Lotus Esprit

Lotus onthulde hun Esprit-concept al in 1972 op de autosalon van Turijn. Het zilverkleurige, toen nog op een Lotus Europa-chassis gebaseerde, prototype schitterde op de stand van Ital Design onder wiens vlag ontwerper Giorgietto Giugiaro verantwoordelijk was voor de scherpe nieuwe lijnen. In Hethel, Engeland, werkte men aan de techniek die geheel in traditie van Lotus bovenal licht moest worden, en daar nam men goed de tijd voor. Vier jaar na de onthulling van het prototype, in 1976, belandde de futuristische sportauto pas in de showrooms. Maar het was het wachten waard geweest. De Esprit werd uitgerust met een stalen frame dat werd opgebouwd rond een sterke balkconstructie in het midden. De kunststof carrosserie werd daar in twee helften omheen geperst en de motor kwam dwars achter de stoelen. Dat was een viercilinder met twee liter inhoud en zestien kleppen, goed voor 160 pk. Elektrisch bediende ruiten en een dashboard dat van top tot teen is bekleed met velours waren standaard. Nadeel was dat de bouwkwaliteit van met name de eerste en de tweede serie Esprits nogal eens te wensen over liet en dat de auto veel last had van overhitten. De carrosserie mocht dan van kunststof zijn en dus niet roesten; voor het stalen chassis gold het tegendeel. Vanaf 1980 werd het chassis daarom gegalvaniseerd.

Tegen die tijd was de Esprit al in zijn tweede levensfase beland (als 'S2', voor 'Series 2'), die minder fraai van vorm was, ondermeer door een geïntegreerde spoiler, en luchthappers. De motor werd weer even later vergroot naar een inhoud van 2,2-liter en kort daarna was er ook een versie met turbo leverbaar. Deze kwam met dry-sump smeersysteem en zette 210 pk op de achterwielen. Hij sprintte van 0 naar 100 in 5,6 seconden en had een topsnelheid die net boven de 240 km/h lag. Wielophanging en remmen waren eveneens aangepast om het toegenomen vermogen in de teugels te kunnen houden.

Met de 'S3' van 1981 wordt de carrosserie opnieuw (licht) aangepakt en in 1987 nogmaals, dit keer door de Engelse ontwerper Peter Stevens en een stuk radicaler. Het resultaat was een minder hoekige auto (intern X180 genoemd) met flinke spoilers, die lang niet door iedereen mooi werd gevonden. Ook de 'X180' werd een aantal keer licht gewijzigd om in 1993 te worden opgevolgd door de ‘S4’. Dit keer zijn de aanpassingen van een interne ontwerper: Julian Thomson. De Esprit blijft tot en met 2004 in productie. Een absolute recordperiode. Van de oorspronkelijke Esprit van de eerste serie werden maar 994 auto's gebouwd.