VriMiBolide: Qvale Mangusta

Hoewel we het doorgaans bij één VriMiBolide houden, gaat het op deze plek vandaag wel over liefst vier merken: DeTomaso, Qvale, TVR en MG. Wie bedenkt dat DeTomaso Italiaans, Qvale Amerikaans en de rest Engels is, snapt dat we met een behoorlijk allegaartje van doen hebben.

Feitelijk heeft ook Maserati er nog mee te maken, want naar verluidt was het de technisch directeur van dat merk die zijn vriend Alejandro de Tomaso de tip gaf een 'Italiaanse TVR' te ontwerpen. De Italiaan was danig onder de indruk van de toenmalige TVR Griffith, en vond het wel een leuk idee iets van de onbehouwenheid van die auto gecombineerd te zien met wat Italiaanse flair. DeTomaso, een toen al niet bijster goed lopende onderneming, zag er wel brood in, en kwam in 1996 op de proppen met de concept-car Bigua. Het ontwerp kwam van Marcello Gandini, de man die onder meer ook de Lamborghini's Countach en Diablo op zijn naam heeft. Als het achterspatbord een gevoel van herkenning oproept is dat dus wel te verklaren.

De ontwikkeling tot productieauto duurde nog tot 2000, maar het resultaat week maar weinig af van de voorbode. De auto kreeg de naam 'Mangusta', vernoemd naar de schitterende sportwagen die DeTomaso produceerde tussen 1967 en 1971. TVR-elementen zijn duidelijk terug te vinden in de DeTomaso Mangusta. Net als veel van de producten uit Engeland is het een weinig subtiele tweezits sportwagen met een V8 onder de kap en achterwielaandrijving. Die V8 kwam in het geval van de DeTomaso van Ford, een veelgebruikt blok dat de sportwagen 324 pk bezorgde. Een sprintje naar de 100 was in 5,3 seconden achter de rug, de top lag op 257 kilometer per uur. Naast de opzet en het karakter leende de Mangusta nog een belangrijk element van TVR: de dakconstruktie. Net als bij de Griffith, maar bijvoorbeeld ook de vroegere 'Wedges' uit Blackpool maakte de Italiaan gebruik van een dak dat de auto zowel in een targa als in een volwaardige cabriolet kon transformeren.

Helaas voor DeTomaso moest het merk zich genoodzaakt zien de stekker uit het Mangusta-project te trekken net voordat de productie echt op gang kwam. Amerikaanse partner Qvale kreeg de rechten van de auto, die vanaf dat moment als Qvale Mangusta door het leven ging. Tussen 2000 en 2001 werden er 284 verkocht voor een prijs die begon bij 78.900 dollar maar al snel 10.000 dollar zakte. In 2001 gooiden ook de Amerikanen de handdoek in de ring, en verkochten de rechten voor de auto aan MG, dat hem als basis gebruikte voor voormalig VriMiBolide X-Power SV. Ook voor MG was dit de één van de laatste modellen, waardoor de Mangusta vermoedelijk de enige auto is die het einde van liefst drie merken markeert…

In dit door fraaie muziek ondersteunde filmpje vertelt meneer Qvale precies hoe de vork in de steel zit: