Waarom EV's een eigen milieulabel verdienen
Elektrische auto’s krijgen standaard een A-milieulabel. Eigenlijk is dat vreemd, hoewel het volgens de codes in de haak is. Wat geen CO2-uitstoot heeft de jackpot, zo eenvoudig is het. Maar je vraagt ze af waar ze het aan verdienen.
Bij een koelkast laat het energielabel zien hoe zuinig het ding met energie omgaat. In de milieulabelsystematiek voor auto’s was tot nu toe relatieve zuinigheid de clou, ofwel het verbruik ten opzichte van concurrenten in dezelfde klasse. Hoe gunstiger zich dat van het gemiddelde onderscheidde, des te groener het label. Fair enough, al kon je je afvragen of die strategie in het elektrotijdperk nog zin had. Meer stekkerauto’s drukken in elke klasse het emissiegemiddelde, waardoor het ook voor zeer zuinige auto’s met verbrandingsmotor steeds moeilijker wordt een A-label te scoren.
Daar komt nog iets bij. Elektrische auto’s verbruiken ook energie, de ene substantieel meer dan de andere. Dan kun je nog zoveel hippe groene stroom van zon en wind laden, energie is schaars en de vraag naar elektriciteit zal door de energietransitie explosief toenemen. Zodat je mag concluderen dat de slurpers nieuwe stijl het ecosysteem belasten zoals vroeger de stinkdiesels en de AMG’s. Het wachten is op het moment waarop de overheid concludeert; dan zou je die neo-grootverbruikers mogen aanslaan zoals nu de grootvervuilers via fiscale instrumenten als bpm en mrb. Anders faciliteer je scheefgroei. En door de bril van vader staat bezien lijkt me dat geen krankjorum standpunt.
De Polestar 2, met A-label, is niet twintig procent zuiniger dan andere auto’s in zijn klasse. Hij is 25% onzuiniger dan een Volkswagen ID.4 en 60 % onzuiniger dan een Tesla Model 3, die we voor het gemak maar even als voorname concurrenten opvoeren. Misschien zou hij daar, als de fabrikant zich onvoldoende heeft ingespannen om het verbruik te drukken, met al zijn goede bedoelingen een beetje op mogen worden afgerekend. Hyundais al half vergeten Ioniq, een geniale auto, verbruikt 12 kWh per honderd kilometer, maar wordt fiscaal niet voor zijn goede gedrag beloond met een A+++-label. Wil de overheid het goede voorbeeld geven, dan zou het ook op de stekkerautomarkt sturend moeten ingrijpen met een nieuwsoortig milieukeurmerk dat de aanschaf van zuinige elektrische auto’s met bijbehorende fiscale voordelen bevordert. Pakt Europa dat slim aan, dan worden gewicht en een te hoge luchtweerstand echt een probleem en komen we misschien eindelijk van al die veel te grote SUV’s af.

Bas van Putten
Columnist/Schrijver
Bas van Putten is schrijver en columnist voor diverse kranten en tijdschriften. Zijn wortels liggen in de muziek, maar zijn hart gaat al jaren uit naar auto's.