BMW 525tds Executive (1992)
autoreview
1
Signalement
| Uitvoering | 525tds Executive |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Automaat |
| Bouwjaar | 1992 |
| Jaar van aanschaf | 2006 |
| KM-stand bij aanschaf | 300.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
ERVARINGEN
Na een paar korte relaties met achtereenvolgens een BMW 524TD (E28 met haaieneus), een Alfa 164TD en wederom een 524TD (E34 nieuwere type) heb ik deze 525TDS Automaat gekocht bij de BMW dealer. Een inruiler die er een beetje sneu bij stond; dakdragers, doorgezakte veren, gescheurde stoelbekleding, een asbak vol met peuken en wat slecht gerepareerde schade. Maar goed, wel met onderhoudshistorie en een vorige eigenaar die er acht jaar in had gereden en nog netjes vier Michelin’s had laten monteren. Blijkbaar had hij z’n zinnen gezet op een nieuwere E39 5-serie en was hij bereid om een ander van z’n dikke zwarte diesel te laten genieten. De verkoper bood in eerste instantie aan om m’n 524TD in te nemen en mij tegen bijbetaling de TDS mee te geven. Z’n aanbod was echter zo belabberd, dat hij m’n brandweerrode TD waarschijnlijk alleen nog een enkeltje shredder gunde. Beide auto’s dus meegenomen (zonder inruil kon ik de TDS zeer voordelig overnemen) en de 524TD gesleten aan iemand die er wel wat in zag. Voor de vorm eerst 17 inch Alpina’s gemonteerd, zodat de 115pk trage diesel er nog enigszins toonbaar uit zag en ik met 800 euro in de broekzak naar het postkantoor kon om de geinteresseerde z.s.m. officieel tot eigenaar te kronen.
Ok, de TDS volgetankt en gewoon gaan rijden. Gezien de slechte reputatie van de M51 (motorcodering) cilinderkop en dieselpomp heb ik me de eerste weken in gehouden. Ik heb gewoon m’n kilometers gemaakt en ben gewend geraakt aan de reacties van de automaatbak op de gaspedaalstand. Aangezien ik voorheen alleen handgeschakelde auto’s had gereden moest ik een klein beetje opnieuw leren rijden. Niet zozeer vanwege het niet zelf schakelen, maar meer vanwege het gebrek aan mechanische tractie. Immers, zodra je het gas loslaat zakt het motortoerental en is het net alsof je de koppeling intrapt. Moelijk te combineren met m’n rijstijl, aangezien ik er van houd om op de motor af te remmen. Gelukkig heeft een E34 erg veel grip en is de auto redelijk fool-proof. Als je wilt kun je vreselijk onbeholpen een bocht insturen om er vervolgens netjes weer uit te komen; nagenoeg elke voorwielaangedreven auto heeft het nakijken.
Na een paar duizend kilometer gereden te hebben kon ik de balans opmaken: nauwelijks olieverbruik, geen problemen met het koelwater of de koelwatertemperatuur, brandstofverbruik 1 op 14,5 (lange stukken 140km/h tijdens warm weer in Frankrijk), een redelijk goed schakelende automaatbak en heerlijke stoelen met armsteuntjes (ik vond de oude gescheurde stoelen erg lelijk en heb een 530i V8 Executive interieur gemonteerd). De hoogte en hellingshoek van de zitting van de bestuurdersstoel van alle E34’s is in te stellen, en dat is echt een heerlijkheid. In combinatie met het axiaal verstelbare stuur is een werkelijk ideale zitpositie te verkrijgen.
Doordat de auto zich de eerste paar duizend kilometer prima hield, en ik toch wel van stevig doorrijden houd, ben ik wat verder op zoek gegaan naar de reden waarom BMW deze auto destijds op de markt bracht, oftewel het betere AUTOBAHNBRANDEN. In 1992 was 143pk toch echt een fatsoenlijk motorvermogen voor een diesel. Voor de automaat werd een topsnelheid opgegeven van 207km/h en een 0-100km/h sprint in pak ’m beet 11,5 seconden. In de praktijk komt het bij mijn auto neer op 219 tellerkilometers en 11,2 seconden. Blijkbaar is de auto bij een km.stand van 3 ton netjes ingereden.
Onlangs heb ik de veren laten vervangen door een paar stuggere, kortere veren. In combinatie met de standaarddempers levert dat een positieve bijdrage aan het weggedrag en aan het uiterlijk. Want wie wil er in een auto rijden die er uit ziet alsof hij elk moment op zou kunnen stijgen? De achterveren waren immers doorgezakt....
Eerst zo maar even, later schrijf ik nog wat meer over deze bolide uit de tijd dat de Ossies kwamen, housebroeken modern waren en er nog Lada’s 2105 nieuw te koop waren.
PROBLEMEN
Geen problemen gehad gedurende 30.000km
Reactiearmen preventief vervangen vanwege lichte trilling tussen 80 en 120km/h (voorwielophanging, structureel E34 probleem)
9,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
