Weblog Ken - Vlaanderen maakt autokeuring klantvriendelijker
Onze man in Vlaanderen
Te traag, te streng en vooral te onvriendelijk: de laatste jaren regent het kritiek op de Vlaamse autokeuring. Het monopolie van de keuringsstations wordt nu deels doorbroken, waardoor die Belgische apk wat klantvriendelijker wordt.
Specifiek gaat het over de herkeuring van afgekeurde voertuigen en de periodiciteit van de technische controle. In de laatste zitting van de huidige legislatuur heeft het Vlaamse Parlement beslist om beide aspecten te versoepelen. Daarmee komt minister van Mobiliteit Lydia Peeters tegemoet aan de vraag van de Vlaamse Ombudsman om de Belgische apk klantvriendelijker te maken én aan de nood om de keuringscentra te ontlasten.
Druk van de ketel
Het zal niemand verbazen dat de algemene periodieke keuring in Nederland anders wordt georganiseerd dan in België. De technische regels worden weliswaar door Europa opgesteld, maar over de invulling en de uitwerking ervan beslissen de EU-lidstaten zelf. België kiest daarbij voor officiële keuringsstations die louter en alleen controles doen. In Vlaanderen zijn er dat 43, die samen op jaarbasis drie miljoen autokeuringen uitvoeren. Dat grote aantal zet de GOCA, de Groepering van de Vlaamse erkende Ondernemingen voor Autokeuring en Rijbewijs, dusdanig onder druk dat de wachttijden voor een apk oplopen tot gemiddeld 38 dagen. Als er dan ook nog eens auto’s worden afgekeurd wegens ‘te vuil’ of ‘niet gestofzuigd’, dan weet je dat de machine spaak loopt.
Om de druk van de ketel te halen, heeft Peeters nu beslist om de periodiciteit van de Vlaamse autokeuring aan te passen. Nieuwe auto’s moeten nog steeds na vier jaar op controle, maar daarna niet meer jaarlijks als ze minder dan 160.000 kilometer hebben gelopen. Dat interval verschuift naar twee jaar, waardoor het aantal te controleren voertuigen danig zal verminderen. Zeker zo belangrijk is dat de herkeuring na een rode kaart niet meer altijd in een GOCA-keuringsstation moet gebeuren. Herstellingen aan bijvoorbeeld banden, spiegels, lichten en ruiten kunnen voortaan bij erkende herstellers worden afgehandeld, die dan meteen een groene kaart kunnen uitschrijven. Dat bespaart niet alleen tijd, maar ook de kosten van een herkeuring.
Wallonië volgt niet
Eenmaal op kruissnelheid zouden daardoor 300.000 van de 700.000 herkeuringen wegvallen in de officiële keuringscentra, samen met heel wat stress en ongenoegen voor de wachtenden. Een herstelling met herkeuring moet volgens de Belgische wet immers binnen vijftien dagen worden afgehandeld, maar dat bleek in de praktijk niet altijd mogelijk door lange wachttijden in de garages en bij de keuringsdienst zelf. Iedereen tevreden dus, of dat zou je tenminste denken.
Wallonië, dat dezelfde apk-methodiek hanteert als Vlaanderen, gaat niet mee in deze wijziging. De Waals minister van Mobiliteit Valérie de Bue (MR) vreest dat de beslissing van haar Vlaamse collega ten koste gaat van de verkeersveiligheid. Volgens De Bue is zelfs ronduit gevaarlijk om een jaar over te slaan, omdat de veiligheid van alle weggebruikers daarmee zou verslechteren. Te beoordelen aan de commentaren onder het weblog over de Waalse LEZ neemt de politica daarmee de juiste beslissing.

Ken Divjak
Columnist/schrijver
Ken Divjak is al sinds 2013 de Vlaamse correspondent van AutoWeek. In deze rubriek belicht hij wekelijks auto- en mobiliteitsnieuws uit een buurland dat zo dichtbij ligt maar soms zo veraf lijkt.