Uitvoering

TT Roadster 2.0 TDI quattro Pro Line S

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2010

Jaar van aanschaf

2015

KM-stand bij aanschaf

22.000 km

KM-stand laatst

26.000 km

Een TT met een diesel, gaat dat wel goed?

26.000 km

3 maart 2015

Ik heb in mijn leven al heel wat auto’s gehad, van R4 tot S80.
Van ieder stuk blik ga je houden. De vormen, de rammeltjes of juist de luxe, de rijkwaliteiten, het vermogen of juist het ontbreken ervan.

Al een half jaar had ik het gevoel dat het weer tijd werd om te wisselen. Ik heb gekeken naar luxe busjes, fourwheeldrives en zelfs naar een IQ op diesel. Omdat ik ietwat besluiteloos was werd er niet gekocht en steeds weer verder gekeken. Op enig moment kwam de TT ter sprake, een vriend sprak met enig enthousiasme over deze auto. Dus, … gegoogeld, na wat reviews te hebben gelezen werd mijn interesse gewekt. Verder gegoogeld en een kandidaat gevonden en vervolgens een afspraak gemaakt.

Henk was een aardige verkoper, ik mocht hem wel. Hij was eerlijk. Dat wil zeggen, alles wat hij zei was niet gelogen, maar ik had wel de vraag of hij wel alles vertelde wat hij wist. Hoe dan ook een ras verkoper.
De auto bekeken en het gesprek was geopend. Vrij snel was duidelijk dat er op bepaalde punten geen match was. Henk had dit ook door. Hij wist dat ik de auto niet ging kopen! Toch bood hij mij een proefrit aan, onder het motto: deze auto is emotie. Als je een proefrit hebt gemaakt, dan heb je in ieder geval nog iets aan deze middag gehad.
Zo gezegd, zo gedaan. … Ik was aangenaam verrast. Enkele dagen later heb ik hem telefonisch benaderd en we zijn eruit gekomen.

Mijn aankoop overwegingen.
Als ik later in mijn kist lig en denk: had ik maar …, dan doe ik nu iets fout. Dit was een belangrijke aankoop reden.
Ik ben geen racer, maar hou wel van opschieten. Met andere woorden cruisen met een aangenaam tempo, daar hou ik wel van. Deze auto is geen racer, immers 170PK is een leuk begin, genoeg om op te schieten, te weinig om de klinkers uit de straat te rijden. Echter door combinatie van: het grote koppel, het motor management systeem en de close ratio versnellingsbak, is het toch een interessant dieseltje.
De kofferbak is klein, maar groot genoeg om een schuifladder mee te nemen. De opbergruimte “achter de stoelen” is net groot genoeg. Zowel met gesloten, als met open dak altijd even groot.
Tja en dan het open dakje. Een roadstar. Dit is een term uit de jaren twintig, een tweezitter met een stoffen kapje. Het dak genereert ietwat wind geruis. Als je hiermee kunt leven (hetgeen ik kan), dan is het toch een sterk staaltje techniek: relatief stil, droog en thermisch enorm aangenaam.
Samengevat: het is een diesel, een cabrio, een vierwiel aangedreven wagen, duurder maar niet extreem duur, een goede combinatie van diverse aspecten.

De cons.
Het stoffen dak genereert soms windgeruis. Ik schrijf soms, omdat er ook diverse dagen zijn dat ik er nauwelijks iets van merk. En als ik bel heeft nog nooit iemand gezegd, ik hoor een hoop geruis op de achtergrond.
De opbergruimte in de cabine. Samengevat: er zitten gewoon te weinig vakjes in het interieur. Inmiddels ben ik eraan gewent, maar toch, het is behelpen.
Het afspelen van MP3’s is ietwat gedateerd. Het gaat allemaal prima, maar ietwat moderner had het wel gemogen.
De blikken van wannabees en havenots. Je rijdt wat minder anoniem. Ineens gaan mensen je inhalen (waarschijnlijk om te laten zien dat hun voiture ook vermogen heeft). Met andere woorden, je rijdt minder als een grijze muis en valt wat meer op.
De kosten; deze auto is helaas duurder als een C1 of een panda. Zowel in aanschaf, onderhoud , alsook in verbruik.

De pros.
Al hoe wel de auto niet bulkt van het vermogen, is er voor Nederlandse begrippen voldoende aanwezig. Met een gemiddeld verbruik van 1op 17, wordt je toch echt vrolijk. En dit laatste kunnen niet veel sportieve rijders zeggen.
Bij onze oosterburen heb ik met 200 gecruised, deze auto plakt aan het wegdek.
In de Belgische Ardennen op de binnenwegen was quattro een pluspunt, ook op het moment dat er ineens sneeuw op het wegdek lag.
De TT remt perfect, de beleving van veiligheid komt dit echt ten goede, zowel bij hogere snelheid, als ook op kronkel weggetjes.
De stoelen zitten echt goed. Ook na een reisje van meer dan 8 uur, stap ik nog ontspannen uit. Een hele prettige bijkomstigheid, want ik heb al menig auto vanwege dit aspect vervloekt.
Er rammelt niets in deze auto en de afwerking is zoals je het mag verwachten: “grundlich”.
Bij 16C buiten temperatuur kon ik het niet laten, dus rijden met open dak. Het is niet windstil, de wind waait door je kruin. Het geluidsnivo is meer dan acceptabel, je kunt een gewoon gesprek voeren. Alhoewel ik wel de indruk heb dat dit vanaf 130kmh wel anders zal zijn (maar je moet niet met open dak rijden, het mag).
De stereo is fenomenaal. Het lijkt wel een rijdende concertzaal. Dit is wel prettig, want die stereo staat altijd aan.
De kosten. Als je e.e.a vergelijkt met soort gelijk auto’s dan is de TT TDI een economisch wonder, laag verbruik, relatief lage wegenbelasting en beschaafde onderhoudskosten omdat het een dieseltje is.

Kan ik deze auto jullie aanbevelen? Tja, … een moeilijke vraag.
Zoek je zeeën van ruimte, wil je met rokende banden wegrijden, droom je van 7% bijtelling: dan is mijn antwoord volmondig nee: zoek iets anders.
Zoek je een auto om te cruisen, een auto die ietwat emotie losmaakt, een auto met redelijk wat positieve elementen (quattro, afwerking, kosten aspect), dan is dit zeker een auto die je op jouw shortlist moet zetten.

8,5