Daihatsu Cuore STi-12V (2001)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Cuore STi-12V |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2001 |
Jaar van aanschaf | 2008 |
KM-stand bij aanschaf | 115.000 km |
KM-stand laatst | 115.600 km |
ERVARINGEN
- 115.600 km
We hadden behoefte aan een tweede auto, het mocht niet teveel kosten en het moest een
practische auto zijn. Aangetrokken door de slogan van Daihatsu \\\"wij bouwen de beste kleine
automobielen\\\" hebben we een proefrit gemaakt in een nieuwe Cuore.
Dat smaakte naar meer, maar om nou geld te lenen ...dus uitgeweken naar een tweedehands Cuore
uit 2001, het eerste model met een 1.0 motor. Van huis uit rijden we in een Avensis, maar een
Cuore maakt autorijden weer tot wat het geweest is. De auto is klein, dat merk je als je de
portieren dichtslaat, het portier is wel er dichtbij. Maar qua beenruimte: prima! Als de
bestuurdersstoel in positie is, dan is er achterin nog beenruimte voor de gemiddelde persoon. Mijn
zoon van 1 meter 82 geeft aan dat hij wel zijn benen iets uit elkaar moet doen als hij achterin zit.
De bagageruimte is klein, maar een boodschappenkrat en twee boodschappentassen passen er
zondermeer naast elkaar in. De ruimte waar het reservewiel haar plaats vindt, is ruim genoeg om
ook nog eens een sleepkabel en een bus motorolie in kwijt te kunnen.
De auto is basic - dus geen toeters en bellen, niks stuurbekrachtiging (optie), niks radio (kies je
zelf uit), geen centrale deurvergrendeling. O ja, je moet het raam ook nog zelf omhoog en omlaag
zwengelen.
De motor is prima. Op de snelweg klok je 150 kilometer per uur op de teller, en is behoorlijk pittig
met z\\\'n 55 pk. Bij gewoon rustig optrekken hoor je de motor natuurlijk duidelijk, maar als je bij
een bepaald toerental de drie-cylinder roffel op hoort komen, dan is dat een mooi moment om op
te schakelen. Het is verleidelijk om de motor nog verder in de toeren te laten klimmen, want
trekkracht genoeg, en het roffelende geluid is zeer uitnodigend. Je merkt heel duidelijk dat de
vierde en de vijfde versnelling lange overbrengingsverhoudingen hebben. Schakel niet eerder naar
de vierde versnelling dan bij 60 kilometer per uur, liefst pas bij 70. En bij het invoegen en vaart
maken moet je niet in de vijfde versnelling willen rijden, dat gaat te traag.
In een andere review had ik gelezen dat je de voorruit kon schoonmaken terwijl je recht voor de
auto staat, en dat klopt. De Cuore heeft een zeer korte neus, en een mini motorkapje. Open je
deze, dan zie je een overzichtelijke motorruimte......met ruimte rondom de motor!!! Reden: de
driecylinder motor is gewoon zo\\\'n 20% korter dan een viercylinder. De distributieriem is zeer goed
bereikbaar, en het deksel van de beschermkast is gewoon los te schroeven via de geopende
motorkap, dus niet -zoals je meer en meer ziet - via het wielscherm. Dat scheelt fors in de
garagerekening zo eens in de 90.000 kilometer. Het oliefilter is half onder het uitlaatspruitstuk aan
de voorkant gepositioneerd, en is makkelijk bereikbaar. Alles is kleiner: de accu is iets groter dan
een motorfietsaccu, de radiateur lijkt wel een groot A-4 tje.
Heb ik zwakke puntjes ontdekt? Jazeker. Bij de linkerachterruit zaten er drie roestplekjes. Heel
vreemd. Bij het bijwerken bleek het zeker niet van binnen uit te roesten, maar het roestte gewoon
onder de lak. En de wielkast rand achter verzamelt modder en vuil. dus bij iedere wasbeurt is het
schoonspuiten geblazen, en eens per jaar even met bodycoating kwasten lijkt verstandig. En dan
nog wat: Er gaat maar 2,3 liter olie in de motor, niets mis mee, maar als er wat olie verbruik is
moet je echt wel iedere tankbeurt even controleren.
Waarom is het rijden in de Cuore fun? Simpel: Je merkt weer dat je in een auto zit!!! Lange ritten
zijn geen straf (wat de autojournalisten ook mogen beweren, en -decadent- opmerken dat het een
stadsautotje is): ja: je hoort de motor, de rijwind blaast langs de carosserie, je zit wat smaller, en
het stuurt heel direkt. Heerlijk!!! gezeliig!! net als vroeger!!!
PROBLEMEN
- 115.600 km
Na de aanschaf bleek het olieverbruik fors te zijn, ongeveer 1 liter per 1000 kilometer. Motorslijtage?
Gelukkig was ik met de dealer schriftelijk goede garantievoorwaarden overeengekomen. De dealer kon
niets vinden, en het vreemde was: er kwam geen blauwe rook uit de uitlaat.
Onder garantie kreeg de cuore een spoelbeurt met Forte engine flush. Na een half uurtje stationair
draaien werde de olie ververst, en het filter vervangen. Het olieverbruik is nu nagenoeg nul, gemeten
over 700 kilometer. Het vermoeden van de dealer was dat er waarschijnlijk een of meer schraapveren
een beetje vastgekoekt zaten
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Lezersreacties (0)
Reageren