BMW 530d Touring High Executive (2010) #3
autoreview
Signalement
Uitvoering | 530d Touring High Executive |
---|---|
Versnellingen | 8, Sequentiële Automaat |
Bouwjaar | 2010 |
Jaar van aanschaf | 2013 |
KM-stand bij aanschaf | 112.000 km |
KM-stand laatst | 193.500 km |
Gaspedaal (137.000 km)
- 137.000 km
HERPLAATSTE REVIEW
Tsja, hoe begin je zo’n review? Ik wil niet overkomen als de Nico Dijkshoorn der BMW’s, maar gezien mijn ervaringen, is dat eigenlijk niet te vermijden. Vanaf 1998 reed ik Audi’s. Eerst een 80, daarna een A4 Avant 1.9TDI, daarna nog één en in 2008 een A6 2.7TDI Avant (uit 2006) uit Duitsland gehaald.
Die A6 beviel me prima totdat begin 2013 Audi Nederland mij probeerde te verleiden tot de aanschaf van een nieuw model A6 middels een proefrit van maar liefst 3 dagen in een A6 2.8FSI. Best leuk, maar dit nieuwe model was nog maar kort op de markt, dus tweedehands nog duur. Maar inmiddels was ik wel geprikkeld om toch maar weer eens naar ‘wat anders’ te kijken. Die A6 had ik immers ook al 5 jaar.
En ja, ik lees al jaren autoblaadjes, en daar wordt BMW altijd als een sportief alternatief voor Audi neergezet. Meer een rijdersauto, maar vooral ook echt premium. En ik reed altijd al Audi’s met sportonderstel en sportstoelen. . . Dus viel mijn oog op de 5 serie en ben ik op internet eens wat rond gaan kijken in Duitsland. Een 530D Touring met flink wat opties van 2 à 3 jaar oud bleek nog wel te betalen en na wat zoeken vond ik een mooi exemplaar in Lübeck, Duitsland bij een BMW-dealer. Daar een proefrit gemaakt van een klein uurtje en ja, een aantal dingen waren anders, maar ach, daar zou ik wel aan moeten wennen. Zoals die stoelen die wat zachter waren dan de sportstoelen in mijn A6. Die autobladen liegen toch niet? Gun jezelf de tijd om eraan te wennen, dacht ik bij mezelf.
Dus deze auto gekocht en laten importeren. BMW maakt rijden geweldig. Het zou niet lang meer op zich laten wachten. Voor de liefhebbers: Mijn 530 dAT uit 2010 heeft o.a. de volgende opties: 8-traps automaat, Head Up Display (aanrader!), Panoramadak, Driving Experience Control, leer, 19”, Comfort stoelen, stoelverwarming, Navi Pro, etc.
Goed. Nadat de auto door het importbedrijf was afgeleverd, de volgende dag trots de auto ingezet voor mijn woonwerkafstand. Maar wat bleek? Die weg binnendoor waar ik dagelijks rijd met 35 drempels (ja, 35 drempels!), daar heeft deze BMW grote moeite mee! De achteras is zo ‘comfortabel’ geveerd dat je bij elke drempel het gevoel hebt dat ie tot aan de aanslag doorslaat. Gevolg: ik heb last van bumperklevende Fiat Panda’s en noem maar op. Het helpt wel wat om de ‘sport+’ stand te kiezen waarbij de dempers straffer worden, maar niet afdoende. Nadeel is ook dat de automaat dan verplicht in de sportstand terecht komt, wat op zo’n type weg niet echt nodig is en slecht is voor je verbruik. Nee echt, met mijn A6 (met sportonderstel) kon ik op die weg gewoon doorrijden, niet aso, maar hoefde ik niet bij alle drempels mijn gas en adem in te houden! En in de Fiat Punto van mijn vrouw kan ik ook op een normale manier over die drempels komen.
En dan dat premium gevoel? Ik was voorheen gewend dat ik, net als in die Audi’s, de deur achter me dicht kon laten vallen (een klein zetje met één vinger volstond), maar nee, in de BMW moet je als een echte Beier met lederhosen een flinke zwaai geven, anders zit je deur steeds net niet dicht. Je went er aan, dat wel, maar als ik nu bij mijn vrouw in de Fiat stap, zegt ze elke keer “doe normaal man!”. Materiaalgebruik premium? Ja, voorin is de afwerking mooi, zeker, maar als ik een voorwerp met een harde rand door de handige apart te openen achterruit in de kofferbak zet, heb ik gelijk een flinke kras in het kunststof aan de binnenzijde van de achterklep. Oef.
En dan de bediening, of de ergernomie. Waarom moet ik elke keer de ruitenwisser weer op ‘auto’ zetten? Waarom? Bij Audi zet je je hendel één maal in die stand en daar heb ik hem 5 jaar in laten staan. Bij de 530 moet ik ‘m bij elke bui weer aan zetten. Het lampje wat aangeeft dat de ‘auto’ stand is ingeschakeld zit vervolgens heel handig onzichtbaar achter je stuurwiel. En de RDS-meldingen? Waarom kan ik de fileberichten tijdens het rijden niet met een knopje op het stuur opheffen? Waarom niet? Nee, er is één knopje op het dashboard waarmee dat kan. Lekker veilig. Bij de A6 hadden 2 knoppen op het stuur deze (neven)functie. De volumeregeling? Te bedienen rechts op het stuur en links op het dashboard, dus alleen met je rechterhand te bedienen en het zit vlak bij elkaar en voegt dus niets toe. Bij de A6 heb je een volumeknop rechts van de pook die voor je vrouw ook makkelijk te bereiken is of voor jezelf als je je hand aan de pook hebt. iDrive? Mooi hoor, maar veel trager dan in de A6, en na een half jaar begrijp ik nog steeds bepaalde menu’s niet en kan ik soms wel en soms niet in bepaalde submenu's (MP3) komen. En soms moet je de knop naar rechts drukken, terwijl dat bij andere vergelijkbare handelingen in andere menu’s naar links is.
Het comfort dan. Het rijcomfort is echt heel goed. En met het instelbare onderstel kan je het variëren van te comfortabel (alleen aan te raden voor in België) tot comfortabel sportief (sport+). Ik was dus een sportonderstel (niet S-line) gewend, en ik had van een BMW een strakkere vering/demping verwacht. Goed. Hier wen je aan, behalve dan het verhaal van de drempels. Misschien had ik toch een BMW met sportonderstel moeten uitzoeken. De stoelen blijf ik te zacht vinden, met name de zitting. Ach, die sportstoelen van Audi, zo fijn. Ik mis ze.
En dan het ergste. Nee, je verzint het niet, maar ik heb uiteindelijk nog de meeste problemen met het gaspedaal. Het gaspedaal ja! Een BMW heeft heel sportief (?) een pedaal welke aan de onderzijde scharniert, terwijl de meeste andere auto’s tegenwoordig een aan de bovenzijde scharnierend pedaal hebben. Nooit kunnen verzinnen dat ik daar last van zou kunnen krijgen, van het voetcomfort zeg maar. Dus wel. Het gaspedaal staat zo rechtop, dat ik in eerste instantie kramp bovenop mijn voet kreeg. Niet fijn als je een paar uur na je geweldige rijervaring nog met pijn in je voet loopt. Ik dacht vervolgens slim te zijn en trok mijn rechter schoen uit bij het rijden. Dat ging eerst beter, totdat ik onwijze pijn in mijn hiel kreeg. Kon echt niet meer normaal lopen en ben na een paar weken zelfs naar de dokter geweest. Lijkt op verschijnselen van hielspoor, maar komt door overbelasting van mijn peesaanhechtingen achteraan mijn hiel. Door de rechte stand van het gaspedaal was dat deel van mijn voet overbelast geraakt.
Goed, na de aanschaf van nieuwe schoenen met meer ondersteuning in de hielen heb ik ook nog een aanpassing aan het gaspedaal gedaan door een wig op het gaspedaal te bevestigen, zie tweede foto (inmiddels verwijderd), waardoor de stand van de voet wat vlakker wordt. Hielp even, maar mijn rechter voet is voorlopig nog niet weer de oude. De meeste mensen aan wie ik de foto laat zien vinden het ook niet echt ‘premium’, zo’n wig op het gaspedaal.
En ja, ik heb alles geprobeerd qua instelling van de stoel (lager, hoger, gekanteld, zitting verkort, verlengd), maar dat helpt allemaal niet. Ik kijk het dus nog maar even aan, en anders wordt het gewoon een andere auto kopen! Serieus, ik rijd al heel wat jaren auto, heb al zo’n 900.000 km’s afgelegd in voornamelijk VAG—producten, maar dat de aanschaf van een BMW me dit soort problemen op zou leveren, dat had ik nooit kunnen bedenken.
Dan het rijden natuurlijk. Daar ging het om. Een stuurmansauto. En ja, dat klopt wel. De besturing is op bochtige parcours precies zoals je hem hebben wil. Lekker direct, de auto reageert direct op het stuur zonder rare duik- of schommelbewegingen of noem het maar op. Maar in het dagelijkse gebruik? Wat merk je er dan van? Op rotondes merk je het geregeld. Tijdens mijn vakantie in zuid-Frankrijk op een bochtig parcours gezocht naar het gevoel van sturen met het gaspedaal, typerend voor een achterwielaandrijver. Ik heb het niet kunnen vinden, ook niet met ESP op dynamisch. Hoe hard moet je dan wel niet op het gas gaan staan om dit gevoel te bereiken? Ik zou het niet weten. Die testrijders bij de autobladen zijn waarschijnlijk getrainde coureurs of zo. En ik zal nog wel veel te leren hebben! Laatst op een heel breed en leeg stuk asfalt ’s nachts de proef op de som genomen en op snelheid even flink gestuurd. Inderdaad, fenomenale grip en handling, echt! Maar, hoe vaak kan je dit benutten?
En helaas, ook op de snelweg is de besturing zo direct, terwijl dat bij 130 km/h niet echt ontspannend is. Ten opzichte van die A6 behoorlijk zijwindgevoelig ook. Zelfs daar wen je aan: twee handen aan het stuur houden met de duim rustend op de spaken in het stuur. Op die manier kan je hem wel binnen de lijnen houden. Doe je dat niet en pak je bijvoorbeeld iets van de bijrijdersstoel dan zit je voor je het doorhebt op de belijning of er overheen. Tsja, rijdersauto, premium? Mijn A6 gaf op de snelweg het gevoel gewoon rechtdoor te willen. En dat klopte ook. Heel ontspannend. En veilig.
Tsja. Ik zie de reacties van BMW-rijders al komen. Watje! Zielepoot! Koop een MPV! Als je een BMW niet waard bent, ben je geen vent! Het zal wel, maar ik krijg toch wel het gevoel dat in al die autoreviews en tests te weinig aandacht is voor wat het gewone gebruik van een auto in Nederland met zich meebrengt. Volgens mij zijn er twee conclusies mogelijk: de BMW 5-serie wordt hevig overgewaardeerd, of ik ben een echte Audi-rijder. Pfff. Het leven is moeilijk . . .
Hinken op vele gedachten
- 139.000 km
De 530 staat nu al een aantal weken te koop. Intussen al een proefrit gemaakt in een nieuwe Quasquai, inderdaad van een heel ander kaliber, maar reed verrassend goed! Solide onderstel (niet bang voor drempels), goed afgewerkt, maar helaas viel de ruimte op de achterbank me tegen, waarmee de auto afviel. Daarna nog een proefrit met een Q5 gemaakt en dat voldeed echt prima. Voor mijn voet voelde het een stuk beter, het onderstel voelt lekker stevig en de ruimte achterin bleek pubervriendelijk, ook in het midden. Ook beviel de 7-traps automaat me beter; je voelt deze nog schakelen waardoor je bij het optrekken wat meer 'beleving' hebt dan bij die über-soepele ZF 8-traps van de BMW. Nadeel vind ik persoonlijk wel dat het dashboard en de MMI weer heel sterk lijkt op de A6 waar ik al 5 jaar tegenaan heb gekeken. Maar goed, pijn in je voet vergoelijkt veel.
Maar naast mijn voet heb ik ook gevoel in mijn portemonnee. En de biedingen tot nu toe op de 530 vallen toch nog wel wat tegen. En ik zou best wel over willen stappen naar een 'gelijkwaardige Q5' maar ik heb ook weer geen zin om daar vele maandsalarissen voor in te moeten leveren. Dus probeer ik inmiddels om een aantal Q5-aanbieders op vergelijkbare wijze te beledigen, net als dat ik inmiddels geregeld beledigd word. Fair deal lijkt me?
Zolang deze benadering niet succesvol is blijf ik lekker de BMW met de Fiat afwisselen, en heb ik ook weer een nieuwe aanpassing bij het gaspedaal bedacht. Ik heb een deurmat gekocht en deze in een aantal stukken gesneden welke ik op ingenieuze wijze op elkaar heb gestapeld onder de mat bij de pedalen. Hierdoor is de vloer onder de pedalen vlakker en wordt mijn hiel beter ondersteund, zie de 4e foto. Is wel passen en meten, want je moet natuurlijk wel voorkomen dat de neus van je schoen tegen de onderkant van het dashboard klem komt te zitten als je moet remmen.
Deze aanpassing helpt wel enigszins. Wat verder ook wel helpt voor mijn hiel is het afwisselen van eerst een nette schoen, vervolgens bij een stoplicht wisselen met een sportschoen en dan later weer de schoen uit en dan weer een schoen naar keuze aantrekken. Ik begin hier wel lol in te krijgen eigenlijk en op die manier krijgt het Freude am Fahren toch ook weer nieuwe betekenis voor mij. En houdt mijn hiel het ook weer wat beter uit. En bekruipt mij de gedachte dat ik de BMW misschien toch maar gewoon moet houden. . .
Mocht intussen iemand met een Q5 3.0TDI uit ca. 2010 deze review lezen en denken: hé, echt iets voor mij, die BMW530D Touring met al die mooie opties! Aarzel niet, laat het mij weten, ik sta open voor wagen-ruil!
Relatieve deprivatie
- 144.000 km
Inmiddels zitten de zomerbanden er weer om. Staat beter. Rijdt beter. Onderstaand bij mijn eerdere reactie heb ik al wat wintersportervaringen toegevoegd. Hoogtepunt was toch wel de tractor (met vier sneeuwkettingen) die mijn 530 naar het appartement heeft getrokken. De reis naar Oostenrijk is verder goed verlopen. Heb veel op de cruise-control kunnen rijden, waardoor de voetpijn nog al meeviel. Prettige reiswagen, zeer comfortabel, maar de zijwindgevoeligheid en rechtuit-stabiliteit bij hogere snelheden viel toch weer tegen, vooral met winterbanden en dakkoffer. Harder dan 160 op de Autobahn vond ik niet echt relaxed meer aanvoelen. Ligt ook aan de winterbanden (Conti TS810). Het verbruik viel me wel mee: 1 op 12,5. Niet slecht gezien de omstandigheden: vol beladen, dakkoffer, winterbanden, kruissnelheid 140-150 km/h.
Na de wintersport nog een proefrit gemaakt met een Q53.0TDI uit 2010. En als je dan weer in de BMW stapt, dan is het toch wel een hele mooie auto! En niet alleen vanwege dat mooie bruine leer. De Q5 is zichtbaar een ouder ontwerp. Rijdt prima, degelijk onderstel, ergonomie op niveau, maar blijft een bonkig ding om naar te kijken. En duurder qua verbruik en belasting.
Dus ga je opeens die BMW weer meer willen waarderen en je afvragen of het toch niet allemaal relatieve deprivatie was? Romantiseer ik die vier ringen misschien te veel? Dus afgelopen zondag toch nog maar eens op de knieën naast de 530. Als het me nou zou lukken om dat gaspedaal aan te passen . . . Het volledig elektronische gaspedaal blijkt vast te zitten met slechts één bout, aan de voorzijde en aan de achterzijde over een metalen beugel. Na het lospeuteren van stekker aan de onderzijde en het bestuderen van het losse pedaal in de zon, kwam mijn buurman (bedankt Marc!) met een briljant doch simpel idee: zet hem vast met een langere bout en leg er wat hout onder zodat de hielkant van het pedaal wat omhoog komt.
Dat hout vond ik niet zo'n goed idee (niet premium!) maar de matjes die ik toch al voor het pedaal had gestapeld, bleken ook goed onder het pedaal te schuiven. Resultaat is een iets minder rechtop staand gaspedaal, aangevuld met de matjes die de hiel beter ondersteunen.
En werkelijk, ik rijd hier nu een week mee rond en ik ben tot nu toe verbaasd over het resultaat! Mijn voet is niet helemaal pijnloos, maar na vijf dagen is het gevoel vergelijkbaar met het gevoel na gebruik van de Fiat. Ben vandaag naar Limburg op en neer geweest, 440km gereden en ik kan na thuiskomst nog gewoon lopen! Wow! Morgen nog een ritje naar Groningen op en neer en als ik dan nog enthousiast ben. . .
Actieradiustest
- 148.500 km
Je kent dat wel. Iedereen heeft een favoriet tankstation. Ik ook. En ik had vorige week best wel zuinig gereden op die tank, dus ik dacht, ik rijd nog even door naar mijn favoriete Shell, die ene vlak bij huis. De teller stond bijna op 1000 km en de boordcomputer gaf nog maar net 'nul km' aan, dus dat zou ik wel halen. Bij mijn A6 kon ik immers na de nul km altijd nog minimaal 100 km doorrijden. Vlak voor mijn afrit zie ik opeens 'beperkte rijmodus' in het display. Beperkte rijmodus? Oei!? Zou het nu al op zijn? Nog geen kilometer later, net na de afrit van de snelweg slaat de motor af, schakelt de bak naar 'N' en breekt het zweet me uit. Vier rijstroken naast elkaar en rechts daarvan direct een vangrail! Gelukkig kan ik de auto laten uitrollen tot de eerstvolgende verkeerslichten waar ik de auto nog net de berm in kan laten rijden. Oef! Wat nu? Eerst maar eens een 'moeder van' bellen om mijn dochtertje van school te halen (dat was mijn missie) en dan maar de ANWB bellen. "Binnen een uur is er iemand". Jemig! Een uur? Tsjonge. En links van me, op nog geen 200 meter zie ik een Shell Express. Heel zuur, want daar kan je geen jerrycan halen.
Maar, binnen 10 minuten was de wegenwacht er al! Heel tof. En die hebben dus een jerrycan à €10 diesel en benzine bij zich. Na het bijtanken moest wel eerst de lucht uit de brandstofleiding worden gestart waarna de auto minuten later eindelijk weer startte. En was ik zelfs nog op tijd bij de school van mijn dochtertje! Eind goed al goed.
Dus, wat heb ik geleerd? Nou, dat de BMW niet nog 100 km door kan rijden na de nul, maar slechts 40km! En dan ook geen meter meer. Op zich niet raar natuurlijk, maar heel vervelend als je meer verwacht.
Ook heb ik geleerd dat er ca. 74 liter in de tank gaat als die helemaal leeg is.
Eindelijk hielverbetering na tuning!
- 152.000 km
Goed nieuws! Na de matjes en de langere schroef bij het gaspedaal heb ik nu ook tuning laten uitvoeren. Niet voor meer vermogen, maar vooral voor een betere gasrespons en ook wel voor wat meer trekkracht onderin.
Het effect? Boven verwachting! Ik heb al twee keer eerder een auto laten tunen, maar nu had het nog meer effect dan verwacht doordat ook de in mijn ogen trage respons van de automaat in de normale stand veel te behoudend was. Om hem terug te laten schakelen moest je het gaspedaal behoorlijk ver intrappen. Voor mijn rechtervoet niet prettig vanwege extra druk op de hiel. Nu na de tuning is dus niet alleen de gasrespons verbeterd en de trekkracht onderin toegenomen, maar reageert de automaat ook zo alert als je zou verwachten bij zo'n krachtige auto. Heerlijk!
En ik betrap mezelf erop dat ik de laatste weken (heb de aanpassing 3 weken geleden laten doen) de automaat nooit meer in de sportstand zet. Is niet meer nodig! En dit is erg gunstig voor het verbruik, omdat het voordeel van de N-stand wel is dat de bak snel opschakelt als je weinig vermogen vraagt en je dus vaak maar 1200-1300 toeren maakt op constante snelheid.
Nu haal ik die 1000 km op een tank dus wel (tenzij ik te veel stadsritten maak).
En het mooiste is dat ik merk dat mijn hielspoorverschijnselen ook minder worden doordat ik minder druk op het gaspedaal hoef uit te oefenen. Helemaal top!
Wat voor tuning ik heb laten doen? Bij VTune in Huizen. Ben ik al eerder geweest. Prima adres en €300 is niet duur. Van 245 pk naar 282 pk. Maar goed, dat boeit me eigenlijk niet. De gasrespons, de trekkracht onderin èn de automaatrespons is de grootste winst.
Ik had bij de BMW-dealer trouwens ook gevraagd of ze de gasrespons konden aanpassen, maar dat was niet mogelijk. Pfff. Ik hoop dat alle BMW-hielspoorpatentienten deze review weten te vinden. Ook hun redding is nabij.
Overigens: ik kan de tuning ook aanbevelen aan iedereen die geen last van hielspoor heeft;-)
Ongewenste spoiler
- 156.000 km
Eén van de voordelen van de touring-modellen van BMW is het handige afzonderlijk te openen ruitje in de achterklep. Om snel even een boodschap achter in de auto te zetten. Altijd handig. Laatst liet ik mijn 530 achter in een parkeergarage in het centrum om de verjaardag van mijn zoon te gaan vieren in een restaurant direct naast de parkeergarage. Mijn nieuwe laptop toch maar even onder de arm in die mooie sleeve meegenomen en, oh ja, nog even teruggelopen om mijn portemonnee uit mijn laptoptas te halen. Even later arriveerden vrouw en kinderen en gaan wij lekker aan de dis. Tot we tijdens het toetje worden gebeld: politie: uw BMW is opengebroken. K*t! Naar de auto gerend en daar stonden twee agenten en een beveiliger ons begripvol op te wachten. Achterruit ingetikt, tas met beamer en tas zonder laptop verdwenen. Lekker dan! Boodschappentas met oude laptop stond nog wel achterin. De videobeelden waren al gecheckt maar toonden een onherkenbaar signalement dat slechts tot discriminatie zou kunnen aanzetten. Daar zal ik hier dus maar niet verder over uitweiden.
Die achterruitjes zijn blijkbaar ook voor boefjes makkelijk. Kijk dus uit Touring-rijders! De boefjes rekenen ons tot dat deel van de bevolking waar wel wat te halen valt! En nee, normaal heb ik niet zoveel spullen achterin mijn auto liggen. Wat ik in het vervolg doe is de afdekhoes zoveel mogelijk open laten. Waardevolle spullen laat ik er zeker niet meer in liggen of verstop ik in een boodschappentas of zo. Gajes.
Als je in het vervolg een Touring ziet rijden met een opvallende grote spoiler op het dak (zie foto) dan weet je er aan de hand is. Heb meelij!
Jan de Verlosser
- 161.600 km
Ja, en terwijl je blijft twijfelen over de 530 is het al weer tijd voor een apk-keuring. Na een eerder bezoek aan een BMW-specialist (apk 2013) en aan een BMW-dealer (30.000km-beurt) gewoon weer terug naar mijn oude honk, een niet-merkgebonden garage, in de volksmond, een dorpsgarage. Voorheen ging ik met mijn tweedehands Audi’s altijd daarheen. Dus nu ook maar weer voor de apk. Ook maar weer aangegeven dat de auto drempelvrees heeft en het er toch steeds meer op lijkt dat er iets met de schokbrekers is. En de voortrein maakt een raar geluid bij heftige dwarsrichels op de snelweg.
Aan het einde van de dag bel ik Jan hoe het er mee staat. Nou, hou je vast Au-die-BMW, dit gaat je twee duizend euro kosten! Nieuwe remschijven en blokken achter, een schokbreker linksachter, en twee draagarmen voor, want op de fusé’s zat speling. Die remschijven en blokken wist ik, die zaten er aan te komen. Of ik het wilde laten doen, want ik overwoog toch om de auto te verkopen? Maar ik hoefde er niet over na te denken, want om eventueel op zo’n manier de auto te verkopen, dat is ook niet echt mijn stiel. En wie weet is het resultaat wel zodanig dat . . . Als u hierboven alles gelezen heeft zult u hier inmiddels niet meer in geloven. Ik eigenlijk ook niet.
Dus repareer alles maar. Ja, doen. Twee dagen ging het kosten. Aan het eind van die twee dagen bleek de wagen echter nog niet klaar. Het lukte niet om de nieuwe schokbrekers ‘in te leren’. Het lijkt wel windows (‘new hardware not recognized’). Daarvoor moest ie alsnog naar de dealer. Ok, nog een dag dus, inclusief het tussenliggende weekend. En ’s middags bleek de auto inderdaad klaar te staan. Dus ik de leen-107 weer omgeruild voor de eigen 530 en gelijk maar een testritje gemaakt over mijn binnendoor-drempelroute.
Bij dit soort geldverslindende momenten in je leven heb je altijd een bepaalde hoop dat zo’n uitgave voor langdurige blijdschap gaat zorgen. En meestal blijkt het uitpakken uit de doos na je aankoop het gelukkigste moment te zijn dat je aankoop oplevert. Maar nu: ik kon gewoon over drempels rijden! Huh? Op normale snelheden, vergelijkbaar met een Punto, niet als een XC60, dat ook weer niet, maar gewoon, er is een stevige demping. En het instellen van de adaptive drive is opeens ook veel duidelijker voelbaar. Eindelijk, eindelijk, eindelijk!
Maar dan, de besturing. Ongelofelijk. Geweldig! Dus dit bedoelen ze met een strak sturende auto! Zonder die speling op de fusé’s begrijp ik alsnog al die recensies en testverslagen over de besturing van een BMW! Feedback in het stuur, beweeglijk, meesturen met het gaspedaal. Heerlijk! Op de snelweg is ie nog steeds wel wat gevoelig voor zijwind, maar het stuur is zo gewillig dat je dat voor lief neemt. En ook de besturing geeft nu veel meer verschil in gevoel als je wisselt tussen normaal, sport of sport+.
Echt, ik was als een kind zo blij. Tranen van geluk stonden in mijn ogen. Heb je meer dan een jaar geleden zoveel geld uitgegeven aan een auto, die je 580km verderop haalt, bevalt niet gelijk, maar je denkt: kwestie van wennen. Al bij een specialist en een dealer je klachten neergelegd, maar nooit een oplossing gekregen. Je hebt de auto al bijna verkocht en dan breng je je auto naar een ‘dorpsgarage’ (sorry Jan) en dan heb je opeens alsnog de auto die voldoet aan de verwachtingen die je 15 maanden eerder nog had.
Dus. Goed. Moet ik daar nog wat aan toevoegen? Ja. Blijkbaar had deze auto deze problemen al toen ik hem in Duitsland kocht, dat kan niet anders. Besturing en demping zijn echt nooit zo goed geweest als nu ... Maar de 530d is nu alsnog een heerlijk rijdende auto, sturen, weggedrag, demping, adaptive drive, motor: heerlijk. Minder blijven voor mij de bak (ik zou graag iets tussen ‘N’ en ‘S’ willen hebben), de ergernomie en natuurlijk het osms toch nog pijnlijke gaspedaal. Maar al met al ben ik nu eindelijk blij met mijn auto. Allemaal dankzij Jan. Jan de Verlosser. (Mocht je in de buurt van Zoetermeer wonen: Garage Bos, daar moet je zijn!)
Verkocht!
- 193.500 km
Ja. Nee. Liefde is het nooit geworden. En voor de zomervakantie 'kwam opeens de Passat GTE langs'. Hé, de eerste 7% auto waarvan ik denk: daar wil ik wel in rijden. Minder stoer dan een BMW of Audi natuurlijk, maar ach, dat heeft me bij deze BMW ook niet echt veel verder gebracht;-). Daarom maar eens een proefrit gemaakt in een Golf GTE. En echt, boven verwachting! Ik stapte uit met een glimlach! Niet eens zozeer omdat ik weer in een stevige stoel zat, maar wel vanwege de aandrijving. Gewoon altijd direct koppel! Daarnaast de nieuwe Passat gezien en bekeken, mooi interieur en qua binnenruimte, met name de beenruimte op de achterbank, ruimer dan mijn BMW. Dus dat wordt hem de Passat GTE. Op de zaak natuurlijk. Levering: eind van het jaar . . .
En ja, sindsdien heb ik geprobeerd de BMW onder de twee ton te houden. Dus erg vaak met de Fiat naar mijn werk. Ook niet erg, maar op een gegeven moment dacht ik: dit moet toch anders kunnen. Ik verkoop de BMW en rijd intussen in wat anders. En na een tijdje nadenken, proefrijden, nog eens nadenken, ben ik uitgekomen bij een Porsche Boxster S, uit 2000. Heerlijke auto, waarover binnenkort een aparte review.
En de BMW? Die heb ik twee weken later kunnen verkopen aan een particulier. Succes ermee Marc! En voor mij waarschijnlijk nooit meer BMW. . .
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? nee
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Had je deze auto's al gezien?

BMW 5-serie Touring 535XD High Executive / Softclose / Headup display
- 2012
- 222.306 km

BMW 5-serie Touring M550xd
- 2013
- 261.309 km

BMW 5-serie Touring 520i F11 High Executive | 2e eigenaar | NL auto | Leer | Navi | 18 inch | Xenon | NAP | Cruise-control | PDC | 184 pk | ➡️
- 2012
- 160.989 km