Lancia Thesis 3.2 V6 24v Elegante (2007)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Thesis 3.2 V6 24v Elegante |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Automaat |
| Bouwjaar | 2007 |
| Jaar van aanschaf | 2017 |
| KM-stand bij aanschaf | 160.000 km |
| KM-stand laatst | 175.000 km |
1e verslag, december 2017
Lancia Thesis, 3.2 V6 aut, Elegante, lpg, 2007
1e Verslag
December 2017, 160.000 km
Een Lancia Thesis. Een wát? Een Lancia. Een Lancia Thesis.
Jarenlang stiekem naar deze auto gekeken op internet. Nooit een gekocht. Te duur. Door onze (r)overheid en door gebleken gebrekkige kwaliteit. Lees: hoge wegenbelasting en garagerekeningen. Voorheen keek ik alleen naar de diesel-uitvoering. Maar sinds kort heb ik lpg-ervaring en daardoor ben ik ook gaan kijken naar een Thesis op gas. En die gebrekkige kwaliteit… dat is dan maar zo!
Door de aanschaf van een Peugeot 205 (in mei 2017) en die van een gasinstallatie te laten voorzien, rijd ik vele kms héél voordelig. En die 205 is écht betrouwbaar en kwalitatief goed. Maar een vervoermiddel van A naar B. En dat zo simpel mogelijk.
De Peugeot maakt het me mede mogelijk om minimalistisch te leven. Doel is om minder te werken en die vrijgekomen tijd in te vullen met wat ik mooi en leuk vind. En dat lukt.
En dan een Lancia Thesis aanschaffen? Op gas? Zo, dát is minimalistisch?!?! Nee, klopt. In tegendeel zelfs. Maar dat minimalistische doel heeft wel het aanschaffen van deze auto heel snel en makkelijk mogelijk gemaakt. Waardoor dan die verandering van denken? Welnu, de laatste tijd maken mensen om mij heen zúlke dingen mee waardoor ik me terdege besef om te genieten van mijn leven i.p.v. steeds maar rekening te houden met áls, áls. Anders gezegd: misschien leef ik over een paar jaar niet eens meer…
Ik besluit om naar een Nissan Laurel op benzine of gas te zoeken. Een vierkante auto. Een auto zoals een jong kind een auto tekent. Niet te vinden, niet in Nederland, niet in Duitsland, niet in België. Bij de zoektocht via internet heb ik de mogelijkheid “lpg” niet uitgevinkt, als ik besluit om naar andere auto’s te zoeken. Daardoor kom ik onverwacht een mooie Thesis op gas tegen op een auto site. Een halve nacht slecht geslapen. De hele tijd roept die Thesis: “Koop me!, koop me!”. Halverwege de nacht weet ik: Ik krijg liever spijt van de aankoop van de auto dan dat ik achteraf spijt krijg dat ik em niet gekocht heb.
’s Ochtends erop direct naar de verkoper 100 km verderop. Goed gesprek gehad. Ik krijg vertrouwen in de verkoper. Hij heeft een mooie zaak. En belangrijk: de zaak bestaat al vele jaren. En een zaak waar vele bijzondere auto’s te koop worden aangeboden. Auto’s voor liefhebbers. Ik word serieus genomen. Mag een proefrit maken. Waardeloze proefrit. Ik rijd in de auto alsof ik op een roze wolk door de lucht zweef. Weg is mijn oplettendheid. Rammeltjes? Slippende automaat? Remkracht? Rechtuit sturend vermogen? Kleur van de uitlaatgassen bij koude start? Functioneren alle extra’s? Geen flauw benul van, na de proefrit. Op de terugweg naar huis weet ik: ik moet nog een keer proefrijden. Want wát rijdt die Thesis machtig. Jongejongejonge. Zaterdag erop weer proefgereden. Weer schitterend. Maar toch veel alerter. De geconstateerde gebreken worden erkend door de verkoper en zullen bij koop hersteld zijn.
Een week later overeenkomst over de prijs tussen de verkoper en mij. Ik heb een Lancia Thesis gekocht. Niet te geloven. Als er 1 auto is die ik NIET moet kopen, is het deze wel. Zo onverstandig, zo NIET minimalistisch. Maar ik heb het toch gedaan. Niet te geloven, zo dwars tegen alles in hoe ik momenteel leef…
Er staat een Lancia Thesis, 3.2 V6 automaat op gas bij mij voor de deur. Naast mijn Peugeot 205. Ik kan het haast aan niemand uitleggen. Ha, dat ga ik ook niet doen. Het is een feit.
De auto is van 2007, heeft 160.000 km gereden. Geïmporteerd uit Italië, in 2016. De vorige Nederlandse eigenaar heeft de bak laten spoelen. Voor de rest, ik weet t niet. De Italiaanse onderhoudspapieren, zal wel, kan ik voor de rest niets mee. Ik ga het beleven. In maart 2018 de weg op. In de winter alleen met de Peugeot. Pekel deert zo’n wagen niet. Misschien de Lancia ook niet, maar ik wil het niet. Punt. En dan vanáf maart, zweven over de Nederlandse en buitenlandse wegen. Te beginnen met de jaarlijkse reis naar Genève, juist, de autosalon. Daarna dagelijks naar m'n werk, elke dag 125 km. En dan nog wat privé-km's, ik heb er zin in. Waarschijnlijk op vakantie naar Noorwegen. Whooo, wat een vooruitzichten. Allemaal toekomst. Maar de auto is er! Nog “geen meter” ervaring, een waardeloze review dus. Maar heb begrip, ik móést dit gewoon even kwijt. Gewoon meedelen dat ik de auto die ik héél graag eens in mijn bezit zou willen hebben, eigenlijk heel onverwacht in mijn bezit héb.
En dan van november 2018 weer wegzetten tot maart 2019. Zoiets ongeveer. Kan de Peugeot dán de aandacht weer krijgen.
Ik. Een Lancia Thesis. Een kind in een snoepwinkel. Heeft net een volle doos van 1750 kg van zijn lievelingsdrop gekocht. Zo ongeveer.
Het volgende verslag verschijnt te zijner tijd.
2e Verslag, april 2018
2e Verslag
April 2018, 162.000 km en 46.000 km
Een Lancia Thesis. Een bak vol karakter, wat rijdt, o nee, glijdt deze auto over ’s Heeren wegen. Schitterend. Majestueus. Stilte alom. Net voor de kerstdagen gekocht. Ook allemaal lichtjes in de auto. Keurige verlichting. Door 't hele interieur. Ook in t dashboard. Oranje motorstoringslampje, geel gekleurde Italiaanse teksten wat er precies mis is onder de motorkap, rood lampje voor falend koelwater-systeem. Zeer feestelijk...not De auto rijdt, de auto glijdt. Maar de verlichtingslampjes zorgen wel voor onrust. In mijn hoofd. Zou er iets niet kloppen? Ahum...
Daarnaast loopt de motor zo nu en dan in de noodloop en ook de versnellingsbak (automatisch) schakelt “grindbak”-zacht. Dan weer loopt de motor mooi en schakelt de bak boterzacht…"Italiaans karakter meneer", aldus de verkoper, tijdens een telefoongesprek. "Kan wel zijn, beste vriend", is mijn antwoord. "Maar ik heb n sfeervolle en kleurloze (in t dashboard) auto bij je gekocht die over “s Heeren wegen glijdt. In 5 weken tijd, na 2 keer de FIAT-dealer bezocht te hebben (waar ook n Lancia-monteur werkzaam is), is de Thesis veranderd in een sfeerloze en kleurvolle (in t dashboard) auto die over ’s Heeren wegen kruipt. En…je hebt me heel duidelijk gemaakt dat ik, mochten er zich problemen voordoen, bij jou weer moest aankloppen. Bij deze, hier is “ie".
Na 10 weken (jawel, 70 dagen, 1680 uur) geduld het verlossende telefoontje. Hij ’s klaar. Trallallaaaa tiedeliedieie… De onverwoestbare 3.2 ltr V6 bleek onherstelbaar kapot te zijn. Er is n andere motor onder de motorkap geplaatst, deze heeft 46.000 km gelopen. En nú, geachte lezer, nú is de Thesis zoals ik m in gedachten had: sfeervol, kleurloze binnenverlichting, de chauffeur al “glijdend” verplaatsen van A naar B.
10 Weken geduld is beloond. Dat heb ik best heel moeilijk gevonden, maar echt, er bestaan veel grotere problemen dan malheur met je 2e auto, je zondagse voiture. En de verkoper? Hij heeft z’n woord gehouden. Respect. Als verkoper zit hij niet verlegen om woorden. Als kerel om z’n woorden na te komen zit “ie ook niet verlegen om in actie te komen. Maar, 10 weken de Thesis buiten de deur is lang. Edoch, hij staat weer geparkeerd bij de voordeur! Daar zijn 2 parkeerplaatsen, met de karakteristieke benaming: Lancia Parking Only. Alle avonden geniet ik van de buurtversiering. Sfeervolle, kleurloze Italianen. Een Thesis en een Delta. Een van mijn buren snapt óók dat je in dit leven mag genieten van een auto. Bouwjaren 2007 en 2008. De buurt is er met sprongen op vooruit gegaan.
Het volgende verslag volgt te zijner tijd.
3e Verslag
Juli 2018, 169.000 km en 53.000 km.
Ik heb enorm genoten van de Lancia. Starten, rijden, tanken, starten, rijden, tanken. Met fabelachtig gemak mij overal naar toe brengen. Geweldig.
Tot ik begin mei aangereden werd door een vrachtwagen. Zo stom. Zo niet te geloven. Aangereden worden door een vrachtwagen. Vanuit stilstand trok de vrachtauto op, net toen ik em inhaalde en de auto er weer voor wilde zetten . Met misschien 5 km/u snelheid!!! Hij tikte net de rechter voor- en achterdeur aan. Dat zorgde ervoor dat ik dwars voor de vrachtauto werd geduwd. De chauffeur had niks in de gaten. Reed ongeveer 5 á 6 meter door, mij vooruit duwend over een T-splitsing. Een heel rare gewaarwording, dat kan ik u verzekeren. Angstig ook, kijkend door de rechter-ramen en alleen de stompe neus van een truck zien, die gewoon verder rijdt alsof er geen auto vooruit geduwd wordt. Een auto die ook nog eens dwars voor de truck staat... Omstanders zorgden ervoor dat de chauffeur begreep dat er iets niet in de haak was...
Dit alles kwam doordat ik in de blinde hoek zat van de chauffeur. Het was nl. een Engels vrachtauto...
De Engelsman bekende schuld, was al lang blij dat er alleen materiële schade was. Haa, ik niet minder. Maar toen ik van de schrik was bekomen, was ik ook niet blij met de materiële schade. En de verzekering was ook al hoopgevend: Als blijkt dat de chauffeur inderdaad schuldig is, moet je rekenen op 10 tot 12 maanden voordat er geld uitgekeerd wordt. Zo kennen wij de Engelse verzekeringsmaatschappijen. Hmm, dat is fijn. NOT.
Daarna ben ik de auto nogmaals 4 weken kwijt geweest (naast de 10 weken begin dit jaar) : andere rechter deuren, een hersteld rechter achter scherm en een nieuwe verflaag rijker. Wat is t een mooie en fijne auto. Nu hoop ik dat ik verlost ben van verdere malheur. De schade eerst maar zelf betaald. Ik hoop van ganser harte dat de Engelse verzekering rond mei 2019 het getaxeerde schade bedrag uitkeert.
3 Dagen na het ophalen van de restauratie, bleek er een kleine diepe deuk in de motorkap te zitten, ook enkele schaafplekken...nee, het houd even niet op. Dit keer geen dader bekend. Dit laat ik maar zitten. Nu eerst genieten. Want DAT kan ik achter het stuur.
Meestal stopt het roze wolk gevoel na een week of 8 bij mensen die een nieuwe of 2e/3e hands auto aanschaffen. Maar bij mij is daar dit keer geen sprake van. Ik geniet van de km's die ik rijd. Ik geniet volop.
Ik heb een stallingsplek gevonden. Eind oktober stal ik de auto er tot eind maart 2019. Blij mee. Maar tot november ga ik veel km's maken.
Echt, ik zie uit naar elke rit. Nog steeds het kleine jongetje in de snoepwinkel. En onze straat? Nog steeds schitterend versierd met 2 Lancia's. Pal voor mijn huis (Lancia Parking Only, weet u nog?). En één van die 2, is van mij. Geweldig! Het genieten duurt voort.
Ik heb echter één wens: voorlopig geen malheur. Maar ja, wie wenst dit niet bij zijn/haar auto?
Het volgende verslag volgt te zijner tijd.
4e Verslag
4e Verslag
mrt 2025 175.000 km
Ik lees vandaag mijn oude reviews op Autoweek.nl. Ook die van de Thesis... Ik heb de review niet volledig afgerond. Dat doe ik bij deze.
Thesis, never a dull moment.
Na het akkefietje met de vrachtwagen in juli, is dat in augustus 2018 nóg 2 keer gebeurd. Twee keer niet door een vrachtwagen, maar óp een vrachtwagen. In Noorwegen. Twee keer een Noorse ANWB-wegsleepwagen. Achterop. De eerste keer door een geknapte koelwaterslang. Die werd dezelfde middag nog gerepareerd. Een dag later door een lekkage van een olie-dinges. Ik weet nu niet eens meer precies welk olie-ding... Het heeft onze vakantie destijds redelijk vergald. De ANWB-vervangauto kwam pas na 5 dagen!!! en net vanaf die eerste dag dat we zonder auto kwamen te zitten zakte de temperatuur van ruim 25 graden naar 15 graden en zeer regelmatig regen...De terugreis hebben we met een Volvo V40 afgelegd. Wat zit daar weinig ruimte in. De Lancia werd 2 weken later in Nederland afgeleverd. Dat heeft de ANWB heel netjes gedaan.
Na reparatie heb ik niet meer lang genoten van de Lancia. Er was elke keer wat. Dan weer alarm-lampje zus, dan weer alarm-lampje zo. Het vertrouwen was weg.
Wannéér de auto reed, was het ook weer direct mooi. Dat was gewoon genieten. De motor, een festijn. De zit op het prachtige lederen meubilair, majestueus. Het zicht op het schitterende dashboard., heerlijk. Een genietende grijns op mijn gezicht. Dáár had ik de auto voor gekocht.
Maar, dat was alleen als de auto reed, als er geen enkel waarschuwend dashboardlampje brandde. En dat gebeurde steeds vaker. Dat gebeurde té vaak. ik begon me te ergeren, het vertrouwen raakte verloren. De ergernis nam toe. Boosheid kwam er voor in de plaats. De auto moest weg. Ik weiger dat mijn bezit, bezit van mij neemt. Der uut met dat ding!!!
Ik heb de auto weggegeven. Deze mooie rampenbak is het eigendom geworden van een echte Lancia-man. We hadden afgesproken dat hij me op de hoogte zou houden wat er met de Thesis ging gebeuren. Ik heb nooit meer iets van de man gehoord. Daar leek het beslist niet op, toen ik de auto bij hem achterliet en wij afscheid van elkaar namen. Ik heb de auto weg gegeven in plaats van verkocht. Iemand anders zou ik opgescheept hebben met een bron van ergernis, iets wat mij door het vele malheur was overkomen. Dat wilde ik een ander niet aandoen. De Lancia-man die de auto kreeg, wist exact wat hij kreeg, dat had ik 'm verteld.
De Lancia Thesis. Wat was ik trots toen ze mijn bezit werd en was. Wat heb ik genoten. Het schitterende interieur, de opvallende carrosserie, de brullende motor wanneer je plankgas gaf vanaf een 100 km/u. Prachtig.
Jammer dat het eindigde in ergernis.
Terugdenkend aan alle auto's die ik in mijn bezit heb gehad, is het de Thesis geweest die me het meest trots heeft laten voelen door haar te hebben én de grootste ergernis heeft gegeven door het onophoudelijke malheur.
Ik kan keuzes maken. De auto de deur uit. Nu, 7 jaar later schrijf ik dit laatste verslag van deze auto. Dat lukte direct na het afscheid "even" niet. Later had ik er geen zin in. Vandaag gewoon gedaan. Ook omdat een aantal lezers er naar vroegen hoe het met deze mooie auto ging.
Lange tijd heb ik geen bijzondere auto gehad. Alleen maar 1 die me van A naar B bracht. Sinds oktober 2024 wel weer een bijzondere in mijn bezit. Een vervanger van de Lancia. Wel van een heel andere orde, maar in mijn ogen zeker een bijzondere. Ik zal dit jaar beginnen met een review daarvan bij te starten.
Geachte lezer, dank voor uw aandacht voor deze review. Het heeft serieus tijd gekost voor het afsluitende verslag natuurlijk. Maar, u bent nu in ieder geval op de hoogte hoe het verder gegaan is met de Thesis en waarom de auto weg gegeven is. Dank voor het lezen en de opmerkingen.
Tot ziens, oant sjen!
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
