Buick Le Sabre (1975)

autoreview

Gebruikersreview

Versnellingen	3, Automaat
Bouwjaar	1975
Jaar van aanschaf	2022
KM-stand bij aanschaf	102.000 km
KM-stand laatst	117.000 km

Heerlijke Sloep

117.000 km
20 juli 2025

Specificaties:

- fabrikant: General Motors (GM)
- merk: Buick
- type: LeSabre
- uitvoering: Custom hardtop coupé
- bouwjaar: 1975
- motor: V8, 455cui / 7468cc
- transmissie: 3 speed auto (TH400)
- eindoverbrenging: 2.73
- lengte 5763mm
- breedte 2029mm
- wielbasis: 124 inch / 315 cm
- segment: full-size
- vermogen: 230 pk & 482nm
- acceleratie: 0-100 - +/- 10 sec
- top snelheid: 195kph
- kleur: bittersweet met sandstone landau dak

Intro:

In 2005 als eerste auto een Rover SD1 Vitesse gekocht maar na lange tijd werd ik die toch een beetje beu. De daily Rover 75 automaat reed veel fijner en was minder vermoeiend. De Vitesse daarentegen is net een jonge hond, trekkend aan de riem en het geluid was heel mooi en gaaf, maar ondanks originele uitlaat met alle dempers werd je binnen in toch wel moe van de V8-dreun bij langere ritten.

Vrienden begonnen mij er op te wijzen dat zo een SD1 Vitesse intussen aardig in waarde begon te stijgen dus eind 2021 deze te koop gezet met het voornemen om de eigenlijke kinderwens en jongensdroom in vervulling te laten gaan: een grote jaren 70 Amerikaan, in originele staat, en bij voorkeur een Buick!

De aankoop:

Begin 2022 kwam ik mijn LeSabre tegen op eBay in Canada met 102.000 kilometer op de klok (64000 miles) en heb deze na video bellen gekocht.

Eenmaal hier viel ie niet tegen. Wel qua formaat want op fotos lijkt het door de elegante lijnen wel mee te vallen maar wanneer je er naast staat is de auto echt enorm. En niet onbelangrijk, de portieren zijn ook reusachtig wat er voor zorgt dat je dus niet alleen heel veel ruimte in de lengte maar ook in de breedte nodig hebt met parkeren... Maar goed, alles went.

Ik ben de derde eigenaar maar eigenlijk voelt het meer als de tweede. De man van wie ik de auto kocht struint in Canada zogeheten 'estate sales' af in de hoop dat er mooie autos voorbij komen in de veiling. Zo ja, dan koopt hij die, geeft ze een beetje TLC (poetsen, beurtje, dingen die stuk zijn weer maken) en rijdt hij er een jaartje mee alvorens ze weer te verkopen en op jacht te gaan naar de volgende. Zo ook de mijne.
Deze man voelt dus een beetje als een tussenpersoon/handelaar waardoor ik mij toch wel de 2e eigenaar voel.

Transport in Canada van Alberta naar Montreal en dan per schip naar Nederland is geheel door SCL geregeld.

In Nederland:

De RDW keurde de auto in eerste instantie af op vier dingen:
- gaatje in eindpijp rechter uitlaat
- pitman arm had teveel speling
- vergrendeling van de naar voren te klappen bestuurdersstoel werkte niet
- Amerikaanse sealedbeam koplampen

Een paar tientjes verder en een paar dagen later was dat verholpen en was mn LeSabre klaar voor haar kentekenplaten en de Nederlandse weg!

Hoe bevalt ie in gebruik?

Na de wat fragieler aanvoelende Rover SD1, die toch vaak een beetje het gevoel gaf met elke rit dat elk moment er iets gruwelijk stuk kon gaan was de LeSabre direct een verademing. Je kunt zeggen en vinden van deze generatie Amerikanen wat je wilt maar het voelt zeker niet aan alsof het er snel mee stopt!
Altijd makkelijk starten (dat was met de Lucas injectie bij de SD1 wel anders) en gewoon altijd lekker rijden zonder bokken en nerveus of onrustig te zijn. 2x het gas pedaal drukken, sleutel draaien en hij loopt. Een oase van rust met rijden. Waar de SD1 Vitesse meer een hyperactieve jonge hond aan de lijn leek met rijden ("gaan we? Gaan we nou?? Mag ik? Mag ik al??") is de Buick echt zo relaxed. Ondanks dat het gaspedaal veel gevoeliger is en de auto daar veel directer op reageert rijdt ie zo veel vloeiender en rustig. En dan het koppel natuurlijk: 482nm en die heb je vrijwel gelijk waar de SD1 zijn 298 nm pas bij 4000 tpm los liet. Opzich was dat wel leuk in combinatie met de handgeschakelde 5 bak die de Rover had om hem lekker door de versnellingen te jagen maar na bijna 17 jaar heb je dat ook wel weer gezien.
En dan de rust in het interieur: een grote snelheidsmeter, je PRND21 indicator en, uiteraard, je brandstof meter. Dat is het! Onder het dashboard zit een aftermarket water temperatuurmeter nog. En de rust komt ook uit de stilte in het interieur. Je hoort bij stilstaan de motor niet lopen. Ondanks dat de motor meer dan twee keer het formaat van de Rover V8 is (3528 cc vs 7468 cc) is deze echt fluisterstil. Ook tijdens rijden is de motor nauwelijks hoorbaar. Wanneer je er pal achter staat hoor je wel de lekkere smeuïge V8 soundtrack maar die wordt nooit ordinair dankzij de originele uitlaat die er onder zit. Althans, soort van origineel. Deze autos werden geleverd met enkele uitlaat én katalysator. In Canada waren de regels niet zo streng en de eerste eigenaar heeft subiet die uitlaat met katalysator laten verwijderen en het dubbele uitlaat systeem van het modeljaar ervoor er onder laten hangen door de dealer alvorens de auto in ontvangst te nemen. Scheelt vermogen (205 pk -> 230 pk) en dubbele pijpen onder zo een auto is wel mooi natuurlijk.

Goed, we dwalen af. Wat is er zo allemaal mee gebeurt? Nou ik rijd naar meetings en events en pak hem soms mee voor andere ritten ergens naartoe (mits de parkeergelegenheid bemeten is op 5 meter 76 bij 2 meter 2 auto). Regen probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Zo heb ik in de jaren dat ik hem nu heb pas zo een 15000 km gereden. Niet heel veel maar wel voldoende voor een review!

Kosten:

na de genoemde puntjes die de RDW gevonden had niet veel eigenlijk tot recent. In het eerste jaar vier nieuwe banden laten monteren aangezien de banden die er op zaten, hoewel perfect qua staat, toch wel zo een 40 jaar oud moesten zijn: 4x 225/75R15 whitewall:
€312,-

Verder uiteraard een beurt met verse olie, filters, bougies etc. Inclusief olie, de eerder genoemde EU koplampen en pitman arm zal dat iets van 150 tot 200 euro geweest zijn.

Na een bezoek aan AutoWeek klokje-rond-klassiek ( https://www.autoweek.nl/autotests/artikel/buick-lesabre-custom-coupe-1975-klokje-rond-klassiek/ ) de klepdeksel pakkingen vervangen ivm lekkage. Kosten: enkele euros voor de pakkingen

Daarna eigenlijk probleemloos gereden. De auto rijdt gewoon op benzine (geen LPG installatie dus) en in het begin moet je nog wennen en rijd je 1 op 4 a 1 op 5 ermee. Na gewenning is dat intussen een stabiele 1 op 6.2.
Best okee voor 2300 kilo rijklaar met een 7.5 liter V8 en een drietraps automaat.

Verder nog een keer met APK gehad dat de handrem kabel onder de auto stroef liep en ruitensproeier niet werkte. Eenvoudig kosteloos op kunnen lossen waarna goedkeuring volgde. Intussen is de Buick ook APK vrij.

Dit jaar, 2025, is de Buick 50 geworden en daarom wilde ik iets speciaals doen: een bezoek aan de grootste auto meetings ter wereld in Zweden. Power Big Meet in Lidköping en Summer Meet in Västerås.
Zo een 3500 km totaal dus voor een 50 jaar oude auto wel een trip om goed voorbereid aan te beginnen oftwel: groot (preventief) onderhoud!

Gedaan voor de trip:
- verse motor olie
- filters
- koelsysteem geflushed en met verse koelvloeistof gevuld
- nieuwe waterpomp gemonteerd (de originele zat er nog op en die lekte en was door zijn lagers heen aan het slijten
- diverse pakkingen en afdichtingen aan de motor vervangen ivm lekkage
- versnellingsbak olie afgetapt en ververst
- nieuwe pakking gemonteerd bij de versnellingsbak
- alle koelslangen vervangen
- alle vacuümslangen vervangen
- alle brandstof- slangen en leidingen vervangen
- nieuwe bougiekabels
- nieuwe rotorkap en rotor
- nieuwe ontsteking computerunit
- alle riemen en snaren vervangen
- 4 nieuwe schokdempers Kyb gas-a-just
- remblokken vóór
- thermostaat
- thermostaat huis
- nieuw brandstof filter
- etcetc.

Helse klus geweest maar de auto liep als een klok erna. Hij reed al erg fijn maar hierna nog veel fijner. Ook merkbaar feller en sneller (door de nieuwe vacuüm slangetjes vermoedelijk). Totaal iets van €1200,- -€1500,- geweest. Onderdelen voor zo een Amerikaan is echt lachen. Wat voor de SD1 honderden euros kostte is een paar euro of een paar tientjes voor de Buick.
De nieuwe hoge kwaliteit schokdempers rondom maken ook een wereld van verschil: geen gedein, geen gezwalk (zwalken deed ie eigenlijk al niet want koersvast was ie wel), en niet meer overhangen en leunen in bochten. Hij is uiteraard nog steeds ultra comfortabel en zacht maar het is geen pudding op wielen meer. Het stigma van groot deinend waterbed wat dit soort Amerikaanse autos vaak krijgen is dus zeker ten onrechte. In elk geval voor mijn Buick met zijn nieuwe dempertjes.

Trip naar zweden ging erg goed en een verbruik van 1 op 7 is gerealiseerd over de genoemde afstand. 1 liter olie moest erbij na afloop thuis (normaal voor een Big block V8 uit die tijd die nog de originele klep-seals heeft en niet helemaal 'open' geweest is nog.

Met een bank voor en achter is de binnenruimte riant te noemen. 6 personen kunnen comfortabel zitten. De kofferbak is ook erg ruim en bagage voor een dikke week weg kan makkelijk mee.

Comfort en prestaties en betrouwbaarheid zijn top ook tijdens een lange reis. Je wordt gewoon niet moe van het rijden in de auto. Heerlijk ontspannen cruisen. De prestaties zijn ook dik voor elkaar. Even snel inhalen of invoegen gaat zonder probleem met een dot gas erbij. De auto pakt direct op en versnelt moeiteloos.
De kickdown is helemaal leuk: als Mrs. Doubtfire tilt de oude dame als het ware haar rok op, om het vervolgens op een sprinten te zetten. Neus omhoog, kont omlaag en de passagiers in de bank gedrukt. Dan merk je echt wat een big block motor (7.5) doet in vergelijking met een small block (5.7).

Het feit dat een auto van 50 jaar oud zo weinig behoeft (behalve benzine dan) om gewoon nog geheel top te functioneren is verbazingwekkend. De auto was ook helemaal origineel toen ik hem kocht.
De motor is nooit open geweest of gereviseerd. De versnellingsbak is nog nooit gereviseerd. Zelfs de carburateur is nog helemaal origineel en niet 'rebuild'. En gewoon altijd perfect starten en rijden.
De genoemde slangen, waterpomp etc die vervangen zijn waren allemaal nog origineel en het meeste is preventief vervangen voor Justin & Case voor de lange reis naar Zweden maar niet omdat het stuk was. Alleen de waterpomp en schokdempers waren echt versleten en op na 50 jaar. Zo worden ze niet meer gemaakt!

Interieur kwaliteit wordt bij Amerikaanse autos vaak over geklaagd en er zijn er idd bij met interieurs om te huilen maar deze is erg mooi. Waar hard plastic gebruikt is zie je het er niet aan af. De strook nep-hout die over het gehele dashboard loopt ziet zeer realistisch uit en de algehele look en feel is zeker niet goedkoop of slecht. Tegendeel zelfs! Mijn LeSabre heeft de optionele Georgian Cloth (brocant patroon in de stof) met Madrid grain vinyl bekleding wat het geheel af maakt. Qua design vind ik het dashboard ook erg aantrekkelijk. Kaars rechte lijnen domineren. Eigen niet heel anders dan het super strakke en rechte dashboard van de SD1. Ook die had een houtstook over de gehele breedte lopen alleen was het daar natuurlijk wel echt wortelnoten hout.

Al met al erg tevreden met de auto! Zo betrouwbaar, zo gemaakt voor de eeuwigheid en zoooooo comfortabel!
Enige wat hier en daar een sterretje kost is het onhandige formaat en het toch wel hoge verbruik. Het feit dat ie geen E10 mag waardoor tanken een (nog) du(u)r(d)e(re) hobby wordt helpt niet mee natuurlijk...
Maar goed, smiles per gallon baby!

Wat natuurlijk wel goed is om op te merken is dat met dit soort autos een goed paar rechter handen hebben wel een welkome bijkomstigheid is zodat je zelf het meeste kunt doen (of, zoals in mijn geval: twee linker handen hebben, maar ook een goede vriend die alles kan).

To do:
- VIR eliminator installeren en airco laten vullen weer.
- dashboard covermat kopen
- nieuwe carpet protectors kopen voorin