Weblog - Regenereren is een hel voor passagiers

Niets is zo slecht voor je humeur als misselijkheid. Nu is puur snel rijden niet meteen iets om misselijk van te worden. De voorspelbaarheid van een chauffeur is alles. En iemand die extreem goed kan rijden, is voorspelbaar in zijn rem- en stuuracties. Zo hield ik zowaar het een uur vol naast een zeer snel rijdend collega in een Ferrari F8 in een bloedheet Toscane (toen was de koek evengoed wel op …), terwijl ik al na 2 kilometer bebouwde kom in een Volvo S60 al misselijk was naast iemand die voor ieder stoplicht pompend remde. Ik heb in genoeg shuttles gezeten waarbij ik op het punt stond de chauffeur te vragen met mij van plek te wisselen omdat hij de koppeling als een soort kermisattractie zag. Ook wist ik na twee bochten vanaf het vliegveld van Detroit al dat de bestuurder van mijn transport extreem veel beter reed dan de gemiddelde Amerikaanse chauffeur. Hij sneed bochten goed aan en reed vlot maar soepel. Dat doen Amerikaanse chauffeurs in de regel totaal niet. “I am racing driver”, was zijn uitleg. En alles viel op zijn plek.

Die voorspelbaarheid brengt ons bij een probleem waar ik de laatste jaren tegenaan loop, maar waar ik nog maar weinig over lees. Het effect van nieuwe technieken op je maag. Dat er bij remmen energie wordt opgewerkt gaat al terug naar de eerste Toyota Prius. Maar de mate waarin de nieuwe generatie EV’s stroom kan opwekken zodra je van je gas gaat is van een ander niveau. Een model als de Audi E-tron doet het tot maximaal 220 kW of 300 pk aan kracht. Het remmen puur op de elektromotor. Technisch gezien een krappe prestatie. Hierdoor kun je op elk moment dat je van je gas gaat een deel van de voorwaartse energie terugwinnen. In steeds meer modellen is het goed mogelijk met één pedaal te rijden. Bij volledig liften wordt er maximaal geregenereerd, zodat het rempedaal eigenlijk alleen bij een noodstop nodig is. Handig.

Maar dit alles heeft een nadeel. Het is verschrikkelijk oncomfortabel voor passagiers, omdat de voorspelbaarheid van het rijden minder wordt. In de praktijk rem je veel vaker en meer onverwacht. Ja, je kunt met goed doseren flink remmen voorkomen, maar het is evengoed onvergelijkbaar met een auto die altijd uitrolt. Zeker op lange stukken snelweg maakt dat het er niet comfortabeler op. Uiteraard kun je het regenereren uitzetten, maar dan moet het wel gemakkelijk toegankelijk zijn en niet ergens diep in het multimediasysteem verstopt zitten. Zoals in Volvo’s. “Maar waarom gebruik je dan niet gewoon de autopilot voor die stukken snelweg”, vroeg een Volvo-technicus. Goed punt, want de autopilot op bijvoorbeeld een nieuwe C40 is erg goed. Alleen, waar een autopilot prettig is op een drukke snelweg of in de file, werkt het minder goed op een half lege snelweg. Zo moet je veel eerder naar links voor een vrachtwagen of langere auto, anders zal de auto remmen terwijl jij weet dat dat niet nodig is. Als je net te laat bent, krijg je een onverwacht remactie die, daar zijn we weer, erg onprettig is voor passagiers. Daarmee is de cirkel weer rond.

Let wel, ik ben geen tegenstander van de opkomst van EV’s (die heel goed kunnen zijn) of autonome technieken (zalig in de file) alleen merk ik op dat dit punt nog nauwelijks aandacht heeft gekregen. Hoewel Audi al aan een bijzondere oplossing werkt. Zodanig rijden dat je passagiers niet ziek worden is een kunst op zich, hoe soepeler hoe beter. Dat gaat beter met zeilen dan met hard regenereren.