Menu
| Uitvoering | Focus 1.6 EcoBoost 150pk First Edition |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2011 |
| Jaar van aanschaf | 2011 |
| KM-stand bij aanschaf | 82 km |
| KM-stand laatst | 58.000 km |
Vooraf:
Diegenen die het inleidende verhaal oninteressant vinden, verwijs ik graag door naar het erop volgende gedeelte ‘De auto en ervaringen tot nu toe’, zodat ze direct de bevindingen van de Focus III kunnen lezen.
Ook betrek ik zo nu en dan de Focus I en Focus II in het verhaal voor vergelijkingen, indien lezers daar wel ervaringen mee hebben en zodoende de indrukken van de Mk III beter kunnen plaatsen.
Inleiding:
Net als bij de vorige overstap van Focus I naar Focus II, was ik eigenlijk nog niet – althans, technisch gezien – heel erg toe aan een nieuwe auto. De Focus II 2.0 TDCi Titanium reed nog verder uitstekend, maar de EGR-klep heeft zo nu en dan toch zijn makken (schijnt vaker voor te komen bij de TDCi/HDi-blokken). Bovendien werd ik langzamerhand toch wat moe van het elke maand zo’n € 106,00 weg te brengen naar de schatkist van Jan Kees de Jager en anders laat ie het wel ophalen.
Ook ben ik weer minder gaan rijden, zodat ik net iets onder het break-even point ben gekomen.
Mijn jongere broer mag van zijn werkgever een Fiat Punto Evo 1.3 Multi-jet leasen. Hij houdt zelfs per maand geld over en verdient dan op zijn leasecontract. Hij lacht zijn directe collegae met hun Leon’s en Polo BM economisch gezien, vierkant uit.
Even werd ik ook verleid tot het concept goedkoop rijden en heb er ook echt serieus over gedacht om hetzelfde te doen. De Punto’s zien er goed uit, rijden goed, zijn tegenwoordig vlot en keurig in elkaar geschroefd en…..minister de Jager vangt elke maand geen ene Euro.
Maar als er een nieuwe Focus is en je neemt jezelf een beetje serieus als liefhebber van autorijden, moet je er minimaal een keer in hebben proef gereden. Dat heb ik half april met een goede vriend dan ook gedaan. Hij, als Golf TSi rijder, werd zowat wild van enthousiasme vanwege de rij-eigenschappen en scherpte van de besturing. Voor mij toch een belangrijke bevestiging van wat ik al wist en al ‘gewend’ was.
Tijdens de introductie in Detroit in januari 2010, was ik nogal teleurgesteld. Ik werd niet heel erg opgewonden van het ontwerp. Ook bij mij kwamen in de eerste instantie, de inmiddels bekende opmerkingen als: ‘nep-Kia’; Koreaans; drukke zooi van binnen en lelijke kont, bovendrijven.
Had de designer van Ford misschien te diep in het glaasje gekeken of had ie van de baas carte blanche gekregen? Uit ervaring weet ik dat ik eerst de auto in het echt moet zien en daarna eventueel mijn oordeel kan bijstellen. Dus eerst maar een dik jaar wachten.
Bijstellen moest ik zeker, want de auto is in het echt een heel stuk fraaier dan op foto en video.
Ook de rij-impressies hier en daar in maart en april hebben me toen toch erg nieuwsgierig gemaakt.
Met name de fors toegenomen spoorbreedte (v:1,56 m/ a:1,55 m); de verbeterde Control Blade Multi-link ophanging wekte mijn nieuwsgierigheid.
Na de proefrit met de volgehangen First Edition Ecoboost 110 kW begon ik toch weer te twijfelen of ik niet toch maar weer voor rijplezier moest kiezen. Tijdens de meivakantie heb ik in Singapore alle tijd en rust gehad om hierover na te denken. Hoe meer ik aan de proefrit terugdacht, hoe meer ik de voor- en nadelen van het inruilen van mijn Focus II tegen elkaar ging wegstrepen. Je hebt wat middelen over en deze niet direct nodig en je leeft maar 1 keer………
Toen ik terugkwam uit Singapore en voor een open brug stond die net dicht ging, bij een graadje of 23 in de zon, werd de EGR klep van de Focus weer eens chagrijnig. Ik kan je vertellen dat als je op de linkerbaan staat en de rest weg wil, dat je het op zo’n moment nog warmer krijgt dan dat je het al had! Na een keer of 3 starten zag de auto in dat ze weer beter mee kon werken.
Dit was de laatste trigger: De Focus II wordt bedankt voor haar diensten. Ze rijdt uitstekend, maar door de wat onwillige EGR (ondanks vervanging en reiniging) en allerlei kleine dingen die er aan zitten te komen, vertrouw ik haar niet voor de volle 100% meer.
De deal:
Terug bij de plaatselijke dealer (Broekhuis Emmeloord) heb ik gevraagd of ze nog een mooie aanbieding hadden en de zeer aantrekkelijke Ecoboost First Edition nog konden leveren in Midnight Sky, welke ik tijdens mijn huiswerk van de nieuwe Focus, de mooiste kleur vond. Het is een tint donkerder dan Sea Grey die ik op dat moment had. Daarnaast lijkt het in de felle zon ineens meer blauw te zijn, bijna een parelmoereffect dus. Dat had later nog wat voeten in de aarde.
De verkoper heeft toen een Ecoboost First Edition in Midnight Sky in het bestand gevonden die verder voldeed aan de wensen. Deze was al op kenteken gezet (begin april), maar verder 0 km gedraaid. Ik vroeg wat mij dat opleverde: Geen lakkosten en geen afleverkosten. De boekhouder in mij was al hard aan het rekenen……. Toen er nog eens een bod kwam op de inruilauto die boven marktconform was, moest ik ervoor waken om niet al te enthousiast worden.
Ik had niet veel tijd om te bedenken, omdat het een voorraadauto betreft en elk moment verkocht kon worden (in 1 van de 9 filialen), zolang er geen concrete afspraken waren.
2 dagen later ging ik langs om het toch maar door te laten gaan. Wat bleek? De auto was verkocht.
Teleurstelling natuurlijk, maar dat duurde niet al te lang, want de verkoper meldde dat het bovendien om een 4-deurs sedan ging. Daar zat ik niet op te wachten, misschien over een jaar of 30 of zo.
‘Maar daarom kunnen we nog wel praten?!’ was zijn antwoord gelijk. Dit ijsbrekertje gaf me toch een goed gevoel. Na een half uur zoeken, bellen en ploeteren in hun database hebben ze toch – dit verzin je niet – een 5-deurs 150 pk Ecoboost First Edition in Midnight Sky gevonden. Deze auto is al op kenteken gezet (nog geen maand eerder) en 0 km op de teller. Ze is in de database zoekgeraakt en stond wel 3 weken te wachten op een koper, maar niemand bij Broekhuis heeft de auto opgemerkt. De verkoper heeft nog tot 2x toe aan het hoofdkantoor gevraagd of het echt om een 5-deurs ging. Geleerd van 2 dagen eerder, is de auto gelijk vastgelegd (uiteraard ook hier: geen afleverkosten en metaallakkosten) en de volgende dag zou ik terugkomen om details te bespreken en tot definitieve koop over te gaan.
De auto en ervaringen tot nu toe: (bij 1150 km en 1915 km)
De auto werd begin juni goed afgeleverd. Tijdens de detailbespreking heb ik verder voor bescheiden meerprijs bedongen dat er 18” 5-spaaks lichtmetaal (D2UD5) met als sportschoeisel Michelin Pilot Sport 3 onder komen (225/40/ZR18) in plaats van de 17” , 15-spaaks (215/45/17) die er onder zouden komen. Tevens werden er slotbouten bij geleverd.
Ook werd de originele dakspoiler vervangen door een iets grotere versie met 2 sleuven. Dit had meer voeten in de aarde en duurde langer (4 weken). Ze hadden moeite de spoiler in de juiste kleur te krijgen. Midnight Sky schijnt een moeilijke kleur te zijn. Daarnaast bleek de spoiler een week of 2 ‘zoek’ te zijn geweest. De dealer besteedt dit soort klussen uit en had het daarom niet in kaart wat er bij de spuiter speelde, ietwat knullig vind ik. Broekhuis heeft het overigens keurig opgelost.
In de kofferruimte heb ik een antislipmat met een 8 cm opstaande rand gekregen voor als je bv spul uit de tuincentra hebt gekocht of natte voorwerpen moet vervoeren.
Het enige wat jammer is, is dat ik weinig tot geen opties meer kon aanbrengen, daar de auto al gebouwd en geleverd is. Jammer, want ik had graag de Sony radio/media speler met ingebouwde navi gehad ipv de standaard versie die ik nu heb, zonder deze slecht te noemen. De Light-Upgrade pack met Bi-Xenon en LED dagrijverlichting was ook een wens. Daarom zal ik ook de HID Xenonverlichting van de vorige Focus missen, want het daglichteffect rijdt zoveel prettiger en minder vermoeiend. Voor nog meer daglicht in de cabine had ik nog een schuif-/kanteldak gewild. Het is niet anders, je kan niet alles hebben.
Exterieur:
Hierover wil ik niet al teveel kwijt, want: Zoveel mensen, zoveel meningen.
Zo geven bv veel mensen af op het design van de Golf, omdat deze saai zou zijn. Maar dat is misschien ook wel de kracht, dat alles klopt, ook na 6-7 jaar. Het ontwerp is goed, maar mijn bloeddruk gaat er niet spontaan van oplopen.
En profil is het herkenbaar als Focus met als belangrijkste wijziging dat de achterlichten naar de geprononceerde ‘billen’ is verhuisd. Het was even wennen om ze nu daar te zien, daar de hoge achterlichten 13 jaar lang het kenmerk was van de Focus.
De ‘neus’ was voor mij ook iets waar ik aan moest wennen. Met name de 2 ‘spijlen’ die in de onderste grille schuin naar binnen lopen deden het ontwerp mij met de Koreaanse ontwerpstijl asocieren.
De raamstijlen hebben veel overeenkomsten met de Opel Astra, met name de chromen onderrand.
1 ding voorop: Ik ga ook niemand overtuigen dat de Focus mooi gevonden moet worden. Zoals ik haar nu heb gekocht en aangepast aan mijn individuele stijl, vind ik het zeer geslaagd.
Goed teken voor mij is dat naarmate ik haar steeds langer zie, haar steeds mooier ga vinden.
Interieur en ergonomie:
Net als in de Focus I lijkt het interieur in de eerste instantie chaos troef. Maar zodra je er een tijdje in rijdt en verblijft, merk je steeds meer dat de knoppen eigenlijk op een hele logische plek zitten. Recht voor je, de boordcomputer met veel, heel veel info over de auto zelf (bandenspanning, verbruik en een hele lading rij-assistenten). Hoog in het midden, de display voor radio/media die tevens dienst doet als een boordwerktuigkundige. Alle relevante boordapplicaties zoals climatecontrol, diverse verlichting, aanjagers, audio etc. worden keurig vermeld op het scherm als ze geactiveerd, bediend en gedeactiveerd worden. Het zijn allemaal details, maar geven je onbewust een hoog kwaliteitsgevoel.
De radio/mediaspeler hebben 6 speakers (+USB) en geven een goed geluid, waarbij je de hoge en lage tonen op persoonlijke voorkeur kan afstemmen. Op het stuurwiel zit links de bediening van de boordcom en rechts de bediening van de audio. Het stuurwiel is ergonomisch ontworpen. De traditionele verdikkingen op ‘10 voor 2’ liggen goed in de hand. Nieuw is de verdikking aan de achterkant van het stuur op ‘kwart voor 3’. Dit is voor mij erg prettig omdat ik de handen vaak zo op het stuur heb zitten, bovendien kunnen de handen rusten op de spaken van het stuurwiel.
De knoppen zelf zijn iets naar voren gewelfd, waardoor het bedienen van de bovenste knoppen iets lastiger is. Ik heb het stuur gewoonlijk op ‘kwart voor drie’ in de hand en dan moet ik bij de bediening toch even de hand verplaatsen. De cruise control aan de linkeronderkant van het stuur ligt iets minder lekker in de hand dan in de Focus II. Met name de aan en uit knop ligt precies in een deuk dat niet lekker wegdrukt. De hendel erachter voor het onderbreken en hervatten van de snelheid laat zich daarentegen wel weer lekker bedienen. Het is net een versnellingsflipper achter een stuur. Overigens heeft Ford wel geluisterd naar de kritieken over de cruisecontrol van de Focus II. De knoppen zijn nu verlicht in het donker.
De snelheidslimiter die op deze versie zit werkt prima, vooral als je de corveediensten van het KLPD te slim af wilt zijn. Ook goed om te zien is dat de limiter de kickdown goed herkent. Bij een eventuele inhaalactie, gooit de cruisecontrol de limiter er meteen af en kun je versnellen.
Hill Start Assist heb ik nog niet geprobeerd, maar het is kortweg een hellingproef-automaat voor als je op een helling staat en wegglijden voorkomt.
De klimaatregeling doet het goed. Waar haar voorgangers nog wel eens kritiek kregen omdat de airco langzaam op gang komt, doet de nieuwe het uitstekend en is de cabine snel op de juiste temperatuur.
Het mooie is dat er voor bepaalde omstandigheden, 1 kant-en-klare knop aanwezig is.
Stel het heeft gevroren en je moet de auto snel ontwasemen, dan is 1 druk op de knop genoeg om de airco aan te zetten (voor de droge lucht), de aanjager op de hoogste stand, alle lucht naar de voorruit gericht, verwarming het hoogst en…..de voorruitverwarming aan te zetten. Een druk op dezelfde knop en het ‘normale’ klimaat in de cabine wordt hervat. Eenzelfde knop is er ook voor het snelkoelen in de zomer. Hierbij wordt de airco vol aangezet, temperatuur op LOW ingesteld en de recirculatiestand geactiveerd.
Voor de mensen die benieuwd zijn naar de voorruitverwarming: Het zou een recht van iedere automobilist moeten zijn. In de Focus II had ik er al ervaring mee. Waar de mensen uit de straat staan te krabben of a-sociaal hun traktoren een kwartier aan laten staan, kan ik binnen een tot twee minuten wegrijden. Nu ben ik nog wel zo dat ik de auto diep onder de carport en stijf tegen het huis wegzet of gewoon een alu-deken er op leg wanneer ik weet dat er vorst is. Het is vooral handig bij onverwachte nachtvorst en werkt zeer goed.
De verticale ventilatieroosters waardoor het interieur al gekscherend nep-Kia wordt genoemd zijn even wennen, maar ik durf wel te stellen dat het materiaal echt wel beter is dan in de echte Kia Ceed.
Alle materialen zijn goed, niet zo krasgevoelig als ze op het eerste gezicht lijken. De bovenkant van het ‘dash’ is van een kunststof dat er niet alleen zacht uitziet, maar ook zo aanvoelt. Als een Golf al beter materiaal heeft, zal het verschil niet erg groot meer zijn.
Er zijn echter een paar gedeelten in de binnenkant van de deuren die van net iets te hard plastic zijn.
De middentunnel is in de 13 jaar van de Focus steeds hoger komen te liggen, waardoor je toch bijna zou denken dat er een cardanas onder zou kunnen liggen. Gevolg is dat je echt het gevoel van een cockpit om je heen gebouwd krijgt.
Het halflederen meubilair is erg goed! Het zijn echt zetels geworden in plaats van stoelen. Breed en comfortabel, verwarmbaar en vooral niet te zacht! Hoewel niet in de folder vermeld, heeft de FE wel degelijk sportstoelen met hoge wangen, omdat deze gebaseerd is op de Titanium. Ook de passagier stoel is nu in hoogte verstelbaar en heeft lendensteun. Met name dat laatste is vaak een ondergeschoven kindje in het rijcomfort van een auto.
Achterin is het goed toeven, zeker ook door de relatief lange wielbasis (ter vergelijking 2,65 m tegen 2,58 m van Golf/Audi A3). De hoogte van de rugleuning is me net een tikje te laag, zodat de verzonken hoofdsteunen toch een klein beetje in je schouderbladen ‘porren’. Overigens moet wel vermeld worden dat dit deels komt door de theater-opstelling van de achterbank. Deze is namelijk iets hoger gemonteerd dan de voorstoelen.
Dat ze groen bezig willen zijn merk je ook aan de verlichting. Alle leeslampen en interieurverlichting zijn LED lampjes. Ook de kentekenverlichting en achterverlichting is uitgevoerd met LED.
Via de boordcom kun je de ambient-lighting instellen. Dit is een submarine sfeerverlichting (donkerrood) die aanslaat als de lichtsensor in het vooronder van de voorruit merkt dat het donker wordt. Op diverse plekken in de auto worden rode LED verlichting aangezet (dakconsole/ portiergrepen/ portierbakken/ voetruimte en bekerhouder), alleen hierom al zou je ’s nachts de deur uit willen……..…(wie herinnert zich de commercial van Xedos 6 met ‘Diana’, begin jaren ’90?)
Ook ben ik blij te zien dat Ford kiest voor een witte instrumentenverlichting met blauwe wijzers. (niet te verwarren met de blauwe verlichting die VW tussen 1997 en 2007 heeft gevoerd)
De 3 displays van de boordcomputer, radio en climatecontrol zijn blauw, evenals alle verlichte knoppen. Het geeft gewoon, met name in het donker, een mooie en serene sfeer.
Aandrijflijn:
Sereen is het zeker als je de startknop indrukt. Je moet soms even naar de toerenteller kijken om te vernemen dat de motor toch echt aan het werk is. Dit is een van de grote vooruitgangen die de nieuwe Focus heeft geboekt. Ze is zoveel stiller dan haar voorgangers en de rijgeluiden worden hooguit veroorzaakt door (zeer) brede banden en windgeruis bij hogere snelheden. Het zorgt er in ieder geval ook voor dat je het gevoel hebt in een auto (zeker gezien de uitrusting) rijdt uit het hogere D-segment.
De motor grijpt bij wegrijden snel en direct aan. Hierdoor krijgt de Focus hetzelfde lichtvoetige karakter als haar voorouder Mk I.
Wanneer je het vermogen iets meer aanspreekt, komt er een mooie brom onder de kap. Wellicht dat de ingenieurs de in-en uitlaattechniek van de laatste ST toegepast hebben? Ik vind het in ieder geval en mooie bijkomstigheid. Ik verkeer nog in de inrijdende periode, dus heb ik de auto nog niet overmatig laten inspannen.
Omdat het een motor met een mid-range turbo betreft, komt vanaf 1500 toeren de gang er goed in en zou hij tot 4100 toeren doorsjouwen om hierna zich te gaan gedragen als een atmosferische motor, dus wel nog wel doortrekken, maar minder spectaculair.
Turbogat is praktisch niet aanwezig en de auto reageert alert op pedaalreflexen. Wat opvalt is dat bij het loslaten van gas, de toeren niet snel terugvallen. Menig reviewer heeft dit ‘na-ijlen’ ook geconstateerd en het schijnt normaal te zijn ivm een soort naverbranding.
Die 110 kW/150 pk geloof ik wel. Sommige recensies beweren zelfs dat menig hothatch-rijder (welk merk dan ook) zich kan verslikken in deze auto, maar dan meer door de wegligging dan brute kracht.
Het is meer de elasticiteit van de motor waar ik vooral van onder de indruk ben. Het koppel van 240 Nm, met overboost tot maximaal 270 Nm, geven tussen 1600-4000 goed thuis en daardoor is elke inhaalactie een kort evenement.
Goed is dat de auto niet moeilijk doet als ik bij nog geen 70 km/h in de 6e versnelling rijdt. De 2.0 TDCi begon hier echt te morren.
Remmen zijn ook prima in orde en grijpen op een progressief geleidelijke en zeer prettige manier aan.
Het schakelen gaat uitermate soepel en pook de laat zich met de bekende klik-klak en trefzeker in de 7 versnellingen leggen (6v+1a). Het is wel weer een verademing om een lichte koppeling te hebben na de zware diesel van hiervoor. De versnellingen zijn allen goed gekozen in combinatie met de motor heb je zodanig overlap dat je altijd over genoeg trekkracht beschikt, of je nu op een provinciale weg rijdt of op de snelweg van 120 naar wat illegale snelheden wilt. 120 km/h in de 6e versnelling levert zo’n 2500-2600 t/min op.
Hoe zit het met haar dorstigheid? Het verbruik is tot nu toe gemiddeld 7,3 L/100km, wat neerkomt op zo’n 1 op 13,7. Als ik bedenk dat dit inclusief proefritten (veel bebouwde kom) van vrienden en kennissen is, 225/40/ZR18 banden onder zitten, de motor nog moet inlopen en de theoretische 1 op 16,6 nooit gehaald zal worden, dan is dit verbruik acceptabel. De laatste tank is redelijk doorrijden op de snelweg geweest (7,7 L/100 km). Op 1 tank zou ik ongeveer 740 km ver moeten kunnen komen.
Het start/stop systeem draagt hieraan zeker een steentje bij. De startmotor slaat pijlsnel aan en je kan wegrijden alsof de motor niet uit is geweest.
Rij-eigenschappen en onderstel:
Dit is het handelsmerk en domein van de Ford Focus. Het beproefde onderstel is verder verbeterd en zelfs als bijrijder kun je nog informatie krijgen wat er allemaal onder de auto gebeurt. Tegelijkertijd verwerkt het pokdaligheden beter dan voorheen, waar de voorganger nog soms wat stoterig is. De brede en lage banden die er nu onder zitten zorgen natuurlijk er wel voor dat het comfort wat afneemt. Als het wegdek echt veel te gek wordt, hoor je het wel.
De besturing is met ingang van de Focus III geheel elektronisch bekrachtigd om zodoende aan de A-label te komen. Hierdoor mist ze een heel klein beetje de scherpte en stuurt het net een tikje lichter dan de elektro-hydraulische versie van de II. Dat is niet zo heel erg, maar een stuur dat een tikje zwaardere feedback geeft is wel heel prettig.
Al met al is de besturing scherp genoeg om de auto op de centimeter nauwkeurig te plaatsen, waar je haar ook hebben wilt, helemaal goed. De lichtvoetigheid die ik nog in de Focus I beleefde, ervaar ik nu opnieuw en dat terwijl ze slechts 50 kg lichter is dan de zware diesel. Heel erg fijn!
Fenomenaal
Tijdens de ritten tot nu toe werd bij het nemen van rotonden en lange bochten mij weer iets duidelijk:
De Focus III heeft het nemen van bochten voor voorwielaandrijvers geherdefinieerd. Waar de Focus I nog zeer scherp en bijterig was, werd de Focus II iets gemoedelijker, maar op hogere snelheid stabieler. De balans verschoof wat naar de fool-proof kant.
Voor mijn gevoel is de Focus III qua bijterigheid en agiliteit meer teruggekeerd naar de Focus I, zonder concessies te doen aan wat de Focus II in lange doordraaiers kon. Tel daarbij op dat de wielbasis weer iets groter werd (2,65m), de fors toegenomen spoorbreedte en de gevolgen zijn duidelijk:
Een bochtenvreter met een werkelijk fenomenale wegligging dat tegen het onwerkelijke aan zit. Rotonden hard nemen en zelfs een beetje gas bijgeven is geen enkel probleem. Vrijwel direct na het insturen zet de auto zich voor de bocht die komen gaat en neemt het alsof ze op rails loopt.
Onderstuur is, mede door de licht negatieve camber, totaal afwezig en je hebt geen enkel moment het idee dat onderstuur zou kunnen optreden. De langere doordraaiers en knooppunten worden verwerkt alsof de auto in een koers rechtuit gaat. Het enige wat een bocht verraadt is dat je tegen een van de wangen van je stoel zit. De Torque Vectoring Control (soort elektronisch sperdifferentieel) die er deels verantwoordelijk voor is, zorgt voor continu bakken met grip, alsof er geen eind aan komt. Zijwind heeft op de Focus nooit echt grip kunnen krijgen en de rechtuit stabiliteit is dan ook dik in orde.
Ik rijd nu 10 jaar Ford Focus en steeds weet Ford het onderstel weer te verbeteren. Chapeau.
Aandachtspunten:
Is er dan echt helemaal niets te zeuren over de Focus III? Nou, ik heb hard moeten zoeken, maar kan niet 1-2-3 wat vinden dat een breekpunt zou zijn bij een aankoop van de Focus. Of het moet het ouderwetse stokje onder de motorkap zijn die de kap open houdt. De gordels zijn ietwat merkwaardig. De zogenoemde stop om te voorkomen dat de sluitclip te ver naar beneden zakt, wordt nu door een extra grote lus in de gordel zelf gestopt. Het staat erg knullig en kon mijns inziens gewoon met een knoopje zoals in de Focus II opgelost worden.
Andere kleine dingen:
- Het dashboardkastje is wat minder groot dan voorheen.
- ‘Hoort’ min of meer ook bij de Focus: Achteruitkijken moet geen hobby van je zijn, want uitzicht naar achteren is beperkt en er verdwijnen soms fietsers in de A-stijl.
- Bediening van de boordcom en audio ligt net niet helemaal perfect in de hand bij ‘kwart voor drie’. (zie ergonomie)
- Cruise control ligt niet helemaal lekker in de hand, met name de aan- en uit knop in de ‘deuk’. Overigens wel nauwkeurig te doseren tot op de km/h nauwkeurig.
- Ook de Focus heeft nu contra-roterende ruitewissers, alleen lijken ze tijdens hun werk niet helemaal naar beneden te schuiven. Bij definitief uitzetten verzinken ze weer volledig onder de voorruit.
- Antenne is weliswaar verhuisd naar achteren, wat een enorme verbetering is, maar hij is nog steeds niet erg mooi. Zeker met het er omheen gekrulde en verpakte draad.
- Ik mis toch een knop op het dashboard om de kofferklep te openen. Dit was in de Focus I heel mooi in het ‘dash’ verwerkt.
- Ben ik nu gek of zijn de buitenste ventilatieroosters niet te sluiten/openen?????
- Rugleuning achterbank ietwat kort.
- De bestuurdersstoel heeft een verticale speling. Hierdoor schuift de stoel bij elke scherpe bocht en versnelling/ vertraging 1 of 2 mm. Heel hinderlijk, maar daar wordt aan gewerkt.
- Ondanks redelijk volgehangen, beperkte mogelijkheden qua uitbreiding. (betreft First Edition, geldt niet voor de andere versies) Daarbij maakte het niet uit of de auto al gebouwd is of niet.
Conclusie:
De Focus III is een auto met zeer goede rij-eigenschappen die eigenlijk haar gelijke niet kent, indien voorzien van een juiste aandrijflijn. Het onderstel kan veel meer hebben dan wat nu van haar gevraagd wordt. Alleen een Alfa Romeo Guilietta (of BMW 1, maar dat is een premium auto) heeft wellicht betere rij-eigenschappen.
Het uiterlijk is niet zo conservatief en kan wellicht niet voor iedereen een pluspunt zijn. Kijk je naar de mogelijkheden qua opties (zoals veiligheidsvoorzieningen) en de uitrusting, dan geeft de Focus Titanium versie (of indien nog mogelijk de First Edition) veel ‘Bang for the Buck’ in vergelijking met een vergelijkbare uitgeruste auto uit Wolfsburg en zeker uit Ingolstadt van het VAG concern.
Indien je budget nog rek heeft en je hebt de keus uit een atmosferische 1.6 liter of eenzelfde motor met een slakkenhuis, dan zou ik zeker voor de Ecoboost versie gaan.
Details en uitrusting Ford Focus Ecoboost FE : (of overslaan als het je totaal niet boeit)
De FE is in feite een Titanium versie met als aanvulling de X-pack I + 17” lichtmetaal en compacte reservewiel.
X-pack I omvat:
- Half lederen bekleding
- 4-weg elektrisch verstelbare bestuurdersstoel
- Verwarmbare voorstoelen
Titanium:
12-volts aansluiting achter
17 inch 15-spaaks lichtmetalen velgen (D2YL5)
3e hoofdsteun achter
Ambient lighting; subtiele LED interieurverlichting
Armsteun in middenconsole
Automatisch dimmende binnenspiegel
Automatisch inschakelende dimlichten
Boordcomputer
Chromen afwerking onderzijde portierramen en grille voorzijde
Cruise Control inclusief Adapting Speed Limiting Device (ASLD)
Donker getinte koplampbehuizing
Dual Zone automatische airconditioning (DEATC)
Elektrisch bedienbare portierramen rondom (incl. “one shot up/down”
functie)
Elektrisch verstel- en verwarmbare buitenspiegels met geïntegreerde
richtingaanwijzers
Elektrische voorruitverwarming met verwarmbare ruitensproeiers
Gekoeld dashboardkastje
Guide-me-home verlichting
Hill Start Assist (HSA)
Hoogglans grille voorzijde
In hoogte verstelbare bestuurders- en passagiersstoel met lendensteunverstelling
Instapverlichting geïntegreerd in buitenspiegels
Intelligent Protection System met 6 airbags
LED achterlichten (5 deur en Wagon)
Lederen bekleding op versnellingspookknop
Mistlampen vóór met chromen omlijsting
Multi Functioneel Display
Radio/CD speler met USB aansluiting en 6 speakers
Regensensor
Ruimtebesparend reservewiel
Torque Vectoring Control
Tyre Pressure Monitoring System (TPM)
Velours vloermatten vóór en achter
Verlichte spiegels in zonnekleppen voor bestuurder en voorste passagier
Tussentijdse bevindingen na 4800 km. Een kleine 3 maanden later leer ik de auto beter kennen en natuurlijk ontdek je – net als bij mensen – eigenaardigheden.
De Focus rijdt, als beste voorwielaandrijver in haar klasse, gewoon nog altijd uitstekend.
Ook heb ik wat langere ritten gehad en merk dat de rechtuitstabiliteit nog beter is geworden. Het heeft zo nu en dan gewaaid van de zomer (nou ja zomer…..op de kalender althans) en zijwind krijgt nauwelijks vat op de auto.
Even terzijde: De kunstmatige zuurstoftoevoer zorgt ervoor dat je erg verwend raakt.
Onlangs hebben mijn ouwe lui een Fiesta Titanium LPG 92 pk met hele rimram aangeschaft. Op papier is 92 pk die 1019 kg moet voorttrekken echt niet zo verkeerd, maar onder de 3000 toeren bekroop mij het gevoel dat er van de 92, zeker 22 paarden nog op stal stonden.
Het verbruik is zich aan het stabiliseren rond de 6,9 L/ 100km, wat neerkomt op 1 op 14,5.
Dit is onder normale omstandigheden waarbij er normaal gereden wordt. Dus niet het gaspedaal vloeren en ook niet zo rijden dat je van de weg gehaald wordt, omdat je door opa met zijn Ligier/Aixam je nog ingehaald wordt. Twee uiterste tanksessies: 1 op 12,6 aan de onderkant en 1 op 15,4 aan de top. Ik mag niet klagen.
Ook heb ik het gas nog steeds niet volledig open gehad. Dat komt nog weleens een keer (in Duitsland of A6 bij mij om de hoek). Die topsnelheid vind ik eerlijk gezegd ook niet zo interessant meer als 10 jaar terug. Daarbij heb ik nog niet zoveel zin in een auto die straks als olieschuit door het leven gaat.
Olieverbruik is er niet (en mag ook niet).
Wel is te merken dat de motor wat meer ‘los’ komt. De souplesse op provinciale wegen is gewoon een genot. Ik heb geprobeerd wat Roy Kleiwegt deed bij de BMW 1 serie. In de 6e versnelling bij 50 km/h gasgeven. De Ecoboost heeft het duidelijk moeilijker dan de BMW motor. Echter vanaf 60 km/h in de 6 is geen enkel probleem en gaat ze er gewoon vandoor. Je waant je toch bijna in een automaat indien je veel op dit soort wegen vertoeft.
Door reacties op de review (dank hiervoor) heb ik de werking van de buitenroosters gezien. Mooi gedaan door Ford.
Intussen is er gekeken naar de verticale speling van mijn bestuurdersstoel. Het blijkt dat er een speling zit in de verbinding tussen de ronde dwarsstang en de stoelslede. Alleen al bij het instappen voelde de monteur dat er speling was.
Er is een nieuwe stoelslede besteld en wordt begin september gemonteerd (onderdeel is er al, maar de ervaren monteurs zijn nog op vakantie), allen onder garantie uiteraard.
Gewenningen:
- Als de auto uitgezet wordt, gaat de radio nog gewoon door tot de deuren opengaan. Dit is heel erg fijn, daar ik vaak nog momenten heb dat ik nog even iets wil horen.
- De grote achterspoiler zorgt er overigens ook voor dat ik met een borstel bij een wasbox er niet zo goed onder kan komen. Dan maar met een spons. Wie mooi wil zijn…….
- Het gevoel in het stuur is zoals gezegd een tikje minder dan dan haar voorgangers, maar het begint goed te wennen. Het stuurt in ieder geval zwaar genoeg, dat het net hydraulische bekrachtiging lijkt.
- De versnellingsbak schakelt goed, maar merk dat het toch met net iets minder gevoel gaat dan in de Focus II. Ik kom heel soms toch net niet helemaal in 1x in de juiste versnelling.
- Tussendoor heeft de dealer bij de auto ook nog stuuruitslagbegrenzers (10x letterwaarde!) gemonteerd, vanwege de 18 inch wielen. Dit raadden de monteurs aan voor het geval dat de wielkasten en wielen toch beschadigd raken. Denk niet dat het klopperij is, want het was kosteloos en de monteurs deden het niet voor de lol zeiden ze.
Nu gaat het vrij ver om te zeggen dat de draaicirkel net zo groot is als de baan van de deeltjesversneller in Geneve, maar het is zeker een meter groter geworden. Gevolg is dat je nu vaak net een keertje vaker moet steken, waar je voorheen met gemak in 1 keer door kon. Of ik kom toch net niet helemaal goed uit. Ik gok het er maar niet op….ook al kan het net.
Intussen heb ik ook nog wat andere verbeterpunten en wat ‘missers’ ontdekt.
- ESP is niet meer volledig uit te schakelen. Ik heb veel liever dat het net als bij veel andere merken, gewoon een fysieke knop is. Je kan alleen nog de traction control via de boordcom uit zetten. Bovendien wordt TC weer automatisch ingeschakeld als je de auto afgezet hebt. Ik begrijp de filosofie wel, met ESP is het veiliger, dus standaard aan. Maar het regelen ervan mag wel makkelijker.
- Bij een luxe uitvoering als deze horen vanzelfsprekend chique, maar besmettelijke veloursmatten. Nadeel bij de Focus 3 is dat de mat van de bestuurder wel erg kort is. Voorheen waren de matten langer en liepen deze door tot ver achter de pedalen. Gevolg is nu dat je enorme duinen van rommel tussen mat en vloer krijgt.
- Volgens de specificaties zou de Titanium een gekoeld handschoenenkast hebben. Ik kan niet zien of de wagen dit ook heeft.
De vorige Focus had een ronde schuif, waarbij je de keus had om hem wel/niet te koelen. Deze kan ik nu nergens meer vinden. Wie het weet mag het zeggen!
‘Missers’:
Vele FE kopers hebben dit misschien al gemerkt. De auto heeft wel een USB poort, maar geen AUX – jack. Een iPhone werkt hier dus zo niet op. Mensen die een extra aangeklede FE hebben, hebben het geluk om met BT te werken of wel de extra AUX. Eigenlijk hoort elke Focus een AUX-aansluiting te hebben.
Doordat de Focus III eind 2010 werkelijk in productie ging, viel ze nog buiten de wettelijk verplichte dagrijverlichting (vanaf 1 februari 2011). Dus de Focus III heeft ze nog niet, terwijl er wel in de folders mee gepocht werd. Jammer, maar helaas.
Ik heb het meermalen op de weg gemerkt dat deze lichtgevende wenkbrauwen/ lippen/ mascara echt nuttig zijn. Met name als je een laagstaande zon of veel tegenlicht hebt, zie je je tegenligger ogenblikkelijk. Beter dan met normaal dimlicht.
Nog eentje: Parkeersensoren.
Ford is wel heel trots de automatische parkeerassistent aan het promoten (en terecht), maar parkeersensoren kunnen er kennelijk niet af. 10 jaar geleden was het wellicht een dure optie, maar anno 2011 zou dit, zeker in het C-segment, toch echt standaard moeten zijn.
Resumerend ben ik buitengewoon tevreden met de auto. De genoemde verbeterpunten en missers vallen eigenlijk in het niet in vergelijking met wat de auto biedt.
Er gaan dus nog veel mooie kilometers komen.
Vrij laat, half november bij een stand van 7900 km, de winterbanden laten monteren. Ik ga ze dit keer tot ver in het voorjaar oproken, want dit is het 6e seizoen dat ze meegaan en er zit nog rond de 4 mm profiel op.
Volgend seizoen maar nieuwe winterbanden met lichtmetaal monteren.
Groot voordeel van deze winterbanden (Snowtrac 2- 205/55/R16) is dat het verbruik relatief hard daalt. Ik kom van 225/40/R18 en bij een snelheid van 90-95 km/h gaat het actueel verbruik van 5,4 L/100km terug naar zo'n 4,8 L/100km.
Onlangs de werking van ESP uitgebreid (en onbedoeld) kunnen testen omdat het maandagmorgen 19 december nogal glad was op de weg. Ik heb het lampje nog niet eerder zo vaak zien knipperen. Onder normale omstandigheden zal een gemiddelde rijder nooit het ESP lampje zien knipperen, omdat de grens erg ver weg ligt.
Verbruik is gestabiliseerd rond de 6,9 L/100km, wat neerkomt op 1 op 14,5.
Verder zijn er geen bijzonderheden en blijft de auto erg goed bevallen en wordt de driveability nog soepeler naarmate de tijd verstrijkt.
Eind oktober 2012 pas de eerste beurt gehad en daarbij niets bijzonders. De vorige set winterbanden waren na 6 seizoenen opgerookt en werd het tijd voor nieuwe (Foto 4).
Dit keer Vredestein Snowtrac 3 (205/55/R16) in combinatie met 16" lichtmetaal. Staat ie ook nu ook in de winter op mooie wieltjes.
Nu heb ik wel het gevoel dat de Snowtrac 3 iets meer afrolgeluid heeft dan de Snowtrac 2. Maar dat kan gevoel zijn.
De auto bevalt nog steeds prima en op de winterjongens is ie weer iets zuiniger. De laatste 3 tankbeurten zijn structureel gemiddeld 6,5L/100 km geweest, wat neerkomt op 1 op 15,4. Daarbij is normaal gereden op voornamelijk provinciale en snelwegen.
Rijden op de snelwegen levert vooralsnog een lager verbruik op dan de combi provincialen/stad. Je hoort mij niet klagen over het verbruik!
Merkwaardig:
In de openingsreview had ik opgemerkt dat de ruitenwissers niet helemaal verzinken als deze op intervalstand staat. Ik heb gemerkt dat ze dat wel doen als de wissers 'te weinig te doen hebben'. Dan zie ik de wissers gewoon weer weg zakken als er te weinig regen op de ruit valt.
Dat die wissers erg 'slim'zijn blijkt uit een gimmick waar je in principe geen moer aan hebt. Als je de wissers verkeert om neerlegt (dwz. passagierskant boven) en je activeert de wissers, dan draait de auto ze weer andersom! Maar ja.....wanneer liggen ze verkeerd om? Dat kan alleen maar met de hand....
Zoals gezegd loopt de motor steeds soepeler en het verlangen naar meer koppel en vermogen is er nog niet....Ik lees wel dat diverse Ecoboost-rijders inmiddels hun 150 pk versie hebben gekieteld naar zo'n 200 pk met een koppel van 330 Nm. Dat klinkt wel erg aantrekkelijk. Ik zal eens om me heen kijken.
Wat ik aan de Ecoboost wel nog heb gemerkt is dat ie tegen de wind moet werken, iets gaat brommen. Niet hard, maar wel merkbaar. Dat is iets minder.
Wat ik nog altijd een beetje jammer vind is dat Ford de Ecoboost niet kan koppelen aan de Powershift. Dan verkocht Ford nog veel meer Focussen.
In de 3 jaren die zijn verstreken zijn er geen bijzonderheden aan het licht gekomen. De gewoonlijke zaken als bandenwissels en een reguliere kleine beurt zijn niet noemenswaardig.
In het najaar van 2013 is nog wel de linkerspiegel eraf gereden. Op een regenachtige maandagmorgen en een smal landweggetje kan het weleens gebeuren dat je elkaar net iets te weinig ruimte geeft en raken de 'oren' elkaar. De spiegel van de tegenligger lag er ook af. Het heeft wel een klein putje in mijn portier opgeleverd, jammer.
Elektronisch spookje?
Wat mij in al die tijd nog wel wat gestoord heeft is een elektronisch euvel.
Wanneer de temperaturen dalen, laten we zeggen ver in het najaar vanaf 5 graden Celcius, dan wil de automatische uitschakeling van de radio en het waarschuwingssignaal voor de verlichting weleens niet thuisgeven.
Auto vergrendelen: Het duurt dan 3 seconden voordat hij echt op slot gaat. Zijn er andere Focus-rijders die dit herkennen?
Update 20 februari: Elektronisch spook kan liggen aan een te lage accuspanning. De auto kan daardoor rare elektronische euvels vertonen. Niet heel ernstig, maar nogal merkwaardig.
Weer hetzelfde verhaal:
Na bijna 5 jaar was ik eigenlijk nog niet toe aan vervanging. Voor mijn gevoel had ik de auto net. Maar goed, dan ga je voor de grap een in een 1.5 Ecoboost rijden die vol gehangen is met opties......
Toch maar een vrijblijvende offerte laten maken en om een verhaal kort te maken: In maart 2016 zal de huidige Focus FE vervangen worden door een nieuwe Focus Titanium 1.5 in Magnetic Grey.
Het is overdreven om te zeggen dat de hele optielijst is aangevinkt, maar het is een aardige auto geworden denk ik:
- Elektrische stoelverwarming
- Advanced Technology Pack
- Light Upgrade Pack
- Seat Pack
- Schuif/ Kanteldak
- 18" 5x2 Lichtmetaal (D2UBJ) 235/40
- Full Body Kit
EINDSTAND:
Een paar statistieken per 11 maart 2016:
Totale afstand: 59.351 km.
Hoogst gemeten snelheid: 215 km/h.
Hoogste verbruik per tank: 7,86 L/100 km - 1 op 12,7 km.
Laagste verbruik per tank: 6,11 L/100 km - 1 op 16,4 km.
Gemiddeld verbruik over totale afstand: 6,69 L/100 km
of afgerond 1 op 15 (!)
Totale kosten aan onderhoud 2011 - 2016: € 1440,00, allen bij Ford dealer en inclusief 2 x per jaar bandenwissel + bandenhotel.
Ik heb een hele mooie tijd gehad met de Focus III FE en er gaan weer mooie kilometers aankomen. Ze staat inmiddels hard glimmend bij Wensink Emmeloord te wachten op de volgende liefhebber.
De volgende eigenaar is opnieuw spekkoper met de huidige staat van de auto en zeker met deze km stand, veel plezier alvast!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
