Weblog Bas - Waarom het veiligheidsbeleid inconsequent is

Over de auto ga ik het niet hebben, die moet ik nog rijden, maar wel over de cijfers. Mijn laatste niet-elektrische testauto met 313 pk was de BMW 640d Gran Coupé, een auto waar ik ongelooflijk van heb genoten. De zescilinder diesel klonk als een squadron bommenwerpers op afstand, boterzacht maar dreigend. Op elke rotonde zag ik het lampje van de traction control oplichten, maar ik merkte nauwelijks dat ik op de grens reed, zo comfortabel reed die sloep. Als ooit een auto bij me paste, dan die. Ik vond hem ook adembenemend prachtig. Enfin, kijk naar de mrb en het vijandige klimaat. Verleden tijd.

Nu heeft dus een doodgewone elektrische leasebak in de iets hogere middenklasse standaard het vermogen van een Golf R of een Ferrari 250 GTO. De Seal AWD zaagt met 570 pk aan de stoelpoten van een instap-McLaren, serieuze Porsches en AMG-Mercedessen. Die oerkracht is nu weliswaar brandschoon, maar misschien ben je het met me eens dat het absurd is.

Wat doet dat met de veiligheid? Aan die door petrolheads gehate mutsenvraag is interessant dat hij op zoveel vlakken wel wordt gesteld en op dit punt niet. We verbieden appen in de auto. We laten fabrikanten batterijen piepende en trillende  veiligheidssystemen monteren. De Euro NCAP wordt strenger en strenger. Overal leggen we snelheden aan banden. Aan de sinds de EV snel gegroeide veiligheidsrisico’s van extreme prestaties doen we niets.

Meest irritante voorbeeld van hypocrisie is Volvo. Dat begrenst de maximumsnelheid schijnheilig op 180, maar laat auto’s wel in vijf seconden naar de honderd knallen. De BYD Seal Excellence maakt daar voor net geen 50 mille 3,8 van. Daarmee accelereert die voor een breed publiek bereikbare vertegenwoordigersbak sneller naar 100 dan een 911 4S Coupé van ruim twee ton. Wie gelooft dat dertigjarige testosteronbommen in hun eerste Seal zich op vrije op- en afritten gaan inhouden? Ik niet, want ik kan me nog uitstekend herinneren wie ik toen was.

Wil je dat gevaar aanpakken, dan zul je iets aan de vermogens moeten doen, anders zijn alle andere wettelijke maatregelen tegen verkeersonveiligheid onwaarachtig – en een wassen neus. De autoliefhebber in mij vindt dit geen prettige boodschap. Ik speel een autohatende politiek aan de politiek-correcte kant liever niet in de kaart. Maar het veiligheidsbeleid ten aanzien van de auto is zo inconsequent als de pest. Dat geldt trouwens ook voor de in rijdende auto’s levensgevaarlijke touchscreens, die om raadselachtige redenen nog altijd door de mazen van het net glippen.

Een aantal fabrikanten trapt al eigener beweging op de rem. Bij veel elektrische modellen van Volkswagen, BMW en Mercedes zijn de vermogens relatief bescheiden. Daar lijken ze te hebben ingezien dat afhankelijk van formaat en gewicht tussen de 200 en 300 pk volstaat. Met de 286 pk van de Volkswagen ID7 ben je nog steeds riant bedeeld, ervoer ik afgelopen week in Duitsland. Aan de slag, fabrikanten. Als straks een idioot in jullie kruisraketten op de weg een ramp veroorzaakt, zijn de rapen gaar.

Dus ja, ik heb de simpelste BYD Seal gereserveerd. Drie-honderd-der-tien pk. Twintig jaar geleden had ik er nachten wakker van gelegen. Nu praten we over het instappertje. Benieuwd!