Fiat Punto TwinAir Turbo 100 Street (2015)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | Punto TwinAir Turbo 100 Street |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2015 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 15.000 km |
| KM-stand laatst | 48.000 km |
Herkansing
Als het aan mij gelegen had was deze review nooit geschreven maar had ik een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de review van onze oude Punto Racing. Dezelfde motor en kleur maar een jaartje ouder en nu helaas volledig kort gereden op een stuk Duitse snelweg.
Eigenlijk is hiermee de toon voor de nieuwe review al gezet, want als ons die eerste Punto niet goed bevallen was, hadden we vast niet weer exact zo’n zelfde exemplaar gekocht.
Wat is er dan zo fijn aan een overjarig model auto? Om te beginnen het uiterlijk, ondanks de leeftijd smoelt de Italiaan nog erg goed. Voor een ontwerp uit 2005 is het ding gewoon gedurende de jaren erg leuk opgedroogd. De Punto blijft eeuwig jong, vergelijk het maar met een Renault 5 of het eerste type Datsun Cherry. Heerlijke tijdloze modellen.
De eenvoudige en overzichtelijke bediening is ook zo’n pluspunt. Gewoon draaiknoppen en geen hinderlijke digitale schuifjes of menu’s. Als je de verwarming hoger of lager wilt zetten draai je gewoon aan een knop.
Het heerlijk pittige tweecilinder motortje met de fijne 6 versnellingsbak zorgen er samen met het sportief/comfortabele onderstel voor dat de Punto lichtvoetig doch trefzeker te plaatsen is op de weg.
De meeste Fiat’s die ik gehad heb waren bedrijfszekere, betrouwbare auto’s met lage onderhoudskosten en aangezien onze vorige Punto op dat punt niet teleurstelde leek een jong gebruikt exemplaar voor ons de juiste keuze.
De dealer had een model uit 2015 op voorraad met nog geen 15000 kilometer achter de wielen. Maagdelijke schadevrije wielen en een verzorgd interieur. Eigenlijk gewoon een nieuwe auto. En zo rijdt de Punto ook. Geen rammels, piepjes of kraakjes ondanks het kwistige gebruik van harde kunststoffen in het interieur. Even bekroop mij het euforische gevoel dat deze Fiat wel eens heel zorgvuldig zou zijn ingereden door de vorige eigenaar want de motor reageert stiller en soepeler dan die in onze vorige Punto. Zou het kunnen dat deze dan wellicht wel de fabrieksopgave benadert qua brandstofverbruik?
Welnee natuurlijk niet, ook deze Punto laat de kostbare euro 92 gulzig door de keel klokken. Naar het schijnt is de TwinAir motor erg gesteld op kwaliteitsbrandstof dus ik tank tegenwoordig Excellium van Total. In een volgend verslag hoop ik gunstiger over het verbruik te kunnen verhalen.
Vooralsnog ben ik wel heel blij met de mooie, eigenlijk nieuwe, Punto. De 16 inch banden zijn wat comfortabeler dan de platte 17 inch van de vorige Punto. Het interieur is een beetje koudneuzerig in 50 tinten grijs plastic maar helaas was de trekhaak het enige onderdeel welke wij van de verongelukte Racing af mochten halen. Ik had graag wat luxe interieurdelen overgezet en van de Punto Street een soort StreetRacing gemaakt. Enfin ik doe het er mee en hoop er veel langer plezier mee te hebben dan van de vorige.
Slurp
Inmiddels hebben we deze Punto Street nu een jaartje en zijn er drie reizen naar Oostenrijk en Italië mee gemaakt. Fijne reizen met een betrouwbare auto. Lekker compact vanbuiten en ruim genoeg aan de binnenzijde hoewel het aantal aflegmogelijkheden in het interieur wat tegenvalt. De kaartenbakken in de portieren houden niet echt over en het tunnelbakje is ook niet echt berekend op het opbergen van spullen die normalerwijze in een auto aanwezig zijn. Geen plek voor een mobieltje, een zonnebril of andere zaken die een mens zo nodig heeft. De oplossing: minder rommel meenemen. Maar ja tijdens een vakantietrip wil je ook wel een zakje snoep of een flesje water meenemen onderweg. En voor dat alles is maar zeer beperkt plek.
Het is verbazend hoe fijn die twee cilinder motor overigens zijn toeren maakt. Pittig, veel trekkracht en op de snelweg ook aangenaam stil. Om het brandstofverbruik een beetje in te perken is de cruise controle een fijne hulp. Op de Duitse snelwegen het ding vastzetten op 130 km/u levert een gemiddeld verbruik van maar liefst 1 liter op elke 12 kilometer op. Zeer onzuinig voor zo’n compacte auto. De Fiat is het zuinigst als er lange stukken niet boven de 90 km/u wordt gereden. De boordcomputer geeft dan een optimistische 1/16 aan die in werkelijkheid zo’n beetje 1 op 14 is. Ik ben echt wel gek op dit autootje maar dat verbruik is niet meer van deze tijd.
Wat wel van deze tijd is: een fijne regensensor die precies op tijd de wissers een slag laat maken. Werkelijk subliem afgesteld. Ook fijn is de automatisch dimmende binnenspiegel. Niet vanzelfsprekend op zo’n prijspakker. Meer goed nieuws is er in de vorm van een zeer exact en soepel schakelende zesbak. Trefzeker en zonder hakerig gedrag is de gangwissel te volbrengen. Nog zo fijn is het soepele onderstel. Voor een compacte auto heeft de Punto een comfortabel onderstel dat niettemin strak sturen toelaat en welhaast sportief aanvoelt.
Vreemd genoeg heb ik ook bij deze Punto nog nimmer het start/stopsysteem kunnen laten functioneren. Onze vorige Punto had het ook en het werkt gewoon voor geen meter. Niet erg, want het is toch een systeem uit de hel, maar wel vreemd dat het bij beide Punto’s niet werkt.
De garage kan het verhaal ook niet aan de praat krijgen dus we laten het maar zo.
Na een jaar ben ik nog best tevreden over deze auto. Het model is naar mijn mening nog steeds het leukste wat er in het B-segment te koop is/was en het ding rijdt bijzonder fijn. Maar goed dat we er geen 40.000 kilometer per jaar mee rijden want het brandstofverbruik is echt niet in orde bij die TwinAir motoren (hoe goed die dingen verder ook zijn)
Zuiniger geworden
Waarachtig ik moet bekennen dat het waar is. De kwalitatief op een hoger plan staande “premium” brandstoffen met octaangetal 98 of de bij sommige tankstations verkrijgbare 102 zijn, naast prijziger, beduidend beter voor de automobiel. De Punto TwinAir is bewezen spaarzamer met het innemen van de kwalitatief hoger ingeschatte brandstoffen zoals Excellium, V-Power of Ultimate. Ik zie op de boordcomputer van de Fiat steeds betere verbruikscijfers verschijnen. Soms zelfs 1/16 hetgeen voor de TwinAir Fiat een unicum is. Natuurlijk is het nog steeds niet een cijfer om juichend te verkondigen maar ik hou het er maar op dat de dappere tweepitter er ook verdomd pittig voor moet strijden.
Eigenlijk is er sinds het laatste verslag verder niets bijzonders te melden.
De auto maakt zijn kilometers in relatieve rust en vooral zeer betrouwbaar. Misschien is dat hetgeen mij zo aanstaat in deze Fiat. De auto voelt degelijk aan, is betrouwbaar en comfortabel. De airco doet wat ze moet doen, de kachelcapaciteit is bovengemiddeld. De wegligging is vertrouwenwekkend gewoon een goede fijne compacte auto die zich ergens tussen het B en C segment nesteld. Een fijne reisgenoot die vriend en vijand op een aangename manier zal verrassen. Die dingen kosten tweedehands niet de hoofdprijs en je hebt er een roestvrije en bovengemiddeld presterende auto aan die bovenal nog steeds lekker op het netvlies blijft plakken ondanks de inmiddels gevorderde leeftijd.
Zet zo’n Punto gewoon op je verlanglijstje als je een goede auto zonder nonsens zoekt.
Alle kosten voor het afgelopen jaar (buiten de peut, verzekering en belasting) waren € 444,77 voor onderhoud en APK bij de erkende Fiat dealer. Naast de normale kosten voor nieuwe olie, twee bougies en de filters zijn dit jaar de remvloeistof vervangen en de lampjes voor de kachelbediening. Dat valt toch alleszins mee voor zo’n leuke auto?
Oh ja, uiteraard is de carrosserie nog in perfecte conditie. Geen roest te vinden op de auto want het hele ding is verzinkt.
We houden hem voorlopig nog lekker in de vloot aangezien ouderdom geen vat krijgt op het typisch Italiaanse ontwerp.
Rijplezier
Weer een jaar voorbij waarin de Punto niet zo heel ontzettend veel is gebruikt. Nog geen 10.000 kilometer zijn er op de klok bijgezet.
Dat krijg je ervan als je in een coronajaar maar één buitenlandse reis maakt. Stilstand betekent vaak achteruitgang maar dat kan ik voor de Punto niet bevestigen. De wagen heeft geen slag verkeerd geslagen en heeft zich weer van de betrouwbare kant laten zien.
Één ding springt als positief punt altijd weer naar voren bij die Punto en dat is rijplezier. Bewonderenswaardig dat het compacte Italiaantje grossiert in lekker autorijden. De oude reclameslogan van Fiat waarin de eigenaren van Fiat automobielen “Blijde Rijders” worden genoemd is nog steeds van toepassing. En dat is voor een al wat ouder ontwerp in een lage prijsklasse en met een klein tweepittertje onder de kap voorwaar een hele prestatie. De Punto is een wagen waarin je voor je plezier een stuk gaat rijden. De wegligging is bovengemiddeld, je hebt echt het gevoel contact met het wegdek te hebben. De motor hangt “zo klein als hij is” aan het gas als een terriër in de broekspijp van een postbode. De geachte dames en heren van de schrijvende pers hadden altijd wat te zeuren over het zogenaamd slecht schakelen van een Fiat maar mocht ooit iemand kritiek hebben over de gangwissel van een Punto, dan kan men gevoegelijk alles in twijfel trekken wat er verder door deze persoon beweert wordt. Een Punto schakelt gewoon perfect, trefzeker met een droge klik en een prettig aangrijpende koppeling.
Tot zover de loftrompet. Is er nog wat te zeuren? Jazeker ik heb het gevoel dat er soms wat vocht langs het rubber van de kofferklep in de bagageruimte sijpelt. Niet altijd, maar na een fikse bui of wasbeurt bespeur ik water aan de binnenzijde van het rubber. Wordt vervolgd zodra ik tijd over heb om het volledige rubber te demonteren en de lekkage op te sporen.
Het afgelopen jaar geen APK, maar wel een beurt met nieuwe bougies en de speciale 0W30 olie (daar houdt zo’n felle Twin-Air motor van) en verder alles wat er bij een onderhoudsbeurt komt kijken voor slechts 270 euro.
Voor de kosten van zo’n Punto kun je m.i. onmogelijk private leasen. Qua brandstofverbruik is het gemiddelde het afgelopen jaar zo’n 1 op 15 geweest. Niet heel zuinig maar dat is inmiddels wel een bekend verhaal.
Ik denk dat ik die roffel van de tweepitter gewoon te leuk vind en de wagen te ver doortrek in de toeren. Het zal wel zuiniger kunnen maar soit, zoveel kilometers maken we ook niet met dat ding.
De bediening van de auto is kinderlijk eenvoudig, het uiterlijk nog steeds fris en fruitig, de binnenruimte, ook de kofferruimte, bovengemiddeld ruim voor zijn klasse. Dus concluderend kan ik wel stellen dat de Punto mag blijven. Ik zou ook niet weten wat ik qua auto voor het geld zou moeten kopen om hetzelfde positieve gevoel over te houden.
Een blijvertje
In het afgelopen jaar werd het heel even wat spannend voor de Punto. Mocht hij blijven of vertrekken ten faveure van een Renault Twingo. Het is een beetje onzin om twee compacte FIAT’s op de oprit te hebben staan die beide amper kilometers maken. De Punto heeft er dit jaar zo’n 8000 gedraaid en dat is natuurlijk niet heel veel. De 500C en de Punto zouden theoretisch prima vervangen kunnen worden voor een 4 deurs Twingo met een vouwdakje, twee vliegen in één klap. Enfin, een proefrit gemaakt met een heel fijne uitvoering van de Twingo en stijl achterovergeslagen van de belachelijke inruilprijs voor de Punto. Een verkoper die luid loopt te roeptoeteren dat de Punto er werkelijk als nieuw uitziet en nauwelijks kilometers heeft gereden maar fatsoenlijk inruilen is er niet bij. Maar ondertussen wel klagen dat er amper leuke inruilers met lage kilometerstanden in te kopen zijn…….
Eind van het liedje is dat we gewoon de twee Fiatjes houden en het spaargeld veilig op de bank. Dat blijkt veruit de voordeligste en meest comfortabele oplossing.
De Punto heeft zich het afgelopen jaar weer van de betrouwbare kant laten zien. De eerder genoemde lekkage in de kofferbak bleek niets meer dan condensvorming ten gevolge van het, toch wel, veelvuldig lang ongebruikt stilstaan van de auto. Ondanks dat lange stilstaan gaat starten probleemloos en rijdt de Punto zonder tegensputteren comfortabel vanaf de eerste koude kilometer. Een auto zonder nukken, kortom vertrouwenwekkend betrouwbaar.
De APK in februari is wederom zonder aanmerkingen verricht en tegelijk heeft de Fiat zijn jaarlijkse onderhoudsbeurt gehad. Even nieuwe bougies en verse olie. De TwinAir houdt van een beetje aandacht op dat gebied dus waarom zou je hierop besparen. Feitelijk maakt de Fiat alleen drie flinke vakantiereizen ieder jaar en dan wil je niet voor verrassingen komen te staan. Met de complimenten van de garagehouder en een kleine rekening als toegift is de Punto weer klaar voor een jaar onverwacht groot rijplezier.
Wie een goedkope, relatief ruime compacte auto zoekt doet er goed aan om de Punto op de shortlist te zetten.
De enige verrassing in het afgelopen jaar was een spontaan naar beneden zakkende portierruit van het achterportier. Blijkbaar is dit een vaker voorkomend probleem want de dealer heeft zo’n raammechanisme gewoon op voorraad. Een klusje van nog geen halfuur voor een niet heel ervaren monteur want ik heb het complete mechanisme er zelf in gefreubeld.
Voor een paar tientjes weer klaar. Ik heb mij wel een beetje verbaasd over het feit dat het mechanisme relatief snel kapot is gegaan. Maar ach de auto kost niet de hoofdprijs en onderdelen zijn blijkbaar prettig geprijsd.
Een raammechanisme en een onderhoudsbeurt. Voor nog geen 300 euro is de wagen weer pico bello. Een blijvertje deze lekkere Italiaan met zijn tweepitter TwinAir.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
