Honda Civic Type R 2.0i-VTEC (2007)

autoreview

18 juli 2011 om 18:44

Uitvoering	Civic Type R 2.0i-VTEC
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2007
Jaar van aanschaf	2010
KM-stand bij aanschaf	63.000 km
KM-stand laatst	0 km

18 juli 2011

1 Algemene Bevindingen (89.000 km)

Dit is pas mijn tweede auto, en dus mijn tweede review. Ik wilde al veel eerder een review schrijven, maar het kwam er iedere keer niet van. Maar goed, ik heb op dit moment wat tijd over, dus hier gaan we dan. Het is overigens een zeer lange review geworden, dus ik kan me voorstellen dat lezers halverwege afhaken. Maar ik ben nu eenmaal erg enthousiast over de Type R, dus een korte beoordeling over de auto zit er niet in. Bovendien zijn er op dit moment maar enkele reviews van de Type R, welke bovendien niet echt uitgebreid zijn. Dus een uitgebreide review kan geen kwaad lijkt me! Heb je vragen, post ze dan bij het commentaar, de komende weken zal ik pogen om regelmatig naar de reacties te kijken.
Wil je niet het hele verhaal lezen, ik heb geprobeerd om van de conclusie ook een soort van samenvatting te maken.

In mei 2010 kocht ik de Type R, met ongeveer 63.000 km op de teller. Inmiddels staat er na 14 maanden ca. 89.000 km op.
Voordat ik de auto kocht, wilde ik graag een Type-R van het vorige model. Dus de snelste versie van mijn vorige auto. Voornamelijk omdat deze wel is voorzien van de felbegeerde 2 liter VTEC motor. Deze heeft de type aanduiding EP3. Echter was deze nog onbetaalbaar, toen ik mijn vorige Civic had gekocht, in 2008. Bovendien waren de meeste occasions zwart of rood. Deze kleuren vond ik niet mooi, en dat is nog steeds zo. Bovendien heeft de EP3 standaard geen airco, mistlampen en radio/cd speler. Dit had de Sport wel standaard, en wat je hebt, dat wil je niet meer verliezen. Dus ging ik op zoek naar een Type-R met full-options (dus ook met Xenon verlichting), in de grijze of zilvergrijze kleur. En het bouwjaar moest 2005 of 2006 zijn, want de Sport was ook van na de facelift. En waren namelijk genoeg pre-facelift modellen te koop, ook in zilvergrijs. Echter hebben deze geen heldere kop- en achterlichten en een andere voorbumper, dus dat vond ik toch jammer. En de meesten hadden al ongeveer 100.000 km op de klok en waren niet meer standaard.
Dus ik besloot om eerst maar eens een paar jaar van mijn Civic 1.4 Sport te genieten, en ondertussen flink te sparen.
Eenmaal stond er een grijze Type-R te koop van bouwjaar 2005, helemaal origineel, full-options en voor een redelijke prijs. Ik heb toen onmiddellijk een afspraak gemaakt met de dealer voor een proefrit. Echter werd ik eind van diezelfde dag al teruggebeld met de mededeling dat de auto al verkocht was. Dus dat was een tegenvaller.
Ik heb ook nog naar andere modellen en automerken gekeken, zoals de Honda S2000, Honda Accord, de Mazda RX-8, de BMW 3-serie Coupe, Audi TT, en een hele rits hothachtes zoals de Mazda 3 MPS, de Seat Ibiza/Leon FR of Cupra, Golf V GTI, mini Cooper S (en ook de Works versie), Alfa Mito QV. Al deze auto’s vielen toch weer af, omdat ze niet praktisch waren (Honda S2000), of niet betrouwbaar (Mazda heeft corrosie problemen, Mazda RX-8 heeft wankelmotor die niet zo best te boek staat bij een hoge kilometerstand, terwijl er bij de dealers weinig tot geen kennis over wankelmotoren is…), of te hoog aaibaarheidsgehalte (Alfa Romeo Mito en Mini Cooper S), of je ziet ze gewoon teveel rijden (VW, Audi, Seat, BMW). En tot slot vond ik me voor de Accord Type S toch te jong.

Toen kwam ik op het idee om de nieuwste model Type R te kopen, met type aanduiding FN2. De eerste Type R modellen waren van 2007, en deze occasions kwamen steeds meer binnen mijn financiële bereikbaarheid. Bovendien was de Type R uit 2007 standaard voorzien van bijna al mijn wensen. Denk aan Xenon dimlichten, gescheiden klimaatcontrole, Recaro kuipstoelen met gedeeltelijke alcantara bekleding, startknop, mistlampen, armsteun, licht- en regensensor, tractiecontrole, hoogte- én diepteverstelling van het stuur, cruisecontrole, airco gekoeld handschoenenvak, 12 Volt aansluiting in de kofferbak en audio- en cruisecontrole-bediening op het stuur. Het enige wat ik miste waren parkeersensoren achter, en een 5e zitplaats. Het feit dat ik maar 3 passagiers kan meenemen kan ik wel mee leven. Ik heb een vriendin, nog geen kinderen, en mijn ouders rijden ook af en toe mee, dus dat past precies. En parkeersensoren kan je laten plaatsen door de dealer. Dan betaal je wel de hoofdprijs (ca. 700,- Euro kostte het mij), maar dan gebeurd het wel goed, en zijn de sensoren al direct in de juiste kleur (zilvergrijs). Op de Sport had ik ook parkeersensoren laten zetten, vandaar dat ik perse ook op mijn toekomstige auto’s sensoren wil. En dat is geen overbodige luxe, want het zicht naar achteren is drama.
Er was nog een reden dat ik steeds meer geïnteresseerd raakte in het nieuwe model Type R. Ik kan namelijk niet ontkennen dat ik met name de voorkant beeldschoon vond. De achterkant was ik niet zo bijster over te spreken, maar de voorkant en ook wel de zijkant vond ik echt helemaal te gek.

Op een dag zag ik een Type R uit 2007 te koop staan bij een Honda dealer in Zuid-Holland, op ongeveer 50 km afstand van mijn woonplaats. Had nog maar 63.000 km op de klok, en de prijs was iets lager als de overige occasions op internet. Het meest bijzondere was dat het een zilvergrijze was. Deze kleur is echt zeldzaam (klinkt gek, ik weet het, want half Nederland rijdt erin), want dit was gewoon de eerste keer dat ik een occasion in die kleur te koop zag staan. Er kwamen later nog twee zilvergrijze occasions bij, maar die stonden te koop in het noorden van het land. En ik weet dat alle auto’s problemen hebben, oud en nieuw. Dus om iedere keer naar bijvoorbeeld Groningen te rijden vond ik natuurlijk geen optie.

Om een lang verhaal kort te maken, ik ben naar de dealer gegaan, heb een proefrit gemaakt, kreeg een mooie inruilwaarde geboden voor de Sport (EP1), en ik kon het financieel allemaal rondkrijgen. Dus ik hoefde niet zo lang na te denken, ik heb hem direct gekocht!
De reden dat de auto iets goedkoper was als de andere Type R’s, was dat hij lichte beschadigingen aan de lak had, en een velg was flink in contact met een stoeprand gekomen. Maar goed, ik wilde na de spectaculaire proefrit maar een ding: kopen die auto!! Die paar krassen op de carrosserie nam ik maar voor lief, die kan ik altijd laten bijspuiten. Bovendien hield ik mijn eigen 18” Borbet LS velgen, die wilde ik in de zomer gebruiken, en de originele Honda velgen in de winter. De banden van de Honda velgen moesten toch vervangen worden, dus dan wilde ik er direct winterbanden onder leggen. Ik heb dus wel, zoals ik al eerder melde, parkeersensoren erop laten monteren. Deze werken wat trager als de sensoren op de Sport, dus daar moest ik wel aan wennen. Dus je moet echt heel langzaam achteruit rijden, anders krijg ik het idee dat er nog ruimte achter me is, terwijl dat niet meer het geval is.

De looks
Het design van de auto is natuurlijk een kwestie van smaak, maar ondanks dat daar niet over te twisten valt, wil ik het toch uitvoerig beschrijven. Met name omdat de Type R, evenals de Type-S, heel anders oogt als de gewone 5-deurs hatchback. Iedereen vind de auto mooi, terwijl de meeste mensen de gewone 5-deurs verschrikkelijk vinden, met name door de welbekende TL-balk grille van de pre-facelift.
Afgezien van de nogal rommelig ogende achterkant, vind ik visueel alles aan de auto kloppen. Van binnen en buiten. En zelfs nu, na ruim een jaar vind ik de Type R mooier als ooit. Om met het exterieur te beginnen, bijna alle details zijn hoekig of zelf driehoekig. Denk aan de mistlampen en de uitlaatsierstukken, de knipperlichten in de buitenspiegels en de deurgrepen. Terwijl de daklijn van de auto zeer rond is. Deze loopt bijvoorbeeld al weer heel snel naar beneden toe. Dit heeft wel nadelige gevolgen voor de achterpassagiers. Ik heb er nog niemand over horen klagen, maar persoonlijk vind ik dat ik zelf weinig hoofdruimte heb als ik achterin plaatsneem (mijn lengte is 1,82 m). Wat ook zeer rond is, is de motorkap. Als de auto naast een willekeurige Europese auto staat, valt des te meer op, hoe rond de neus van de auto is. En daar ben ik heel blij mee. Ik vond bijvoorbeeld de Alfa Romeo Mito ook een korte tijd mooi, maar die heeft een zeer hoekige en hoge neus. Zoals we weten heeft dit alles te maken met de strengere eisen m.b.t. de voetgangersveiligheid. Maar mooi vind ik het zelf niet.
Ook niet onbelangrijk is hoe hoog de auto op zijn poten staat. Neem bijvoorbeeld de nieuwe Seat Ibiza Cupra. Het topmodel (op dit moment), ziet er gelikt uit met een (nep) diffusor en een centrale trapeziumvormige uitlaat. Maar als je goed gaat kijken naar de wielen, valt op hoe veel ruimte er nog is tussen de banden en de wielkasten. Dit zou ik bij de Ibiza FR nog wel door de vingers zien, maar bij een hardcore topmodel moet het gewoon kloppen. En dat vind ik zelf bij de Type R wel het geval. Die wielen passen gewoon perfect in de wielkasten. Al moet ik er wel bij vermelden dat mijn Borbet velgen een iets ander ET waarde hebben, waardoor ze wat meer naar buiten steken als de standaard velgen.
Tot slot ontbreken er een dakantenne en een achterruitenwisser. Dit is veel mooier als een haaienvin en al helemaal als een traditionele antenne. De dakantenne is ergens anders ondergebracht, en een ruitenwisser is niet nodig, omdat het water snel van de bovenste achterruit rolt. Dit geldt alleen bij hogere snelheden. Bovendien wordt de bovenste ruit niet snel vies, in tegenstelling tot de meeste hatchback’s. Dit komt waarschijnlijk omdat de bovenste ruit erg schuin ligt, net zoals bij een sedan.

Dan het interieur. Er zijn een paar details die bij iedereen in het oog springen. De zacht-rode kleur van de vloerbedekking, de deurpanelen en de stoelen. De aluminium pedalen en schakelpook. Het prachtige display achter het stuur, met de toerenteller prominent in het midden. Het rood verlichte dashboard. En de kuipstoelen. Zoals gezegd schijnen dit Recaro’s te zijn, en ik kan ze iedereen aanbevelen. Ze geven een formidabele steun bij snel bochtenwerk, en het duurt heel lang voordat ik last van mijn onderrug krijg. Ik heb helaas een zwakke onderrug, en in de meeste auto’s krijgt men gewoon weinig tot geen fatsoenlijke steun onderin de rugleuning.
Ze zitten dus geweldig, alleen is de hoofdsteun erg hard. Dus even je hoofd ontspannen door de achterkant tegen de hoofdsteun te laten rusten, kan je vergeten.
Voor de rest niets dan lof. Enige nadeel is dat ze niet elektrisch verstelbaar zijn en dat ze in de laagste stand nog wat te hoog staan. Als ze naar voren geklapt moeten worden, omdat je bij de achterbank wil zijn, dan staat de stoel daarna weer helemaal rechtop en ook klopt de lengte tot de pedalen niet meer. Dus je moet eerst weer met je voet het koppelingspedaal indrukken om de juiste afstand tot de pedalen in te stellen. Veel mensen zullen zich de review van Topgear herinneren, met Jeremy Clarkson, waarbij dit ook aan de orde komt. Maar het is makkelijk ‘op te lossen’ door passagiers via het rechterportier in te laten stappen.
Ten slotte moet ik vermelden dat ik een slank postuur heb. Mensen met wat overgewicht zullen deze stoelen niet waarderen, omdat deze personen als het ware tussen de lendensteunen ingeklemd worden.
Ik ken maar één stoel die nog wat beter is, en dat zijn de stoelen in een nieuwe BMW met het M sportpakket. Deze zijn voorzien van stoelen met lederen bekleding en oneindige verstelmogelijkheden. De lengte van de zitting kan vergroot worden door een uitschuifbaar paneel, en ik voelde meteen dat dit een nog betere stoel is. Mijn achting voor sportieve BMW’s is daardoor aanzienlijk gegroeid, maar zoals ik al eerder zei, zie je BMW’s gewoon in iedere straat staan, zelfs peperdure modellen.

Praktische bruikbaarheid
De Civic Sport was heel ruim en praktisch in zijn klasse. De kofferbak was ruim, de achterbank makkelijk op de klappen en er waren genoeg bekerhouders en opbergvakken. De achterpassagiers hadden ook voldoende ruimte voor hun benen en hoofden. De Type R gaat nog een (forse) stap verder, want op alle gebieden is hij beter dan zijn voorganger. De kofferbak ik nog veel groter, meer dan 450 liter, vanwege de toegenomen lengte en breedte van de auto. Ook is er een dubbele boden, waar eventueel een reservewiel in past.
De auto heeft ook 4 bekerhouders, 2 voorin bij de armsteun, en twee achterin. In de portieren bevindt zich een opbergvak, en in de armsteun vind je ook een groot afsluitbaar opbergvak. Het handschoenenvak is het grootst. Deze is vooral erg diep en is ook nog eens geventileerd, waardoor je drank en snacks gekoeld kan houden, mits de airco aanstaat. Helaas kan het handschoenenvak niet op slot gedaan worden.

Het zicht naar achteren is dramatisch. Zoals de meeste mensen weten is de achterruit vanwege de achterspoiler opgedeeld in twee delen. Deze spoiler is in de Type R veel dikker dan van de overige Civic’s, en ontneemt veel zicht. Dit is vooral in het donker en schemer soms gevaarlijk, omdat je soms een voertuig achter je totaal niet opmerkt. Omdat de binnenspiegel geen dim functie heeft, heeft de spoiler ‘s-nachts wel het voordeel dat je vaak niet verblind word door een achterligger.

2 Comfort (89.000 km)

Ten opzichte van mijn vorige auto, de EP1, is er niets veranderd. Oftewel nog steeds harde vering en demping. Maar dat vind ik niet erg, integendeel. Alleen op lange ritten kan het wat vermoeiend werken.
Ik kreeg wel het idee dat de EP1 zelfs iets harder aanvoelde dan de Type R.

Wat ik niet onvermeld wil laten, is het veelbesproken onderwerp ‘spoorvorming’. In testen van de Autoweek wordt gezegd dat de nieuwe Type R veel minder last heeft van spoorvorming dan zijn voorganger. Mijn eigen mening hierover is dat dit maar ten dele waar is. Ja, de Type R heeft minder last van spoorvorming, maar als je over een hobbelige weg rijd, of op de snelweg op de rechterbaan met wat ouder asfalt, dan moet ik 9 van de 10 keer toch echt goed mijn stuur vasthouden, omdat de auto anders wat zenuwachtig zijn weg zoekt. Ik maak de vergelijking met mijn vorige auto, die voorzien was van 18” banden met een breedte van 225 mm. Dus hoe de vorige Type-R aanvoelde weet ik niet. Maar in mijn opinie is er van een grote vooruitgang geen sprake. Bovendien is de oorzaak van het andere weggedrag, de goedkopere starre achteras. Deze heeft wel een grote verandering teweeggebracht voor de wegligging. En dan wel in een negatief opzicht, want met mijn vorige auto kon ik harder door de bocht dan met de Type R. Deze heeft duidelijk meer onderstuur als de vorige generatie. Vooral met korte scherpe bochten is dit merkbaar.
Feit blijft dat dit een veel fijner speeltje is dan de Sport, voornamelijk door zijn veel groter vermogen en mooier motorgeluid.

In de sport bevonden zich standaard 4 geluidsboxen, 2 voorin en 2 achterin. De Type R heeft als aanvulling hierop nog twee tweeters in de A-stijl. Ik ben beslist geen expert op audio gebied, maar ik heb niets op het geluid aan te merken. Naar mijn mening klinkt het luid en duidelijk.
Zoals eerder gezegd is de radio antenne weggewerkt onder de ruit (ga ik vanuit). Dit heeft ook als voordeel dat het makkelijk is voor de wasstraat. Bij mijn vorige auto was ik het een keer vergeten om de antenne eraf te halen, en dan ben je niet blij als je weet dat de borstels nog over het dak moeten komen.

De aluminium pookknop is mooi, maar niet comfortabel. In de winter in hij altijd ijskoud, en in de zomer als de pookknop in de zon heeft gestaan, verbrand je bijna je handen. Tevens draag ik een ring aan mijn rechterhand, en in het begin kwam deze bij iedere schakelactie in contact met de pookknop, wat weer een nieuwe kras op de ring tot gevolg had. Maar nu houd ik de knop op een iets andere manier vast.

3 Prestaties (89.000 km)

Nu komt er maar een woord in me op: i-VTEC! Ik heb het nog niet eerder in de review genoemd, maar dit is natuurlijk het grootste verschil met mijn vorige auto en ook is het het aspect wat de auto zo aantrekkelijk maakt.

Ik wilde de auto gaan voorzien van tuning, maar de prestaties en het geluid, en dus de beleving, zijn al van een dergelijk hoog niveau dat het me op dit moment niet echt trekt om aanpassingen aan de motor te doen. Daarbij komt ook het gegeven dat dit niet meer zo makkelijk is als bij de vorige generaties! Bijvoorbeeld het plaatsen van een ander luchtfilter geeft vaak problemen met de sensor die op de luchtinlaat is geplaatst. Dit heeft tot gevolg dat de auto kan gaan schokken.

Vergeleken met de Sport is de motor veel soepeler bij lage toeren. Maar dat kwam bij de Sport ook omdat die een Cold-Air intake had. Ik dacht altijd dat dat kwam door het uitlaatspruitstuk. Maar de stralingswarmte van het warme motorblok is hiervan de oorzaak. Hierdoor warmt het luchtfilter op.
Vanaf ongeveer 5300 toeren komt de VTEC in actie, waardoor voelbaar de kracht en het geluid toeneemt. Het mooie is dat hoe meer toeren je maakt, hoe meer vermogen de motor heeft. De meeste mensen die meerijden, vinden de Type R als een raceauto klinken. Vaak krijg je ook opgestoken duimen van mensen.
Een nadeel van het ontbreken van een turbo (die ik overigens niet mis) is dat het toerental op de snelweg hoog is. Als ik 120 km/h op de navigatie rij, dan maakt de motor 3800 toeren per minuut. Ik had verwacht, omdat de Type R 6 versnellingen heeft, dat de auto minder toeren zou maken als de Sport, maar dat valt vies tegen.

Zelf ben ik een onversneden liefhebber van de hoogtoerige atmosferische motoren. Echter moet ik toegeven nog nooit zelf een snelle auto met turbo te hebben gereden. Echter kan ik me wel voorstellen dat iemand die gewend is aan veel koppel, teleurgesteld is in de prestaties van de Type R. Je moet vaak minimaal twee versnellingen terugschakelen voordat er leven in de brouwerij komt. Maar dan breekt de hel ook uit en gilt de motor het uit van plezier. Al moet ik zeggen dat de motor ook bij lage toeren lekker racy klinkt.

Wat ook tijdens het rijden opvalt is dat de motor bij lage toeren, als je weinig gas geeft, snel in toeren daalt. Dit komt denk ik door het kleine vliegwiel. Dit kan vooral in de file ertoe leiden dat de auto nogal schokkerig rijdt.

4 Betrouwbaarheid (89.000 km)

Tot nu toe niets dan lof uit mijn mond. Echter is de auto beslist niet perfect. Moderne auto’s zonder problemen schijnen niet meer te bestaan, en met deze auto heb ik genoeg problemen gehad. Des te meer was ik blij dat ik een jaar garantie kreeg, dat scheelde me veel geld.

Tijdens de proefrit viel het me niet op, maar korte tijd na aankoop viel me op dat de versnellingsbak niet zo goed schakelde als dat iedereen beweerde. Met name de derde versnelling gaf weinig gevoel. Ik kon niet goed voelen of dat de versnelling was ingelegd of niet. Tevens voelde ik ook vaak een weerstand halverwege. Dus dan dacht ik dat de versnelling was ingelegd, terwijl dat nog niet het geval was. Hier heb ik al vaker over gelezen. Dit word als ik het goed heb, het zogenaamde ‘rubberen gevoel’ genoemd. De dealer heeft onder andere de versnellingsbakolie vervangen. Momenteel schakelt de bak een stuk beter, al is het nog niet helemaal zoals ik het wil hebben. Maar ik kan er mee leven.

Een ander irritant probleem was dat de stuurbekrachtiging regelmatig niet aanging als ik de motor startte. Dit scheen een probleem met het motormanagement te zijn en komt nu zelden meer voor.

Het volgende issue was dat de motor steeds vaker niet meer wilde starten. Dan drukte ik de startknop in en dan wilde de startmotor aanslaan, maar vielen alle systemen uit. Na een paar keer opnieuw proberen startte de motor alsnog. Maar af en toe, moest ik het wel 4 keer proberen, voordat eindelijk de motor aansloeg. Dit bleek een euvel aan het vliegwiel te zijn. Deze is onder garantie vervangen.

Regelmatig werkte de centrale deurvergrendeling niet als ik de auto van slot wilde halen. Ik drukte op de afstandbediening, het rode lampje op de afstandbediening brandde, maar de auto reageerde niet. Dus moest ik regelmatig de sleutel in het slot steken. Dit is onder garantie verholpen. De oorzaak weet ik niet. Af en toe steekt het euvel nog de kop op.

Het olie verbruik begon op een gegeven moment te stijgen, van 1 liter per 5000 km, tot 1 liter per 1000 km. De dealer heeft dit onder garantie opgelost. Er is onder andere een nippel vervangen.

De linker koplampsproeier trok zich niet terug, als ik deze gebruikte. Ik rij altijd met mijn dimlichten aan, dag en nacht. Dit vergroot aanzienlijk de veiligheid. Een tegemoet komende auto ziet je veel eerder aankomen. Dus als ik dan de voorruit wil schoonmaken, dan worden ook de koplampen besproeid. De linker sproeier bleef na gebruik in uitgestoken stand staan, en moest ik zelf na de rit terug duwen. Deze is onder garantie vervangen.

Normaliter zijn de schijfremmen van de voorremmen veel krachtiger dan op de achterwielen. Zoals iedereen weet komt dit omdat de auto zich bij stevig remmen, als gevold van de zwaartekracht, naar voren verplaatst, waardoor het zwaartepunt meer naar voren komt en er dus meer gewicht op de voorbanden komt. Je mag dan ook verwachten dat er op de velgen van de voorwielen zich meer remstof afzet. Echter was dit bij mij precies andersom, de achterste velgen waren veel viezer dan de voorste velgen. Dit probleem heb ik vaker in reviews gelezen. De dealer gaf aan dat alles door hun gecontroleerd was, maar dat ze niets konden vinden.
Na een onderhoudsbeurt moesten de remblokken achter vervangen worden, en toen was het probleem opgelost.

Piepend geluid rechtsachter. Dit was de achterbank die niet goed bevestigd was. Is onder garantie verholpen.

Een review beschrijft de gebruikers ervaring over de auto. Echter wil ik toch een belangrijk aspect onder de loep nemen, en dat is de ervaring met de dealer. Als een auto geen problemen geeft, dan is dat allemaal niet zo belangrijk. Zolang het periodieke onderhoud goed wordt uitgevoerd, is er niets aan de hand. Echter hebben tegenwoordig alle auto’s mankementen, zowel nieuwe als oudere auto’s. En als je dan arrogant wordt behandelt en het gewoon niet wordt opgelost en je alleen maar veel geld aan onderzoek kost, dan moet je dat toch meenemen in je oordeel over je automerk.
Over de Honda dealer waar ik de auto gekocht heb, en ook de dealer in mijn eigen woonplaats, kan ik alleen maar positief zijn. Het lijkt alsof ik nu reclame aan het maken ben en dat is wellicht niet de bedoeling, maar ik wilde het toch even aankaarten.

5 Gebruikskosten (89.000 km)

Het gemiddelde brandstofverbruik is ongeveer 10 liter per 100 km. Een grote factor die meespeelt is hoeveel kilometers, en met welke snelheid, je op de snelweg rijd.
In de stad is het verbruik ongeveer 12 l/100 km, op de snelweg bij 120 km/h ongeveer 8,5 liter/100 km.
Als je goed je best doet, dan is gemiddeld 8,6 l/100 km haalbaar, maar dan moet je bijna alleen maar lange stukken op de snelweg rijden en het heel rustig aan doen. Dus voornamelijk 100 km/u, soms 80 als het erg druk is en er file is.
Ga je echt pushen, dan kom je gemiddelde verbruik boven de 12 l/100 km. Daarbij moet ik vermelden dat het heel veel uitmaakt, hoe vaak je in het VTEC gebied zit. Zodra je daarin komt, stijgt het verbruik enorm. En je humeur ook!

Het is niet bij iedereen bekend, maar i-VTEC motoren verbruiken wat meer olie als een gewone motor. En tevens schijnen alle huidige motoren olie te kunnen verbruiken. Dit vind ik persoonlijk een slechte zaak, ik heb altijd geleerd dat een ‘gezonde’ motor niets hoort te verbruiken, afgezien van een wankelmotor. En pas als de motor op een hoge leeftijd is aangekomen, gaat hij wat verbruiken. Maar die tijd is dus schijnbaar voorbij.
Op dit moment is het motorolie verbruik ongeveer 1 liter per 5000 km.

6 Conclusie (89.000 km)

Ik kan gerust stellen dat ik deze auto met het hart heb gekocht. Al had ik me van te voren wel degelijk verdiept in het model. Maar als ik van te voren had geweten hoeveel problemen ik met de auto zou hebben, dan wist ik niet of dat ik hem zou hebben gekocht.
Al wil ik beslist niet klinken, alsof ik niet tevreden met de auto ben! Bovendien heb ik wel geleerd dat alle moderne auto’s veel elektronica problemen hebben, of dat het nu Japanse of Europese merken zijn. Maar dat ik ook vele mechanische problemen heb ondervonden, viel me toch tegen van een Japanse auto. Hij wordt weliswaar in Engeland gemaakt, maar het blijft toch een Japans merk. Echter, op dit moment zijn alle perikelen opgelost, en heb ik alleen maar plezier aan de auto. De auto in de toeren jagen als de motor warm is, blijft gewoon geweldig! En zoals gezegd, alle problemen zijn onder garantie opgelost. Mede door de goede service van de Honda dealer (Automotive-centre Van Nieuwkerk, zie www.vannieuwkerk.nl) heb ik er geen nare nasmaak aan over gehouden. Bovendien kreeg ik iedere keer als mijn auto gerepareerd werd, gratis een luxe leenauto mee. Dit zorgt ervoor dat ik me heb voorgenomen om hierna misschien weer een Honda te nemen, maar geen Civic. Als het weer een Honda wordt, dan is het een Accord. Deze hebben altijd de reputatie gehad een veel betere bouwkwaliteit te hebben als de Civic. Maar op dit moment voel ik me nog te jong voor een Accord.

Groeten,
Johan