Hyundai Ioniq Electric Premium (2018) #2

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Ioniq Electric Premium
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2018
Jaar van aanschaf	2023
KM-stand bij aanschaf	68.559 km
KM-stand laatst	76.961 km

Goede keus

76.961 km
5 januari 2024

Mijn dagelijkse rit naar werk is in totaal 40 kilometer. Langere ritten (>150 km) maak ik zelden, 2 of 3 keer per jaar. Zou elektrisch rijden dan een optie zijn? Een BMW i3 leek me het meest interessant, maar daarin kunnen mijn kinderen niet achter mij zitten. Een Nissan Leaf? Daar kan ik zelf niet goed in zitten (rechterbeen zit klem tussen stuur en middenconsole) en teveel mindere berichten over range en laden. Een Ioniq dan? Het halfbroertje van de Kia Niro waar ik op dat moment in reed en waar ik erg tevreden mee was. Veel vergelijkbare systemen en enkele grote verschillen. Proefritten gemaakt en toen was de beslissing snel genomen.
Ik kies niet voor een EV vanwege het milieu of vanwege de kosten, vind voornamelijk de technische ontwikkeling en de stilte in / de soepelheid van de auto het meest interessant.

De rit naar huis vanaf het verkopende bedrijf was achteraf voor mij de meest spannende tot nog toe; actieradius op het dashboard rond de 150 km en een te rijden afstand van 125 km over de snelweg. Een laadpas had ik nog niet, dus moest het echt tot thuis redden. Ging gelukkig goed, de actieradius bleek accuraat en thuis de auto aan een verlengsnoer gehangen.

Ondertussen zit er een stopcontact (230V) op een eigen groep aan de buitenmuur waardoor ik de auto vanaf de oprit met de "granny" eenvoudig kan laden. Met deze aansluiting komt er in deze tijd van het jaar ongeveer 20 km per uur aan acculading bij. Bij een publieke laadpaal vlakbij gaat dat iets sneller, maar het scheelt weinig. De eerste en enige keer dat ik die laadpaal gebruikt heb - om de onverstandige verlengsnoer constructie te vermijden - liep ik wel meteen tegen een van de nadelen van zo’n publieke laadpaal aan; iemand die de 2 beschikbare plekken bezet hield met 1 auto. De publieke laadpalen heb ik in de afgelopen 8 maanden verder niet gebruikt; in een normale nacht kan ik voor mijn gebruik gewoonlijk altijd genoeg kilometers bijladen. Als ik een keer een lange rit maak dan gebruik ik onderweg een snellader, in 20 minuten kan de accu daar dan van 20% naar 80% geladen moeten kunnen worden. In de afgelopen 8 maanden heb ik daar 2 keer gebruik van gemaakt.

Mijn rijstijl is met de overstap van hybride naar EV niet veel veranderd. Het rijdt heerlijk stil en relaxt. Extra snelheid nodig? Iets meer gas en de auto versnelt meteen; geen schakelmomenten of extra motorgeluid, helemaal niets. Het enige geluid komt van wat windgeruis en van de banden. Ik vind de Eco stand het prettigst rijden; de normale stand maakt niet veel verschil – iets minder “gas” voor dezelfde acceleratie - en in Sport is de auto wat te nerveus naar mijn zin, al is dat bij een verkeerslicht wel eens handig. Tussen Eco en Normaal zit geen verschil in actieradius, in Sport loopt die wat terug.

Vergeleken met voorganger Niro is er veel hetzelfde, maar er zijn ook wat verschillen; waar de Niro een “stoere” auto is waarin alles stevig en degelijk overkomt is de Ioniq duidelijk met een andere gedachte gebouwd: gewichtsbesparing. Knopjes zijn dunner en voelen iel aan. Werkt allemaal prima verder. De Ioniq is iets lichter dan de Niro, valt in dezelfde categorie voor de motorrijtuigenbelasting.

Minpunten van de Ioniq, in mijn ervaring:
- Het tankklepje. Als je de auto wil laden dan moet deze eerst geopend; bestuurdersdeur open en knopje van het tankklepje indrukken. Was fijn geweest wanneer dit via de sleutel had gekund (bijvoorbeeld in plaats van de zinloze bediening van de achterklep – die is toch al automatisch van slot wanneer je naast de auto staat). In het verlengde daarvan: er zit een houder achter het tankklepje, maar dat is voor de tankdop die de hybride en PHEV versies nog hebben. De afdekdoppen van de EV of de laadstekker kan je er niet op kwijt, dus die hangen tegen de auto aan.
- De lage instap. Komend vanaf een Niro een groot verschil. Het in de Premium versie standaard aanwezige open dak vergroot dat minpunt nog een stukje, de stoel moet voor mij daardoor nog iets verder omlaag dan gewenst. Bijkomend nadeel, vergeleken met de Niro, is dat ander verkeer weer meer op de bumper hangt. Dat komt minder voor wanneer je in een hoge auto zit.
- De balk middenin het achterraam. Een echt minpunt? Mwoh, went snel. Voordeel is soms dat de lampen van de auto’s achter je wegvallen door de balk. Groter minpunt vind ik dat er geen achterwisser is, daar kan ik niet goed aan wennen.
- De dempers van de achterklep zijn matig. Heeft denk ik mede te maken met de laadkabel die vaak in de kofferbak ligt waardoor de klep regelmatig open moet. Ik heb ‘m elders liggen, dus dat probleem merk ik niet zo vaak meer.
- Het stuur is wat dun en de vlakke onderkant staat leuk maar voelt voor mij nog niet heel natuurlijk aan bij bochten.

De Niro had geen handrem maar een voetrem, geen ideale constructie. De Ioniq heeft gelukkig een moderne schakelaar. Hill Hold is soms prettig, maar standaard staat het bij mij niet aan. Wat heel fijn is, is dat de auto zelf kan filerijden. Bij volledige stilstand moet het gaspedaal of het resume knopje van de cruise control op het stuur even aangeraakt worden om de auto in beweging te krijgen. De eerste paar keer met de voet zwevend boven de rem gedaan, maar dat is niet nodig, systeem werkt prima. Zodra de snelheid boven de 30 km/h komt vind ik het te nerveus worden (meer snelheid dan ik zou doen en daardoor harder remmen; de auto kan minder ver vooruit kijken dan ik zelf kan).

De Ioniq is een EV, ontworpen op een manier die weinig / geen navolging heeft gehad, ook niet bij Hyundai / Kia zelf. Een relatief kleine accu van 28kWh, gestroomlijnd, relatief laag gewicht, laag verbruik en – onderweg – een snelle manier om bij te kunnen laden. De markt wil duidelijk wat anders; in ieder geval een grotere range en liefst een hogere auto.
Qua prestaties is het geen hoogvlieger. Van 0 naar 100 km/h in 9,9 is een prima tijd, maar voor een EV niet snel. Voor mij vlot zat en af en toe eens een sprintje bij een verkeerslicht is best grappig.

De verwarmingsunit heeft bijzondere logica en is erg wennen. De "Auto" stand werkt anders dan je zou verwachten. Ondertussen weet ik hoe het voor mij prettig werkt. De Ioniq is standaard voorzien van een warmtepomp, erg fijn. De bediening heeft een A/C knop (met blauw lampje) en een Heat knop (met rood lampje). De warmtepomp zit in de airco, met de Heat knop gaat de elektrische verwarming aan. Bij dagen met een temperatuur onder nul gaat de eerste kilometer Heat aan waarmee het interieur snel warm wordt. Dit kost relatief veel stroom voor een korte tijd. Is het interieur eenmaal een beetje opgewarmd dan kan de warmtepomp / A/C het overnemen. Zeker in combinatie met de stoelverwarming en stuurverwarming is dat comfortabel. Met alleen de warmtepomp krijg je het interieur ook op temperatuur. Kost minder energie maar duurt langer.

Qua laden probeer ik me in principe aan de regel te houden dat de accu niet voller gaat dan 80% en niet leger dan 20%. Doordat de auto elke avond voor de deur staat (opritje) is dit eenvoudig te regelen. Bij het vooruitzicht van een langere rit gaat de accu alsnog helemaal vol, wat sowieso verstandig is om 1 keer per maand te doen, heb ik begrepen. Bij dit eerste model kan je nog niet ingeven tot welk percentage geladen mag worden en er is ook nog geen app waarop je kunt zien wat er al geladen is. Het is niettemin geen hogere wiskunde, dus ik zet een timertje voor wanneer de stekker er weer uit kan / moet. Het verschilt hoe vaak ik de Ioniq oplaad, de ene week 1 keer lang, de andere week 3 keer kort, net waar ik zin in heb en wat er aan ritten gepland staat. Ben nog niet in een situatie geweest waarin dat stress of problemen gaf.

De laadkabels (die voor thuis en die voor onderweg) liggen in de kofferbak. Dat staat rommelig, daar zocht ik een andere oplossing voor. Een Iers bedrijf levert een “frunk”, waarmee je wat spullen onder de motorkap kwijt kunt. Duur ding, maar past goed, daarmee is de kofferbak standaard lekker leeg. Onder de afdekplaat kan je op diverse plekken spullen kwijt. Door de vorm blijft het op z’n plek liggen, erg prettig.
Voor de grote bak onder de armsteun een inzetbakje gekocht waarmee spullen wat netter opgeborgen kunnen worden.

De Ioniqs die ik bekeken heb in mijn zoektocht kwamen meestal uit de lease en een enkeling van een particuliere eigenaar. Geen enkele van die 6 Ioniqs had het voorgeschreven onderhoud gehad. Technisch bij een EV niet zo’n groot punt, er is minder wat kapot kan dan bij een ICE. Maar voor de fabrieksgarantie is het wel een ding. Ik zocht naar bouwjaar 2018, waarmee de 5 jaar garantie sowieso niet heel lang meer van toepassing is, dus het is wat het is.
De Ioniq die ik gekocht heb had de eerste 3 beurten min of meer op tijd gehad, maar de laatste mocht waarschijnlijk niet meer van de leasemaatschappij. Gevolg is dat tussen beurt 3 en beurt 4 uiteindelijk zo’n 20.000 km zit (moet om de 15.000 dus dat valt nog wel mee) en in tijd 2 jaar en 8 maanden, wat natuurlijk wel erg lang is.
De Hyundai dealers hebben het druk, dus ook voor het maken van een afspraak is (bij de dealer in mijn regio) een wachttijd van 6 weken. De eerste onderhoudsbeurt bij de dealer is ondertussen geweest, geen bijzonderheden. Kosten waren € 160.

De Ioniq is voor een EV erg zuinig en verbruikt in de zomer ongeveer 11,5 kWh / 100 km. Bij temperaturen onder nul zit dat rond 15 kWh / 100 km. Met mijn jaarlijkse kilometrage van net geen 12.000 km betekent dat zo'n 136 kWh laden per maand en 1.637 kWh per jaar. Dit is inclusief laadverlies.

Ietwat onverwacht de Ioniq na 10 maanden ingeruild op een Niro EV uit 2019. De auto die ik (als Hybride uit 2017) hiervoor had en waar ik erg blij mee was. Als EV destijds te duur. De lage instap van de Ioniq is de belangrijkste reden, dat geeft bij elke rit problemen bij in en vooral uitstappen. Blijft verder een geweldige en slimme auto.