Chevrolet Cobalt (2009)
autoreview
Signalement
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
|---|---|
| Bouwjaar | 2009 |
| Jaar van aanschaf | 2020 |
| KM-stand bij aanschaf | 106.000 km |
| KM-stand laatst | 116.000 km |
Mijn nieuwe hot coupe
De afgelopen paar maanden begon het bij mij weer te kriebelen. Als autoliefhebber ken je het wellicht: je hebt al een auto of auto's maar die vervullen toch niet helemaal al je wensen. Avonden volgen waarop je langs advertenties scrollt met de hoop dat je iets vindt wat dat gat in je hart dan toch vult.
In mijn geval was dat gat in mijn hart een echte sportieve auto. Ik had al een Ford Crown Victoria LX voor de lange en comfortabele ritten en twee jaar geleden hadden we een BMW Z3 aangeschaft voor relaxede ritten met het dak open. Hoewel ik dacht dat de Z3 ook mijn sportieve wensen zou vervullen, viel dat uiteindelijk toch een beetje tegen. Begrijp me niet verkeerd, de Z3 is een fantastische auto en heeft zeker een sportief randje. De Z3 is snel en scherp, maar niet super snel en niet super scherp. Natuurlijk is dit een luxe probleem, maar met wat geld over zat ik toch te kijken naar een betaalbare auto om een vloot te creëeren die (voorlopig, haha!) aan al mijn wensen zou voldoen.
Enter the Chevrolet Cobalt SS Turbocharged.
Dit is niet de HHR zoals ik had aangegeven bij Autoweek, maar de Cobalt kon ik helaas niet selecteren en de HHR was de auto die het dichtstbij de Cobalt stond (allebei op het Delta platform van GM en ook allebei verkrijgbaar als SS versie met zelfde motor en transmissie). Mijn excuses daarom voor de verkeerde "titel" boven deze review.
Ik was in eerste instantie op zoek naar een handgeschakelde auto met een V8 hier in de VS. In eerste instantie keek ik naar de Mustang GT / Dodge Challenger R/T / Chevrolet Camaro SS, maar die vielen me erg tegen. Snel en luid, maar eigenlijk niet sportief, meer voor de drag strip. Ik had bijna een Pontiac GTO uit 2004 aangeschaft - wat een fantastische auto is, maar door de mand viel in een technische inspectie - en ik heb ook gekeken naar een C5 Corvette alsmede een Cadillac CTS-V (alledrie met Corvette motoren). Maar die waren of te duur of was net niet wat ik zocht.
Toen kwam ik aan bij de Chevrolet Cobalt SS Turbocharged (er is ook een eerdere Supercharged versie). Weliswaar geen V8, maar wel handbak, goed te betalen en, in tegenstelling tot de muscle cars of Corvette, een zeldzame verschijning in SS vorm. Bovendien: getuned op de Nurburgring (de auto hield voor een lange tijd het record om de Nordschleife voor voorwielaangedreven auto's!), 260 pk standaard uit een 2 liter turbo en under-the-radar looks. Na lang zoeken had ik er eentje gevonden in zéér nette conditie. De auto had z'n leven lang in Arizona gewoond (dus geen roest, zie foto's van onderstel!) en had zeer lage kilometrage voor z'n leeftijd. Deze Cobalt was bovendien niet getuned, wat zeldzaam is, en in de kleurensamenstelling die ik wilde (Victory Red lak en rode interieur accenten). Hij was wel prijzig vergeleken met andere van zijn soort, maar er zijn slechts 3000 Cobalt SS Turbocharged gebouwd en slechts 500 in Victory Red. Ik kon dit exemplaar niet laten schieten.
Na aankomst van de auto uit Arizona natuurlijk lekker getest hier op de equivalent van dijkweggetjes (back roads en twisties) in Pennsylvania en het is echt een fenomenale auto.
De motor is krachtig, maar voelt ook echt snel door het relatief lage gewicht en kleine omvang van de auto. De Cobalt heeft ook een fantastische uitlaatgeluid, zeer uitnodigend voor een sportieve rit. Het sterkste punt van de Cobalt is hoe de auto om kan gaan met bochten. Je merkt duidelijk dat de auto getuned is op het circuit en dat het hele onderstel aangepakt is: je kan echt met bizar hoge snelheden door scherpe bochten. Het bochtenwerk en onderstel is vergelijkbaar - en mijn inziens beter - dan de Focus RS. Net zo scherp, maar comfortabeler.
Het stuurgevoel is goed, maar niet zo goed als in bijvoorbeeld een Focus ST van nu. Het is meer vergelijkbaar met een huidige Golf GTI, naar mijn mening en dat is natuurlijk op zich een compliment als je bedenkt dat het een twaalfjaar oude auto van GM is.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor de transmissie: goed, maar niet de beste. Het betreft een Saab F-35 bak met vijf versnellingen en die doet zijn werk netjes en stoort de rijplezier verder niet. Anders dan dat het een prima handbak is draagt hij verder ook niet enorm bij aan de rijplezier, zoals een Mazda handbak dat bij wijze van spreken doet.
De Brembo remmen voor, daarentegen, zijn fantastisch en echt wel nodig met de snelheden die je met deze auto bereikt. Mijn Cobalt SS heeft ook de zogenaamde G85 optie, het optionele sperdifferentieel (limited slip differential) voor, een must voor deze auto. Bij accelereren heb je al snel torque steer door het relatief grote hoeveelheid vermogen op de voorwielen en dat werkt het sperdifferentieel relatief goed weg. Lekker piepende banden zo af en toe!
De auto heeft bizar genoeg "launch control", best bijzonder in een auto van twaalf jaar oud dat minder dan $25,000 nieuw kostte. En ja, het systeem werkt ... ;).
Het interieur is natuurlijk het grootste nadeel - het is immers een auto van pre-bankroet General Motors - maar het valt me eigenlijk nog best mee. Vergeleken met bijv. de C5 Corvette doet het me allemaal best degelijk aan, hoewel er natuurlijk veel harde plastics zijn. Het is basic, maar eigenlijk niet eens storend (bij de Corvette helaas wel en een van de redenen dat ik bij die auto afhaakte...). En er zijn best wat leuke elementen in het interieur. De auto heeft bijv. een sportieve turbo-boost / vacuum gauge in de A-stijl, rode accenten hier en daar en een SS logo op het dashboard bij de passagiersstoel. De sportieve stoelen met SS badge zien er ook goed uit en zitten bovendien fantastisch voor de sportieve ritten (langere ritten is waarschijnlijk niet super). Het stereosysteem van Pioneer is ook uitstekend.
Technische problemen? Ja, maar zeer beperkt. De elektronische bandenspanningsmeter was niet "geleerd" door de computer en dat bleek bij aankomst te komen door een defecte sensor in het wiel. Die heb ik laten vervangen. Er waren ook een aantal lampjes uitgebrand (een van de lampjes in het derde remlicht en wat zijreflectoren die in Pennsylvania verplicht zijn). Al met al was ik $290 kwijt bij mijn reguliere mechanic hier in de buurt. Alles is verder op en top!
Plannen voor de toekomst? Voorlopig nog niet, hoewel ik wel overweeg om bij de lokale GM dealer het Stage 1 Turbo upgrade van GM zelf te installeren. Voor slechts $650 kan je het PK verhogen van 260 naar 290 pk en koppel van 352 naar 461 nm en toentertijd behield je zelfs je garantie bij GM. De Yokohama banden van de vorige eigenaar komen uit 2012, dus die vervang ik wellicht ook in het komend jaar met wat betere Michelin banden. Naast dat, hou ik de auto lekker origineel.
Ik hou jullie op de hoogte hoe het de Cobalt SS / TC vergaat!
Going strong
Een kleine update ten aanzien van de Cobalt SS Turbo.
Alles loopt heerlijk, geen enkel probleem gehad het afgelopen jaar. Ik heb er niet enorm veel mee gereden, eigenlijk vooral de plezier ritten. Dat zal waarschijnlijk wat meer worden het komende jaar, want wij gaan verhuizen, ironisch genoeg naar Phoenix waar de auto van origine vandaan komt. Door de verhuizing en gezien de huidige waardes van tweedehands auto's hebben we besloten de BMW Z3 te verkopen. Als de Z3 eruit is, zal ik vaker de Cobalt instappen voor een gezellige rit.
Ik heb wel wat onkosten gemaakt het afgelopen jaar, maar niet alles was echt noodzakelijk. Ik heb de oude Yokohama banden vervangen door gloednieuwe Michelin Pilot Sport AS4. Dat maakt echt een énorm verschil, ik heb nu veel meer grip en dat heeft de Cobalt echt nodig. Ook met de Michelins heb ik best wat "torque steer", maar ik krijg het vermogen nu in elk geval een stuk beter op het asfalt. Twee wielen waren ook een beetje verbogen, dus die heeft de bandenzaak recht gezet. Kostte al met al $800, maar ik kreeg van Michelin nog een rebate van $120, omdat ik vier banden kocht, dus dat was netjes.
Ik heb ook de achterruit laten vervangen, omdat de tint helemaal aan het bubbelen was. Het zag er niet uit en het was ook moeilijk om naar achteren te kijken. Achterruit was best duur en ook het opnieuw laten tinten was niet goedkoop. Was al met al $500 kwijt, maar het ziet er wel een stuk mooier uit nu en ik kan redelijk fatsoenlijk naar achteren kijken.
Heb ook de motorolie ververst en de auto laten nakijken door mijn lokale monteur. Alles loopt verder netjes!
Ik heb trouwens ook nog een op maat gemaakte car cover gekocht en die is echt fantastisch. Zo hou ik 'm netjes en UV-vrij!
Toekomstplannen: Ik zal waarschijnlijk in Arizona alle ramen opnieuw laten tinten met keramische tint om hitte af te stoten. Ik wil ook een aantal emblemen en de front gril vervangen. Die zijn door de hitte in Arizona enigszins gesmolten / vervaagd en ik wil dat het er wat netter uitziet dan nu. Maar dat zijn kleine dingetjes.
Nog steeds helemaal verliefd op deze auto!
Cobalt weer thuis in Arizona
Een update na onze verhuizing van Pennsylvania naar Phoenix, Arizona:
Voor de verhuizing hadden we in eerste instantie geplanned de Cobalt op de trailer zetten, net zoals toen ik 'm vorig jaar gekocht had. Het gros van onze spullen zouden dan in Ford Crown Victoria gaan en mijn vrouw en ik konden dan samen de trek maken. Ik had dezelfde transport makelaar gebeld die ik ook had gebruikt toen ik de Cobalt gekocht had in Arizona. Hij garandeerde mij dat zij een transport konden regelen voor de door mij gegeven data. Maar de makelaar liet me in z'n geheel in de steek na eerst voor een verkeerde datum te boeken en daarna mij min of meer te negeren. Ik was behoorlijk teleurgesteld, want ik had immers de Cobalt gekocht voor de plezierritten, niet voor cross-country verhuistrips.
Om een lang verhaal kort te maken, zijn we uiteindelijk met zowel de Cobalt als de Crown Victoria gaan rijden. Het was een lange tocht voor de Cobalt, maar hij heeft het doorstaan. Hij was bovendien ook erg zuinig op de snelweg, ongeveer 1 op 13,5, dat viel me hartstikke mee. Op het eind van de rit (rondom New Mexico-Arizona grens) kreeg ik wel een motorstoringslampje kreeg en hij liep niet heel erg netjes meer. Hier naar een lokale mechanic gebracht en het bleek een solenoid valve en een zuurstofsensor te zijn. Voor $550 was ik weer op pad.
Voor de rest was ie natuurlijk erg vies van 3000 kilometer rijden. Ik besloot de Cobalt naar een professional te brengen, aangezien ik geld bespaard had door 'm zelf te rijden en ik vond dat hij (en ik) het verdiend had. Daar heb ik 'm niet alleen grondig laten wassen (exterieur, interieur en motorblok), maar ook een keramische coating erop laten zetten. Kostte een flinke bak centen, maar hij is er prachtig uitgekomen. Deze Cobalt is er eentje voor de volgende generatie en ik wil 'm zo netjes mogelijk houden. De professional heeft ook het Chevrolet embleem achter en SS logo's aan de achter en zijkant vervangen, op mijn verzoek. Die waren vervaagd door zon etc en het ziet er nu helemaal fantastisch uit.
Nadat ik begonnen ben met mijn nieuwe baan heb ik helaas nog niet de tijd gehad om een leuk ritje te maken met de Cobalt, maar dat ben ik wel binnenkort van plan (eerst een leuke route vinden). Er zijn ook een aantal leuke car meetups in de buurt, daar wil ik 'm ook graag mee naar toe nemen. Altijd leuk om andere autoliefhebbers te ontmoeten!
Ik hou jullie op de hoogte!
Track day + nieuwe draagarmen en accu
Weer een update betreffende de Cobalt SS Turbo!
De afgelopen anderhalf jaar loopt ie sterk, alhoewel niet enorm vaak mee gereden. In het najaar van '21 had ik 'm meegenomen naar een track day en daar kwam ie echt helemaal tot z'n recht. Hij lag echt haarscherp op het parcours en kon best aardig mee komen met de "grote jongens" (AMG GT, Mustangs, Porsches, Supras etc). Erg leuk, zo'n track day, en onder de andere aanwezigen ook interesse in de Cobalt. Toch was het na een paar races wel zwaar voor 'm. Ik kreeg op een gegeven moment waarschuwing voor te weinig koelvloeistof. Even bijgevuld en was verder prima, maar ik denk dat ik het voorlopig wel bij de openbare weg houdt. Desalniettemin, top!
Sindsdien rijd ik er af en toe een stukje mee in het weekend voor een ritje hier en daar. Dat is weer wat minder geworden aangezien ik sinds het najaar van '22 ook een C5 Corvette heb (ja, het wordt wat veel haha!). Maar ik ben van plan toch wat vaker met de Cobalt ritjes te maken en misschien een keer naar een car meet-up. Dat was ik al van plan maar is er toch niet zo van gekomen, helaas.
Qua onderhoud, recent een grotere beurt gehad (vandaar de update). Ik had olie en oliefilter laten verversen en toen bleek dat de draagarm rubbers versleten waren, vooral rechts. Zoiets vermoedde ik al: er was een duidelijke bonk hoorbaar soms over hobbels of als je een beetje met het stuur heen en weer ging.
Ook de accu ging snel leeg, dus die was ook aan vervanging toe.
De originele draagarmen waren niet meer beschikbaar bij GM dus ik had een "premium" equivalent van Moog erop laten zetten. Net als de originele zijn ze van aluminium en ik wilde niet $100 besparen voor mindere draagarmen.
In totaal: twee nieuwe draagarmen van $350 per stuk, nieuwe accu ($150), fixen van een koplamp (connector was doorgebrand) en wat arbeidskosten en dan zat ik al snel op iets minder dan $1200.
Maar de monteur zei wel: "het is alsof ie net uit de fabriek gerold is!" En zo ga ik 'm ook houden. Op naar de volgende beurt!
Verkocht!
Helaas, maar waar: ik heb de Cobalt SS verkocht! Na jarenlang plezier werd het tijd om afscheid te nemen. Ik heb een nieuwe baan in de Midwest en drie auto's verhuizen leek wat veel. Na de aanschaf van een Corvette gebruikten wij de Cobalt steeds minder en ik kon er nu een mooie prijs voor krijgen. Met succes verkocht voor $13,000! We gaan de mooie tochten missen!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
