan vast bij de keuze voor de GT-M 150 PK. En vanwege de eerder genoemde criteria kwamen gewoon opnieuw uit bij de GT-M.
Maar hoezo een automaat al helemaal niet ANWB? Wat is dit voor onzinnige stelligheid? In de VS heb ik niets anders dan in een automaat gereden en ik vond het ideaal. Zeker omdat je onbewust met schakelen veel afleiding creëert, maar dat heb je pas door als je een keer een automaat hebt gereden (niet bang zijn mensen, gewoon eens een keer proberen, bijvoorbeeld met een huurauto). Met een automaat ligt de focus volledig op het rijden. Dan nog de 120 PK-versie die de beste optie zou zijn. Goed, dat verhaal lees ik meer, vaak met als argument dat doet voldoende is voor Nederland. Tja, als u nooit naar het buitenland op vakantie (met uw eigen auto) gaat zit daar misschien wel wat in, maar ook deze stelligheid wordt te vaak nagepapegaaid. We hebben het vroeger meegemaakt met een klein autootje in de bergen; alsof je hem zelf moest aanduwen gewoon. Achteraf leuke verhalen, maar op dat moment zit je te zweten achter het stuur met vele lokalo's die in je nek aan het hijgen zijn. Ergo, kijk niet meteen te veel naar de basisuitvoeringen in combinatie met bovenstaande "raad". Weeg goed af wat het voor u voor meerwaarde heeft om iets meer geld uit te trekken, want meestal bent u met een nieuwe auto weer minimaal zo'n vijf jaar onder de pannen. En die "had-ik-maar-mannetjes" die zo lekker kunnen zeuren in je hoofd, zou je er soms wel uit willen rammen, zeker als het achteraf verkeerde zuinigheid is geweest. En in die vijf jaar valt er ook op andere zaken genoeg te bezuinigen. U kunt bij heel veel andere dingen zeggen: heb ik dit écht wel nodig? Dat is ook de reden dat we door de € 30.000,- barrière heen gegaan zijn. We wilden niet "verkeerd" bezuinigen, niet Penny wise, Pound foolish.

De feiten spreken me tegen, maar wij voelden wel degelijk verschil met de 150 PK-motor, ook al zou ik moeten geloven dat het koppel min of meer het zelfde is als bij de 120 PK. In de lagere toerentallen (zoals bij een turbo) was het verschil nog niet zo merkbaar, maar iets verder doorgehaald in het gas vonden we wel degelijk de 150 PK-versie een meerwaarde hebben voor ons, verwende "TSI-ers". En dan hadden we het knopje Sport nog niet eens aangeraakt. De gasresponse is met de laatste dan duidelijk enthousiaster, maar hij haalt wel wat langer door in de versnelling en daar ben ik zelf niet zo'n liefhebber van, omdat ie dan vanwege de hoge toeren zo gaat loeien. Een oplossing: met de Sportknop geactiveerd tijdelijk overstappen op manueel schakelen, dus met het pookje (het makkelijkst) of met de flippers (het leukst, maar lastig in bochten). Gecombineerd manueel schakelen tussen flippers en pook kan natuurlijk ook. OMG, wat kan ik nu ineens als het ware een race-auto opschakelen, heerlijk gewoon. Even een tikkie en hup, hij zit al weer in de volgende versnelling en in de volgende en in de volgende... Ik heb dit feest één keer eerder meegemaakt, namelijk in een Lamborghini op Zandvoort, maar hoewel verder qua beleving onvergelijkbaar, qua doorschakelen geeft dit bijna een zelfde sensationele gevoel. En dat verhaal vertelt de ANWB er even voor het gemak niet bij, maar DSG-rijders zullen zich zeker in dit verhaal herkennen. Natuurlijk is het wel zo dat je niet even een versnelling kunt overslaan en het is uiteraard toch geen zelfde ervaring als met een handbak, want je wordt wel degelijk "geholpen". Zelfs de kick down werkt met de manuele stand (dit was mij onbekend).

En toch, hoe tegenstrijdig misschien ook met de bovenstaande tekst, dat credo "Handbak=Sportiever" vind ik eigenlijk larie, nu is het mijn beurt om stellig te zijn. Een handbak kan een sportiever GEVOEL geven, zoals hier boven omschreven met de manueel-stand in combinatie met de Sport-knop. Het gevoel krijg je, omdat je de zaken iets meer onder controle hebt en controle willen hebben over iets of iemand zit in ons brein ingebakken als zijnde positief. 85% van de tijd echter ben je helemaal niet sportief bezig of wat daar dan ook mee bedoeld wordt, want anders sta je veel te vaak bij de pomp en we wonen nou eenmaal niet in Duitsland. Bij onze oosterburen heb ik ooit in een Jag de 270 km/u aangetikt, maar ik zou er echt niet aan moeten denken om dat elke dag te doen. Veel te vermoeiend, slechts eventjes leuk en slecht voor de portemonnee.

Terug naar de automaat: staand in de file voel ik echt flink het voordeel van een automaat. Nog afgezien van het ontbreken van irritatie door het ontkoppelen en het continu op- en terugschakelen. En irritatie, dat is al helemaal nergens goed voor, zeker niet in het verkeer. En dan denk ik toch even terug aan het advies van onze directiechauffeur; ik ben blij dat ik zijn raad niet in de prullenbak heb gegooid.

Even een lang verhaal kort maken: deze 150 PK-versie ging het uiteindelijk dus worden en met de zelfde dealer een mooie prijsafspraak gemaakt. Van begin proefrit tot en met het eindspel waren we zo'n vijf uur (!) bezig. Mede door het oprecht geduldige, fatsoenlijke gedrag, de reële manier van scenario's voorstellen en de feitenkennis gekozen voor deze dealer en de uiteindelijke deal gesloten. Wilden eerst nog voor een zwart metallic gaan, maar dat was wachten tot na 1 januari 2016 en dus automatisch weer een flinke opslag vanwege onze vrienden van de blauwe envelop. Niet gedaan en gekozen voor Deep Crystal Blue Mica, een prachtige en inderdaad diepblauwe kleur, die zowat tegen het zwart aan zit.

Exterieur

16 april 2016

Zoals vele malen eerder al betoogd: een prachtig design, sportief, vanaf de zijkant bekeken zelfs ietwat patserig. Door vrienden soms Het Monster genoemd, maar dan in positieve zin bedoeld uiteraard. De meeste mensen reageren positief en vinden het een leuke aanvulling op het over het algemeen toch wat behouden, lease-gedomineerde wagenpark in Nederland. Soms wordt de vergelijking met de Nissan Juke gemaakt. Die Juke vind ik zelf wat speelser en gedurfder, maar ik knap af op zijn voorkant, maar dat komt in de loop der jaren wel goed is mijn vermoeden. De oorspronkelijk wat oubollige Nissan Note is inmiddels toch ook een aardig karretje geworden qua design.

Groot en messcherp is de CX-3 aan de zijkanten en van voren, maar recht staand achter de achterkant lijkt ie toch kleiner dan ie in werkelijkheid is en is ie ook tevens ronder. Misschien heeft de kleur daar ook wel wat mee te maken, want bij de Soul Red (ook een prachtige kleur trouwens) valt me dat minder op. Daar zit overigens voor de ontwerpers nog wel ruimte voor een opvolger: de achterkant mag nog wel stoerder en groter ogen. Inmiddels is de CX-4 ook al op internet langs gekomen en dat komt aardig in de buurt, wat een beauty ook weer, Mazda moet deze ontwerpers beslist zien vast te houden, ook al zullen ze wellicht de salariseisen hebben opgeschroefd.

De deurgeluiden klinken degelijk met een lekkere laag klinkende plof. Een plof is emotie, maar ik ben er erg gevoelig voor. Een deur die gesloten wordt met een hoog klikje is voor mij meteen al een afwijzing, ik vertrouw de rest dan eigenlijk ook al niet meer. Pure emotie, maar die laat ik v.w.b. de zijdeuren zeker de vrije loop, ik wil nog iets langer mee dan vandaag.

De koplampen zijn een beetje booskijkers, de achterlichten ogen fraai om de kont heen. De LED-koplampen geven flink licht, maar zijn niet verblindend. Uiteraard zijn dagrijverlichting en ook bochtverlichting (AFS) aanwezig. Het moet overigens mogelijk zijn om grootlicht automatisch terug te laten schakelen bij het constateren van een tegenligger, maar ik heb dit nog niet uitgeprobeerd en tot nu toe weet ik eerlijk gezegd ook niet hoe ik dat moet activeren, dat zal wel ergens in het Connect-systeem aan te passen zijn.

Evenmin heb ik nog het automatische bandencontrolesysteem geactiveerd. Op aanraden van een bevriende bandenboer regel ik wel de spanning iets hoger af dan in het boekje staat, ongeveer 0,2 tot 0,3 bar hoger dan standaard bij normale bagage/passagiersaantallen. Bij mijn vorige auto deed ik er zelfs op zijn aanraden 0,5 tot 0,6 bar bovenop en dat is me altijd heel goed bevallen.

De brandstofklep is alleen van binnenuit open te maken, geen gehannes meer met de sleutel gelukkig.

De 18 inch wielen ogen zowel bling bling als gepast. Dat komt, omdat ze gedeeltelijk antraciet zijn en dat steekt niet zo af als volledig lichtmetaal 18 inch. Wat ik wel opvallend vind is dat de wielkasten toch niet helemaal gevuld zijn met deze 18 inch, dus een inchje meer zou ook nog kunnen en de Sjonnies onder ons kunnen nog gaan voor verlagingsetjes. Ik had nooit gedacht met 18 inchers te gaan rijden, maar omdat ze standaard onder de GT-M uitvoering gemonteerd worden zit ik er aan vast. Maar niet tot mijn spijt (zie de paragraaf Rijden).

Misschien raar, maar waar, we zijn pas ná de aankoop er achter gekomen dat zowel de voor- als achterbumper gemaakt is van een soort hardrubber. Een enorm voordeel dus, want bij vorige auto’s is meerdere keren een in de lakkleuren gespoten bumper beschadigd en dat is meteen kassa met vele honderden euro’s schade. Om deze reden durf ik nu ook bij fileparkeren iets dichterbij te staan dan ik normaal gewend was. Bovendien is de achterbumper goed te zien met de achteruitrijcamera. In combinatie met de automatische versnellingsbak is parkeren nu bijna mogelijk tot op de centimeter.

Dan het privacy glass, ik vind het mooi ogen, maar het heeft ook wel degelijk een doel, eigenlijk meerdere doelen. Zo liggen tassen e.d. achterin toch een stuk minder in het oog. Een minpuntje is niet zo zeer het glas zelf, maar het feit dat sommige lomperiken nog steeds met warm weer hun auto parkeren en dan hun kroost of nog erger, hun hond achterin zetten. Dat is dus ook moeilijker te zien met privacy glass, maar dit even als zijstraatje.

De chromen strip aan de zijkant van de auto geeft het geheel nog eens iets extra sportiefs. Niet echt nodig, maar eerlijk is eerlijk, het maakt het wel helemaal af en het onderscheidt de GT-M-versie van de rest. Voor wie dat belangrijk vindt.

Het is deze winter niet echt heel koud geweest, maar die paar nachten dat het in die richting kwam viel het me op dat het gevoelsmatig vrij lang duurde voordat de spiegels waren verwarmd. Het zelfde viel me op van de achteruitverwarming. Nog niet gecontroleerd naar zelfde ervaringen op een forum, maar mijn referentie is mijn vorige auto en die was sneller en ook nog onder koudere omstandigheden. Ik wacht even af tot de volgende winter voor een definitief oordeel. De spiegels zelf zijn ook weer erg mooi qua design en maken een ruim zicht achter je mogelijk. Wij hebben er ook voor gekozen om de spiegels automatisch te laten omklappen na afsluiten auto. Bijkomend effect is dat zo lang de spiegels niet zijn omgeklapt dat de auto niet goed is afgesloten, dus een soort herinneringsfunctie.

De Keyless entry is makkelijk, maar of ik nou een drukje op de afstandbediening geef of op de deurknop, tja, zegt u het maar. Ik heb aan de passagierskant al een deurknopje moeten laten vervangen, dus voor mij hoeft het eigenlijk niet zo. En soms sluit je per ongeluk door het indrukken van de deurknop de auto juist weer af. Makkelijker had ik het gevonden als ik met een voetbeweging de achterklep zou kunnen openen, zoals bij de Ford C-Max en inmiddels ook bij andere merken. Maar de achterklep, daar kom ik later nog wel op terug.

De haaienvinantenne en de spoiler, altijd goed voor de sportievelingen onder ons en bovendien is de antenne natuurlijk ook wel praktisch, bijvoorbeeld in de autowastunnel. De dubbele uitlaat zie ik zelf liever naast elkaar en dan ook het liefst in het midden. Maar eigenlijk, zoals al eerder beschreven, vind ik dat de kont nog iets meer power zou moeten uitstralen, dan zouden de twee uitlaten nog beter tot hun recht komen.

De grille vind ik erg geslaagd en is natuurlijk ook een belangrijk onderdeel van het Kodo-design, zo niet het belangrijkst.

Interieur

16 april 2016

Vrij gemakkelijk in- en uitstappen door de wat hogere daklijn. Voor wat makkelijker dan achter. Ruimte voorin goed en achterin redelijk. De wat negatieve verhalen over dat het achterin zo krap zou zijn vind ik overdreven. Je kunt toch de voorstoelen ook tijdelijk iets naar voren zetten in het geval van passagiers, dat is toch niet zo moeilijk? Nee, het is geen vorstelijke zit achterin, maar de mensen die ik heb meegenomen heb ik er niet over horen klagen. Het is ook een beetje de beeldvorming die naar mijn idee op dit gebied wat te negatief doorbuigt, alhoewel het met het prijskaartje wel enigszins begrijpelijk is.

De bestuurder kan de op zichzelf prima lederen stoel redelijk goed afstellen in hoogte en diepte, maar zelf zou ik liever een draaiknop hebben dan de huidige hendel om de diepte mee in te stellen. Nu gaat dit vrij stroef en in wat grove stappen. Het "pakt" ook niet echt makkelijk en onderweg een beetje bijstellen vind ik om die reden te link. Mocht het nodig zijn, dan ik parkeer eerst om het dan naar wens in te stellen. Beetje jammer en voor verbetering vatbaar. Een stoel met geheugenstand zou de ultieme wens zijn.

Achterbank is makkelijk (in delen, 60/40) om te klappen, maar helaas niet in de lengterichting te verstellen (dus richting bestuurder). Zeker gezien de niet al te grote kofferbak zou dat een prima meerwaarde hebben, maar dus niet, helaas. Wie weet in een volgende versie?
Het geheel is qua ruimte voldoende voor gezin met twee kinderen onder de puberleeftijd. Zodra ze wat groter worden en ook wat meer bagage bij zich hebben is een CX-5 de betere keuze, want anders wordt het wel erg proppen. Hoewel we natuurlijk wel vergeten dat een paar decennia geleden een gezin in een VW Kever op vakantie ging. Dan maar minder bagage mee, je wist gewoon niet beter. De klaagcultuur is er in de loop van de welvaartsontwikkelingen helaas niet minder op geworden, maar ook ik doe er aan mee, ik geef het toe.

De opbergruimte voor kleine dingen is redelijk beperkt, maar zelf vind ik dat eerlijk gezegd niet zo erg, ik beschouw een auto niet als een rijdende vuilnisbak. Het zal wel psychologie van de koude grond zijn, maar ik vind het altijd heel wat zeggen over de eigenaar als hij/zij de auto zo laat vervuilen. Zou misschien een goede zijn om als sollicitatiecommissie even een blik in de auto te mogen werpen om te kijken of het Linked in-verhaaltje wel zo goed klopt. Anyway, de CX-3 is geen grote opberger op wielen. Neem mee, wat je mee moet nemen, maar meer ook niet. Blijft de auto lekker schoon van!

De materialenkeuze van het interieur en de samenstelling wordt door sommigen als veel en druk ervaren, maar ik heb daar geen last van. Ik vind het er allemaal degelijk uitzien en er is goed over nagedacht hoe al die verschillende materialen tot één geheel te laten komen. Het enige dat ik enigszins fragiel vind is het head up display, ook wel Active Driving Display genoemd. Niet dat je er aan hoeft te komen, maar dat mag wel wat steviger. Zeker omdat je met het schoonvegen van de vooruit er wel eens tegenaan stoot. Ook zou naar voorkeur een geheugenstand van het ADD welkom zijn, want iedere gebruiker kan het anders instellen zonder dat het in de neutraalstand terugkeert na afsluiten auto.

Het zicht door de voorruit is prima, de A-stijlen nemen wel iets zicht weg, maar niet storend. Wel is het wennen om echt goed door de relatief kleine zijruiten te kijken, zet de passagiersstoel zo veel mogelijk op één lijn met de B-stijl.

Het audiosysteem is helemaal top, althans qua geluid dan. Een vol geluid met bijna alle frequenties zeer goed gedefinieerd, ook op wat hogere volumes. Achterin zit een subwoofer ingebouwd, maar daar van kan ik eerlijk gezegd nog niet helemaal goed zeggen wat het toevoegt. Dat moet ik blijkbaar nog ontdekken. Wel heb ik problemen met de bluetooth weergave vanaf mijn telefoon, maar dat kan er mee te maken hebben dat ik een Windows Phone heb (maar dat vind ik nou eenmaal de smartphone met het prettigste besturingsysteem). Het zoeken naar een bepaald album of een bepaalde artiest is zelfs sinds de laatste firmware update onmogelijk vanwege het ontbreken van het zogenaamde rootmenu. Wel kan ik via Bluetooth nog mijn op de telefoon opgeslagen muziek afspelen door het op de telefoon te starten.
De nieuwe firmware is wel wat beter geworden voor mensen die hun muziek via een USB-stick afspelen, want nu kun je ook de eerste letter selecteren van de groep of artiest. Alleen is het zo geprogrammeerd dat er gekeken wordt naar de eerste letter van de….. voornaam of het lidwoord behorende bij de artiest. Zo staat bijvoorbeeld David Bowie bij de D en The Beatles, The Who, enz. allemaal bij de letter T… Zucht, het is 2016, maar dit is wat het is blijkbaar. En een firmware update is er maar eens per jaar en dan nog als je er zelf achteraan zit en meldt dat je een probleem hebt, want Mazda communiceert dit niet vanuit zichzelf (waarschijnlijk opdracht vanuit Mazda headquarters). Een USB 128 Gb wordt niet herkend, maar wellicht komt dat, omdat het een USB 3.0 stick is. Wie het weet mag het zeggen. Daarom maar weer twee stuks van 64 Gb aangeschaft met een 2.0 protocol. Eens kijken of dat wel wil werken. Dit vind ik wel teleurstellend. Ik had gehoopt dat de firmware ook de afspeelmogelijkheden voor muziek zou verbeteren, maar helaas. Dit is een indirect verwijt aan Mazda, want zij leveren (neem ik aan) niet de muzieksoftware, dus het is de sofwareleverancier te verwijten. Aan de andere kant hoopte ik wel dat er beter getest zou worden om bovenstaande problemen te voorkomen. En dat moet Mazda natuurlijk wel (laten) doen voordat het op productie gaat. Hopelijk brengt de volgende firmware wel de oplossing. Ik lees hier (in het Nederlands) vrij weinig over, maar het is wel belangrijk om te melden anders gebeurt er niets. Meld het dan ook in uw review a.u.b.

Het display achter het stuur is vrij intuïtief met een hele grote nadruk op de toerenteller. Het ADD head up display, zoals eerder aangegeven, oogt fragiel, maar is wel een fijne uitbreiding. De snelheid, maar ook de navigatie is daar op een eenvoudige manier aangegeven en dat maakt dat de focus op het wegdek wat eenvoudiger wordt gemaakt.

De airco/climate control werkt weliswaar snel, maar ik mis wel het digitale temperatuurdisplay uit mijn vorige auto. Ik heb het idee dat ik hier te veel aan de knoppen blijf draaien, omdat het overzicht ontbreekt. Wat mij betreft een verbeterpuntje, als was het maar een minimaal temperatuurmetertje voor de binnentemperatuur.

Ramen voor en achter elektrisch te bedienen. Ik heb niet kunnen ontdekken dat ze met de afstandbediening te sluiten zijn. Was handig geweest, maar meer ook niet. Werkt verder prima.

Slechts één 12 Volt-aansluiting en wel helemaal voorin. In het tijdperk van de smartphones en de tablets had een tweede aansluiting voor bijvoorbeeld de achterpassagiers niet misstaan. Beetje verkeerde zuinigheid, maar daarover later meer. Een 12 Volt-aansluiting in de bagageruimte is misschien nog wel meer welkom voor lange ritten als de onvermijdelijke koelbox wordt meegenomen. Ook dit is een verbeterpuntje voor een volgende versie van de CX-3.

De aansluitingen voor USB-stick hadden wat handiger geplaats mogen zijn, bijvoorbeeld op het middenconsole. Nu steken de USB-sticks uit op één van die weinige plekken waar je bijvoorbeeld nog een telefoon of een sponsje zou kunnen neerleggen. Ook een klein verbeterpuntje, al is het deels op te lossen door van die mini-USB-sticks te gebruiken, deze zijn nauwelijk groter dan de aansluiting zelf.

16 april 2016

Het stuur is in hoogte en diepte verstelbaar en is voor mij net mooi in formaat. Ik lees af en toe dat het stuur wat ”plakkerig” reageert in bochten. Ik moest eerlijk gezegd eerst uitvinden wat men daar mee bedoelde, maar als ik het goed begrijp is dat het stuur, wanneer flink gedraaid, niet automatisch vlot terugdraait en ietwat blijft hangen. Als ik het zo goed uitleg, dan onderken ik het verschijnsel wel, maar ik vind het totaal niet storend.

De achterruit had iets groter gemogen, maar dit heeft ook te maken dat naar mijn voorkeur de kont ook wat groter en stoerder mag zijn, dan komt er automatisch ook meer ruimte voor een grotere achteruit. Weliswaar heb ik het hier over het exterieur, maar ik heb het nu over van binnen uit gezien uiteraard.

De ruitenwissersnelheid en frequentie heb ik nog steeds moeite mee. Ik krijg het niet goed voor elkaar om een lage frequentie in te stellen. Nee, zelfs de laagste stand geeft voor mijn gevoel een te hoge frequentie, dus de ruiten worden bij wat miezerige regen dan bijna schoon geschraapt. Wat mij betreft een verbeterpuntje.

Onhandig is het feit dat de knopjes van de richtingaanwijzer, ruitenwisser en de verlichting enz. niet verlicht zijn, dan wel niet goed zichtbaar zijn in het donker. Dit is al meerdere keren aangegeven in andere reviews, maar ik ben hier zelf ook op een onhandige manier mee geconfronteerd. Mijn vrouw had de verlichting om de één of andere reden van de stand AUTO af gehaald (ja, geef haar maar weer de schuld...) en op een avond reed ik nietsvermoedend zonder verlichting aan richting snelweg (nietsvermoedend, omdat het dus normaal gesproken op de stand AUTO staat). Het was al flink aan het schemeren, maar ik had niet meteen door dat het een probleem was, want op zich was het zicht nog redelijk. Na verloop van pakweg 10 minuten werd ik door andere weggebruikers geattendeerd, maar kon door de ontbrekende verlichting op de pookjes niets doen en moest door het ontbreken van een vluchtstrook of parkeerhaventje op dat moment zelfs eerst een woonwijk in rijden om de verlichting in de goede stand aan te kunnen zetten. Ik vind het een pracht van een auto, maar dit is echt buitengewoon knullig. Verbeter dit Mazda, je moet er niet aan denken dat in zo’n veilige auto op deze manier ongelukken worden veroorzaakt. Zelfde geldt bijvoorbeeld in geval van opkomende mist of andere plotselinge veranderingen. Dit moet je gewoon rijdend kunnen aanpassen. Punt.

De binnenspiegel dimt niet automatisch, maar moet omgeklapt worden. Om een lang verhaal kort te maken: hier heb ik niets aan. De omgeklapte spiegel doet je vermoeden of je ineens slechtziend bent geworden. Ook dit moet echt beter, zeker in de GT-M klasse. Zo veel duurder is een dimmende spiegel nou ook niet om tijdens de assemblage in te bouwen, dus dit is weer een gevalletje verkeerde zuinigheid.

De verdere voorzieningen (dashboardkastje, zijvakjes, brillenkoker, enz.) zijn standaard, maar goed verzorgd. Nogmaals, het geheel is netjes afgewerkt en oogt zelfs een klasse hoger. Ik maak steeds de vergelijking met Mercedes qua design en materiaalkeuze, maar ik hoop hier niet de rijders van dit merk mee te beledigen. Dit komt natuurlijk ook door de Commanderknop en de middenconsole, hoewel anderen dit eerder zullen associëren met BMW. De knop en het Connect-systeem werken uitstekend samen en het leidt niet te veel af van het rijden (het is zelfs onmogelijk tijdens het rijden om het touch screen display te gebruiken). Echter de plaats van de toetsen rondom de Commanderknop vind ik minder geslaagd. Ik moet nog altijd naar beneden kijken om de juiste toetsen van bijvoorbeeld muziek of navigatie te activeren. Dit had handiger geweest om dit in het stuur te verwerken. Aan de andere kant is het wel zo dat in het stuur de spraakcommandotoets is geplaatst. En dit systeem werkt behoorlijk goed, dus wellicht is dat de bedoeling van deze keuze.
Een tip is om, terwijl je muziek afspeelt, tegelijkertijd met de navigatie aan, om even de toets NAV in te drukken om hier mee het volume van de navigatiestem in te stellen. Verhoog je namelijk het volume van de muziek, dan moet de navigatiestem eigenlijk qua volume meegaan, maar dat gebeurt niet automatisch (voor zo ver ik weet tenminste).

Bijna nog vergeten: de heerlijke stoelverwarming. Ik heb dit nooit in mijn vorige auto’s gemist, maar om het te hebben is toch wel erg fijn hoor. Ik heb af en toe ook wat rugpijntjes en zo’n kacheltje onder je kont en in de rug voelt erg aangenaam op zijn tijd, het is even een bonus tijdens het rijden. Bovendien werkt het net als het principe van de elektrische deken; je hoeft de omliggende ruimte niet onnodig te verwarmen. Deze stoelen werken erg goed, ik hoor wel eens van andere merken dat je doorbakken uitstapt of dat de thermostaat vervelend doet, maar dit werkt prima. Enige dat ik niet helemaal begrijp is dat ie aan gaat op de hoogste stand, maar misschien is dit wel de standaard in autoland. Zowel de bestuurder als passagier kan zelf onafhankelijk van elkaar de stand instellen. Echt een aanrader!

Rijden met een grote R, de ervaringen tot nu toe

7.100 km
16 april 2016

Tja, hier gaat het uiteindelijk allemaal om hè. En het moet gezegd worden, het begrip Zoom Zoom klopt wat mij betreft helemaal. Het karretje zweeft heerlijk over ’s lands wegen en de 18” wielen zijn daarbij beslist geen sta in de weg. Sterker nog, ik vind die grote wielen meerdere voordelen hebben, zoals eerder al aangegeven, nog afgezien dat het lekker oogt. De 18 inchers zaten er dus onder gemonteerd, maar niet tot mijn verdriet, want ondanks dat bij abrupte drempels (wie maakt verd… nou eens een fatsoenlijke standaardmaat voor die ondingen?) er goed ingehouden moet worden, rijd ik met deze bandenmaat zeer tot mijn plezier. Wat ik me nooit gerealiseerd heb is dat het met deze bandenmaat ook makkelijker wordt om even een stoepje te pakken als dat nodig is om bijvoorbeeld netjes in te parkeren. En het stoterige waar meestal aan gerefereerd wordt als het gaat om 18 inchers daar heb ik totaal geen last van, behalve dus bij sommige drempels. Er zitten standaard Toyo’s onder gemonteerd. Dat zou zelf niet mijn eerste keus zijn, maar er zijn nog niet zo veel alternatieven. Ik zou graag all weather banden er onder willen zetten die ook in de winter in Duitsland gebruikt mogen worden, maar ik heb ze nog niet gevonden voor deze velgmaat. Het heeft de aandacht, want dat ik dat er onder wil hebben staat eigenlijk wel vast, mits van bekend merk en uiteraard met uitstekende rij-eigenschappen.

Het is dus een automaatversie geworden met de tot nu toe sterkste verkrijgbare CX-3-motor. Ik dacht sinds de TSI-motor dat ik nooit meer anders dan een turbomotor zou willen hebben, maar een atmosferische motor en zeker deze heeft toch ook wel wat hoor. T.o.v. de turbomotor is het een stuk vloeiender en vooral rustiger toeren, zeker bij het wegrijden uit de nulstand. Daar tegenover kan ik (nog) niet met het gaspedaal ”sturen”, zoals ik dat wel bij de TSI kon. Bijvoorbeeld op een tweebaansweg even een supersnelle inhaalactie als je achter een tractor zit. Met de TSI was het gas geven en bam, een dreun in je rug en je was er al voorbij. Dit lukt op zich met de CX-3 ook wel, zeker met de Sportstand aan, maar er zit een fractie van een paar tienden tussen. Het is misschien moeilijk formuleren, maar het is nog geen 1+1=2. Ik vind het aan de andere kant moeilijk vergelijken, want de TSI had een handbak en de Mazda is atmosferisch én een automaat. En ANWB, een automaat kun je eenvoudig weg niet in een middagje testen, dat merk ik nu wel. Daar gaan gewoon maanden overheen, maar wel maanden van veel plezier. En elke dag leer ik nog en elke dag neemt daar mee de lol ook toe.
In de sportstand blijft ie naar mijn gevoel soms te lang in de versnelling hangen i.p.v. door te schakelen en dat brengt wat geloei met zich mee, maar dat is op te lossen door het gas nog even dieper in te trappen (indien qua verkeer mogelijk uiteraard), zodat ie terugschakelt. Als ik hem even de sporen wil geven, dan zet ik de bak even op manueel en dan merk je pas hoe je (zeker in de Sportstand) heerlijk snel door kunt schakelen, al of niet met de pook of met de flippers. Daarbij produceert de motor een lekker sportief geluid. Dat was me zelf nog niet eens zo opgevallen, maar daar werd ik door een meerijdende kennis op geattendeerd.
Stoplichtsprintjes vind ik kinderachtig, maar even los gaan kan wel degelijk, al is de dreun in je rug niet meer zo aanwezig als bij de TSI, maar dat wordt weer bijna volledig gecompenseerd door het vloeiende doorschakelen. Geven en nemen, maar ik heb er zeker geen spijt van. Wat zeg ik, helemaal geen spijt van!

De motor starten doen we uiteraard met de Start-/Stopknop. De motor stoppen tijdens een rit doe ik eigenlijk alleen bij bijvoorbeeld een gesloten spoorwegovergang of een geopende brug e.d.. Voor de rest druk ik de rem niet al te hard in, opdat de motor niet afslaat. Ik vind het mooi dat het kan en het herstarten op zich gaat ook heel snel, maar het hoeft van mij niet zo.

Op de snelweg komt de hulp van de dodehoek-assistent soms goed van pas, alhoewel het in het begin wennen is m.b.t. de afstand van de achterligger. Ik heb me nog niet zo goed verdiept of dit nauwkeurig instelbaar is, zo ja, dan zou ik dat wat dichterbij afstellen dan nu. Nu schrik ik soms, terwijl er nog niet zo veel aan de hand is.

Het gewicht van de auto is keurig, rond de 1240 kilogram. Ik weet niet of het aan de automaatversie ligt, maar de auto gedraagt zich zodanig dat ie zich heel gemakkelijk laat uitrollen. Het bijzondere daarbij is dat zelfs al bij het uitrollen er weer energie wordt teruggewonnen door het i-ELOOP-systeem dat deze energie opslaat in een aparte condensator.

De remmen zijn uitstekend. Als het moet grijpen ze zeer snel aan, dus snelheidsmaniakken kunnen hier mee mooi ”piekremmen”, maar ik houd het liever op mooi gedoseerd afremmen en liefst in combinatie met uitrollen. Dit is allemaal prima te doen. De remmen geven in ieder geval een heel veilig gevoel.

De balans in bochten is bijna Ford-achtig. Niet overhellen, blijft goed sturen in de richting zonder te corrigeren en de verschillende, op elkaar inwerkende krachten worden echt feilloos verwerkt. Top gewoon, met recht dus een rijdersauto.

Het achteruit rijden gaat met behulp van de camera ook prima, alhoewel ik altijd ook in de spiegels blijf kijken. Wat ik minder vind bij het inparkeren is dat op het moment dat je weer iets naar voren gaat dat dan de camera uitgeschakeld wordt. Ik zou het prettig vinden als ik de camera zou kunnen bedienen onafhankelijk van de stand van de versnellingsbak. Dit is naar mijn gevoel wat onrustig, maar omdat ik nooit eerder een camera in de auto heb gehad weet ik niet of dit standaard is. De camera zelf is in ieder geval prima en er is ruim voldoende op de monitor te zien. Af en toe even schoon maken na een regenbui is wel het devies.

MRCC, of wel het adaptive cruise control systeem van Mazda, werkt erg goed en geeft opnieuw een extra boost aan het vertrouwen waar mee je in de auto zit. Eens in de paar weken maak ik een lange binnenlandse rit en voor een groot deel buiten de randstad. En dan is zo’n functie echt heel welkom. Je moet met deze voorziening wel wat leren spelen, vooral op het moment dat ie de voorganger in het vizier krijgt. Dan volgt de afweging; ga ik al naar links of wacht ik nog even. Goed in de spiegels blijven kijken dus. Wat ik me wel serieus afvraag is in hoeverre dit afbreuk kan doen aan het zuinige rijden. Als je te lang wacht met inhalen remt ie automatisch dus af, maar daarna moet ie (afhankelijk van de ingestelde snelheid) weer behoorlijk op toeren komen. Wie het weet mag het zeggen.
Onbedoeld heb ik op de snelweg nota bene ook gemerkt dat ie uit zichzelf fors afremt (ik neem aan op de motor, maar heb het slechts eenmaal meegemaakt) als er vlak voor je een andere auto op de rem gaat. Nogmaals onbedoeld, maar wel een geruststellend idee. Een heel enkele keer heb ik ook de indruk dat ie ook lichtjes op bepaalde viaducten of tunnelmondingen reageert, maar misschien is dit maar verbeelding.

Nieuw voor mij zijn de sensoren (Rear Cross Traffic Alert) die waarschuwen op het moment dat je achteruit rijdt uit bijvoorbeeld een parkeervak (met de neus naar voren geparkeerd). Dit is een zeer welkome functie. Ik heb in het verleden een ongeluk gehad doordat iemand zijn neus in mijn achterbumper boorde tijdens het inparkeren. Precies, die achterbumper in de zelfde lakkleuren gespoten, u heeft goed opgelet. Hoewel ik vond (en eigenlijk ook nog steeds vind) dat ik juist handelde was ik toch verzekeringtechnisch de… U moet maar eens opletten met wat voor idiote snelheden sommige mensen nog steeds door bijvoorbeeld een parkeergarage "rijden". En qua verzekering er dan toch nog mee weg komen in geval van een ongeluk als u met een bijzondere verrichting bezig bent. Bizar gewoon.
Dit soort voorzieningen moet dit proberen te voorkomen, hoewel met de kont naar achteren geparkeerd in een parkeervak nog altijd het beste is, maar de situatie leent zich daar niet altijd voor, zeker niet als je gedwongen bent om snel in te parkeren.

Het Lane Departure Warning System dacht ik altijd van dat dat overdreven was, maar ik ben er toch wel blij mee, zeker bij wat slechter weer of bij vermoeidheid (en dat komt vaker voor dan je zelf denkt). Prima voorziening.

4-wielaandrijving, de moeite waard? Ook hier dacht ik van te voren: waarom moet ik gedwongen in deze versie voor AWD kiezen? Echter nu ik het heb vind ik ook dit (net als de stoelverwarming) hele mooi extra's. Een paar keer bewust geprobeerd om een bermpje op redelijke snelheid te pakken en op zeer lage snelheid een parkeergarage van een paar verdiepingen in te rijden. Allemaal geen centje pijn, maar belangrijker nog: het voelt heel erg vertrouwd aan en dat de boel helemaal onder controle is. Ik ben niet zo'n liefhebber van sneeuw, maar ik wil wat dit betreft zeer graag de eerste sneeuwproef doen!

Het brandstofverbruik dan, als laatste onderdeel van het Rijden met de grote R. Ik geef toe, ik ben niet betrouwbaar op dit onderdeel. Vanaf het in het bezit komen tot nu toe rijdt de auto gemiddeld 1 op 13. Voor sommigen teleurstellend misschien, maar hoewel ik eerder aangaf dat er op genoeg zaken te bezuinigen is, rijd ik in eerste instantie voor mijn plezier (het is een privé-auto) en niet kilometers lang achter een vrachtwagen om een paar eurootjes te besparen, nog afgezien van dat ik het levensgevaarlijk vind. De verhouding snelweg/stadsritten zijn ongeveer in evenwicht. Het zal ongetwijfeld een stuk zuiniger kunnen, ik verwijt Mazda dus niets.

Opties, accessoires, onhandigheid en een tip

16 april 2016

Opties: de enige optie die ik er nog bij kon kopen was metallic lak. Deze heb ik meteen een beschermingsbehandeling laten geven, dus het kan er voorlopig zo’n twee à drie jaar tegen. Gewoon doen, het beschermt prima en je verdient het deels terug bij de wastunnel, omdat je voorlopig het goedkoopste programma kunt kiezen (dus zonder wax).
Verder heb ik er voor gekozen om de spiegels na afsluiten auto automatisch te laten omklappen. Naast prettig in bijvoorbeeld een parkeergarage ook nog eens een herinneringsfunctie om te kijken of het afsluiten correct is gedaan.

Wat er in deze GT-M-versie dan standaard op zit mag wel als bekend verondersteld worden, maar enkele zaken wil ik er toch wel uitlichten:

Navigatiesysteem: was in het prille begin even puzzelen, maar het went snel en is overzichtelijk. Wat ook heel fijn is, ondanks dat je het navigatiesysteem niet gebruikt (je hebt bijvoorbeeld de DAB-radio aan), dat je toch op het radiodisplay de eerstvolgende zijstraat boven in beeld ziet. Dus ook al gebruik je de radio, toch verschijnen de te kruisen zijstraten in naam op het display. Handig als je enigszins bekend bent in de buurt, maar toch een klein beetje hulp nog kunt gebruiken. Het display is lekker groot en je kunt makkelijk scrollen om in de kaart in te zoomen of al vast verder op de weg wat vooruit te kijken.
Bose audio: tenzij je een audio-purist bent en altijd alles beter wil hebben, is dit het beste audiosysteem dat ik ooit in een auto gehad heb. Bij wijze van spreken rijd ik even een blokkie om, om nog het nummer af te kunnen luisteren.
AWD: niet verwacht, maar dit geeft een hoop extra zekerheid. Heb ik dit nodig ANWB? Nee, niet per sé, maar nu ik het heb wil ik het zeker houden.

Accessoires: er zijn vrij weinig accessoires te koop in Nederland. Ik heb een tweetal Mazda-accessoires gekocht: een rond prullenbakje, past in de bekerhouder. En een eveneens in de tweede bekerhouder passend houder voor telefoons enz.

Voor meer accessoires bent u aangewezen op bijvoorbeeld eBay. Ik ben een beetje huiverig voor de langere termijn hoe de leren stoelbekleiding zich zal houden en om die reden heb ik stoelbeschermers ergens in het achterhoofd zitten. De zogenaamde CX-3 seat covers zijn in Australië te krijgen, maar helaas is het door de hoge verzendkosten in totaal een erg dure toestand. Ik ben er nog niet uit of ik dat ga doen, ook al snap ik dat een beschadigde leren stoel het natuurlijk ook niet goed doet bij inruil.
Ik heb wel een Mazda Cargo Organizer en een Mazda CX-3 Sun Screen via eBay gekocht. Handig dingen, maar ook niet goedkoop door de verzendkosten. Maar ik vind het wel leuk om dat soort dingen van het merk zelf te hebben, dat maakt het een beetje af.

Onhandig:
Hoedeplank met uitsparing. Leuk om er wat in te leggen, maar bij de eerste beste keer de achterklep omhoog doen ligt de gehele inhoud van de hoedeplank op de achterbank.

Dan heb ik nog een tijd tegen die loze ruimte in de kofferbak aan zitten hikken (onder de plank, maar boven het reservewiel). Ook daar heeft Mazda gek genoeg niet over nagedacht (voor zo ver ik het weet dan) om een accessoire voor te maken om kleine rommeltjes in op te bergen. Dan volgt nu in verband hier mee een tip: ga naar de site van het bekende Zweedse warenhuis en geef een zoekopdracht voor een vilten mand. In het zoekresultaat ziet u dan drie mandjes van de zelfde afmetingen voor nog geen € 20,- staan. Deze mandjes zijn kwalitatief goed, weliswaar te hoog, maar makkelijk met een schaar of scherp mes op maat te maken. Paar gaatjes er in, tie-raps er doorheen en zie daar, uw eigen gemaakte rommelbak voor onder de bagageruimteplank voor een schijntje. Eventueel met velcro nog verder vast te zetten.

Resumé

16 april 2016

Positief:
Audio-/luidsprekersysteem (prachtige klank, veel in te stellen met resultaat)
Automatische versnellingsbak (vloeiend en snel schakelen, zowel handmatig als manueel)
AWD (vierwielaandrijving, voelt qua grip heel zeker aan, ook in lastige omstandigheden)
Commanderknop/Connect systeem (prima navigatie, makkelijk (ook spraakgestuurde) commando's geven)
DAB-radio
Design (interieur/exterieur)
Hulpfuncties (vooral adaptive cruise control werkt zeer prettig)
Motor (zowel voor de zondagsrijders als sportievelingen heel erg geschikt, dus zeer flexibel in de praktijk)
Sportstand
Stoelen (stevig, maar comfortabel)
Stoelverwarming
Spraakcommandofunctie
Sturen
Verlichting
Veiligheidsfuncties

Neutraal:
Afmetingen (mag toch net even een tikkie groter zijn, al is het maar tien tot vijftien centimeter en ook iets hoger)
Banden (Toyo)
Camera (alleen aan in stand R (achteruitrijden))
Display (alleen indicatie motorkoelvloeistof in display bij start, geen temperatuurmeter)
Keyless entry
Knoppen op middenconsole (sommige zouden naar mijn mening beter in het stuur verwerkt kunnen worden)
Start-/Stop-functie (ik houd meestal de rem zachtjes ingedrukt om hier geen gebruik van te hoeven maken)
Subwoofer (ik weet eigenlijk niet of het echt iets toevoegt)

Negatief:
Airco (niet digitaal afleesbaar en instelbaar, werking verder goed)
Audiosysteem (geen contact vanaf systeem via bluetooth op telefoon; problematisch sorteren op USB-sticks)
Binnenspiegel (dimt niet automatisch)
Stuurpookjes voor functies verlichting en ruitenwisser (niet afleesbaar in het donker)

Onnodige bezuinigingen op kleine zaken als:
Extra handgreep op achterklep aan linkerkant
Hoedeplank zonder afschermend bovendeksel
12 volt-aansluiting voor achterpassagiers/bagageruimte

USB-perikelen deels opgelost

9.200 km
12 juni 2016

Ik had in mijn eerste verslag aangegeven dat ik nogal wat blokkerende problemen had met muziekweergave vanaf een USB-stick groter dan 32 Gb. Ik ben er nu wel achter dat een 3.0 stick nog even een stapje te ver is voor de huidige firmware, maar een 64 Gb 2.0 stick heb ik inmiddels werkend gekregen. De crux zit hem in de manier van formatteren. Het is absoluut noodzakelijk om de USB-stick Fat32 te formatteren. En dat lukt niet boven de 32 Gb. Althans, dat dacht ik tot voor kort, maar er zijn diverse (freeware) tooltjes te vinden die toch ook boven de 32 Gb USB-sticks op de juiste manier kunnen formatteren. En dus kan ik bijna mijn volledige muziekverzameling toch met me meenemen op een paar vierkante centimeters.

Ik heb in de "root" van de USB-stick 27 mappen staan: alle letters van het alfabet plus de map 0-9 voor groepen/artiesten die hun naam beginnen met een cijfer (10cc enz.). Daarnaast heb ik op mijn laptop een schaduwmap aangemaakt met precies de zelfde indeling waar vandaan ik steeds kopieer naar de USB-stick:

- map met 26 alfabetletters (en 0-9)
- submap met artiestnaam/groepsnaam op achternaam, voornaam (indeling: Brood, Herman of Rolling Stones, The enz.)
- subsubmap met albumnaam (-namen)

In de map met de albumnaam staan dus uiteraard de nummers behorende bij dat album. Ik zorg er voor dat de meest belangrijke tags van elk nummer gevuld zijn (naam, nummer, titel, meewerkende artiesten, album, albumartiest en jaar). De indeling van de groeps- of artiestnaam is achternaam, voornaam.
Daarnaast zorg ik er ook voor dat de afbeeldingtag klopt met de albumafbeelding. Dat is dan weer zichtbaar in het display. Voor wie dit allemaal abracadabra is: Google eens op MP3-tag Editor en er gaat een wereld voor u open.

Wat ik doe om af te luisteren is via het menu van het entertainmentsysteem gaan naar USB 1 of USB 2 (het label met de fabrieksnaam is helaas niet te wijzigen, tenminste voor zo ver ik heb kunnen achterhalen) en vervolgens naar Map en daarna mijn eigen indeling volgen volgens bovenstaande mappenstructuur en dus de bijbehorende sortering. Doe ik dat niet en zoek ik bijvoorbeeld in de optie Artiesten, dan ben ik (zeer waarschijnlijk) afhankelijk wat Gracenote er van gebakken heeft en dat is zoals ik het NIET graag zie met verschillende indelingen van voornaam, achternaam en andersom en dergelijke fratsen. Ik zou het liefst de optie wel of geen Gracenote in de volgende firmware willen terugzien. En dan zet ik het meteen uit!!!
Dan nog even over het kopiëren van de schaduwmap naar de USB-stick: ik selecteer alle 27 mappen en sleep vervolgens met de cursurpijl staand op de bovenste map 0-9 naar de USB-stick. Dit om de juiste alfabetische sortering aan te blijven houden. Besef wel dat het vullen van een 64 Gb USB-stick letterlijk uren kan duren, een mooi klusje dus om de computer bijvoorbeeld 's nachts te laten klaren (let wel op de instelling van de slaapstand).

Tijd voor een update!

40.000 km
12 maart 2018

De Mazda CX-3 heeft er toch wat langer over gedaan om meer gezien te raken in het Nederlandse verkeer dan ik vooraf gedacht had. Om te leasen is ie blijkbaar financieel niet aantrekkelijk genoeg en voor een particuliere bezitter is hij natuurlijk wel aardig aan de prijs. Mocht je een gezinnetje hebben, dan zal het vanwege de kleine kofferruimte ook niet meteen de eerste keus zijn. Maar langzamerhand komen er toch wat meer CX-3's op het asfalt en gelukkig ook in veel verschillende kleuren. Achteraf gezien vind ik zelf Soul Red metallic toch wel de mooiste uitstraling hebben, ook bij een CX-5 overigens. Wordt de volgende auto weer een Mazda, dan ga ik voor die kleur. Qua financiën overigens is het voor het totaalplaatje wel goed om in het achterhoofd te houden dat de CX-3 één van de meest waardevaste auto's is van de afgelopen jaren.

Inmiddels staat er ruim 40.000 kilometer op de teller na bijna tweeënhalf jaar en dat is meer dan ik vooraf gedacht had. Aan de andere kant is dat mooi meegenomen, want daardoor ben ik ook weer vele ervaringen rijker. In het algemeen ben ik nog steeds erg tevreden over deze auto en (belangrijk), hij is ruimschoots geslaagd voor een voor mij zeer belangrijke test, maar daar later meer over.

Het exterieur bevalt nog steeds heel goed, maar het wordt al wel wat gewoner. Uiteraard ook omdat andere merken heel goed zijn in het jatten van ideeën van Mazda's designafdeling. Zo zal Mazda de lat weer hoger moeten leggen, maar gezien de conceptmodellen zit dat wel goed.
Ik blijf het nog steeds wel vinden dat je met 18-inch velgen of hoger de auto als geheel het mooist laat uitkomen; de nogal aanwezige wielkasten zijn hier mede debet aan.
Ook vind ik nog steeds dat een volgende versie een wel wat stoerdere kont mag hebben. Als je twee uitlaten onder een auto monteert moet het gene er boven wel helemaal àf zijn. Die twee uitlaten zijn wel leuk (zeker als het bij de start een beetje koude dag is), maar onder die "sympathieke kont" heeft het ook toch wel iets potsierlijks.

Over het interieur heb ik geen afwijkende mening te melden, behalve dat ik nóg maar eens richting Mazda wil benadrukken dat ik het zeer storend vind dat de bedieningsknopjes van de richtingaanwijzer, ruitenwisser en de verlichting enz. niet verlicht zijn als het donker is. Dit probleem deed zich weer eens voor toen ik 's avonds onverwacht op een 130 km-weg in de polder werd geconfronteerd met een "deken van mist" waar ik in terecht kwam. Dan MOET je gewoon snel kunnen reageren, maar dat lukte dus niet. Op dat soort momenten is het gewoon te gevaarlijk om maar wat te proberen met de knoppen en tegelijkertijd het verkeer in de gaten te houden. Bovendien kan dat weer het andere verkeer erg afleiden. Dan maar stoppen op een vluchtstrook? Ook letterlijk doodlink onder die omstandigheden, dus toch maar voorzichtig doorgekacheld tot de eerstvolgende parkeerplaats, maar toen waren we vele kilometers verder. Echt voor verbetering vatbaar dit en nog simpel te doen ook. Ik weet niet of dit voer voor juristen is, maar pak dit op Mazda!
Binnenkort komt er nog een zending uit Australië met "seat covers" om de leren stoelen te beschermen tegen soms al te enthousiaste viervoeters. Waarom ik helemaal daar moet zijn voor mijn bestelling is me een raadsel, maar dichterbij huis kan ik ze niet vinden, althans niet van het materiaal neoprene.

Het rijden, ook hier heb ik in de tussentijd niet iets extra negatiefs op aan kunnen merken t.o.v. de vorige keer. Ik heb inmiddels het automaat-rijden aardig onder de knie gekregen. Het is me gaandeweg gelukt om met het gaspedaal ingedrukt zelf de schakelmomenten te kunnen forceren. Dat heeft wel even geduurd, maar op een gegeven moment viel toch het kwartje. Eigenlijk heb ik nu zo ongeveer alle nog aanwezige scepsis (en dat was al niet veel meer) tegen een automaat laten varen. Alleen op zeer steile wegen wil ik naar beneden nog wel zelf eens schakelen, maar dan gaat het met recht over zeer steil, want ook bergafwaarts rijden gaat de automaat in 90% van de gevallen het zeer goed af.
Misschien ten overvloede, maar nogmaals wil ik de remmen positief benoemen. Prima in remkracht, maar vooral uitstekend doseerbaar. Misschien voor Mazda-rijders niets nieuws onder de zon, maar dit heb ik bij andere merken nog niet eerder zo goed ondervonden.
En dan, de ultieme test waar ik hier boven over had, die heeft inmiddels plaats gevonden in december 2017. Uitgerekend op een zondag dat we een vrij lange rit naar België moesten maken, sloeg de sneeuw genadeloos toe en trakteerde de Lage Landen op een flink pak. Zodanig dat het OV en het vliegverkeer flink in de war raakten. En ook menig automobilist was de weg letterlijk kwijt. Maar mijn Mazda CX-3? Geen krimp, maar dan ook echt geen enkele! Zonder overmoedig te worden heb ik toch op de snelweg bewust lang op de (meer besneeuwde) linkerbaan gereden om te kijken hoe de CX-3 zich hield. En met de hand op het hart moet ik nu bekennen dat ik achteraf zó ontzettend blij ben met die 4-wielaandrijving. Want de auto hield zich niet alleen dapper staande, het bleef heel goed mogelijk om accuraat te blijven manoeuvreren. Waar ik bij vroegere auto's wel gewend was om weg te glijden en door tegensturen te corrigeren, kwam ik daar nu gewoon niet aan toe. De Mazda bleef zéér goed onder controle onder alle omstandigheden (wisselen van rijstrook, optrekken, remmen, bochten, bruggie op en af, enz.). Hier helpt het rijden met een automaat (in combinatie met die 4-wielaandrijving) natuurlijk ook een flink stuk aan mee. ANWB, bent u daar nog met uw advies dat een automaat en 4-wielaandrijving helemaal niet nodig zijn? In sommige gevallen kun je er niet onderuit om alleen maar een mooi-weer-rijder te zijn. Dat was op die bewuste dag dus nogal het geval.
Dit gegeven is zowel fijn als lastig. Want hoe meer je natuurlijk hier aan gewend raakt, hoe logischer het wordt om dit als eis aan te vinken op het verlanglijstje voor een volgende auto. Nou is de kans best groot dat dat weer een Mazda wordt, dus dat is dan niet zo moeilijk, maar toch. Oh ja, nog even vergeten, maar niet onbelangrijk: ik reed op die bewuste sneeuwoverladen dag op ZOMERbanden, niet eens op winterbanden. Nou wil ik u dat niet aanraden om massaal te proberen (ik reed wel behoorlijk defensief), maar wel zo eerlijk om dit te vermelden!

Voor velen van u is het belangrijk om te weten of de auto zuinig is. Nogmaals, maar helaas, ik kan daar weinig zinnigs over zeggen. Het percentage korte/lange ritten verhoudt zich ongeveer tot 60/40. Daarnaast ben ik er niet echt mee bezig om bewust zuinig te rijden. Ik ben vooral bezig met veilig rijden, niet per sé zuinig rijden. Als ik soms zie wat mensen allemaal voor toeren uithalen om maar zo zuinig mogelijk te rijden vraag ik me wel eens af of ze wel goed bij hun knetter zijn. Op een 130 kilometerweg 90 km/u rijden is niet verboden, maar wel levensgevaarlijk (en niet alleen voor die bestuurder zelf).
Op het display lees ik dat ik vanaf aanschaf auto gemiddeld 1 op 14,5 rijd. Maar dat heeft dus nogmaals niets met de Mazda te maken. Ik ben er van overtuigd dat als ik elke dag tussen Groningen en Maastricht zou rijden dat een 1 op 16/17 heel goed mogelijk zou zijn.

Het Bose-systeem heb ik met alle mogelijke muziekstijlen nu wel uit en te na getest en ik ben er nog steeds zeer tevreden over. Wel zou ik het fijn vinden om als bestuurder zelf midden in het stereobeeld te zitten als ik alleen rijd, maar dit vereist natuurlijk wel de nodige aanpassingen (extra luidspreker(s)). En dat heeft natuurlijk geen topprio, maar zou een fijne aanvulling zijn voor een upgrade-versie.

Zou ik als volgende auto een nieuwe CX-3 willen hebben? Ja, maar misschien.... Op bijna alle terreinen heeft de CX-3 me wel overtuigd of is er slechts nog ruimte voor kleine verbetering. Eén aspect vind ik nog wel een barriere en dat is de voor mij de kleine kofferbakruimte. Ik moet nu wel erg vaak spullen op de achterbank leggen, die ik liever (zonder de stoelen om te vouwen) achter in de kofferbakruimte zou leggen. Dat wist ik natuurlijk wel van te voren, maar het zou wel mijn wens zijn dat een volgende versie van de CX-3 een flink ruimere kofferbak zou krijgen. Anders moet ik toch gaan kijken naar een CX-5, maar eigenlijk vind ik die weer een slag te groot en heb daarbij het idee veel onnodig lucht te verplaatsen. Als Mazda een CX-3 kan fabriceren met een 20 cm diepere kofferbak, dan zou dat al heel fijn zijn. Of een combinatie met de achterbank, die flink naar voren geschoven kan worden. Een nieuwe variant als een CX-3 XL of een CX-3 Plus of iets dergelijks zou mooi zijn voor de nabije toekomst!