Ford Fiesta 1.5 EcoBoost ST-3 (2020) #2

autoreview

19 oktober 2025 om 18:25

Uitvoering	Fiesta 1.5 EcoBoost ST-3
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2020
Jaar van aanschaf	2021
KM-stand bij aanschaf	5.000 km
KM-stand laatst	45.000 km

Klassieker van de toekomst

45.000 km
19 oktober 2025

Ik heb al uitgebreid geschreven over onze Renault 5. In die review kwam af en toe voorbij dat ik ook een Ford Fiesta ST MK8 heb. Het leek mij leuk om ook over die auto eens een uitgebreide review te schrijven.

Voordat ik de Fiesta kocht, had ik een Volkswagen Golf GTI uit 2011. Dat was een erg fijne auto. Snel, comfortabel, sportief en zeer bruikbaar. Voor de sportieve rijder rationeel bezien misschien wel de ultieme allrounder. De auto was ook zeer betrouwbaar en de kosten vielen ook alleszins mee. Maar toch had ik af en toe het idee dat ik een gewone auto reed die ook heel sportief kon zijn, in plaats van een sportieve auto die ook dagelijks prima bruikbaar is. Ik zocht net wat meer sportiviteit en emotie.
In 2021 was de Golf GTI dus 10 jaar oud (ik was de tweede eigenaar) en stonden er bijna 100.000 kilometers op de teller. Het leek mij een mooi moment om eens na te denken over een vervanger.

Er waren een aantal opties. In de eerste instantie keek ik naar het C-segment, en dan specifiek de Megane mk3 RS (de versie gebaseerd op de Megane Coupe) en Golf 7 R. De Meganes die ik zag, leken toch wel erg vaak veel circuitervaring te hebben gehad. Ik vond het geluid van de Megane RS ook wat tegenvallen. De Golf 7 R had positieve reviews, maar het enthousiasme verschilde per reviewer. Ik las net iets te vaak dat de Golf R toch ook een beetje het GTI-gevoel gaf: zeer capabel en snel, maar niet zo speciaal als andere hot hatches.

Af en toe popte ook de Fiesta MK8 ST op in mijn gedachten. Over die auto waren de reviews unaniem lyrisch. Ik had 'm een keer een weekend te leen gehad en ik dacht nog regelmatig terug daaraan. Ik realiseerde me dat een B-segmenter op zich eigenlijk ook groot genoeg was, dus ik ging toch eens kijken naar gebruikte ST's.
Ik keek eerst naar de onderkant naar de markt, maar ik wilde achteraf geen spijt hebben van het kopen van een versie zonder opties die ik eigenlijk per se had willen hebben. Ik ging daarom zoeken naar versies met uiteraard het Performance Pack, en daarnaast ook LED-koplampen en het Driver Assistance Pack, specifiek omdat je dan Blind Spot Assist hebt. Wat mij betreft een essentiële voorziening, die eigenlijk op alle nieuwe auto's standaard zou moeten zijn. En natuurlijk de kleur Performace Blue, die wat mij betreft een must is op snelle Fords van weleer.

Ik vond uiteindelijk een exemplaar een eind verderop bij een Ford-dealer, slechts een jaar oud met 5.000 kilometer op de teller. Ik weet nog dat een oudere heer enigszins verbaasd stond te kijken hoe een op het oog brave Fiesta met zoveel gebrom de showroom uit werd gereden voor mijn proefrit. Ford heeft er echt werk van gemaakt om er iets bijzonders van te maken en dat mag de wereld horen ook! Een rondje met de ST trok mij snel over de streep: dit moest mijn nieuwe auto worden. Na een redelijk bod op de Golf GTI te hebben ontvangen, tekende ik het koopcontract.

De Ford Fiesta ST is inderdaad een geheel andere auto dan een Golf GTI. Ford heeft zich serieus van z'n taak gekweten: een mechanisch sperdifferentieel, fantastisch klinkende motor en Michelin Pilot Sport banden maken rijden met de ST tot een belevenis. De Recaro-stoelen zijn ook geweldig: ze krijgen soms kritiek dat ze te krap zijn, maar ik vind het juist erg bijdragen aan het racy gevoel dat je echt door de stoelen wordt omklemd.

De drie rijmodi zijn Normal, Sport en Race. In de praktijk gebruik ik vrijwel altijd Sport, omdat je de Fiesta dan op z'n best rijdt. Meer geluid en een scherpere gasrespons geven de volledige beleving waar je zo'n bijzondere auto toch voor aanschaft. Sturen doet de Fiesta ongelooflijk goed: ik heb begrepen dat de besturing net zo direct is als die van een Ferrari en dat merk je. De Fiesta ST rijdt echt als een volbloed sportauto, wat mij betreft.

Ik vreesde toch een beetje voor het comfort na twee jaar in een Golf GTI, maar dat valt echt wel mee. De Fiesta is echt wel harder geveerd dan de GTI, maar lange afstanden zijn geen enkel probleem. Je kunt prima met de Fiesta ST op vakantie naar Zwitserland, waar twee van de foto's zijn genomen. Maar als ik incidenteel langere stukken rijd in de Golf 7 GTI van mijn vader (te zien op foto nummer 3), dan is wel duidelijk dat dat een superieure reisauto is. Op de Autobahn kun je in een Golf GTI lange afstanden op een zeer hoge snelheid rijden. Terwijl 200 km/h in de Fiesta ST weliswaar een prachtig gebrul oplevert, maar niet te doen is voor een lang stuk.

Het verbruik van de Fiesta ST is ook prima, gegeven het zeer sportieve rijden van mijn kant. Gemiddeld heeft de Fiesta 7,1 liter per 100 kilometer verbruikt. Ik weet niet of dat door de cilinderuitschakeling van de 1,5-liter driecilinder komt, want ik heb ergens gelezen dat die niet wordt gebruikt in de Sport-modus. Wellicht dat andere lezers daar meer over weten. Maar ook in de Normal-modus heb ik nooit gemerkt dat de auto op twee cilinders loopt. Een prima systeem, dus. Mensen die rustig met de Fiesta ST rijden, kunnen denk ik best in de buurt van 6,5 liter per 100 km komen.

Een grote plus van de Nederlandse Fiesta ST is dat het altijd een ST-3 is. De auto is dus afgeladen met opties als een B&O-audiosysteem, voorruitverwarming, climate control, verwarmd stuur en ga zo maar door. Hij komt daardoor meer over als een C-segmenter dan een B-segmenter. Voor lange reizen erg prettig.

Het interieur was een enorme stap vooruit ten opzichte van de Fiesta ST van een generatie eerder. De ST onderscheidt zich -los van de stoelen natuurlijk- beperkt van de andere Fiesta's: er is een sportstuur en er zijn wat stukken imitatiecarbon aangebracht. Het grote multimediascherm boven de middenconsole werkt prima samen met Apple Car Play
Na 45.000 kilometer ziet het er bovendien nog steeds zeer solide uit. De bouwkwaliteit is goed, zeker voor een B-segmenter.

Een hele grote plus is ook de betrouwbaarheid. Ik heb nog nooit iets serieus gehad met de ST. Laatst moesten er alleen een keer nieuwe door protectors komen a 200+ euro. Verder heeft de Fiesta me nooit in de steek gelaten *klopt af*.

Nadelen? Ja, die zijn er natuurlijk altijd. De draaicirkel is bizar groot, wat best eens irritant is op volle parkeerplaatsen. Verder vind ik het B&O-audiosysteem wat tegenvallen. En dat Ford iets bijzonders van de Fiesta ST heeft willen maken, merk je wel aan de kosten. Zo heeft de ST een onderhoudsinterval met elk jaar een onderhoudsbeurt, waar gewone Fiestas volgens Ford genoeg hebben aan een onderhoudsbeurt per 2 jaar. Verder zijn de Michelin Pilot Sport-banden uiteraard duur. Inmiddels zijn ze alle vier een keer vervangen en dat koste in totaal 1.300 euro. Dat hoort bij de keuzes die Ford heeft gemaakt en is wat mij betreft geen probleem voor zo'n bijzondere auto. Maar als je niet een groot budget hebt voor onderhoud aan je auto: dit is niet een Fiesta die toevallig een grotere motor heeft, dit is een serieuze sportauto. En daar horen substantieel hogere kosten bij.

Ook een nadeel, dat ik toch even wil noemen: de Ford-dealers. Ik heb eerder Fords gehad en heb bij diverse dealergroepen onderhoud gehad. En er zijn gedurende de jaren toch best wat zaken misgegaan: regelmatig bleken afspraken niet in het systeem te staan, de leenfietsen waren een paar keer op, communicatie was slecht en ga zo maar door. Ford moet dit echt beter op orde krijgen. Want ik kan me voorstellen dat dit voor mensen die niet een specifieke auto als een ST willen, uiteindelijk een reden kan zijn om naar een ander merk over te stappen.

We hebben nu ook een Renault 5 E-tech (zie mijn andere review). Is het ook zo dat zo'n gloednieuwe auto zo'n oudere auto wat minder begeerlijk maakt? Gelukkig maar beperkt. Het interieur van de Fiesta ST ziet er uiteraard wel wat ouderwets uit als je uit het prachtige interieur van de R5 komt. De schermen van de Renault zijn natuurlijk veel mooier. Maar op sommige punten prefereer ik de Fiesta. Zo ben ik blij met de niet-adaptieve cruise control in de Fiesta. Ik bepaal de snelheid en de auto gaat niet voor mij beslissen of het langzamer moet. En de Fiesta heeft uiteraard niet de vanuit de EU verplichte waarschuwingssystemen, die moderne auto's als de R5 wel moeten hebben. Het allerbelangrijkst: een elektrische auto biedt niet de emotie die een hot hatch biedt. Ik ben er dus van overtuigd dat een Alpine A290 niet je hart kan stelen zoals een Fiesta ST dat doet.

En dat is ook de reden dat ik deze Ford Fiesta ST zie als een toekomstige klassieker. Het is de laatste compacte hatchback met handgeschakelde zesbak en serieuze hardware, en eentje die bovendien unaniem door de pers (en mij nu) de hemel in werd geprezen. Dergelijke auto's komen nooit meer terug. Goed onderhouden exemplaren met weinig kilometers zullen denk ik uiteindelijk niet veel meer afschrijven. Ik ga de komende jaren dus niet alleen heel erg van de Fiesta ST genieten, maar er ook heel goed voor zorgen.

Mocht je interesse hebben in een sportieve hatchback die fantastisch rijdt, praktisch goed bruikbaar is en ook nog redelijk lage kosten heeft voor een sportieve auto? Koop een Fiesta ST en koester hem. Je zult er geen spijt van krijgen!