Uitvoering

Ka 1.3i 3 Edition

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1999

Jaar van aanschaf

1999

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

7 juli 2006

Ik sluit niet uit dat ik een record aantal kilometers op dit wagentje heb gereden: maar liefst 225.000 in 7 en een half jaar. Toen ik nog niet zo lang werkte, was deze 3rd edition ongeveer het maximale wat ik me als nieuwe wagen kon veroorloven. Ik nam me voor om erin te rijden totdat ’ie het begaf. Ik heb me er niet aan gehouden want de Ka bleef maar rijden en ik ruil hem nu in voor een Volvo V50.

Deze speciale editie heeft natuurlijk standaard de nodige extra’s en dat maakte ’m redelijk prijzig in de aanschaf maar het heeft me niet teleurgesteld, integendeel. Hier zijn mijn ervaringen:

Motorisch is de auto een wonder. Afgezien van een geknapte distributieriem van enkele tientjes (veroorzaakt door een kapotte airco, ik kom daar zo op terug) is er nooi een storing geweest. Niet het kleinste mankement ondanks het feit dat ik er tientallen malen de Alpen mee ben overgekomen is regen, sneeuw, ijzel, noem het maar op. Bloedhete files, geen probleem. Ik moet nog zien dat ik ooit weer zo’n betrouwbaar werkpaardje tot mijn bescheiden wagenparkje mag rekenen.
De 1.3i is uitstekend in staat om het wagentje lekker te laten optrekken, ook bergop, en haalt zo’n 160 km/uur al wordt het vanaf 140 wel wat oncomfortabel. Bij normaal rijgedrag haal ik zo’n 1 op 14,5 en als ik haast heb zakt dat naar 1 op 13.

Over de wegligging ook niets meer dan lof: Het wagentje is stabiel in de bochten en helt weinig over. Ik heb zelfs met sneeuwkettinkjes zelfs nog menig imposantere wagen achter me gelaten op de gladde hellingen.

De airco heeft er na vijf zomerseizoenen wel de brui aan gegeven. Mijn auto was altijd in onderhoud bij een ’merkloze’ garage en die hebben wel telkens de motor verzorgd maar nooit de airco bijgevuld. Als dat netjes was gebeurd, was er waarschijnlijk nooit een probleem opgetreden. De airco is buitengewoon goed in staat om het interieur te koelen, ook al is het bloedheet buiten, en het de motorprestaties zijn nog steeds prima.

De laadruimte is enorm voor zijn buitenafmeting en zeer praktisch op te vullen. Het heeft veel mensen verbaasd wat er op vakanties allemaal meesleept is. Ik heb dakdragertjes gekocht zodat ik ski’s en een bagagebox op dak kan zetten zodat ruimte eigenlijk nooit een probleem is geweest. Om de dakdragers te kunnen gebruiken moeten er wel eers bevestigingspunten worden aangebracht en dat was helaas wel even prijzig.

De auto is wat krakerig en rammelig geworden maar dat begon pas na een kilometer of 150.000. De stoelen zijn wat doorgezakt maar zitten nog steeds comfortabel. De standaard audio-uitrusting was matig en er is een knopje van scheefgeduwd maar het functioneert allemaal nog wel.

Het plaatwerk is met name onder aan de deur en rond de tankdop wat roestgevoelig maar dankzij het feit dat mensen mij wel eens lichtjes aanrijden heeft de verzekering tweemaal een nieuw laagje spuitwerk vergoed. Ik kan me voorstellen dat ik dat anders toch even zelf had moeten ophoesten.

Kortom: ik ben zeer tevreden over de Ka en ik sluit niet uit dat ik een Fisherman’s Friend nodig heb om mijn spijt te verhullen volgende week als ik hem inruil voor een Volvo V50: Ik heb alle vertrouwen in de Zweed maar die moet nog maar bewijzen dat ’ie betrouwbaarder is dan de Ford Ka

PROBLEMEN

7 juli 2006

In 225.000 kilometer slechts een pechgeval als gevolg van een slecht onderhouden airco (niet, zoals ik, vergeten jaarlijks even te laten controleren). Verder alleen een kapot radioknopje en wat roestvorming.

9,5