Fiat Tipo 1.4 i.e. (1992)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Tipo 1.4 i.e.
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1992
Jaar van aanschaf	2000
KM-stand bij aanschaf	130.000 km
KM-stand laatst	250.000 km

Beste fiat ooit?

250.000 km
4 december 2012

Mijn eerste auto was een fiat 131 en was heel comfortabel en gemakkelijk in onderhoud. Het enige nadeel was dat ie ongelofelijk kon roesten. Ik heb toen een lasapparaat gekocht en redelijk veel laswerk moeten doen om hem toch nog door de apk te krijgen.

Maar aan al het goede komt een einde want in het jaar 2000 was het gewoon te duur om een fiat 131 te rijden vanwege de gestegen benzineprijzen. Een 131 haalt amper 1 op 8 en dat werd te gek. Ik heb toen maar naar iemand van de fiat 131 club gebeld om hem op te halen voor onderdelen. Na het gedeeltelijk slopen heeft de brandweer er nog wat oefeningen mee gedaan zoals het redden van inzittenden door het dak er af te knippen. Dat vond ik wel een waardig en nuttig einde voor deze auto.

Aankoop

Dus ging ik op zoek naar een opvolger en dat moet een fiat Tipo worden want ik vond het al een handige auto voor weinig geld. Na een paar dagen zoeken vond ik bij een handelaar in afgetrapte auto´s een groene fiat Tipo in redelijke staat met 130000 km op te teller, tenminste dat moest ik dan maar geloven. Het enige was dat er een gedeukte deur in zat. Dus na een beetje afdingen heb ik uiteindelijk 2000 gulden betaald.

Het viel me op dat de auto geen spatje roest had en dat was ik niet gewend bij een fiat. De motor liep rustig en regelmatig, dat deed mijn oude 131 zeker niet die schudde altijd bij het stationair draaien. Ik heb een tijdje met de auto gereden tot dat er ingebroken werd omdat iemand graag mijn radio wilde hebben. Toevallig was het de gedeukte deur waarvan het raam ingegooid was en dus moest ik wel achter een andere deur aan. Bij de sloop stond een fiat Tempra met dezelfde kleur, de deuren van een tempra bleken precies te passen op een Tipo en er was geen kleurverschil te zien. Voor 50 euro was ik klaar en de auto zag er uit als nieuw.

Onderhoud

Ik heb vervolgens jaren zonder enig extra onderhoud (behalve de remmen, uitlaat, banden en accu) met de auto gereden. Verversen van de olie doe ik ook nooit, gewoon af en toe bijvullen. Met 180000 op de teller begon de auto te hikken, tja elektrische problemen dus. Massakabel vervangen, contacten nagelopen en het hikken was weer over.

Op een gegeven moment besloot ik te emigreren naar Spanje en stond ik voor de keus, of wegdoen of meennemen. Omdat de auto nog zo goed was besloot ik hem maar mee te nemen want dan had ik tenminste een auto waarvan ik wist in welke staat ie verkeerde. Uiteindelijk in Spanje zijn er andere nummerplaten opgekomen en moest een beetje belasting betalen voor de invoer. Eerst moest ik naar de Spaanse RDW om de auto toe te laten op de weg. Bij de inspectie vroegen ze of ik door de zee was gereden want alles zag er verroest uit, zoals de wielophanging, carterpan en de remmen. Ik zei nee in Nederland strooien ze tonnen pekel op de weg en dan is het normaal dat je auto er vanonder zo uit gaat zien.

Gelukkig was de bodem van de Tipo in perfecte staat, voor de rest heb ik de roest verwijderd en delen zwart geverfd want ieder jaar bij de keuring kreeg ik opmerkingen, ze konden het niet afkeuren maar toch. Het is nu eenmaal zo dat de auto´s in Spanje er van onder beter uitzien dan van boven.

In Spanje is heet de APK ITV (Inspección Técnica de Vehículos) vergelijkbaar met de TÜV in Duitsland. Dus garagebedrijven keuren hier geen auto´s, dat gebeurt bij een onafhankelijke instantie, je kan wel een monteur tegen betaling je auto naar de keuring laten brengen. Bij de Spaanse APK moet je zelf door een soort parcours rijden waar men direct alle punten van de auto keurt, dit duurt maar een half uur. Eerst testen ze de verlichting ondertussen meten ze de uitlaatgassen dan rijdt je over een rollerbank voor de remtest, daarna op een brug met trilplaat voor de ophanging enz. Als er iets mis is moet je naar een garagebedrijf gaan en het mankement laten repareren. Vervolgens ga je weer terug naar het keuringsstation en laat je de factuur van de reparatie zien en gaat de keurmeester de auto herkeuren. Uiteindelijk krijg je een sticker achter je voorruit geplakt en is je auto gekeurd.

Veiligheid

In Spanje heb ik nog een paar jaar zonder problemen rondgereden. Ik woon in een bergachtig gebied en toch kom je met deze 1.4 niet tekort, je moet alleen wat meer schakelen. Spanjaarden respecteren andermans auto niet zo en dus zat de auto binnen de kortste keren onder de deuken en krassen. Ook kreeg ik een aanrijding met een Italiaan die me geen voorrang gaf en toen was het afgelopen, tenminste dat dacht ik want de hele voorkant was zat de prak. Zelf had ik niets en ik was onder de indruk van de redelijke veiligheid van mijn Tipo.

Uiteindelijk zou ik wat geld van de verzekering krijgen totdat iemand bij de verzekering mij een aanbod deed. Er was namelijk een reparatiebedrijf voor hopeloze gevallen en ik kon eventueel de auto op laten knappen met gebruikte onderdelen. Omdat ik geen zin had om een andere auto te kopen, want gebruikte auto´s waren erg duur en dan nog zaten ze vol met deuken, besloot ik om er maar op in te gaan.

Toen de auto weer klaar was kreeg ik een telefoontje dat ik mijn auto op kon halen. In een van de meest louche wijken van de stad vond ik het met autowrakken en vervallen huizen omgeven reparatiebedrijf. Ik dacht bij mezelf, wat heb ik in hemelsnaam gedaan? Tot mijn verbazing stond daar mijn auto helemaal met een nieuwe voorkant en perfect gespoten. De eigenaar van het reparatiebedrijf was ongelofelijk vriendelijk en wenste mij een goede reis. Toen ik wegreed zag verderop op een grote bult met schroot de oude voorkant van mijn auto liggen. De reparatie was gelukkig erg goed gedaan de auto kwam zonder problemen door de keuring.

Problemen

Ik heb rustig rond kunnen rijden tot 220000 km en toen kreeg ik wat problemen, de auto lekte water olie en benzine (rubberen slangen werden hard) en begon onregelmatig te lopen door de een kapotte ontstekingsmodule. De stoelen en het interieur zijn van matige kwaliteit dus veel dingen raken los (binnenbekleding dak) of breken af. In het stuur komen nu scheurtjes. De stangen van de versnellingspook zijn los en rammelen. Stroomkabels bij het scharnierpunt van de achterklep waren afgescheurd en moesten vervangen worden.

Omdat ik handig ben heb ik, in de 12 jaar dat ik de auto bezit, geleidelijk aan vervangen:

- remblokken/schoenen en remcilinders (achter)
- remschijven
- radiator
- waterpomp
- thermostaat (was nog wel goed maar lekte)
- benzinepomp (van bosch, je kan ze ook uit china halen maar de pomp zit in de benzine tank en ik wil nog niet dood)
- bobine met kabels en bougies
- water- benzine- en olieslangen
- Onstekingmodule (Digiplex 2)
- dynamo (lager, koolborstels en spanningsregelaar)

Koppeling, distributieriem en schokbrekers (voor) heb ik laten doen.

Hoogstwaarschijnlijk door een verstopte carterventilatieslang begon de auto olie te lekken, na het schoonmaken van de deze slang was het lekken over. De motor heeft natuurlijk veel gelopen en zal de carterdruk wat hoger zijn door de slijtage van de zuigerveren.

Inmiddels staat de teller op 253000 en heb geen problemen meer gehad, wel blijft de motor wat olie zweten maar dat schijnt normaal te zijn. De 1.4 motor stamt af van eerste SOHC motor die ontwikkeld werd voor de Fiat 128 in de jaren 60 van de vorige eeuw, waarschijnlijk vond men van dat zweten van olie nooit een groot probleem. Mijn oude 131 kon de olie ook moeilijk binnen houden dus het zal wel een familiekwaal zijn.

Kosten

Ik heb relatief weinig kosten gemaakt met deze auto omdat ik veel zelf heb gedaan. Mensen die dat niet kunnen zullen mogelijk andere ervaringen hebben soms door ondeskundigheid van een garagebedrijf. De kosten van de onderdelen zijn een lachertje omdat veel onderdelen op diverse modellen van fiat passen en er is veel van de sloop te krijgen. Ik heb in 12 jaar ongeveer 2000 euro aan kosten gemaakt. Een Tipo kan problemen hebben met de elektrische installatie maar dat is eenvoudig op te lossen. De auto loopt 1 op 14 gemiddeld en dat vind ik niet slecht voor een auto van 1992.

Toekomst

Ik wil zo lang mogelijk doorrijden met deze auto. Binnenkort ga ik de auto opknappen want de blanke laklaag laat los door de zon. Ik denk erover om dat met matte lak te doen want dat geeft het beste resultaat en het is ook nog in de mode.

Bedenkende dat mijn vader net zijn golf uit 1996 naar de sloop heeft moeten brengen omdat de bodem stok verrot was (motor was wel goed 440000 km!) vind ik dat Fiat met de Tipo een goede auto heeft neergezet.

Update

R.I.P
De distributie miste een tandje en is dus overgesprongen met 6 kromme kleppen als gevolg. De riem zat eigenlijk nog binnen de termijn van vervanging. Vermoedelijk heeft lekkende olie de riem aangetast. Naar de sloop met 261000 km. Vaarwel Tipo.