Honda Accord Tourer 2.0 i-VTEC Lifestyle (2011)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Accord Tourer 2.0 i-VTEC Lifestyle |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2011 |
| Jaar van aanschaf | 2018 |
| KM-stand bij aanschaf | 43.000 km |
| KM-stand laatst | 43.000 km |
Overstap naar Honda
Ze zeggen dat BMW-rijders merktrouw zijn maar vaker van garage wisselen dan dat je het gras maait, maar na 9.000 euro aan reparaties alleen al in amper drie jaar tijd was ik het helemaal zat. Tijd voor een andere auto.
Ik keek naar de volgende auto's: BMW 3-serie, Toyota Avensis, Volvo V70, Kia Optima, Opel Insignia, Volkswagen Passat, Citroen C5, Mazda 6, Peugeot 308 SW en 508 SW, Hyundai i40 en Skoda Octavia. Eigenlijk zonder uitzondering waren het stationwagons. Mijn vrouw heeft twee eisen aan een auto: geen model waarin je hoog zit en er moet stoelverwarming in zitten. De rest mag ik beslissen. Mijn eisen waren iets specifieker: benzine, strakke uitstraling, goede wegligging, voldoende kofferbak ruimte, dakrails voor een dakkoffer, isofix voor de kinderstoelen, een goeie stereo met mp3 ondersteuning. Een trekhaak was wenselijk, maar geen harde eis.
BMW viel snel af, ik was er klaar mee. Van de Kia Optima stonden er maar een handvol te koop. De Skoda was qua prijs/kwaliteit best okay, maar ik vond het een veels te generieke familie auto (met uitzondering van de RS uitvoering: gaaf, maar prijzig). Ik was een paar jaar geleden erg fan van de lijnen van de i40 , maar ik vond hem nu al een stuk minder spannend. Van de Passat vond ik enkel het nieuwste model mooi en ook die was nog te duur. De Franse auto's vielen af nadat ik las over alle problemen met de 1.6 THP motoren. Een proefrit in een V70 overtuigde mij van het feit dat deze auto ontzettend veel bergruimte heeft. Ik was bijna overstag voor een scherp geprijst model uit 2007, maar ik was bang voor weer een bak met veel onderhoud wegens de kilometerstand. Toch weer eens alle Japanse auto's nalopen.
En toen zag ik, eigenlijk voor het eerst, de Honda Accord tourer. Het eerste dat mij opviel was dat het een auto is die qua lijnen veel leek op de BMW die ik hiervoor reedt. De Honda Accord wordt de "Japanse BMW" genoemd. Qua uiterlijk was het in elk geval een match. De voorkant met de tot verbeelding sprekende koplampen, de twee puntjes op de bumper die me doen denken aan Audi, de bescheiden grille en sportieve welving van de motorkap, de achterkant met de omhoog krullende achterlichten die me aan BMW doen denken en de bolle kont die zegt hier ligt een beste auto op de weg, de zijkant die niet veel afwijkt van de BMW die ik hier voor reed, ik vind alle kanten van de auto mooi! Niet onbelangrijk als je een zak geld neerlegt, anders kocht ik een Dacia Logan.
Ik reed een proefrit in een Honda Accord Tourer 2.0i Special Edition automaat in de kleur zwart. Ik was positief verrast door de wegligging. De auto neemt drempels en hobbels als een bus: hij lijkt er niet echt last van te ondervinden. Maar hij stuurt erg fijn, zowel in de bochten bij lage èn hogere snelheden als in rechte lijnen. Ik vond het vermogen wat tegenvallen, maar weet dit aan de onbekendheid met de automaat. Niet lang daarna kwam ik een andere auto tegen, een Lifestyle in de kleur grijs, geen automaat maar wel 70.000 kilometers minder gereden en voor een redelijk vergelijkbare prijs. Dit ging hem worden.
Ik werd positief verrast door:
- alle knopjes hebben een lekkere klik, voelen goed aan. Hierin merkte ik voor het eerst de Honda design filosofie dat je met een verdomd goede reden moet komen om een werkend systeem te veranderen. Alles voelt aan alsof het het resultaat is van vele iteraties verbeteringen, in plaats van alleen een mooi design.
- de laadjes/luikjes, ik vind ze handig, ze zijn best diep. Je zonnebril berg je op in het dak
- ik wilde een CD erin doen en kwam erachter dat er een zes CD-wisselaar in zat. Top!
- de auto heeft Honda Premium Sound met 10 luidsprekers, wat zorgt voor een prima geluidje
- Xenon verlichting, uitstekend zicht in het donker
- lampen die activeren als je een bocht maakt bij het parkeren, of als je achteruit rijdt. Prima zicht dus.
- over lampen gesproken: een subtiel blauw licht bij de voeten als je instapt
- het koppelen en schakelen: zeer soepel
- remt uitstekend
- elektrische kofferbak, inclusief extra vakken voor opslag van spullen
- tankinhoud van 65 liter
Dit viel wat tegen of moest ik aan wennen:
- de lay-out op het stuurwiel, de info op het dashboard en de media console zijn verwarrend in het begin. Het duurt even voordat je eraan bent gewend
- ook de cruise control was even uitzoeken hoe die nou aanging. Je kunt zeggen lees het boekje maar sommige systemen moet je tijdens het rijden kunnen uitvogelen (de instructiehandleiding is inmiddels gelezen)
- het openen van de auto opent eerst enkel de bestuurderskant. Je moet twee keer klikken om de auto volledig te openen. Dit is naar Amerikaans voorbeeld? Had van mij niet gehoeven.
- helaas heeft de auto niet de functie dat hij bij het afsluiten ramen automatisch sluiten en spiegels inklappen. Mogelijk is dit optioneel?
- parkeersensoren zitten achter een schakelaar. Zet je deze uit, dan heb je geen sensoren (ik dacht eerst dat ze opeens defect waren). Aangezien ze altijd aan staan, is deze knop handig (of noodzakelijk net hoe je het bekijkt) als je door een auto wasstraat rijdt omdat je anders continu gepiep hoort.
- ik reed in het donker en de auto besloot zelf het groot licht aan te zetten. Dat besluit ik zelf wel, dank u wel.
- de stoelverwarming is een handmatige aan/uit schakelaar. Die zet zichzelf niet uit als je de auto uit zet, maar is een handmatig actie.
- de enige gebruikerssporen die ik zag zaten op de versnellingspook waar de verf wat was afgebladderd
- het is geen snel accelererende auto. Je moet behoorlijk hoog in het toerental zitten voordat je echt het gevoel hebt dat de auto snel accelereert
- de dakrails lopen taps uit. Hierdoor paste mijn dakrails wel aan de achterkant, maar niet aan de voorkant omdat de rails daar te ver uit elkaar stonden
Hier ben ik nog niet over uit:
- de stoelen. Ze zitten niet verkeerd. Ze zitten ook niet bijzonder comfortabel. Ik heb inmiddels een paar keer enkele uren erin gereden en ze irriteren niet, maar toch heb ik ook niet het idee dat ze in alle opzichten lekker zitten of voldoende koel zijn. Dit is natuurlijk subjectief want iedereen heeft een andere bouw.
Ik heb het volgende aangeschaft:
- rubber automatten in plaats van de stoelmatten
- mat voor in de kofferbak
- andere universele dakrails
- ik gebruikte altijd kratjes voor de vakantie, maar ben nu overgestapt op sporttassen. Werkt uitstekend!
- Betrouwbaarheid4
- Prestaties4
- Comfort5
- Kosten4
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Uitgelicht aanbod
Lees ook
Rij-impressie Honda Accord
Test: BMW i5 - opnieuw weet BMW zwaarlijvigheid te kop in te drukken
Max Verstappen in Barcelona oppermachtig naar 40e F1-zege
Praktijkervaring Skoda Octavia: dit vinden eigenaren van hun auto
100 jaar stroomlijn: zo lang bestaan er al gladde auto's
